Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.2008, Blaðsíða 46

FÖSTUdagUr 24. OKTÓBEr 200846 Á ferðinni
Á ferðinni
Hvað er TougH guy?
Tough guy er keppni í Bretlandi sem reynir á
þol og úthald einstaklinga á allan hátt. Líkam-
lega og andlega. Fólk hleypur upp og niður
brekkur, klífur veggi, hleypur yfir eld, skríður
í rörum og syndir í vatni. Keppnin er haldin á
jörð hjá gömlum manni sem heitir Mr. Mouse
og er þetta 19. árið sem fram fara keppnir þar.
allur ágóði rennur til góðgerðarmála.
UMSjÓn: ÁSgEir jÓnSSOn asgeir@dv.is
Upp veggi og yfir eldhaf
Hópur frá Bootcamp-líkamsræktarstöðinni tók þátt í Tough Guy-keppninni í upphafi
ársins. Slökkviliðsmaðurinn Ágúst guðmundsson var einn þeirra sem tóku þátt.
Hann hljóp einnig fyrsta opinbera 100 kílómetra hlaupið á Íslandi og stefnir á maraþon
umhverfis Lockness-vatnið.
„Ef eitthvað er var brautin of stutt,“
segir hinn grjótharði slökkviliðsmað-
ur Ágúst Guðmundsson um þátttöku
sína í Tough Guy-keppninni í Wolv-
erhampton í Bretlandi. Ágúst fór
ásamt 14 manna hópi frá Bootcamp-
líkamsræktarstöðinni í upphafi árs til
að taka þátt í þessar miklu þrekraun.
„Við vorum tveir félagar sem fund-
um þetta á netinu og svo var bara kýlt
á þetta,“ segir Ágúst en fleiri iðkendur
hjá Bootcamp voru ekki lengi að taka
við sér. „Þetta var strembinn und-
irbúningur í um það bil tvo til þrjá
mánuði en það eru þó flestir í stöð-
inni í góðu ásigkomulagi allt árið.“
vatn, eldur og drulla
Að taka þátt í keppni eins og
Tough Guy er flestum ansi fjarlægt
en Bootcamp-hópurinn lét það ekki
stöðva sig. „Þetta byrjaði á léttu víða-
vangshlaupi sem hefur verið á bil-
inu sex til átta kílómetrar.“ Hlaup-
ið var mestmegnis á jafnsléttu segir
Ágúst en tekur fram að það hafi ver-
ið rúsína í pylsuendanum. „Það kom
mjög skemmtilegur kafli þarna í lok-
in þar sem maður þurfti að hlaupa
upp og niður brekkur.“ Það má deila
um hversu skemmtilegur sá kafli var
í raun en hópurinn hafði gaman af
honum enda mættur til þess að taka
á því.
Að hlaupinu loknu tók svo við
strembin braut sem hópurinn lauk
á í kringum einum og hálfum tíma.
„Þetta var allt mjög skemmtilegt.
Maður þurfti að skríða í rörum,
hlaupa yfir eld, klífa veggi og synda
í vatni,“ segir Ágúst sem endurtekur
að eini gallinn hafi verið að brautin
hafi verið aðeins of stutt.
Óvæntur rafstraumur
Ágúst segir að frábær stemning
hafi verið í hópnum og hjá keppend-
um öllum. „Þetta var alveg magn-
að enda milli fimm og sex þúsund
manns sem tóku þátt.“ Aðspurð-
ur hvað hafi staðið upp úr í keppn-
inni segir Ágúst þetta allt hafa verið
spennandi áskoranir. „Klifurþraut-
irnar voru skemmtilegar og það
var eitt mjög óvænt atriði í endann
á einni þeirra. Þá þurfti maður að
hlaupa eftir þröngum vegi þar sem
sitthvorum megin héngu blaut-
ir spottar. Það sem maður vissi ekki
var að það var rafmagn á sumum
þeirra.“
Ágúst og félagar höfðu kynnt sér
brautina vel á netinu en þar var ekki
minnst á rafmögnuðu spottana.
„Þetta kom því skemmtilega á óvart
þótt það hafi nú ekki verið einhver
svakastraumur á þessu.“
gott gengi
Ágúst og félagar úr Bootcamp
enduðu að lokum í 14. sæti í liða-
keppninni. „Við vorum mjög sátt
við þann árangur en það hefði verið
hægt að borga sig hærra,“ en Ágúst
á ekki við með mútum. „Því meira
sem þú borgar því framar færðu
að byrja en allur ágóði keppninn-
ar rennur til góðgerðarmála. Við
ákváðum að borga 50 pund á mann
og við vorum því að fara af stað á
milli 1100 og 1200.“
Eins og áður sagði fór keppnin
fram í Wolverhampton en það er
Mr. Mouse nokkur sem er maðurinn
á bak við keppnina. „Hann er orð-
inn sjötugur karlinn og er að halda
þetta 19. árið í röð. Þetta fer
fram á landskikanum hans sem er
nett sjoppulegur eftir allan átroðn-
inginn. Það er nú samt líka partur
af þessu.“
100 kílómetra hlaup og
Lockness
Ágúst byrjaði í æfa hjá Bootcamp
árið 2005 og hefur verið á fullu síð-
an. „Félagsskapurinn er frábær og
andrúmsloftið hvetjandi. Það var
líka frabært að breyta út af þessu
hefðbundna æfingaformi. Ég fann
mig alveg í þessu.“
Síðan Ágúst byrjaði hjá Boot-
camp hefur hann tekist á við alls
kyns þrekraunir fyrir utan Tough
Guy-keppnina ásamt félögum sín-
um. „Við fórum til Köben í maí og
tókum þátt í maraþoni þar. Svo í
sumar tókum við þátt í fyrsta op-
inbera 100 kílómetra hlaupinu á
Íslandi,“ en þátttakendur voru 12
talsins. „Síðan var það Glitnismar-
aþonið og Laugavegshlaupið svo
eitthvað sé nefnt.
Ágúst og félagar eru að plana
fleiri þrekraunir en næst á dagskrá
er hlaup umhverfis Loch Ness-vatn-
ið í Skotlandi. „Það er hlaup í mar-
aþonlengd í umhverfis vatnið.“
Hugurinn mikilvægur
Aðspurður hversu vel menn þurfi
að vera á sig komnir til að þreyta
svona þolraunir segir Ágúst and-
legu hliðina ekki síður mikilvæga.
„Líkamlega getan leyfir þér ákveð-
ið mikið og vissulega þarf maður að
vera í góðu formi en andlegi þátt-
urinn skiptir gríðarlega miklu máli.
Þegar líkaminn er búinn tekur haus-
inn við. Það á við í öllum íþróttum.
Toppstykkið þarf að vera í lagi og
rétt skrúfað á.“
Ágúst reynir að æfa alla daga vik-
unnar en tekur sér þó frí á sunnu-
dögum. „Maður reynir að viðhalda
hlaupagetunni og æfa svo þrek á
fjölbreyttan hátt. Eitthvað sem reyn-
ir á lungun líka til þess að halda
þeim sterkum.“
Reykvíkingar og nærsveitungar
ættu að vera í góðum höndum hjá
slökkviliðsmanni eins og Ágústi.
Heljarmenni sem veigrar sér ekki
við að kasta sér yfir hóla og hæðir,
gegnum eld og vatn og enda það svo
með einu 100 kílómetra hlaupi.
asgeir@dv.is
ÁgúsT guðmundsson
Skemmti sér konunglega í
Tough guy.
Stelpurnar í
Smálandi
Bubbi talaði nýlega um „Stelpurnar
í Sprengjuhöllinni“ þegar sú
hljómsveit hætti við að koma fram
á tónleikum hans á austurvelli.
Hvort sem það var rétt hjá Bubba
að það hafi verið vegna skorts á
hugrekki skal ósagt látið, en
mörgum finnst líklega vafasamt að
telja heigulshátt sérstaklega
kvenlegt einkenni. Bubbi er þó
ekki fyrsti maðurinn til að
gagnrýna einhvern hóp manna
með því að líkja honum við
stelpur.
Í höfninni í gautaborg er afar
áhugavert safn gamalla skipa sem
nefnist Maritiman. Þar er meðal
annars hægt að fara um borð í
slökkviliðisskip, kafbát og
landhelgisgæslubátinn Huginn.
Flaggskip safnsins, og jafnframt
sænska flotans um sinn, er þó
tundurspillirinn Småland, sem er
skírður í höfuðið á heimahéraði
Emils í Kattholti. Skipið verndaði
strandir Svíþjóðar frá árunum 1956
til 1979, og um borð er hægt að sjá
hvernig sjómenn lifðu og störfuðu,
jafnframt því sem vopnakerfi
skipsins hefur verið varðveitt í
heilu lagi.
Helstu átökin sem skipið lenti í
voru þó við eigin áhöfn í kringum
1970. Á miðjum hippatímanum var
það tíska meðal ungra manna að
vera með sítt hár, og átti þetta
einnig við um áhöfn Smálands.
Hermálayfirvöld í Svíþjóð höfðu af
þessu talsverðar áhyggjur, meðal
annars af því að hár ungu
mannana myndi festast í
tundurskeytum og fallbyssum á
ögurstundu. Mestar áhyggjur
höfðu þeir þó af því að norðmenn
myndu fara að hlæja að þeim,
sérstaklega þar sem skipið var á
leiðinni í heimsókn til noregs.
Yfirvöldum þótti þó ekki rétt að
skipa sjóliðunum fyrir, en reyndu í
staðinn að beita þá sálfræði. Þau
fyrirmæli voru látin ganga að þeir
sem væru með sítt hár yrðu að
nota hárnet um borð í skipinu.
Þetta þótti kvenlegt og vonuðust
menn til að sjóliðarnir færu frekar í
klippingu en að ganga um með
hárnet eins og stelpur. Sjóliðarnir
stóðu þó fast á sínu og kusu
hárnetin frekar en klippinguna.
niðurstaða málsins var síðan sú að
skipt var um áhöfn í skipinu fyrir
noregsheimsóknina, þar sem
karlmannlegri sjóliðar voru hafðir
til sýnis.
Vakti málið að vonum athygli
sænskra fjölmiðla, og var áhöfnin
uppnefnd „Stelpurnar í Smálandi“.
Voru þeir líklega betur að titlinum
komnir en Sprengjuhöllin. Því er
heldur ekki að neita að Stelpurnar
í Smálandi sýndu af sér talsvert
hugrekki, en voru ekki minna
stelpulegir fyrir því.
valur gunnarsson skrifar
ÓTrúLeg ÁTök
Keppendur eru milli
5 og 6000 talsins.
gLæsiLegur HÓpur
Bootcamp-flokknum
fannst keppnin of stutt ef
eitthvað var.