Sagnir - 01.04.1988, Blaðsíða 17

Jón Ólafur ísberg
Hrafnistuundrið
„Við Eyjabúar uorum svo aumir, að uið gátum
ekkert aðhafst, nema logn mœtti teljast, og fiskurinn uœri
þuí nœr uið bœjardyrnar hjá okkur.“]
Vélbálur úr flota Eyjamanna árið 1911-1912.
Með þessum orðum lýsir Þor-
steinn Jónsson frá Laufási
útgerð Vestmannaeyinga
j.Vir daga vélvæðingarinnar. Þessi
ýsing hefði þó getað átt við hvaða
utgerðarstað sem var á landinu, t.d.
Voru róðrardagar á vetrarvertíð í
Þorlákshöfn, sem stóð í 11-12
vikur, sjaldan fleiri en 30.2 Með til-
komu vélbáta varð gríðarleg breyt-
ing á útgerðarmálum íslendinga
enda höfðu þá flestir sagt skilið við
bændasamfélagið og gengið kapítal-
ismanum á hönd. Það sem hér fer á
eftir eru nokkur brot úr BA ritgerð
minni Frá árum til uéla, sem fjallar
um forsendur og upphaf vélbátaút-
gerðar.
Mikið hefur verið skrifað um skút-
ur og togara en árabáta- og vélbáta-
útgerðin virðist að mestu hafa
SAGNIR 13