Vísir - 24.12.1954, Síða 21

JÓLABLAÐ VfSIS
21
Önnuiiist allt seist líítti* g
B
all fatalireiitsMit :'v «
£'raz áúZ'víA íss ps
€? s& ftíipreésEsn
Fljéít ég vei uumið
Sími 82588. Laugavegi 20 B,
Höíðatúni 2
uom i
Gjöf harida:
cnnustunnl, eUrlnkonunni,
nnnnstanum. elglnmfnntnnm
og aSrar tæklfærisgjaflr fást f
rjafabúS hinna vanðl&tn
4 Uuitni |9
úr öldunum þama mynz.tur, sem
minntu á austurlenzk teppi og
jafnvel japönsk listaverk. Sums
staðar voru klettaveggirnir með
gullnum litbrigðum og spegluð-
ust þá líparítklettarnir eins og
ævintýraborgir í hafinu,
þann 16. júní komum við til
Pireus. Vorum við 80 saman en
120 voru farin á undan okkur og
roættum við þeim hópi í .Pireus.
þar var m. a. fararstjórinn Olav
Brunstein listmálari og hús-
freyja hans. Var hann.búinn að
fara með þá 120 til Grikklands og
Tyrklands og skilaði'þeim nú af
sér en tók við okkur. Við höfð-
um meðferðis skjaheitt glæsilcgt
frá Listaháskólanum í Kaup-
mannahöfn og undirritað af rekt-
or skólans. Skjal þetta opnaði
okltur allar dyr þar sem list var
inni fyrir. Auk þess höfðu Ðan-
imir sérstök. kort með myndum
ar sér. Voru kort þessi gefin út‘
í Dannmörku en í samráði við
griskt.ráðuneyti. þcir sem höfð.u
kortin fengu 25—50 prósent af-
slátt í gistihúsum. Við Elín höfð-
um ekki þessa kjörgripi því þeii'
verða 'að vera gefnir út í heima-
landi .ferðamannsins.- Vih ég ráð-
leggja-þeim, sem til Grikklands
kunna að fara að fá slík kort í
utanríkisráðuneytinu íslenzka
áður en haldið er af stað.
Hættulega mikil vatnsneyzla.
í Pireus yfirgáfum við skipið
góða, sem hafði flutt okkur frá
Ítalíu og gengum um borð í ann-
áð'sltip mun lélogra. Var nú siglt
áleiðis' til eyjarinnar Samos> en
á þeirri leið’ gerðust þau válegu
tíðindi, að sem svaraði 20.000
krónum dönskum var stoiið af
fararstjóranum. Fyrstu óþægind-
in, sem við urðum íyiir í sam-
bandi við peningastuldinn voru,
að við vormn öll skoðuð rnjög ná-
kvæmlega næsta morgun þegar
kornið var til Samos. Fyrst var
venjulegum farþegum hleypt á
land að undangenginní skoðun,
síðan komu geitur og hæns og
loks við. Ekki voi’um við samt
alveg á flæðiskeri stödd því'
íándsstjórinn tólc sjálfur á móti
okkur og útvegaði: okkur. veru-
stað í skóla og þeir sem vildu
gátu fengið héi'bergi í gistihúsi
ög tókum v.ið Elín þann kos.t að
'dveljast þar. Drykkjarvafn í
gistihúsi þessu var geymt í vatns-
kassa og í kassann látnir ísmolar
sem smábráðnuðu, var því vatn-Jfá allra meina bót meðan þeir
ið vel kalt. Ég var þyrst eins og
fyrri daginn og drakk s-vo. mikið
að Elínu fór ekki að standa á
sama, hélt að við.yrðum ef til vill
reknar úr gist,ihúsinu fyrir. of
mikla vatnsneyziu.
Eyjarskeggjar voru afarelsku-
legt fólk,,sem vildi allt fyrir okk-
ur gera, Gaf borgarstjórinn gott
fordæmi með því að bjóða okkur
til veizlu,. fór: hún líkt fram og
gerist í yeizlu.m borgarstjóra
norðar í álfunni. Vikutíma dvöld-
úm við. á Samos, en vissum ekki
fyrr en að þeim tíma liðnum; að
við höfðum verið eins konar
fangar meðan, vei-ið var að rann-
saka peningastuldinn, en sú
rannsókn bar aldrei neinn ár-
angur. Nokkrir lentu í smáævin-
týrum og var eitt þeirra örlagá-
ríict.
Örlagarík trúloíun.
Piltur . enn, sem var meist-
ari í því að komast í vandræði
trúlofaðist grískri stúlku; en trú-
lofun á þessari eyju er ailt ann-
að en hlaupatrúlofönir á»Norður-
Íöndum, sem oftast má slíta fyr-
irvaralítið. Á Samos var ekki
þessu til að dreíía því slíti mað-
lu' trúlofun er hann réttdræpur
af föður og bræðrum stúlkunn-
ar. þetta leiðindamál endaði því
á því, að við urðum að taka heit-
nieyna með alla leið til Hafnar
og veit ég ekkí hvað henni líður
síðan en ólíklegt er að hjóna
bandið hafi orðið hamingjusamt
því grískai' stúlkur ldjóta sjald-
an fullnægingu í hjúskaparfari
norrrænna .manna. þegar við
koinum tii smábæjar á Tyrklandi
sjálfu varð þessi sami niaður
svaramaður í Zigaunabrúðkaupi
Og báðum við hann þá bjcssaðan
að 'verða ekki bruðgúmi næst í
svipuðu bi'úðkaupi.
Kusadasi var fyrsti bærinn,
sém við komum til á T.yrklandi,
þar sáurn við fyrstu mpskumar,
‘en þær.eru' helgisiðáhús Tyrkja,
sem játa Múhameðstrii. Yfirieitt
eru nYoskur enn skrautlegri en
kirkjur hjá okkxir.einkum ef mið-
að er við kirkjur Lútherstrúar-
nianij'a, sem eins, og kunnugt er
skortir skraut og hlýleika í sam-
ánburði við kirkjur káþölskra. Að
eins fjóra kílómetra frá Kusadasi
er gi’öf Maríu nieyjár að þvi cr
sagt er og fara þangað margir
pílagrímar'á hvei’ju ári. Sumír
,, .. ...
biðjast fyrir við gipfina og er þá
ferðalagið orðín heppileg lækn-
ing á ímyndunarveiki. þama
er lík.a hellir munkanna. sem pf-
sóttir voruá.sínum tíma og sváfu
svéfni rétifclátra í 70Ö ár. þegar
þ.eir vöknuðu til lífsins aftur
voru. þeir orðnir nokkuð fornir,
bæði i klæðnáði og hugsunar-
hætti, og okki kunni.samtíðin að
meta peningaíta þeirra þegar þeir
komu-út úr hellinum.
Fagurt umliVerfi í Istambul.
Frá Ivusadasi fórum við akandj
til Ismír en síðan með skipi tii
Istambul. Eins og flestum mun
kunnugt. er Istamliul yeist á sjö
hæðum eins.og Reykjayík og.er
umhverfið fagurt. það sem ég
rak'fyrst- augun í þegar lagst vai'
að bryggju vor.u fornlegir en
fallegir. búningar kvennanna.
Einkum vai' mér starsýnt á dökk-
klædda konu sem stóð með reifa-
stríinganii sinn skamrnt frá
skipshlið. Svipur hennar var
hreinn óg Keinn og fannst mér
sem ég sæi inn.í söguheima biblí-
unnar þar sem iiún var, en það
fannst mér raunai’ oft átferðalag-
inu um Litlú-Asíu,- Moskurnar í
Istambul eru skínandi fallegar,
fylltar aráhíricu'.skrauti. Fegurst
AWVWWVffl.WWJV^^
ai' þeiiæa ení Blaa riioskan og
Sankti Sofía. Hin síðamefnda er
frá tímum kristninnar i Istambuh
og er skreytt. mosailc. þar eð slík
listayerk mega .elcki sjást í
moslcu hcfur vcrið málað yfir
þau. Síðan moskan var gerð að
saí'nhhefur verið reyntað lireinsa
mosaikiha, sem er vafalaust ,með
því fremsta sem gert liefur verið
í þessari listgrein.
Eitt kyöldið voi'.umyið boðin til
forstjóra S.A.S. í Istambul, ;en
hús hans stendur á mjög fögrum
stað pg ei’ útsýni yi'ii' skrautgarða
milcla og fagra og Hellusuncl.
I ge^tabólc þessa manns sá ég
fjögur íslenzk nöfn, voru það
nöfn Gunnars Thoroddsens borg-
arsljóra og frúar lians og Jóns
Sigurðssonar skrifstofustjóra. Al-
þingis,og frúar hans. Fannst mér
þegar ég sá þessi nöfn, sem
lcveðja að 'heiman væri geymd í
gestabókinni.
HaldiS til Litlu-Asíu.
þegar hér var- lcomið sögu
slcildu leiðir. Flestir sneru við til
Grilcklands og þaðan heimleiðis
en við vorum 18, sem héldum
áfram irin í Litlu-Asíu og förÖrii
við með skipi eftir Svartahafinu
til borgarinnar Samsun. Elcki
fannst mér Svartahafið bera nafn
fannst mér það grátt en svart. Á
þessu hafi kom skýfall, nieðan,-
við sátum á þilfari og það svo-
snögglega að nærri lá að við riæð-
uiri elclci farangri oklcar þurrunT
úndir þiljur. Mjög var þéssi -
demba ólik regnmóðu á íslenzku
vori og ekki veit ég h-versu vel:
okkur íslendingum myndi ganga.:
að fella- olclcur við eins snöggar
veðunbroytingar eins og þama.
gota verið.
Frá .Samsun óskum við í bílurn
til Sívas, þay vorum við boðin tii
borgarstjórans, sem bauð upp á.
svalandi hressingu og frönsku-
mælandi stúdent, sem frœdtli
okkur um ýmsa hlu.ti. Stúdent-
inn hafði s.vipuðu hlutverlci að
gegna og.fulltrúar ríkis og bæjar
á íslandi, sem fara mcð gesti aft-
þingvöllum og Geysi. Stúdentimc
sýndi olclcur m. a. fangelsi en þaft*
munum við sjaldan sýna ferða-;
mönnum. í fangclsi þessu vom
þrjú hundruð manns og unnu
þeir að teppalinýtingu cftir fyrir-
riiyndum, Var, undravert liversu'
hraðvirkir sumir þei.rra voru
orðnir. Týrkir bentu á það meft
i’éttu, að ef fangelsis.vist ætti ekki
að vera tómur hégómi og jafnveí.
nnnað verra yrðu fangamir að fá
að vinna og hreyfa sig utan húss_
lizÞB'SsiSfsi r
Hýja efnalau
(Stofnsett 1930).
I, et Bt tfðt i 39
Sítni 3462