Sagnir - 01.04.1988, Blaðsíða 72

Sagnir - 01.04.1988, Blaðsíða 72
,Þeir sem guðirnir elska ... Af hverju er brjóstamjólk betri kostur fyrir kornabörn en kúamjólk? Spendýramjólk er breytileg eftir tegundum því hún er miðuð við þarfir afkvæmanna. Til dæmis er sú mjólk auðug af eggjahvítuefnum, kalki og fosfati, sem er ætluð afkvæmum sem vaxa hratt. Þetta er einmitt eitt af einkennum kúamjólkur. Brjóstamjólk er aftur á móti ætluð bömum sem ekki stækka jafn fljótt og kálfar og er hvítuinnihald henn- ar því mun lægra en kúamjólkur. Innbyrðis hlutfall eggjahvítuefna í móðurmjólk og kúamjólk er ólíkt og eru eggjahvítuefni brjóstamjólkur auðmeltari fyrir ungbörn en kasein sem er meirihluti eggjahvítuefnis í kúamjólk. Auk þess hindra eggjahvítuefni brjóstamjólkur vöxt skaðlegra baktería í þörmum barn- anna. Barni sem nærist á kúamjólk er því hættara við að fá maga- kveisu en brjóstmylkingi. Brjóstamjólk er auðugri en kúamjólk af kolvetninu laktósa sem stuðlar að eðlilegum bakteríugróðri í þörmunum og er einnig talinn auka uppsog kalks. Móðurmjólk er fitumeiri og inniheldur meira af ómettuðum fitusýr- um en kúamjólk. Ef barn fær ekki brjóstamjólk getur það farið á mis við mótefni sem berst með mjólkinni frá móður til barns og verja það ýmsum smitsjúk- dómum. Brjóstamjólk hefur það fram yfir kúamjólk að breytast eftir næring- arþörfum barnsins á mismunandi aldursskeiðum. Barnið nýtir öll næringarefni brjóstamjólkurinnar til fulls og er óþekkt að brjóstabörn þjáist af hörgulsjúkdómum.4- bilinu 1750-1850 fengu yfirleitt ekki brjóstamjólk hefur án efa átt stærst- an þátt í því hve mörg börn dóu hér á fyrsta æviárinu. Börnin fóru á mis við móðurmjólkina sem er sniðin að næringarþörf þeirra og lætur þeim í té mótefni frá móðurinni gegn smit- sjúkdómum. En hinn mikli ungbarna- dauði stafaði einnig af þeirri fæðu sem börnin fengu í staðinn fyrir brjóstamjólkina. Almenningur virð- ist ekki hafa gert sér grein fyrir því hversu óþroskuð og viðkvæm melt- ingarfæri ungbarna eru og gaf þeim því sama mat og fullorðnir neyttu og helst sem mest af honum. Foreldrar vildu gera börnunum vel, líkt og góðum gesti, en í raun leiddi þessi greiðasemi börnin oft til dauða. Klæði Ungbarn og reifabarn eru samheiti, en reifun kornabarna er aldagamall siður sem tíðkast hefur meðal flestra þjóða og er sums staðar enn við lýði. Jónas Jónasson lýsir því hvernig íslensk börn voru vafin reif- um á eftirfarandi hátt: Lúðoík 13. sem reifabarn. Þó að myridin sé af frönskum koriungi á 16. öld gefur hún hug mynd um huernig börn voru reifuð og hversu óþœgilegl það hefur verið fyrir þau. Þegar þau komu úr laugartroginu, voru þau klædd í skyrtu og síðan vafin innan í vaðmálsreifa, sem náðu upp undir höku, og voru handleggirnir reifaðir með. Utan yfir var svo látinn annar dúkur og síðan vafið bandi, helzt flötu, utan um þennan ströngul (reifa- lindi). Að neðan voru reifarnir teknir saman og bundið síðan um klút eða þríhyrnu og hornið brot- ið fyrir að neðan. Svo var kappi eða húfa sett á barnið...20 Það tók oft langan tíma að setja börn í reifa, jafnvel tvær klukku- stundir,21 börnin voru því oft tímum og jafnvel dögum saman innpökkuð í sömu rýjurnar sem gat haft mjög slæm áhrif á húðina. Reifabarn var mjög þægilegt í meðförum því foreldrar gátu lagt strangann frá sér hvar sem var. Aðr- ar ástæður voru þó nefndar til að sýna fram á nauðsyn reifa, einkum sú að reifar komu í veg fyrir að barn- ið gæti misþyrmt sjálfu sér með því að rífa af sér eyrun, klóra úr sér aug- un eða brjóta útlimi. Auk þess gátu reifabörn ekki farið á fjóra fætur líkt og dýr.22 Á íslandi þekktist að reifa börn fyrstu vikur ævinnar fram á s. hl. 19. aldar.2,i Erlendis tíðkaðist að hafa börn í reifum mun lengur, jafnvel í níu mánuði, en þá voru handlegg irnir losaðir fyrr. Likt og á ís- landi tíðkuðust reifar á 19. öldinni í Frakklandi og Þýskalandi en í Eng- landi var hætt að reifa börn við lok 18. aldar.2,1 í bók sinni Barníóstran, sem kom út 1888, segir Jónas Jónassen land- læknir frá því að þegar börn komi úr reifum séu þau alls ekki nógu vel klædd. Hann bendir mæðrum á að nauðsynlegt sé að hafa börnin í buxum því að ekki sé nægilegt skjól af sokkum, klukku og kjól. Jónas telur engan vafa á því að mörg börn deyi „af því að almenningur er svo hirðulaus um klæðnað þeirra."25 Klæðalítil börn hafa þó verið í fleiri löndum en á íslandi og bendir Lloyd deMause á að líklega hafi það tíðkast í öllum löndum allt frá forn- öld að hafa börn of lítið klædd til þess að „herða" þau.26 Á íslandi voru ungbörn ekki eins 68 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.