Morgunblaðið - 22.03.1967, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. MARZ 1967.
Sögulegt
sumarfrí
eftir Stephen
Ransome
»lveg mi5ur sín út af þvi.
Og hrædd, Fyrr hafði hún
nú verið hrædd, en þó aldrei
eins dauðskelfd og hún var nú.
Af því að nú fyndist henni allt
vera glatað. Allt glatað .... síð-
asti möguleiki Brads var fyrir
bí......hún vissi það .... hún
vissi það alveg upp á Ihár......
Ég hristi hana og hún greip
andann á lofti, og reif svo upp
lafið á skyrtunni minni og þurrk
aði nefið á sér á því og reyndi
svo að stilla sig.
— Gaf Miles þér ekkert í skyn,
að hverju hann hefði leomizt?
— Nei, ekkert. Hann sagði mér
ekki annað en það, að hann
mundi tala við Brad sjálfan.
Haiui mundi kalla Brad til sín.
— Hvenær?
— Fljótlega, sagði hann. Þegar
rétta stundin væri komin. Viltu
nú ekki fara og bíða bara, sagði
hann. Hann skyldi hringja til
Brads og setja honum mót.
Og ég hef alltaf verið að hhista
eftir símahringingu. Hann hefur
ekki hringt enn, þessi sjálfum-
glaði bölvaði kvalari! Vill auð-
vitað gera úr þessu hátíðasýn-
irvgu, þessi andskotans merkileg-
heitapésL Honum er sama þó
hann geri fólk vitlaust meðan
það bíður eftir honum .......
Hún leit snöggt upp. — Hana
nú! Þarna hringir síminn. Það
hlýtur að vera Miles að hringja
til Brads.
29. kafli.
Laugardagskvöld, kl. 10.15.
Hárbeittur smelluhnífurinn
stakk hvað eftir annað og skar
svo.
Einlhverntíma fyrr á þessu
mílnalanga segulbandi sagði ég,
að vandræðin, sem við vorum í
gætu ekki versnað. Þé vissi ég
ekki, hversu mjög mér skjátlað-
ist eða hversu vont ástandið gæti
orðið.
í kvöld — fyrir tæpri klukku-
stund — féll þriðja fórnardýrið
fyrir morðingjahendi.
Ennþá vita ekki aðrir um þetta
en við Brad. Ég á við, að af öll-
um gestahópnum, sem hér er
saman kominn, vitum við einir
um það. Við steinþegjum uim
það, þó ekki væri nema til þess
að mega halda lifi. Ef srvo illa
tækist til, að saga Brads breidd
ist út, myndi það gefa sækjand-
anum banvænt vopn í hendurnar
gegn honum og mitt vopn yrði
algjörlega máttlaust á móti því.
Þessi skýrsla er ekki ætluð
eyrum nema eins manns — verj-
.*.*.•
• • •
• • •
.*.*.•
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• • •
• •
• • •
• • •
• • •
• • •
1
I
• • •
;
.*.*.*

WL Cotolyn Somody. 20 óro, m Uá Bondorikjunum segin ||j ,>egor fílípenjor þjóðu mig. M r#yndf ég morgvíjleg efnl. || Efnungis Qeorasil hjólpoði Íj rounverulega * . JKHKmF' ' ' 'í
Nr. 1 I USA þvt það «r raunhcf hjólp — Cl.arasil
„sveltir” fílípensana
Þelta viiindolega somsetta efn! getur hjólpoð yður ó sama
hótt og það hefur hjólpað miljónum unglinga i Banda-
rikjunum og viðar - Þvf það er raunverulega óhrifamikid...
Hörundslitað: Cf.ara.il hylur bólurnar á meðan
það vinnur á þaint.
Þor sem Oearosil er hörundslitoð leynast fílípensarnir —
jomtímls þvf. sem Clearasil þurrkar þá upp með þvi oð
fjarlægja húðfituna, sem nærir þó — sem sagt .sveltir” þá.
1. F.r inni
húðina
ö
2. D.yðir
gerlana
.3. „Sv.ltir“
filíp.nsana
anda Brads, ef hann þá fær hann
nokkurn.
Kerry hafði lokið þessari æsi-
legu sögu sinni um þessa nýju
vitneskju, sem Miles Kendall
hafði í höndum. Hann hafði ekk
ert sagt henni, nema það, að á
einhverjum ónefndum en „við-
eigandi" tíma mundi hann leggja
hana fyrir Brad. Hún hafði beð-
ið milli vonar og ótta og loksins
hafði síminn hiingt.
— Þarna hringir .... >að
hlýtur að vera Miles að hringja
til Brads.
Kerry toom mér á óvart. Hún
þaut ekki másandi til Brads.
Hann var tæpur á taugunum, og
það vissi 'hún. Hann var með
fullt hús af gestum og það var
ekki rétti tíminn til að koma
með óhemjulegar spurningar.
Hann mundi betur geta snúizt
við Miles ef 'hann gerði það ró-
legur. Hún lokaði því augunum
og las st/utta bæn í 'hljóði, og
sagði bara og það óvenju skyn-
samlega: — Við þurfum víst að
fara að hafa fataskipti fyrir borð
haldið, Steve.
Við höfðum því fataskipti og
fórum niður aftur til þess að
njóta þess, sem víst átti að kalla
áhyggjulaust tovöld.
U U
Um það bil helmingur þeirra,
sem boðnir voru, höfðu
komið og nú var Brad á ferð og
flugi meðal þeirra, en stanzaði
sem snöggvast hjá mér og sagði:
Miles vill fá mig til sín í skrif-
stofuna klukkan hálftíu stund-
víslega. Hann yppti öxtlum og
bætti við‘ — Ekki veit ég, hvað
hann getur viljað mér — og svo
fór hann aftur að sinna gestun-
um.
Rétt eftir borðhaldið, þegar ég
fór að setja plötur á plötuspilar-
ann, ®á ég, að Brad var horfinn.
Ég var svo heppinn að Kerry
var að hverfa inn í snyrtiher-
bergið ásamt tveimur konum
„fuglavinanna", sem voru þarna
gestkomar.di.
Ég gekk út í gegn um eldlhúsið
og kom nógu snemma til að sjá
Brad við stýrið á bílnum, að aka
út um hliðið. Ég horði á eftir
ihonum þangað til 'hann var horf-
inn út á þjóðveginn.
Ég kveikti mér í vindli og
reykti 'hann upp — vildi ógjarna
fara að elta Brad, en var hins-
vegar ekki nógu þolinmóður til
að bíða eftir að hann kæmi aftur
til að frétta um erindislokin, eða
þetta hvernig Miles ætlaði að
leika sér að honum eins og kött-
ur að mús. En ég gat heyrt sög-
una fyrr með því að ná í hann í
Crossgate Ég ók bílnum mínum
aftur á bak út og bjóst hálít í
hvoru ”við, að Kerry stykki upp
í hann þá og þegar — og svo elti
ég Brad, fram'hjá lögreglumönn-
unum, sem voru á verði við hlið-
ið.
Við Ferjuihornið, sem var uppá
halds stefnumótastaður ungl-
inga, vár aðeins einn bíll, en i
honium voru bveir lögreglumenn.
Svona getur morð orðið til þess
að rugla fyrir ástarfari á laug-
ardagstovöldi, hugsaði ég. Ég för
mér hægt og horfði é gamla
naustið við ána. Þar var allt
dimmt og Zella Daly sat sýnilega
róleg og örugg heima hjá sér.
Örugg undir lögregluvernd!
Nei, nei, mamma — litli bróöir er þægur. Við lánuoum
homun nýja brauðhnífinn upp í rúm til sín.
Aftur á móti var Crossgate öll
uppljómuð og á ferð og flugi. í
Lindarkránni var milkið að gera,
því að óvenju margir helargest-
ir höfðu komið frá New York og
Fhiladelphia. Skenkiborðin voru
þéttskiuð, kvikmyndahúsin voru
full, og bændur og konur þeirra
fylltu allar búðir. Borgin var með
frídagssvip. Spámenn og kaup-
menn höfðu góða atvinnu —
svo var þessu margfalda morði
fyrir að bakka.
Ég vissi, að Miles hafði skrif-
stofu sína í framherbergi á
neðstu 'hæð í húsinu sínu í Hirð-
stræti. Ég ók fram hj'á því og
leitaði mér að bílstæði. En með
gangstéttinni var óslitin bílaröð.
Brad hafði verið heppnari, því
að ég toom auga á bílinn hans fyr
ir miðri næstu húsasamistæðu.
Eftir nokkurt hringsól, fann ég
stæði, sem var að losna og lagði
bílnum þar.
Milli gömlu gangstéttarinnar
og húsagarðsins er skíðgarður
fyrir _ framan Kendallhúsið
gamla. Ég gekk að hliðinu og ætl
aði að bíða Brads þar. En þegar
ég átti enn eftir tuttugu skref
þangað, sá ég mann koma út og
ganga í öfuga átt við mig og
flýta sér. — Hæ, Brad! kallaðii
ég, en þó ekki ofhátt. Brad?
Maðurinn hvorki dfokaði við
né leit um öxl. Hann laut bara
'höfði og herti gönguna. Það var
dimmt undir trjánum, sem eru
meðtfram götunni, og ég fór að
halda, að mér 'hefði skjátlazt um
manninn. Ég hallaði mér upp að
hliðinu hjá Kendall og bjóst við
að nú (kæmi Brad út naast.
Múruð einkabraut liggur upp
að dyrunum þar sem skrifstofa
Miles er. Miles fæddist í þessu
húsi, en nú eru foreldrar hans
bæði dáin og hann býr þarna
enn. Hann hefur aldrei farið að
Fjölbreyttur matseðill
Tríó NAUSTS leikur
Helga Sígurþórsdéttlr syngur
Opið til kl. 1.00
Borðpantanir í síma 17759
LOTION ir •
^ COPPERTONE
í REGNI
í SÓL
Verðið briín í fyrstu skííaferíinni — lllntið QlflCK TAIN frá Coppertone
Quick Tanning frá COPPERTONE hefur ca. 90—95% af allri sölunni í U.S.A. á quiek tanning
efnum í U.S.A. Quick Tanning frá COPPERTON E hefur alls staðar orðið metsöluhaíi, þar sem það
hefur fengizt.
Quick Tanning frá COPPERTONE gerir yður brún á 3—6 tímum. INNI eða ÚTI f aól eða snjó.
Sé það notað úti í sól eða snjó, gerir það yður tvöfalt brún. Quick Tanning verndar gegn sólbruna
og gerir yður eðlilega brún alveg eins og venjuleg COPPERTONE sólarolía eða sólkrem.
Q. T. inniheldur enga liti eða gerviefni, sem gerir húð yðar rákótta eða upplitaða.
Quick Tanning frá COPPERTONE inniheldur nærandi og mýkjandi efni fyrir húðina.
Quick Tanning frá COPPERTONE fæst í öllum þeim útsölustöðum, sem selja hina venjulegu sólar-
olíu og sóJkrem frá COPPERTONE. Q. T, er framleitt af COPPERTONE.