Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.1997, Page 16

Hjúkrunarþing
Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga
Það er mat flestra að einkar
vel liafi til tekist með hjúkrunar-
þing Félags íslenskra hjúkrunar-
frœðinga sem haldið var þann 25.
október sl. í Iðnaðarmannahúsinu við
Hallveigarstíg í Reykjavík. Þátttakan
fór fram úr öllum spám og því miður var
ekki hœgt að taka á móti þeim þátttak-
endum sem tilkynntu sig eftir að frestur rann
út, m.a. vegna þess að ekki var tími til að
útbúa þinggögn, og gangafrá ýmsu öðru sem
varðaði þinggesti. Á nœsta þingi verður að brýna enn
frekar fyrir vœntanlegum þinggestum mikilvœgi þess að skrá sig
í tíma svo að allir sem þess óska eigi kost á að taka þátt.
Það var formaður Félags (slenskra hjúkrunarfrœðinga,
Asta Möller, sem setti þingið. Fundarstjóri var Lilja Stefáns-
dóttir og fundarritari Hildur Helgadóttir. Þema þingsins var
stefnumótun í hjúkrunar- og heilbrigðismálum og fyrirlesarar
voru: Ragnheiður Haraldsdóttir, deildarstjóri í heilbrigðis-
og tryggingamálaráðuneytinu, sem flutti erindi sem hún nefndi
„Hjúkrun og heilbrigðisstefnaf Anna Lilja Gunnarsdóttir,
forstöðumaður Áœtlana- og hagdeilda Ríkisspttala, sem fjallaði
umforgangsröðun í heilbrigðisþjónustunni, Sigríður
Snœbjörnsdóttir, hjúkrunarforstjóri Sjúkrahúss Reykjavíkur,
gerði rekstur bráðasjúkrahúsa á krepputímum að sínu
umtalsefni, Þórunn Olafsdóttir, hjúkrunarforstjóri
heilsugœslunnar á Seltjarnarnesi, ræddi um framtíðarsýn í
hjúkrun sjúklinga (samfélaginu, Kristín Björnsdóttir, dósent
og formaður námsbrautar í hjúkrunarfrœði, nefndi sitt erindi
„Hjúkrunarmenntun skoðuð (Ijósi breyttra aðstœðna og
hugmynda“, OlöfAsta Olafsdóttir, lektor ogforstöðumaður
Ijósmœðranáms, kynnti nýjustu drög að siðareglum fyrir
íslenska hjúkrunarfrœðinga og Sesselja Guðmundsdóttir,
hjúkrunarfrœðingur og starfsmaður á skrifstofu Félags (slenskra
hjúkrunarfrœðinga, kynnti drög að stefnumótun og
hugmyndafræði félagsins.
Fyrir þá sem misstu af þinginu - og alla aðra sem áhuga
kunna að hafa — er stefnt að því að birta hér í blaðinu semflesta
af fyrirlestrunum sem fluttir voru. íþessu tölublaði eru birtir
fyrirlestrar þeirra Kristínar Björnsdóttur og Sigríðar
Snœbjörnsdóttur og aðrir verða birtir ( nœstu tölublöðum. Þess
skal getið að vinnuhópurinn um siðareglur fyrir hjúkrunar-
frœðinga stefnir að því að leggja reglurnar fram til samþykktar
á fulltrúaþingi sem
haldið verður 15.-16.
maí nk. og einnig er
stefnt að því að leggja
fram þá stefnumótunar-
og hugmyndafrœði-
vinnu sem Sesselja og
fleiri hafa verið að
vinna að.
Sigríður Snæbjörnsdóttir, hjúkrunarforstjóri Sjúkrahúss Reykjavíkur
Rekstur bráðasjúkrahúsa
á krepputímum
- Hjúkrun í brennidepli -
Fjármál og rekstur
Heilbrigðis- og tryggingamál eru fjárfrekasti málaflokkur
ríkisins eða um 50 milljarðar króna skv. fjárlögum 1996. Það
eru um 40% af heildarútgjöldum ríkissjóðs. Árið 1995 var um
31 milljarði króna varið til heilbrigðismála eingöngu skv.
upplýsingum frá Þjóðhagsstofnun og þar af urn 17 m.kr. til
almennra sjúkrahúsa.
Sem betur fer er þessum fjármunum ekki kastað á glæ því
heilbrigðisþjónusta á íslandi er góð, bæði ef litið er á lífslíkur
og hvernig tekist hefur að hefta útbreiðslu á og meðhöndla hina
margvíslegustu sjúkdóma sem og hvemig við höfum byggt upp
heilsugæslu okkar. Yntsar blikur eru þó á lofti og ákvarðanir,
sem teknar em núna, varðandi aðhald, niðurskurð og sparnað á
sjúkrahúsum, eiga eftir að hafa ófyrirsjáanlegar afleiðingar f
náinni framtíð.
ísland er fámennt land og auðvelt er að ná til fólks og
miðla upplýsingum, en fámennið hefur líka sína ókosti. Hin
mikla nálægð milli þeirra sem veita fé og þeirra sem þiggja fé,
getur leitt til misnotkunar. Vinskapur og vensl em gjaman
notuð til að ná eyrum valdhafa og dæmi em um að hagsmunir
skarist þegar staðið er frantmi fyrir ákvörðunum er lúta að
fjárveitingum. Þeir sem hæst láta bera oft mest úr býtum og
fagleg sjónarmið verða undir. Nærtækt dæmi, sem kemur upp í
hugann, er hvemig úthlutun úr Byggðastofnun virðist hafa átt
sér stað skv. nýlegri úttekt Ríkisendurskoðunar á þeirri
stofnun.
Stjórnendur sjúkrahúsa vinna hörðurn höndum en líður oft
eins og þeir séu að slást við vindmyllur. Þeir lenda í næsta
vonlausri stöðu milli stríðandi afla, t.d. milli fjárveitinga-
valdsins, sem skammtar naumt fé til þjónustunnar, og
sjúklinga, sem krefjast þjónustu, eða milli ríkisvalds, sem setur
reglur um réttindi og skyldur opinberra starfsmanna, og
stéttarfélaga sem vilja hag sinna félagsmanna sem mestan og
bestan. Að auki verða sjúkrahússtjórnendur gjarnan
TfMARIT HJÚKRUNARFRÆÐINGA 1. tbl. 73. árg. 1997