Morgunblaðið - 07.05.1964, Blaðsíða 6

MORGUNBLADIÐ Flmmtudagur 7. mal 1964
Sýknað aí ákæru
um ölvun viö aksfur
Kaffinefnd Kvenfélags Langarn essóknar, talið frá vinstri: Ásta
Jónsdóttir, Sigriður Ásmundsdó ttir, Þóra Kristjánsdóttir, Hall-
dóra Narfadóttir, Hulda Kristjá nsdóttir, og Jóhanna Gísladóttir,
Ragnhildi Eyjólfsdóttur vantar á myndina.
Ora et labora —
að iðja og biðja
NÝLEGA er lokið í Hæstarétti
máli, er ákæruvaldið höfðaði
gegn ungum manni í Keflavík,
en hann var ákærður fyrir að
hafa ekið bifreið aðfaranótt laug
ardagsins 20. október 1962 i beinu
framhaldi af neyzlu áfengis og
undir áhrifum þess. Var þess
krafizt, að ákærði yrði dæmdur
til refsingar, til ökuleyfissvipt-
ingar og greiðslu alls sakarkostn
aðar.
Málavextir eru sem hér segir:
Um klukkan 4 aðfaranótt laug
ardagsins 20. október veittu lög-
regluþjónar, sem voru á eftirlits
ferð um Hafnarveg á Reykja-
nesi, athygli bifreið, sem stóð á
veginum nálaegt Stapafellsvegi.
I bifreiðinni voru tveir menn.
Sá, sem sat undir stýri kvaðst
ekki hafa ökuréttindi, en hafa
ekið bifreiðinni að beiðni þess,
sem með honum var, en hann
var ölvaður. Lögreglan handtók
báða mennina, en í rannsókn
málsins kom ekkert fram, er
styddi grun um, að eigandi bif-
reiðarinnar hefði ekið henni í
umrætt skipti og heimilaði Sak
sóknari ríkisins, að þessum
IÐNSKÓLA ísafjarðar var sagt
upp þriðjudaginn 21. apríl í
Gagnfræðaskólanum, en þar er
Iðnskólinn til húsa. Skólastjór-
inn, Björgvin Sighvatsson gerði
gr'ein fyrir skólastarfinu.
í skólanum voru alls 28 nem-
endur, og skiptust þeir á miili 10
iðngreina.
þætti málsins yrði lokið með
sátt.
Meðan á rannsókn þessari
stóð, barst rannsóknardómara til
kynning um, að brotizt hefði ver
ið þessa sömu nótt inn i birgða-
geymslu Sölunefndar varnarliðs
eigna á Keflavíkurflugvelli, en
hún er tiltölulega skammt frá
þeim stað, er tvímenningarnir
voru handteknir á.
Er frekar var gengið á þá fé-
laga kom fram, að þeir höfðu fyrr
um nóttina ekið ásamt þremur
öðrum mönnum að fyrrnefndum
stað á Hafnaveginum og hefði
ferðin gagngert verið ráðin til að
stela einhverju fémætu úr birgða
geymslunum. Ákærði í þessu
máli var úr hópi þeirra þremenn
inga, er síðar komu við sögu. Var
svo um talað, að þremenningarn
ir skyldu fara til birgðageymsl
anna, en tvímenningarnir skyldu
síðan sækja þá á nánar tiltekn i
um tíma. Voru tvímenningarnir
þeirra erinda, er lögreglan hand-.
tók þá. 1
Það er nú af þremenningunum
að segja, að eftir að hafa látið
greipar sópa um skemmur sölu-
nefndarinnar, fluttu þeir þýfið að
fræðsluerindum varðandi ýmis
viðfangsefni iðnaðarmanna, og
hefur skólanefnd Iðnskólans tek-
ið inn á fjárhagsáætlun þessa árs
framlag til þeirra hluta. Formað-
ur skólanefndarinnar er Finnur
Finnsson, kennari.
Hafnarveginum og biðu hinna
tveggja, en er þeim tók að leiðast
biðin, lagði ákærði af stað fót-
gangandi heim til sín til Kefla-
víkur og tók þar bíl föður síns
og ók honum til baka. Þeir óku
síðan þýfinu heim til ákærða.
Samkvæmt ákvörðun saksókn-
ara ríkisins var frestað öllum
frekari aðgerðum í framan-
greindu þjófnaðarmáli, skilorðs
bundið, en hinsvegar skyldi
höfða opinbert mál á hendur á-
kærða fyrir að hafa ekið bíl
föður síns ölvaður í umrætt sinn.
Lögreglu- og dómsrannsókn
hafði einkum beinst að því að
upplýsa sem bezt þjófnaðarmál-
ið, en önnur atriði, svo sem meint
ur ölvunarakstur ákærða, hafði
setið frekar á hakanum og var
ákærði t.d. ekki færður til blóð-
töku vegna alkóhólrannsókna.
Niðurstöður málsins í héraðs-
dómi urðu þær, að ákærði var
sýknaður af kæru ákæruvaldsins
og var sá dómur staðfestur í
Hæstarétti.
í forsendum í dómi Hæsta-
réttar segir svo:
„Föstudaginn 19. október 1962,
eftir kl. 6 að kvöldi, hóf ákærði
áfengisdrykkju ásamt þremur fé
lögum sínum, eins og í héraðs-
dómi greinir. Kl. 7 um kvöldið
hættu þeir drykkjunni og slitu
félagsskapnum um sinn, og
kveðst ákærði þá hafa fundið
á sér áhrif áfengis. Síðar um
kvöldið hittust þeir aftur, svo
sem rakið er í héraðsdómi, en
um áfengisneyzlu ákærða eftir
það og þangað til hann tók að
aka bifreið, væntanlega milli kl.
2 og 3 um nóttina, er lítið í ljós
leitt, sem henda megi reiður á,
að því undanteknu, að ákærði
kveðst hafa sopið einu sinni á
vínblöndu, að því er virðist milli
kl. 12 og 1 um nóttina. Eftir það
gekk ákærði frá vegamótum
Hafnarvegar og Stapafellsvegar
til Keflavíkur, en stytzta leið þar
á milli er 4,5 km. Eftir það hóf
hann aksturinn. Er ósannað, að
hann hafi þá fundið á sér áhrif
áfengis, og ber því að staðfesta
hinn áfrýjaða dóm.
Eftir þessum úrslitum ber að
greiða allan áfrýjunarkostnað
sakarinnar úr ríkissjóði, þar með
talin laun verjanda ákærða fyr
ir Hæstarétti, sem eru ákveðin
kr. 3500,00“.
KONURNAR hafa ávallt staðið í
brjóstvörn kristninnar. Þær
fygldu Jesú norðan Galileu. —
Þær voru meðal þeirra er stóðu
undir krossi hans á Golgata, —
og ilmjurtir páskamorgunsins
voru í höndum þriggja nafn-
greindra kvenna: Maríu frá Mag-
dölurn, Salóme og Maríu, móður
Jakobs.
Um aldaraðir hafa það fyrst og
fremst verið konurnar, sem sáðu
sæði kristninnar í hjörtu hverr-
ar nýrrar kynslóðar, sem átti
eftir að lifa hér. Karlar eru venju
lega kallaðir hið sterka kyn. Á
því er þó mikill vafi. Konur ná
hærri aldri að meðaltali. Þær
virðast eiga meiri sálarstyrk,
þegar á reynir, að minnsta kosti
til að þola þjáningar. Börnin
minnast að jaínaði lengur á æfi
sinna mæðra en feðranna. Hvor
var svo sterkari, þegar allt kom
til alls? Og er það víst að stjórn-
málin væru verr komin í hönd-
um þeirra en vor — ef þær legðu
sig þar fram?
Hver einasta kona sameinar í
sér, vitað eða óafvitað Maríu- og
Mörtueðlið: að biðja og iðja. Því
er hún ef til vilr stærri og sam-
ræmdari heild en nokkur af oss
körlum getur hrósað sér af að
vera.
Þessvegna hafa þær alltaf stað-
ið í brjóstvörn kristninnar og það
hljóta Reykvíkingar að hafa séð,
í sambandi við starf kirkjulegu
kvenfélagana hér í bænum, því
þau hafa öll unnið þrekvirki á
tiltölulega sköinmum tíma.
Hér fyrir ofan sjáið þér nokkr-
ar konur úr Kvenfélagi Laugar-
nessóknar. Fyrir framan þær er
borð með hinum lystilegustu kök-
um og brauði, sem þær hafa bak-
að.
Myndin er táknræn, því í dag,
frá kl. 3 fer fram kaffisala Kven-
félags Laugarnessóknar í Kirkju-
kjallaranum og þar munu kon-
urnar ganga um. vopnaðar vel-
vilja og fúsleik til að gleðja alla,
sem koma. — Ágóðanum verja
þær svo til ýmiskonar prýði fyrir
kirkjuna og til þeirra líknarmála
er þær láta til sin taka.
Verið velkomin öll í kjallara
Laugarnesskirkju eftir ki. 3 í dag.
Garðar Svavarsson.
Iðnskoia ísaf jarðar slitið
Sex nemendur luku burtfarar-
prófi frá skólanum: 3 húsasmið-
ir, 2 járnsmiðir og 1 múrari.
Einn þeirra, Gunnlaugur Karls-
son, Bolungarvík, hlaut ágætis
einkunn, 9,10, sem jafnframt var
hæsta einkunn yfir skólann. —
Tveir hlutu I. einkunn og 3. II.
einkunn. Gunnlaugur hlaut bóka-
verðlaun frá skólanum fyrir
námsárangur og ástundun.
Hæsta einkunn upp úr 1. bekk
hlaut Jón Eðvald Guðfinnsson,
Bolungarvík, 7,89. Hæsta eink.
úr hópi gagnfræðinganna, sem
eru á 1. námsári, hlaut Jón Guð-
bjartsson, ísafirði, 8,43, og hæsta
einkunn í hópi þeirra, sem eru á
2. námsári, hlaut Helgi Júlíus-
son, ísafirði, 8,43.
Heilsufar í skólanum var ágætt.
í byrjaðan aprílmánuð gekkst
Iðnskóli ísafjarðar fyrir nám-
skeiði í meðferð reiknistokks, og
var iðnnemum og iðnaðarmönn-
um gefinn kostur á að sækja nám
skeiðið. Kennari á námskeiðinu
var einn af kennurum skólans,
Anton Björnsson, rafveitustjóri.
Áformað er, að Iðnskólinn
beiti sér fyrir námsskeiðum og
HVÍTUR STAFUR
Gunnar Arndal á blindraiheim
ilinú hringdi í mig í gær og
spuiði hvort ég vildi ekki láta
þess getið hér í dálkunum, að
hvítur stafur væri blindra-
merki engu síður en guli borð-
inn, sem margir blindir hafa á
handleggnum. Sagðist hann
hafa orðið var við að fólk átt-
aði sig almennt ekki á þessu.
Þetta væri samt alþjóðlegt
merki — og blinda fólkið hér,
einkum það yngra, væri farið
að nota hvítu göngustafina
meira en gulu borðana.
Satt að segja hef ég ekki átt-
að mig á þessu enda þótt ég
hafi séð blint fólk með hvíta
göngustafi. Ég vil þess vegna
vekja athygli ökumanna og
vegfarenda yfirleitt á hvítu
stöfunum — og að sýna blindu
fólki fyllstu nærgætni í um-
ferðinni og veita því aðstoð,
ef með þarf.
LISTIN A» SVARA I SÍMA
Og hér kemur bréf um hátt
vísi:
„Fasteignasali“ og þú Vel-
vakandi góður, gangið að sjálf
sögðu útfrá því sem sjálfsögðu
í sunnudagsblaðinu síðasta, að
fólk viti, „að það teljist til al-
mennra kurteisisvenja, að
kynna sig óbeðið í síma.“ Mál-
ið er bara ekki svona einfalt.
Fjöldi fólks hefir eklci hug-
mynd um það og margir
þeirra, sem vita það þó, nenna
blátt áfram ekki að viðhafa
þessa háttvísi. Alveg sama gegn
ir um kveðjur í síma. Fjöddi
fólks, sérstaklega á skrifstof-
um og á hærrí stöðum, er ekk-
ert að hafa fyrir því að taka
undir kveðjur, heldur leggur
símann á steinþegjandi. Eg er
viss um að íslendingar eiga
„met“ í mörgum greinum, kann
ske ekki endilega í íþróttum,
en það væri ekki úr vegi, að
kanna, hvort það gæiti þó ekki
orðið í háttvísi. K.H.“
Og ég hef fengið annað bréf
um sama efni. Þar segir m.a:
„Segðu mér annars: Hve oft er
ekki spurt, þegar þú svarar í
símann „Hver er þetta?“ — og
er þú ert ekki nógu fljótur til
svars —■ þá er ítrekáð með
frekju „Já, hvar er þetta?“
Jú, ekki neita ég því að hafa
heyrt þetta — og þessu fólki
veitti auðvitað ekki af smánám
skeiði í almennri kurteisi.
SJÁLFDAUÐIR FISKAR
Maður nokkur hringdi til
mín og sagðist hafa keypt veiði
leyfi í Kleifarvatni. Hefði hann
fengið nokkra titti, en þeir
hefðu verið horaðir og vesæld
arlegir, að helzt liti út fyrir að
fiskurinn í vatninu væri að
veslast upp og deyja.
Vildi hann gagnrýna það, að
veiðileyfi skyldu seld á slik-
um stað. Sagðist hann hafa
hringt í viðkomandi forráða-
mann í Hafnarfirði til þess að
kvarta, boðið honum að skoða
veiði sína, en Hafnfirðingurinn
ekki haft áhuga.
Ég ætla engan dóm að leggja
á þetta, en Hafnfirðingarnir
geta fengið að svara fyrir sig
hér í dálkinum, ef þeir hafa
áhuga. Þó ekki með lengri
klausu en þessari.
EINN AÐ AUSTAN
Og svo kemur hér ein frá
Ungverj al andi:
— Eigum við að líta á Sovét
ríkin sem vin eða bróður?
— Bróður — auðvitað. Menn
eru sjálfráðir um að velja sér
vini.
ÞURRHIÖBUR
ERU ENDINOARBEZJ AR
(
1 BRÆÐURNIR OKMSSON hf.
Vestnrgotu 3..
Simi 11467.