Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.2008, Blaðsíða 37

FÖSTUdagUr 24. OKTÓBEr 2008 37Helgarblað
inn. Óðinn Jónsson, sem er frábær
fréttastjóri, sagði eitt sinn við mig að
það væri allt í góðu að vera kröfuharð-
ur við sjálfan sig, en hann varaði mig
einnig við því að vera ekki of hörð því
þá fer ég að skemma fyrir sjálfri mér,“
útskýrir Kolbrún og bætir við: „Þegar
maður vinnur í beinum útsendingum
þýðir ekki að vera að spá í mistökin
endalaust. Maður vonar að hlustand-
inn taki tilit til þess að allir eru mann-
legir.“
Kolbrún segist stundum öfunda
fólk sem vinnur við skrifborðið sitt all-
an daginn. „Það sem er erfitt við vinn-
una mína er að vera alltaf að vinna
fyrir framan alþjóð. Stundum vakna
ég, er þreytt, pirruð eða tóm, eins og
ég get verið stútfull af spurningum
líka, og það er ekkert sem maður get-
ur gert í því.“
Er þá ekki gott að vera með Heimi
þér við hlið?
„Jú, þá er gott að vinna með öðrum
einstaklingi sem vegur mann upp á
svona dögum,“ viðurkennir Kolbrún.
Hún segir okkur lifa á mögnuðum
tímum með efnahagskreppunni sem
yfir okkur dynur.
„Ég renni í gegnum blöðin og það
rennur upp fyrir mér að ég horfi fram-
hjá öllum öðrum fréttum sem getur
verið mjög hættulegt. Það má auð-
vitað ekki gleyma öllu hinu sem er í
gangi. Fólk út í bæ er sumt hvert búið
að taka sér pásu frá fréttunum. Þetta
reynist því ofviða. En við í fjölmiðla-
bransanum getum það ekki,“ seg-
ir Kolbrún og viðurkennir að henni
finnist gaman að fá stjórnmálamenn
í þáttinn. „Ég er ekki mikið fyrir að
stilla fólki upp við vegg. Það getur
vissulega verið kostur sem og galli.
En ég vil heyra það sem fólk hefur að
segja og leyfa því að segja sína hlið á
málinu,“ útskýrir Kolbrún en viður-
kennir þó að missa sig stundum. Öss-
ur Skarphéðinsson kom í þáttinn dag-
inn sem íslenska þjóðin var á forsíðu
allra bresku blaðanna. „Ég reiddist
svakalega við Össur og var með hálf-
gert samviskubit eftir þáttinn,“ segir
Kolbrún.
Hún segir stjórnmálafræðina hafa
aukið víðsýni sína á pólítíkinni og
þess vegna þjarmi hún kannski ekki
eins mikið að viðmælendum sínum.
„Ég leit einu sinni á hlutina sem ann-
aðhvort svart eða hvítt. Því meira sem
leið á námið uppgötvaði ég að heim-
urinn væri ekki bara svartur og hvítur
heldur að mestu leyti grár. Þegar upp
er staðið er sama hvaða flokki menn
tilheyra, endamarkið er það sama, að
skapa betra samfélag. Þeir sjá bara
ólíkar leiðir til þess að gera það,“ seg-
ir Kolbrún. Hún segist þó oft vita hver
svör viðmælenda hennar eru fyrir-
fram. „Ég verð bara að muna að ég er
að leita svara fyrir hlustendur okkar,
ekki sjálfa mig.“
Orðin feminísti
Kolbrún sér ekki eftir því að hafa
tekið vinnuna. „Þetta er frábær
vinnustaður. Er að vinna með góðu og
skemmtilegu fólki. Fagmennskan er í
fyrirrúmi og þeir sem stýra Bylgjunni
vita nákvæmlega hvað þeir eru að
gera. Mér finnst þó vanta fleiri konur í
fjölmiðla,“ segir Kolbrún og bætir við:
„Það eru allt aðrar kröfur gerð-
ar til kvenna sem vinna við fjölmiðla
en karla. Konur endast líka skemur í
fjölmiðlum.Ég hef í gegnum árin ver-
ið meiri karlremba en kvenremba. Er
á móti því að aðgreina kynin. Ég vil að
við lítum á okkur sem einstaklinga.
En nú í seinni tíð er ég farin að gefast
upp á þeirri hugsun. Við konur erum
komnar allt of stutt í kvenréttinda-
baráttunni og ég upplifi mig meira og
meira sem feminísta þó svo að í gegn-
um tíðina hafi ég alltaf svarið það af
mér,“ segir Kolbrún og er greinilega
mikið niðri fyrir.
„Ég er engan veginn að kalla eftir
því að konur stjórni öllu, en mér finnst
alveg hróplegt hvað við erum komn-
ar stutt áleiðis þrátt fyrir hinn frjálsa
markað. Og mér finnst litið öðruvísi
á mig í fjölmiðlum út af því að ég er
kona,“ heldur hún áfram.
Umræðan snýst aftur að Djúpu
lauginni. Kolbrún segist enn í dag
upplifa fordóma vegna þáttarins. „Það
er líka stutt í hláturinn hjá mér og mér
finnst gaman að hlæja og grínast.
Sumir telja mann þá vera vitlausan.
Ég fullyrði það að það er meira í koll-
inum á mér en mörgum karlmannin-
um og ég segi þetta án þess að blikna,“
segir Kolbrún. „Það koma tímar þar
sem ég hef ákveðið að hætta að hlæja
og gantast því ég er svo hrædd um að
fólk taki mig ekki alvarlega, en það er
algjör synd að mega ekki slá á létta
strengi öðru hverju.“
Engin heimsstyrjöld
Kolbrún segist elska Ísland, líka á
þessum erfiðu tímum. En hvert stefn-
ir landið?
„Langflest við íslenskt samfélag er
frábært. Það er margt gott í gangi hér.
Ætli við höfum ekki farið aðeins fram
úr okkur, sofnað á verðinum. Núna
þurfum við að taka nokkur skref aft-
ur á bak. Spurningin er hversu sárs-
aukafullt það verður og hvað það
mun kosta okkur,“ segir Kolbrún von-
góð. „Við yngri kynslóðin eigum eftir
að vinna þetta til baka. Það er einn-
ig hætta á að efnaðra fólk byrji að
skammast sín fyrir að eiga peninga,
það er ekki eðlilegt,“ segir Kolbrún.
„Ég er þjóðernissinni. Ég elska Ísland,
finnst þessi þjóð mögnuð, en mér
finnst ekki að við eigum að flýja land.
Ég vil alls ekki að við byrjum að læðast
með veggjum.“
Kolbrún er vongóð yfir ástandinu
og trúir því að eftir nokkur ár verði Ís-
lendingar komnir á fulla siglingu á ný.
„Flestir eru ruglaðir yfir ástandinu og
eru mitt á milli þess að vera í sjokki
og að vera reiðir. Ég sveiflast líka á
milli þessara tilfinninga og þegar ég
verð reið hugsa ég með mér hvernig
í ósköpunum var hægt að leyfa þessu
að ganga svona langt? Við að semja
við aðrar þjóðir um stjarnfræðileg-
ar upphæðir,“ segir Kolbrún. „Skyn-
semin segir mér hins vegar að þetta
sé ekki neitt. Þetta eru peningar sem
við erum að tala um, ekki heimsstyrj-
öld. Það er ekki verið að sprengja hús-
in okkar eða beita konur og börn of-
beldi,“ bætir hún við.
Kolbrún segir Íslendinga eiga eft-
ir að upplifa þrönga tíma. En hún
hefur litla trú á því að einhver hér á
landi eigi eftir að svelta eða lenda á
götunni. „Íslenskar fjölskyldur verða
ekki hraktar út á götu og látnar éta
það sem úti frýs. Við erum með vel-
ferðarkerfi og þó svo að það sé götótt
er verið að þétta það núna. Við verð-
um bara í einhvern tíma að sætta okk-
ur við lægri lífsstandard.“ Hún stend-
ur fast á því að Íslendingar eigi eftir
að ná sér fljótt upp úr þessum hrak-
förum.
„Það má samt ekki gera lítið úr til-
finningum fólks sem er í von og óvon
um hvort það missi húsnæði sitt eða
hvort það geti farið út í búð að kaupa
í matinn. Það verður samt sem áður
að koma þeim skilaboðum áleiðis að
það eru til verri hlutir.“
Engin börn, bara hundar
Sonur Kolbrúnar, Arnór, kemur þá
inn í edlhúsið til að fá sér að borða.
Hann er níu ára og deila þau mæð-
ginin afmælisdegi. „Svo á ég dótturina
Theodóru sem er 12 ára og eina stjúp-
dóttur Sólveigu Maríu. Hún fermdist í
vor og býr fyrir norðan,“ segir Kolbrún,
en bæði börn hennar eru úr fyrri sam-
böndum. Hún er í sambúð með Árna
Árnasyni markaðsfræðingi og samtal-
ið snýst að barneignum. „Okkur lang-
ar ekki í fleiri börn. Við fengum okk-
ur hunda í staðinn,“ segir Kolbrún og
segir það yndislegt.
Kolbrún og Árni hafa verið í sam-
an í fimm og hálft ár, trúlofuð í fjög-
ur og hálft. „Við ætlum að gifta okk-
ur fyrr eða síðar. Ég veit að ég verð
hundgömul með honum. Ég er búin
að finna manninn minn. Brúðkaup-
ið er alltaf í kollinum á okkur en ég er
engin sérstök brúðkaupskona,“ við-
urkennir Kolbrún. Hún segir þau, í
gegnum tíðina, hafa verið allt of upp-
tekin af öðrum hlutum.
„Ég var í skólanum, svo komu próf.
Síðan fórum við að gera eitthvað ann-
að. Í fyrra keyptum við húsið og hefur
allur okkar aukatími farið í það. Mað-
urinn minn hugsar ábyggilega meira
um þetta heldur en ég. Ég verð ekki
í ekta brúðkaupskjól með amerískt
brúðkaup. Gæti þess vegna hugsað
mér litla athöfn þar sem slegið verð-
ur upp í skemmtilegt partí þar sem
ég get verið í gallabuxunum mínum,“
segir hún og hlær.
Í frítímanum finnst Kolbrúnu best
að lesa. Sonur hennar segir hana allt-
af vera með bók í töskunni. „Lestur
er besta slökun sem til er. Ég fer með
bók með mér á hárgreiðslustofuna og
á tannlæknastofuna ef ég skyldi þurfa
að bíða. Finnst líka gott að fara með
hundana út í göngutúr um hverf-
ið,“ segir Kolbrún. Hún segist vera
afar heimakær og lítið fyrir að vera í
sviðsljósinu. Henni líður best heima,
í faðmi fjölskyldunnar, við hliðina á
æskuheimilinu sínu þar sem hún ætl-
ar að verða „hundgömul“ með mann-
inum sínum. hanna@dv.is
Vill gifta sig í
gallabuxum
Þjóðernissinni Kolbrún segir það mikil
mistök að fólk skuli flytja af landi brott um
þessar mundir. „Skynsemin segir mér hins
vegar að þetta sé ekki neitt. Þetta eru
peningar sem við erum að tala um, ekki
heimsstyrjöld. Það er ekki verið að sprengja
húsin okkar eða beita konur og börn ofbeldi.“
Vill verða hundgömul með
manninum Kolbrún er í sambúð
með Árna Árnasyni. Í fyrra keyptu
þau hús við hlið æskuheimilis
Kolbrúnar. Hún segir það æðislegt
að búa í næsta húsi
við foreldra sína.
„Ég hef fengið það
á tilfinninguna að
fólk taki mig ekki
alvarlega. Ég er
stimpluð af Djúpu
lauginni en er svo
miklu meira en bara
þessi þáttur.“
„mÉr finnst litið
öðruvísi á mig í
fjölmiðlum út
af því að Ég er
kona.“