Morgunblaðið - 07.05.1964, Blaðsíða 23

Fimmtudagur 7. maí 1964
MORCUNBLADIÐ
23
.......................iiiii..
| Kvikmyndahátíðin
í Cannes hafin
| Smástjörnur keppast um að
j vekja á sér athygli — karl-
| menn teknir upp á sömu iðju
Sænski kvikmyndastjórinn Bo Widerberg með þriggja ára E
gamalli dóttur sinni, sem jafnframt var yngsta kvikmynda- s
stjarna hátíðarinnar í Cannes. Hún lék í mynd föður síns |
„Kvarteret Korpen", sem. talið er líklegt að fái gullna pálm- =
ann.
§ f CANNES á frönsku River-
= unni er nú haldin kvikmynda-
H hátíð í sautjánda sinn. Að
= þessu sinni verða sýndar þar
H athyglisverðari kvi'kmyndir
= en nokkru sinni áður. Allt,
S sem einhverja þýðingu hefur
= í kvikmyndaheiminum í dag,
= skýtur upp kollinum í Cann-
= es — fyrir utan stórt stúfjkna-
§§ safn frá Evrópulöndum, sem
§§ i dag eru óþekktar en bera
."3 allar sömu von í brjósti: að
Ein af ótal smástjörnunum,
sem hópast til Cannes með
frægðarvon í brjósti, er
sænska stúlkan Laila Nyborg,
sem er 19 ára gömul.
verða stjarna morgundagsins.
Cannes er þessa dagana
borg gervisteina, sem misk-
unnarlaust eru afhjúpaðir í
hinni sterku sól Riverunnar.
En þrátt fyrir eftirlíkingarn-
ar er eins og veðurguðirnir
hafi einnig snúið öllu upp í
glens og gaman og lofi sól-
inni að skína á verðuga og
óverðuga, því hér er 30 stiga
hiti í skugganum.
Mikið er í húfi fyrir kvik-
myndaframieiðendur, sem
taka þátt í hátíðinni. Fyrir
nokkra þýðir hátíðin gjald-
þrot — fyrir aðra frægð. Hver
verður sigurvegari kemur í
ljós á síðasta degi hátíðar-
innar.
Þegar þetta er skrifað lifa
allir í voninni. Framleiðend-
urnir vonast eftir að þeirra
mynd sigri, leikstjórarnir
vænta listræns sigurs — smá-
stjörnurnar þrá að verða upp-
götvaðar úr fjöldanum. Megi
von þeirra ávallt lifa.
• „FALL RÓMAVELDIS"
KOLFÉLL
Fyrsta kvikmynd hátíð
arinnar var ameríska kvi'k-
myndin „Fall Rómav€idis“.
Það hjálpaði ekki, þó sjöunda
herdeild bandaríska flotans
sigldi inn flóann til að vera
viðstödd frumsýninguna, og
ítalska stjarnan Sophia Loren
væri sótt til Rómar; „Fall
Rómaveldis" kolféll.
Þessi risakvikmynd rúllaði
í 314 klukkustund, og þótti
flestum það alltof langur tími
Jafnvel þó Róm væri ekki
byggð á einum degj, þá eru
314 klukkustund of langur
tími til að skýra frá falii henn
ar.
Kvikmyndin fjallar um
Rómaveldið á þeim tíma, þeg-
ar góður keisari heldur um,
veldissprotann. Hann reynir
að sameina alla fyrri fjendur
heimsveldisins í bandaríki
undir stjórn Rómar — m.a.
ófrýnilegu skrælingjana í
norðrinu vill hann friðmælast
við.
En nokkrir liðsforingjar sjá
fram á að þessi friður muni
kosta þá atvinnuna, og koma
keisaranum fyrir kattarnef
með því að eitra fyrir hann
epli. Sonur keisarans tekur
við völdum. Hann er and-
stæða föðurs síns, elskar
stríð, konur og spil, og fyrr
en varir logar allt Rómaveldið.
Systir hans (Ceikin af Sop-
Eftir Gunnar
Larsen
hia Loren) er andstæða bróð-
ur síns. Hún ann friði og
yfirhershöfðingja ríkisins. í
sameiningu reyna þau að
steypa nýja keisaranum af
stóli, og verða eitt. Það geng
ur á ýrnsu áður en það heppn-
ast og áhorfendur geta yfir-
gefið salinn léttir í bragði.
Leiktjöldin og litirnir voru
afbragsgóð — en það er ekki
nóg til að gera góða kvik-
mynd.
• FÆR SÆNSK MYND
GULLNA PÁLMANN?
Hátíðin hefur að öðru leyti
boðið upp á frekar ómerki-
legar kvikmyndir. Brasilía,
Japan og Þýzkaland hafa sýnt
myndir sínar. Engin þeirra
hefur skorið sig úr og á þar
með ekki skilið umtal
Aftur á móti kom Svíinn
Bo Witerberg þægilega á
óvart með kvikmyndinni
„Kvaretret Korpen“. Kvik-
myndin hefur núð miklum
vinsældum og í dag er hún
líklegust tii að hljóta gullna
pálmann.
Kvikmyndin gerist árið
1936, þegar Hibier baulaði á-
róðursræður og Þýzkaland var
í þann veginn að setja stríðs-
vélarnar í gang. Þegar þetta
gerðist var Bo Witerberg ung-
ur og í kvikmyndinni lýsir
hann verkamannahverfinu
Korpen í Malmö. Áhorfendur
fylgjast með baráttu móður-
innar sem gerir allt til að
halda heimilinu saman,
drykkjuskap föðursins og kjör
um verkamannsfjölskyldu.
Kvikmyndin var listilega
gerð og kom á óvart. Bo
Witerberg er ekki fyrir neitt
einn af nemendum Ingmars
Bergmann ,en engu að síður
ber hún persónuleg einkenni
kvikmyndastjórans. Svíþjóð
er greiniliega í fremstu röð
hvað kvikmyndagerð snertir
— og hjarta manns er að
springa af norrænu stolti....
• BARÁTTA
SMÁSTJARNANNA
Kvikmyndahátíðin í Cannes
er þekkt fyrir smástjörnur
sínar. Stúlkur úr víðri veröld
safnast þar saman í þeirri von
að verða uppgötvaðar, eins
og kallað er. Margar koma fé- =
litlar, og þegar vonin fer að =
dvína er gripið til örþrifaráða. §§
Til þessa hafa stúlkurnar s
verið einar um þessar tilraun- h
ir en nú hafa karlmennirnir h
tekið upp sömu iðju. í gær ||
sást maður sitja í einu veit- =
ingahúsi við Croisette með s
snuð í munninum. Engum =
kemur til hugar að draumur . =
hans verði að veruleika, þvi =
það þarf annað og meira ti. =
að leika í kvikmynd. En allir =
muna eftir sögunni um fræg- =
ustu stjörnu Frakklands, Brig §j
itte Bardot, þegar hún kom §§
til Cannes árið 1957 og gekk §§
fram og aftur Croisette með %
bláan hund í bandi — og vai §§
uppgötvuð. — Þessa sögu rifja §§
smástjörnurnar upp oft á dag, §§
ekki sízt þegar hún lætur til- s
leiðast að fara heirn með feit- =
um framleiðenda, sem lofar =
henni gulli og grænum skógi ^
— svo ekki sé minnzt á hlut- §§
verk í kvikmynd. En þegar =
nýr dagur rennur upp hefur s
hann fyrir löngu gfeymt öll- s
um . loforðunum, ög tálvonir
smástjörnunnar bresta. Þær §§
komast að raun um að kvik- §§
myndaheimurinn er fláráður s
og falskur, mitt í öllum töfr- =
unum. — G.L.
lllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllltllllltlltlllllllllllllllllllllltll|jliilllllllhilllllllllllllllllltlllllllllllillllllllllllllllllltlltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiillllllllHilllllllllllllllllllllllllllllli||||||||||lllllllllllllllltlillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHll||^
AAikils þykir við þurfa
Björgunarbáturinn Gísli J.
Johnsen fór hinn 21. 4. 1964 frá
Reykjavík til Viðeyjar með, að
því er sagt er. 83 skólabörn frá
Melaskólanum í Reykjavík. Þessi
ferð er orðin sögulegri en tilefni
virðist til. Vísir, sem alltaf er
fyrstur með fréttirnar, að eiginn
sögn, kom samdægurs með mynd
af bátnum með alla farþegana
um borð, síðan hefur þessi sama
mynd verið birt í öðrum blöðum
og einnig minnzt á þessa rosa-
fregn í útvarpinu.
Það verður ekki séð af þessari
mynd að hér hafi v' “ð um neina
glæfraferð að ræða, báturinn er
sýnilega ekki ofhlaðinn og stöðug
leiki hans er svo mikill að hann
hallast ekki um eina gráðu þótt
öll þessi börn fari út í annað
borðið.
Þessi ferð, sem auðsjáanlega á
eftir að verða söguleg í fram--
tíðinni, hefur þótt svo glæfraleg
að hið virðulega embætti Skipa-
6koðunarstjóra, sem hefur góða
aðstöðu til að fylgjast með öiium
skipaferðum í Reykjavíkurhöfn
frá salarkynnum sínum í Hamars
húsinu við Tryggvagötu, hefur
|>ótt ástæða til að taka hana ti)
eérstaklegrar athugunar og gefa
skýrslu Og víta hana, þar eð ekki
var séð nægiiega fyrir björgunar
tækjum og ekki fengið „leyfi“
hjá Skipaskoðunarstjóra til þess-
•rar ferðar.
Þessi viðbrögð hinnar virðu-
legu ríkisstofnunar væri vissu-
lega virðingarverð ef nægilegar
ástæður væru fyrir hendi og þjóð
in tryði því að hér fylgdi hugur
máli. En margt bendir til að svo
sé ekki.
Skipaskoðunarstjóri hefur ný-
lega lýst því yfir, oftar en einu
sinni, að það heyri ekki undir sitt
embætti að uppiýsa eða koma í
veg fyrir hin t.íðu sjóslys þar sem
upp undir 2 skip hafa hvolft og
sokkið á hverjum mánuði s.l.,
tvö ár. Ekki bátar á stærð við
Gísla J. Johnsen, heldur skip 50—
200 tonna með öllum nýtízku
tækjum, sem hafa horfið í hafið
á 5—6 minútum, í ekki verra
veðri en svo að í flestum tilfell-
um hefur svo blessunarlega vilj-
að til að skipshafnirnar hafa
bjargast í gummíbátum eða á
öðrum frumstæðum fleytum til
lands eða í önnur skip. Stundum
án þess að blotna í fætur.
Björgunarbáturinn Gísli J.
Johnsen er byggður sem björg-
unarbátur til þess að bjarga
mönnum úr sjávarháska, án til-
lits til fjöida. Hann er hólfaður
i 13 vatnsþétt hólf og stöðugleiki
hans er slíkur, að þótt honum
hvolfi á hann að geta rétt sig
sjálfcrafa aftur.
Hér er því um miklu betra
björgunartæki að ræða en út-
blásinn gúmimíbát, sem þó hefur
oft — einkennilega oft bjargað
mannslífum. Hann hefur alla
kosti fram yfir gúmmíbáta þar
sem hann er byggður úr góð-
málmi og er haffært skip, sem
raunverulega getur ekki sokkið
nema öll (eða flest) hin vatns-
þéttu skilrúm hans bili.
Þessi umtalaða ferð bátsins frá
Reykjavíkurhöfn til Viðeyjar, í
logni og blíðu undir stjórn þaul-
reyndra Slysavarnamanna og
með synda gagnfræðaskólanema
í umsjá ken.iara sinna og sem
allir eiga að geta bjargast tii
lands, á þessuri leið, þótt far-
kosturinn sykki undir þeim, sem
í þessu tilfelli var raunverulega
óhugsandi, gefur ekkert tilefni
til æsifregna og því síður ástæðu
til íhlutunar Skipaskoðunarinnar
sem virðist hafa nóg önnur verk-
efni, meðan hm umræddu slys,
sem minnzt er á hér að framan
eru enn óupplýst og ekkert hef-
ur verið gert ti! þess að þau
endurtaki sig ekki.
Hvar var# eftirtekt Skipaskoð-
unarstjóra og hafnargæzlumanna
meðan stóð á flutningum á kon-
um og börnum í yfirfullum smá-
bátum þegar franska flugvéla-
móðurskipið kom hér á dögunum
og af hverju þögðu þá blöðin og
útvarpið?
f Viðeyjarförinni varð vissu
lega ekkert slys og lá ekki við
og viðbrögð Skipaskoðunarstjóra
í þessu sambandi hlægileg. Það
hljóta að vera takmörk fyrir því
hvað eitt embætti má gera sig
hlægilegt án þess að fá víttir,
jafnvel þótt einhver veikluð móð
ir spyrðist fyrir úm þessa ferð og
væri kvíðandi (Það er ekki nema
mannlegt ef tiliit er tekið til
hinna tíðu sjóslysa).
En viðbrögð embættisins verða
ekki skýrð á þeim grundvelli og
Aðalfundur
Félagjs íslenzkra
rafvirkja
AÐALFUNDUR Félags ís-
lenzkra rafvirkja var haldinn
10. apríl 1964 í Félagsheimilin.u
að Freyjugötu 27.
Formaður félagsins, Óskar
Hallgrímsson, flutti skýrslu
stjórnarinnar og greindi frá
þeim margvíslegu verkefnum, er
félagið hefur unnið að á liðnu
starfsári. Félagsmenn eru nú
452 talsins, þar af í Reykjavík
og nágrenni 338, en utan þess
svæðis 114. Félagssvæðið er allt
landið. — Við nám í rafvirkjun
og rafvélavirkjun voru um sll
áramót 195 nemendur á öllu
landinu, á móti 169 á sama tíma
í fyrra.
Gjaldkeri félagsins, Magnús
K. Geirsson, las og skýrði end-
urskoðaða reikninga félagsins,
er sýndu að fjárhagur þess er
góður. Skuldlaus eign félagsins
nam kr. 2.643.316.71 og hefur
eignaaukning á sl. ári númið kr.
398.274.37.
það má ekki gera sig hlæilegt, til
þess hefur það alitof mikilsverð-
an og alvarlegan tilgang.
Reykjavik, 23. 4. 1964
Guðfinnur Þorbjörnsson
Félag íslenzkra rafvirkja rek-
ur ásamt Múrarafélagi Reykja-
víkur félagsheimili að Freyju-
götu 27 og gekk rekstur þess vel
á árinu.
Á fundinum var lýst úrslitum
stjórnarkjörs, sem fram átti að
fara að viðhafðri allsherjarat-
kvæðagreiðslu. Aðeins einn listi
kom fram, listi stjórnar og trún-
aðarmannaráðs, og varð hann
því sjálfkjörinn.
Stjórnina skipa nú þessir
menn:
Formaður: Óskar Hallgríms-
son, varaformaður: Pétur K.
Arnason, ritari: Sigurður Sigur-
jónsson, gjaldkeri: Magnús K.
Geirsson, aðstoðargjk.: Sveinn
V. Lýðsson.
Varastjórn skipa: Kristinn K.
Ólafsson og Kristján J. Bjarna-
son.
Trúnaðarmannaráð skipa auik
stjórnar: Jón Hjörleifsson, Ól-
afur V. Guðmundsson, Olfert J.
Jensen og Leifur Sigúrðsson.
Varamenn: Björgvin Sigurðs-
son, Jón Páll Guðmundsson,
Magnús Guðjónsson og Gunnar
Bachmann. (Frá Fél. íslenzkr*
rafviirkja).