Morgunblaðið - 28.10.1965, Page 6
6
MORCU N BLAÐIÐ
Fimmtudagur 28. október 1965
Skipað í Ve ^lagsráð
s jávarútvegsins
Kristján Ragnarsson formaður ráðsins
MBLi. hefur borizt eftirfarandi
fréttatilkynning frá Verðlagsráði
sjávarútvegsins:
Sjávarútvegsmálaráðherra hef
ur nýlega skipað eftirtalda menn
í Verðlagsráð sjávarútvegsins frá
1. okt. 1965 til 1. okt. 1967:
Frá félagi síldarsaltenda á
Norður- og Austurlandi.
Aðalmenn:
Sveinn Benediktsson, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík. Jón Þ.
Árnason, framkvæmdastjóri,
Raufarhöfn.
Kristján Ragnarsson
Varamenn:
Aðalsteinn Jónsson, fram-
kvæmdastjóri, Eskifirði. Eyþór
Hallsson, framkvæmdastjóri,
Siglufirði.
Frá Síldarverksmiðjum ríkisins.
Aðalmaður:
Sigurður Jónsson, fram-
kvæmdastjóri.
Varamaður:
Sveinn Benediktsson, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík.
Frá Flagi síldarsaltenda á
Suð - V esturlandi.
Aðalmenn:
Ólafur Jónsson, framkvæmda-
stjóri, Sandgerði. Margeir Jóns
son, framkvæmdastjóri, Kefla-
vík.
Varamenn:
Þorsteinn Arnalds, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík. Tómas
Þorvaldsson, framkvæmdastjóri,
Grindavík.
Frá Alþýðusambandi íslands.
Tryggvi Helgason, Eyrarvegi
13, Akureyri.
Frá Landssambandi isl. útvegs-
manna.
Aðalmenn:
Kristján Ragnarsson fulltrúi,
Reykjavík. Guðmundur Jörunds-
son, útgm., Reykjavík. Ingimar
Einarsson, fulltrúi, Reykjavík.
Varamenn:
Matthías Bjarnason fram-
kvæmdastjóri, ísafirði. Sigurður
Pétursson, útgm. Reykjavík. Ól-
afur Tr. Einarsson, útgm., Hafn
arfirði.
Frá Sambandi ísl. samvinnu-
féiaga.
Aðalmaður:
Bjarni V. Magnússon, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík.
Varamaður:
Björgvin J. Ólafsson, fulltrúi,
Reykjavík.
Frá síldarverksmiðjusamtökum
Austur- og Norðurlands.
Aðalmaður:
Vésteinn Guðmundsson, fram-
kvæmdastjóri, Hjalteyri.
Varamaður:
Hermann Lárusson, fram-
kvæmdastjóri, Neskaupstað.
Frá Farmanna- og fiskimanna-
sambandi Islands.
Aðalmaður:
Guðmundur H. Oddsson, skip-
stjóri, Reykjavík.
Varamaður:
Guðmundur Jensson, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík.
Frá Samlagi skreiðarframleið-
enda.
Aðalmaður:
Huxley Ólafsson, framkvæmda
stjóri, Keflavík. -
Varamaður:
Ásgrímur Pálsson, fram-
kvæmdastjóri, Keflavík.
Frá Sölumiðstöð Hraðfrysti-
húsanna.
Aðalmenn:
Helgi Þórðarson, framkvæmda
stjóri, Hafnarfirði. Óskar Gísla-
son, framkvæmdastjóri, Vest-
mannaeyjum. Hans Haraldsson,
fultrúi, Isafirði.
Varamenn:
Ólafur Jónsson, framkvæmda-
stjóri, Sandgerði. Jón Jónsson,
framkvæmdastjóri, Hafnarfirði.
Aðalsteinn Jónsson framkvæmda
stjóri, Eskifirði.
Frá Sölusambandi íslenzkra fisk-
framleiðenda.
Aðalmaður:
Helgi Þórarinsson, fram-
kvæmdastjóri, Reykjavík.
Varamaður:
Margeir Jónsson, útgm., Kefla-
vík.
Framh. á bls. 20
Grísk söngkona með
Sinfónluhljómsveitinni
ÞRIÐJU tónleikar Sinfóníuhljóm
sveitar íslands verða haldnir í
Háskólabíói annað kvöld kl. 21.
Stjórnandi verur Bohdan Wod-
iczko en einsöngvari gríska
mezzó-sópran söngkonan Yann-
ula Pappas. Á efniskránni eru:
„Tilbrigði við stef eftir Frank
Birdge", eftir Britten, Kinderto-
tenlieder“ eftir Mahler, ’El amor
örujo“ eftir De Falla, en í tveim-
ur siðastnefndu verkunum syng-
ur Pappas einsöng. Loks er „In-
vocation og dans“ eftir Craston.
Yannula Pappas er fædd í
Grikklandi, en stundaði söngnám
Chr. Keeler
gifiir sig
CHRISTINE Keeler, sem fyr-
ir tveimur árum var á forsíð-
um blaða um allan heim, þeg
ar „Profumo“-málið svokall-
aða var á allra vörum og
CHRISTINE KEELER
— nú frú Lervermore
í Búkarest í Rúmeníu. Hun söng
í níu ár við óperuna í Búka-
rest og var fyrsta hlutverk henn-
ar þar, Lola í „Cavalleria Rusti-
kana“. Auk þess fór hún me'ð
ýmis veigamikil hlutverk í öðr-
um frægum óperum, svo sem í
„Madame Butterfly", Rigoletto",
Rakaranum Frá Sevilla, svo eitt-
hvað sé nefnt. Síðan hafa önnur
hlutverk bætzt við, eins og t.d. í
óperunum, Aida, Don Carls, II
Trovatore og Brúðkaupi Fígar-
ós.
Árið 1961 fluttist ungfrú Papp-
brezka sjórnin riðaði til falls,
komst fyrir skömmu á forsíð-
ur blaða að nýju, en nú af
allt öðrum ástæðum en áður
fyrri, hún hefur sem sé gengið
í hjónaband og virðist nú vera
orðin hin ráðsettasta frú.
S.l. föstudag giftist hún
æskuvini sínum, James nokkr
um Lervermore, sem er 24
ára gamall verkfræðingur í
Bracknell í Berkeshire í Eng
landi, og fór brúðkaup þeirra
fram með leynd. Hafa þau
þegar flutt inn í íbúð sína,
•em Christine mun hafa
keypt.
Christine hefur látið svo
um mælt, að hún hafi óttazt
að James maður hennar
myndi að verða að líða fyrir
hið slæma orðspor hennar frá
því áður og raunar hefðu þau
ætlað sér að vera gift fyrr.
Hún bað blaðamenn, sem
leituðu hana uppi, að halda
heimilisfangi hennar leyndu,
þar eð það gæti komið sér
illa, ef nágrannarnir kæmust
að raun um, að hin nýgifta frú
Lervermore væri í raun
réttri hin alræmda Christine
Keeler. Þá neitaði hún að
láta taka mynd af sér og hafn
aði meira segja tilboði upp á
tugi þúsunda fyrir myndina.
Frá því að hún kom úr
fangelsi fyrir rúml. einu og
hálfu ári, hefur hún forðazt
allt umtal.
as til Bandaríkjanna og hélt þar
tónleika vfða. f New York söng
hún í fyrsta sinn 1964 og fékk
þá mjög góða dóma fyrir söng
sinn.
Söngkonan hefur sungið í út-
varp og sjónvarpi víða um lönd,
svo sem í Austurríki, Frakk-
landi, Ítalíu, Belgíu og á Spáni.
Þetta er í annað sinn sem Papp-
as kemur hingað til lands, en
í fyrra söng hún í ríkisútvarpið,
og mun hún einnig gera þáð nú.
Héðan fer hún til Portúgals og
Spánar.
• Heimilið byrjar við
garðshliðið
Fyrir skömmu skrifaði
maður grein hér í Mbl. um
snyrtimennsku á lóðum kring-
um hús og viðhafði þau orð, að
heimilið byrjaði við garðshlið-
ið. Það er vissulega orð að
sönnu. Heimilið byrjar ekki við
teakhurðina heldur á lóðamörk
unum. Þetta virðist þó vefjast
eitthvað fyrir mörgum íslend-
ingum. Það fer ekki á milli
mála, ef maður gengur um bæ-
ina eða ekur um landsbyggð-
ina. Líklega erum við meiri
sóðar í eðli okkar en margar
aðrar þjóðir.
Jafnvel þó fólk reyni að bera
sig til við að vera sæmilega
hreinlegt, vill oft skína í það að
hreiniætið er aðeins á yfirborð-
inu, en tilfinningin fyrr því
ristir ekki djúpt. Ég skal taka
hér tvö dæmi. Maður nokkur,
sem á fínt einbýlishús í Klepps-
holti, tinir oft upp bréfsnifsi
og drasl í garðinum sínum, og
svo sjá nágrannarnir að hann
hendir því út fyrir girðinguna,
yfir á næstu lóð, sem að vísu
var lengi vel ekki byggð, en var
orðin eins og ruslahaugur.
Annað dæmi veit ég um. í
stóru sambýlishúsi skipti fólk
með sér verkum og það kom
í hlut ákveðins íbúa, að hirða
drasl af lóðinni. Jú, jú, það
gerði hann, fór stundum út rétt
undir kvöldmat, þegar dimma
tók og henti öllu draslinu, sem
vildi safnast saman við girðing-
una, út fyrir yfir á fjölfarna
umferðargötu. Þetta er ákaf-
lega snyrtilegur maður, sem
vill a.m.k. sýnast sæmilega
hreinlegur.
Og hafið þið ekki komið á
sveitarbæ, þar sem byggt er
upp fallegt hús, en vatnið sem
kemur úr krómuðum krönun-
um, er tekið úr vatnsbóli, sem
er rétt við fjóshauginn með öll
um sínum gerlum eða sem
skepnur ganga í og gera þarfir
sínar um leið?
Hér eiga auðvitað ekki allir
hlut að máli, en furðulega
margir. Nú, eins og alltaf áður
hafa verið til snyrtimenni og
snyrtibændur. Og að minnsta
kosti áður fyrr þótti það slíkur
kostur, að orð fór af og menn
urðu landsfrægir fyrir snyrti-
mennsku sína. Þeir voru ekki
fleiri en það.
• Sófar undir fáguðu
yfirborði
Eitt dæmi um það hve
hreinlætið virðist oft rista
grunnt, eru rennurnar fyrir
rusl, sem settar hafa verið í
mörg sambýlishús, til að spara
íbúunum sporin með ruslið
niður marga stiga. Að þessu er
mikið hagræði og þessar renn-
ur eru yfirleitt í nýjum húsum,
þar sem íbúarnir vilja leggja
eitthvað í að hafa „fínt“ hjá
sér. En á mörgum stöðum hefur
þetta valdið mestu vandræðum.
Fólk setur blautan óþverra í
poka eða jafnvel í mólkurhyrn-
urnar og lætur þetta svo fara
niður um rörið. Pokinn eða
hyrnan lenda utan í, springa,
og allur óþverrinn klessist í
rörin og þau orðin þvílík
gróðrarstía baktería og
ódauns að til vandræða horf-
ir. Flöskum er hent niður
rörin. Þær lenda á fötubrún-
inni eða utar í og splundr-
ast út um allt, og fyrir utan
rörið er kjallaraherbergið, sem
tunnunar eru í orðið eins og
öskuhugur að skömmum tíma
liðnum. Þegar ódauninn fer að
leggja um allt hús, er kallaður
saman húsfundur, og allir eru
jafn aldeilis hissa á þessum
sóðaskap. Enginn vill kannast
við, að hann sé þvílíkur endem-
is sóði. Þessu heldur svo áfram,
þar til sums staðar hefur orðið
að loka rennunum, þessum
miklu þægindum.
• Teakhurðir og teppi
villi sýn
Við viljum gjarnan kall-
ast menningarþjóð, og höldum
jafnvel oftast að við séum það.
Sama er með þá einstklinga,
sem sýna af sér sóðaskap á borð
við þann, sem hér hefur verið
lýst. Það eru ekki hinir viður-
kenndu augljósu sóðar, heldur
miklu fremur fólk, sem heldur
að það sé sæmilega hreinlegt
og lætur slíkt helzt ekki sjást
til sín. En súbbuskapurinn býr
samt undir því yfirborði, sem
blasir við. Teakhurðir, teppi út
í horn og króm villa þar sýn.
Kaupmenn - Kaupfélög
Nú er rétti tíminn til að panta
--------nts
Rafhlöður fyrir veturinn.
Bræðurnir Qrmsson hf.
Vesturgötu 3, Lágmúla 9.
Sírni 38820.