Morgunblaðið - 30.06.1973, Blaðsíða 4

MORGU'NBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. JÚNÍ 1973
Fa
Jj ilil. x l.l lf. t >
'ALURl'
® 22*0*22*
RAUOARÁRSTÍG 31,
BILALEIGA
CAR RENTAL
TS 21190 21188
/*> 14444
;
\& Z5555
muEm
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
BORGARTÚN 29
SíuufoT1 trausti
ÞVERHOIT 15ATEI. 25780
AV/5
SIMI 24460
BÍLALEIGAN
5IEYSIR
CAR RENTAL
I
SKODA EYÐIR MINNA.
Skodr
LE/GAN
AUÐBREKKU 44-46.
SÍMI 42600.
FERBABlLAR HF.
Bilaleiga. - Simi 81260.
Tveggja manna Citroen Mehari.
F mm manna Citroen G.S.
8—22 manna Mereedes Benz
hópferðabílar (m. bílstjórum).
HVAÐ UNGUR N5I |emur gamall temur |
k\\l 1
Cróðrastöðin
Grænahlíð við Bústaðaveg.
Höfum ennþá nargar tegundii'
af ágaetum sumarblómaplönt-;
um. Dahlíor í mörgum litum.
Einnig kálptöntur. Sími 341221
Opið tíl kl. 10 á kvöldin.
Létu undan
Kommúnistar finna nú
mjög ijíreinilega, hversu ein-
angraðir þeir eru í afstöðu
sinnl til Atlantshafsbanda-
lagsins. Málflutningur Þjóð-
viljans lýsir einskærri gremju
vegna viðleitni Atlantshafs-
bandalagsins til þess að verða
við óskum ríkisstjórnarinnar
um að það beiti áhrifum sín-
um til þess að knýja Breta til
að láta af flotaofbeldi sínu. —
Upphafiega var Alþýðubanda
lagið andvígt þeirri málsmeð
ferð að leitað yrði eftir aðstoð
bandalagsins. Takmark þeirra
hefur ávallt verið það að hag-
nýta sér landhelgisdeiluna við
Breta tii þess að grafa undan
samstarfi Islands við vestræn
ar þjóðir. Kommónistum er
Ijóst, að það er rétt, sem
Hannibal Valdimarsson benti
á í sjónvarpsþætti sl. þriðju-
dag, að með órsögn ór Nató
eru íslendingar að hafna sam
starfi við þær vestrænu þjóð
ir, sem þeir hafa átt mest sam
skipti við fram til þessa.
Þegar Lóðvík Jósepsson
fann, að kommónistar voru
einir á báti í þessum efnum,
féllst hann að lokum á, að
ríkisstjórnin leitaði eftir að-
stoð Atlantshafsbandalagsins.
Einar Ágóstsson, utanríkisráð
herra, skýrði kröfur og sjón
p.rmið íslands í viðræðum við
framkvæmdastjóra Nato og
ráðamenn Atlantshafsbanda-
iagsríkjanna á ráðherrafundi
bandalagsins um miðjan þenn
an mánuð.
Hlutskipti
stjórnmála-
sérfræðings
Nó þegar er ljóst, að tals-
verður áraugur hefur orðið af
málskotinu til Atlantshafs-
bandalagsins og starfi utan-
ríkisráðherra á ráðherrafund
inum, þó að þrýstingur banda
lagsþjóðanna hafi ekki enn
nægt til þess að knýja Breta
ót ór landhelginni. En ritstjór
ar Þjóðviljans geta ekki á heil
um sér tekið vegna þessa
máls.
Þeir veigruðu sér að vísu
við því að ráðast á utanríkis-
ráðherra fyrir þá sök að
ganga á fund ráðamanna At-
lantshafsbandalagsins. Þeir
ætla sjálfsagt að geyma það
til betri tíma, er umræður
hefjast um endurskoðun varn
arsamningsins.
Ritstjórar Þjóðviijans urðu
því enn að finna ráð tii þess
að Iýsa gremju sinni. Lausn-
in var einföld að venju: Þeir
skipuðu einfaldlega stjórn-
málasérfræðingi blaðsins að
upphefja hefðbundin þjóðníð
ingaskrif vegna viðræðna full
tróa Alþýðuflokksins, Fram-
sóknarflokksins og Sjálfstæð-
isflokksins við ráðamenn At-
lantshafsbandalagsins með við
eigandi dylgjum og rógi, sem
eru aðalsmerki og sérgrein
þessa stjórnmálasérfræðings.
Dylgjur um veizluhöld fuU
tróa þessara þriggja stjórn-
málaflokka og svik við mál-
stað Islands eru vitaskuld svo
auvirðilegar, að þær eru ekld
svara verðar. En þegar rit-
stjórar Þjóðviljans láta nó
stjórnmálasérfræðing sinn
nýta sína sérstöku hæfileika
til hins ýtrasta, lýsir það eink ,
ar kátlega gremju þeirra
vegna þeirrar staðreyndar, að
þeim hefur ekki tekizt að hag
nýta sér landhelgismálið og
deiluna við Breta til þess að
rjófa samstarf íslands við
vestræn ríki. Broslegast er þó
hlutskipti stjórnmálasérfræð
ingsins í þeirri einangrun,
sem Alþýðubandalagið er nó
í.
GISLI GUÐMUNDSSON:
FERÐASPJALL
Á SÍÐUSTU 10—15 árum hef
ur orðið mikil breyting til
batnaðar í hótel- og veitinga
miálum höfuðborgarinnar, því
að við hafa bætzt fjögur mynd
arleg hótel frá því að Hótel
Saga tók til starfa sumarið
1962. Telja má, að sem stend-
ur sé sæmilega séð fyrir hótel
þörfinni og töluvert fram yf
ir það vetrarmáinuðina. Þó
að bekkurlnn sé meira en full
setinn þessa tvo sumarmánuði
okkar (sem stundum verð-
skulda ekki sumarnafnið) þá
er fyrir hendi mikill varasjóð
ur, nokkur hundruð gistirúm
í einkaíbúðum og undantekn
ingarlítið mun arfleifðin frá
formæðrunum þar í heiðri
höfð, að taka vel á móti gest-
um. En það er ein stofnun,
sem okkur skortir tilfinnan-
lega, sameigioleg upplýsinga-
og bókunarmiðstöð fyrir allt
gistirými höfuðborgarsvæðis-
ins. Slík stofnun myndi veita
traustar upplýsingar, skapa
aukið öryggi og betri nýtingu.
Okkur Islendingum heifur
gengið heldur stirðlega að
læra að gæðaflokka fram-
leiðsluvörur okkar, vitum þó,
að þar er sjálf afkoma þjóð/.r
innar í húfi. Því er naumast
að undra, að okkur hefur geng
ið skrykkjótt að læra að
fiokka þjónustu og verðmeta
hana enda koma þar einnig til
greina óvenju náin kynni og
tengsl í okkar fámenna landi,
landi kunningsskaparins, og
mun okkur þvi miður ganga
seint að losa okkur úr þeim
klikuhr ng. Þvi er það, að
verðlag á gisti- og veitinga-
stöðum hefur fram að þessu
verið óþarflega tilviljunar-
kennt og í gloppóttu samræmi
við gæðin. Þar við bætist sú
leiða saga, að samkvæmt op-
inberum fyrirmælum hafa
vissir aðilar átt að hafa á
hendi eft rlit á þessu sviði en
hreinlega vanrækt það. Að
þessi máll hafa þokazt veru-
lega i rétta átt eigum við
fyrst og fremst að þakka vax-
andi hópi af duglegum gest-
gjöfum og veitingamönnum
en á fáum starfssviðum mun
hæfni og árvekni forystunnar
eins áhrifarík til góðs gengis.
Þvi finnst mér ekki úr vegi
að geta helztu hótelanna okk-
ar og forstjóra þeirra I nokkr
um orðum.
Hótel Borg er nú komin á
flmmtugsaldurinn en nýtur
enm mikiHa vinsaslda og á sér
fjölmemnan hóp tryggra við-
skiptavina i mörgum löndum.
Þar ræður Pétur DaníeLsson
ríkjum, maður, er hefur starf-
að alla ævi að slíkum rekstri,
enda rekur hann staðinn af
stakri reglusemi og heldur
öllu mjög vel við. Naumast er
hægt að segja að veitingasalir
hans njóti sömu vinsælda og
gistingin, fátt kemur manni
þar á óvart þvi að forstjórinn
er lítt fyrir nýjungar gefinn.
Hótel Sögu stjórnar Konráð
Guðmundsson, sem hefur alla
sína starfstíð lagt sig allan
fram við að gefa þeim stað
fastmótaða eig nd (ég má vist
ekki segja sál) og vissulega
haft erindi sem erfiði. Bænda-
samtökin eiga einnig heiður
skilið fyrir að hafa kunnað að
meta hann og gefið honum
gott svigrúm til starfa. Bygg
ing n sjálf er að ýmsu leyti
óhentug til hótelreksturs, t.d.
er aðstaða starfsfólksins óvið
unandi og kainnskii er það að
einhverju leyti af þeim sökum
að stöðugt heyrast nokkrar ó
ánægjuraddir út af þjónust-u
í veitingasölum.
Á Hótel Holti ráða þeir rikj-
um, Þorvaldur Guðmundsson
og Skúli sonur hans. 1 marga
áratugi hefur Þorvaldur verið
mikill umsvifamaður í við-
skiptalífi höfuðborgarinnar og
sjaldan sett ljós sitt undir
mæliker. Síðasta áratuginn
hefur aðgangúr hans verið
hvað harðastur í hótelmálum,
þar hefur hann staðið fyrir
uppbygigingu þriggja hótela,
fyrst Sögu, svo Loftleiða og
loks stns eigin. Þar er hann
nú að Ijúka við nýja viðbygg
ingu, sem nær tvöfaldar gisti
rýmið og bætir auk þess við
mjög vistlegum veitingasal.
Það eru engar ýkjur þó að ég
segi, að á hinum skamma
starfstíma hefur Hótel Holt á
unnið sér miklar vinsældir,
bæði sem gisti- og veitinga-
hús. Aðsókn gesta hefur auk-
izt mjög ört og htan littli mat-
salur er ótrúlega oft fullset-
inn. Maturinn er þar góður
en þjónustan betri, þar vinna
þjónarnir saman en ekki í af
mörkuðum hólfum, sem gerir
manni liífið svo leitt á stund-
um á öðrum veitingastöðum.
Hótel Esja er svo að segja
ný af nálinni og engin festa
náð að skapast þar í rekstri og
fór auk þess heldur stirt ai
stað. Nú er þar forstjóri Frið
rik Kristjánsson, reyndur í
„bíiabransanum" en ekki í hút
elrekstri. Hans meginsjónar-
Framhald á bis. 25
MOODY BLUES
ekki vélmenni!
VIÐ gátum þess í Poppkomi
i gær, að okkur hefði borizt
bréf frá Moody Bliies-aðdá-
anda á Akureyri, sem væri
óhress yfir dómi þeim, sem
Moody Blues hefði fengið i
Poppskýrslunni fyrir nokkru.
Þar var um að ræða skoðanir
Melody Maker-manna, og
þeim, sem það blað lesa að
staðaldri, komu þær vafalaust
lítt á óvart, því að um langt
skeið hafa þeir M.M. nienn
verið ófeimnir við að láta í
ljós óánægju sína með störf
hljómsveitarinnar og notað
hvert tækifæri, sem gefizt
hefur, til að gagnrýna hana
— og þá heizt með því að fiera
hana Wægilefia. Bréfritarinn
getur þess í bréfi síuu, að
hann, eða öllu heldur hún,
Óski elíki eftir að bréfið verði
birt í blaðinu, en kveðst gjarn
an viija fá smásvar í þættin-
um, þegar pláss leyfir. En við
ætlum þó að birta nokkrar
klausur úr bréfinu og fara
þær hér á eftir:
„f greininni (um Moody
Blues) segir orðrétt: „Þótt
hljómsveitin sé nó vinsæl og
njóti gífurlegra tekna, virðist
M90DY BLUES
hón hafa náð tónlistarlegri
stöðnun. Plötur hennar hafa
orðið innantómar endurtekn-
ingar, og án nokkurrar and-
stæðrar vitneskju er eðlilegt
að telja, að Moody Blues hafi
breytzt í vél.“
Það vill nó þannig til, að ég
hlusta mikið á tónlist, allt frá
Frank Zappa að Chopin, en
ég get ekki séð, að hljómsveit
ir þurfi að breyta stíl sínum
frá einni plötu tii annarrar.
Einn mesti kostur Moody
Blues finnst mér einmitt vera,
að þeir hafa eki skipt um tón
Iistarsteínu gegnum árin, held
ur „stóderað“ og þróað sína
upprtinalegti.
Varðandi þá athugasemd,
að plöturnar hafi orðið innan-
tómar endurtekningar, langar
mig til að biðja hæstvirtan
greinarhöfupd að setjast nið-
ur Lgóðu tóini og hlusta gaóm
gapffle^á áipföturnar, og segja
siðan áð hljómsveitin hafi
hi-eytzt; i yél.
i ;! ýöjgíar Tjer ekki að neiía
[HLl
því, að vegna mjög vandaðrar
iipptöku og mikillar röddunar
söngs, gæti manni, sem hlust-
aði í flýti á plöturnar, fund-
izt þær líkar, en sá hinn sami
ætti ekki að dæma plöturnar
strax. Einnig eru lög þeirra
sem einstaklinga það ólík, að
aðeins viðvaningur myndi
rugla saman lögum t.d. Mike
Pinder og Justin Hayward."
Svo mörg voru þau orð.
Poppkorns-ritari mun eftir
helgina segja sitt álit á Moody
Blues — og ef fleiri lesendur
vilja leggja orð í belg, yrði það
Vel þegið. Poppkornið er prýð
,isgóður vettvangur fyrir'
skeggræður um hl.jóiusveitir
og tónlist þeirra — innlendar
; vsem erlendar.