Vera - 01.06.1998, Blaðsíða 50

Vera - 01.06.1998, Blaðsíða 50
inu Do right woman, do right man. Þegar búið var að setja undirleikinn inn á band og komið að söngnum, blossaði upp rifrildi á milli eins blásturshljóðfæraleikarans og eiginmanns Arethu, sem auk þess var dtlaður umboðsmaður hennar. Þetta verkaði þannig á söngkonuna að hún gat ekki fengið sig til að syngja meira þann daginn og flaug um hæl til New York með sínu sama misfríða föruneyd. Aretha hefur nefnilega aldrei getað tjáð sig í söng ef henni líður illa og því oft orð- ið að seinka plötuupptöku eða, það sem verra er, aflýsa hljómleikum með stuttum fyrirvara. Ferill Arethu Franklin er orðinn svo langur að heila bók þyrfti und- ir (svo ég viti er bara til ein slík, ósamþykkt) og verð ég því að stikla á svaka stóru hér: Líklega er ferskasta tímabil hennar í dægurlagaheim- inum að baki, sem þýðir þó ekki að hún sé neinn meðaljón í þeirri ver- öld, eins og nýja platan sannar. Og alveg frá 1975 hefur hún öðru hverju sent frá sér sómaplötur og -lög sem náð hafa miklum vinsæld- um, eins og t.d. þegar hún söng með Annie Lennox Sisters are daing it for themselves...og vel á minnst - Aretha syngur aldrei texta þar sem gert er lítið úr konum, eða sem hún getur ekki sætt sig við eða túlkað í það og það skiptið. Sem dæmi um það er lagið Son of a preacher man. Það var samið fyrir Arethu en prestsdóttirin vildi af einhverjum ástæðum ekki taka sér textann í munn fyrr en hún heyrði Dusty Springfield syngja það (1968). Þá fannst hennni það frábært og setti það á plötu sína This giris in love with you, sem kom út 1970. í nýjasta Time-ritinu eru nefndir 100 listamenn sem sett hafa mestan svip á þessa öld, og Aretha er ein fárra útvaldra sem ekki er bara minnst á, sem þó er heiður, heldur fær tvær heilar síður. Ég ætla að ljúka þessum skrifum með fyrirsögn Time-manna: Sálardrattningin trón- ir ein á toppnum, með himneska rödd og jarbneska sál. 3Cvlen.i nxu^/iXrv tl'CiA c wiu ðÆnv cúj tnmeiui 0tv n Iu u|! i:o ui(ni áCniuiv e/v ú.r I, ó (uöni iuiu -í, UÆcUa xml oxj axiAaun - oxj/ llœfiLitl. inn \ᣠoA/ OijAl/ cjaAu/ ívjx/ O/ &ÍA n/L U uuuiL Nú voru sem sagt góð ráð dýr hjá upptökustjóranum Jerry - og þó. Systur Arethu, þær Carolyn og Erma, eru nefnilega vel syngjandi. Með þeim fór hún í hljóðver í New York með tónlistarupptökuna frá Muscle Shoals. Söngnum var bætt við og þar með varð til b-hliðin á fyrstu smáskífu Arethu fyrir Atlantic og Aretha sló í gegn. Ineverloved a man... var á toppi R&B (ryþma og blús) listans í Bandaríkjunum í 9 vikur og komst í 9. sæti á popplistanum í Billboard. Og það tókst að setja saman stóra plötu sem komst í 2. sæti breiðskífulistans í USA. Hins vegar var sundrung orðin með þeim Ted White og Arethu og þau skildu 1969. Þrátt fyrir brösuga byrjun hjá Atlantic fyrirtækinu eru ár Arethu þar gjörsamlega glæsileg fram undir miðjan 8. áratuguinn. Ætti að nægja að nefna nokkur lög því til staðfestingar: fíespect, (You make me feel Iike aj Natural woman, Chain of fools, Think (sem hún samdi sjálf og Flowers settu á plötu undir nanfinu Slappaðu af). Og kannski frábærast af öllu: I say a httle prayer. Auk þess mætti nefna nokkrar stórar skífur frá þessum tíma, nú flestar komnar á geisladiska. T.d. vil ég nefna tvær hljómleikaplötur: Aretha live at Fillmore West, þar sem hún hélt hljóm- leika í helsta hipparokkhelgidóminum í San Francisco upp á von og óvon en fékk svo góðar móttökur að hún hafði þá ekki upplifað ann- að eins. Það var í mars 1971 og hún fyllti húsið öll þrjú kvöldin; Hin platan er tvöföld: Amazing grace. Eins og nafnið gefur kannski til kynna er hér um trúarlega tónlist að ræða og þá auðvitað gospel, hljóðritað með séra James Cleveland og Kór sóknar Suður-Kaliforníu í kirkju í Watts-hverfinu í Los Angeles í janúar 1972. í febrúar sama ár söng Aretha svo við útför sinnar gömlu vinkonu og kennara, Ma- haliu Jackson. rlCa v Íínaó u v(mi / aji x v (cY rdu&i ,, C/ uó, li ú ( lcapaiYi 1 |(ú lumuiui árias j a ((vijc( ? triuiY ðÁÁ' nvaAininn: ,,< 3l£ cu$/1 jaÁ' tnijndisv c£ó,(ca/ Rana. Jéc, OT' Cjuá/,, AALCjUv nvaÁuA/inn RaIl/ cjazaAÁaAav fia n a óJxUVO/, (lA2AAlló,(ca/ ? 9 U&A ,, S n2o/ f\AU\/ CjAJeXv nxeð/ H" ' QAAvli^xAjAi/ nvati c£ódod/ f~Juj$/ó,(cAApxidÁ/ mannintv áAu/i/ <uv (iann íio|ið { lianclo/ vlúð/ (co nuna |ÍaI(/ m i íc íIVuícj L qja oaÍ/ cjaTta p/iu j^u cuLu/i/ qav n\A2ÁjdlXlAAcQj2Jl£/ QJV ð (cCVpXLíl>/. & uvaXcgAoa/ (caruiA/ (Ljxvrla/ ij jx/i/15a2X cvá/ a££ijv a£n\A,nni - Ígxj íA/ invmn &qav cj í f t i x. ÖCLacjifl o/v ícximvo/ ÍcaIo/lIo/ ijjx/i/ qÁaj Ánnvonnuniun/. < JVtta/ o tað^aió l Á/V cut |jxui/ QJV qJUIaZAÁ/ ti£ Cvqaw (voÁti/v ,ýa£mAz,nni£oAj UA/ moAuA/ . * \ 50 v?ra

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.