Vísir - 24.12.1948, Side 22

Vísir - 24.12.1948, Side 22
m JÖLABLAÐ VISIS Hann reyndi aö muoa og Jglöggya slg á, hvað það var, ísem hann þurfti endilega að [gera. Og allt í einu sagði Jiann: ! ' — Góði Jesú, sendu ein- ihvern til hennar mömmu, eins og þú hefir sent til mín. Nonni var ákaflega sæll, þegar hann hafði leyst af liendi sína fyrstu bænargerð. Enginn gat verið öruggari, en þessi sjúki piltur var á þessari stundu. Rinn daginn rétt fyrir jól- 'in varð Nonni þess var, að •annar stofufélagi hans sat uppi og var að skrifa. Hann horfði á hann um stund, og -allt í einu datt honum nokk- uð nýtt í hug. Hann ætlaði að skrifa mömmu sinni, og segja henni frá því, sem gest- 'Urinn þeirra yndislegi hafði sagt honum. — Hvar gæti eg fengið pappír og penna? sagði Nonni við piltinn, sem var að skrifa. —Eg er hræddur um að þú megir ekki skrifa. — Nú mega ekki allir vskrifa? — Nei, ekki þeir, sem hafa ■eins mikinn hita og þii. —- Eg verð nú samt að skrifa henni mömmu, og segja henni þetta um .Tesú. í?að er ekki að yita, að neinn geri það annars. — Eg skal láta þig hafa allt sem með þarf, til þess að skrifa með, góði minn, sagði eldri maðurinn um leið og hanri steig fram úr rúminu, og fór í inniskó og slopp, sem lá á fótagaflinum á rúminu hans. Hann gekk yf- ir að rúmi Nonna, færði hann varlega upp á kodd- ann, og fékk honum paþpír og penna. — Þú skall reyna að liggja útaf, sagði hann. — Eg skal styðja þig á meðan þú skrif- ar. Nonni gerði allt eins og hinn ráðlagði honum. I fyrstu var hönd hans svo ó- stýrilát, að hann örvænti um, að mamrna sín gæti les- ið skriftina. En þegar hann var kominn að aðalefni bréfsins, fór skriftin að lag- ast, titringurinn á hendinni varð minni. — Hann sagði móður sinni, að hann liefði óttast, að enginn myndi verða til þess, að segja henni um Krist, og þess vegna ixefði hann ekki viljað sleppa tækifærinu að koma boðskapnum til hennar fyr- ir jólin. Hann sagði henni frá gestinum góða, og óskaði þess, að hún mætti hitta hann. — Menn gátu grætt á því, að fara að heiman, jafn- vel að verða veikir, sagði hann að endingu. — En svo þegar hann var búinn að segja þetta allra nauðsynleg- asta, var hann orðinn svo þrejdtur, að hann gat varla krotað nafnið sitt nndir. Félagi hans þurrkaði svit- ann af enni hans, gaf hon- um ögn að .drekka, og_lag- aði hann aftur til í rúminu. Nonni var sæll og glaður. Hann sinnti því ekki, 'þó hann hefði titring um sig allan af áreynslunni. — En hvað verður nú um bréfið? sagði hann, og á- hyggjusvip brá á andlit hans. — Eg sé um það í póst- inn, sagði félagi hans, skrif- aði nafn móður hans utan á lítið hvitt umslag, stakk örkinni í, og lokaði því. Augu Nonna ljómuðu af ánægju. Nú var hréfið til- húið. Það átti að taka aura úr skúffunni hans undir bréf- ið. Þar átti hann nóga pen- inga, sem Jónatan læknir hafði gefið honum. — Já, Jónatan læknir. Enginn hafði verið honum eins góður og hann. Átti hann ekki aðí biðja hann að fá sér Nýja-Testamentið, og lesa þar frásagnirnar um Jesú ? Það gerðu þeir einmitt hérna í stofunni hjá honum. — Stundum gat hann hlustað og fylgst með, stundum hvarflaði hugur hans frá efninu, og hann sofnaði. — Eg hefði þurft að skrifa meira, sagði Nonni eftir nokkra umhugsun. — Eg á einn vin heima, sem eg hefði viljað skrifa. — ómögulegt i dag, góði minn, sagði félagi hans. — Segjum á morgun, ef þú treystir þér. — Já, á morgun. Nonni brosti öruggur. — Á morg- un ætlaði hann að skrifa Jónatan lækni, segja honum allt sitt hjarta, þakka hon- um fyrir, hvað návist hans liafði alltaf verið góð, fx*á því þeir furidust fyrst, við stofugluggann á Áshóli. Hann ætlaði að láta hann vita um það, að nú oi’ðið þekkti hann lífið og alla birtu jxess og hamingju, og að hann vissi hvers vegna mennirnir koniu inn í mann- heim, óg hvað beið þeirra. Mörgum hefði fundist kringumstæður Nonna ó- glæsilegar, en sjálfm* var hann innilega sæll og glaður. Líkamskraftar hans voru alveg að fjara út. Hann var eins og blóm, sem hefur lifað ógleymanlegt sumar. I vitund hans var bjart, og gesturinn góði vék aldrei úr huga hans. Jafnvel, þegar hann lá með augun aftur Nánari upplýsingar á skrifstofu vorri Reykjavík, KELVINATOR Frá Nash - Kelvinator Corp, Kelvinator Division getum vér útvegaS ýmsar tegundir ísskápa og rafmagns- eldavéla, gegn nauðsynlegum leyfum.

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.