Morgunblaðið - 08.07.1973, Síða 14

14
MORGtTNBÍ,úDAGUR 8. JÚGÍ 1973
Sjórinn er það
ég sakna mest
Þorbjörg Theodórsdóttir,
Hólabraut 24 kvaðst hafa bú
ið i Ölfusborgum í Hvera-
gerði þar sem þau búa 8 sam
an í einu húsi.
„Það er svóiítið þröngt,“
sagði hún, „en ainnars hefur
mér iíkað ágætlega. Við höf-
um sótt um hús í Keflavík,
en þó erum við öll ákveðin i
að fara heim aftur. Það vant
air svo margt hérna uppi á
landd og það sem ég sakna
mest er sjórinn, blátær sjór-
imn. Æ, það er svo margt
}iika.“
Gaman að láta ferma sig
Ester Birgisdóttiir, Grænu-
hffið 6 og Hafd'is Þorsteins-
dóttir, Höfðavegi 6 sögðu okk
ur að heimili Esterar hefði
lent und r hrauni, en heimilli
Hafdísar væri algjörlega ó-
skermmt.
Hafdiís sagðist hafa búið í
Kópavogi eftir að hún flúði
upp á meginlandið og hún
hefði gengið í Langholtsskóla
í vetur. í Kópavogi væri á-
gætt að vera, en þó væri
betra að búa í Eyjum og
þamgað ætlaði hún að fara í
heimsókn eft'r fermimguma.
Ester sagði, að hún hefði
gengið í Lækjarskóla í Hafn-
arfirði, en þar hefði fjölskylda
hennair femgið ágætis hús-
næði. Hún var sama sinnis
cig Hafdiís og sagði, að hún
færi eins fljótt he'm og hún
gæti.
Báðar sögðu þær, að skól-
armiir í Eyjum vseru betri en
þfeir skólar, sem þær hefðu
gengið í. Og að gaman væri
að láta ferrna sig í Skálhoiti.
Enginn lundi
og ekkert
sprang
Eyjólfur Heimisson, Höfða
vegi 3 og Guðmundur Krist-
inn Ingvarsson, Bakkastíg 21,
kváðust hafa , verið mest í
Reykjavik og þar í kring.
„Við höfum báðir stundað
nám i Lanjgholtsskðla,“ sögðu
þeir, „en það hefur verið h átf
leiðinlegt í þeim skóla. Við
erum staðráðnir í að halda till
Eyja, um leið og faari gefst.
Heima í Eyjum er allt
miklu frjálslegra, umferðin
er ekki llikt því eins mikil, og
þar finnur maður miklu
meiri hamimgju en hér, þair
sem hvorki er hægt að
spramga né veiðia lunda.
Báðir sögðust þeir hafa
fengið ágætis húsnæði í
Reykjavik og sögðu að margt
benti til að foreldrar þeirra
flyttust til Eyja aftuir. „Minir
fara ailavega strax,“ sagði
Eyjólfur, en Guðmundur
saigði, „mínir fara allavega
ekki strax en ég vona að þau
fari samt sem fyrst."
Til Eyja næsta vetur
Guðbjörn Þóratimsison, Mið
stræti 16 og Lárus J. Guð-
jónsson, Hilmisgötu 13, sögðu
að heimili Guöbjörnk stæði
en heimili Lárusar hefði far-
ið und'r gjal'l.
„Við vorum fyrst í Þorláks
’höfn og kumnum ágætlega
við ofckur þar, síðan fórum
við ti'l Reykjavíkur og það
er sitaður, sem við kunnum
ek'ki við. Það er a'll't of mikill
hraði á öllu í Reykjavik, og
llítið hæigt að gera í tóms'tund
um sínum. Þegar þessum nátt
úrulbamförum er lokið
þá förum við með foreldrum
okkar aftur til Eyja, það er
ekkert vafamá'l og við von-
umst tii að vera komni'r þanig
að aftur næsta vetur.
Skólalífið í Reykjavi'k er
ekki ein-s heilbrigt og í Eyj-
urn, og sömuleiðis eýðir mað-
ur helmimgi meira í Reykja-
vik en heima. Þá er þetta
þannig yf'r sumartimann að
erfi'tt er að fá vinmu hér, nokk
uð sem er auðvelt hetoma."
Lifi frjálsar Eyjar
Þrir Eyjapeyjar sátu í
einmi keimmslustofumni á Flúð
um imman um fullit af svæfl-
u-m, sem krakkarnir höfðu til
þess að sofa á. Eyjapeyjam-
ir voru: Hallgnímur Rögn-
valdsson, Brimhólabmut 23,
Einar Arnarsson, Túmgötu 15
í Eyjum, og Helgi Georgsson,
Heiðarvegi 11.
Einar sagðist hafa búið í
Keflavik síðam um gos, Hall-
igrímiur sömuleiðis, en Helgi í
Reykjavlk þar sem hamn
sagði að fjölskyldan hefði bú
ið uppi á lofti í verksmiðju
í tveimur herbergjum og eld
húsi. Vatnsigang kvað hann
hafa verið nokkum í ibúðinni
af himnum ofan, en að öðru
leytí hefði farl ð sæmitega um
þau svona í bráð.
„Það er víst óhætt að segja
að v:ð búum í heilsuspililandi
húsnæði," sagði Binar, „því
það var búið að dæma hireys-
ið óíbúðarhæft. Glás af pödd
um og ef maður sturtar nið-
ur úr siailenniniu þá fer stofan
á flot. Annars hef ég það nú
lí'klega bezt, því ég er með
sérherbergi, en karlinm og
keriimgin annað með 5 yngri
krakkana."
HaUgrim'ur sagði að þaju
byggju í gamalli ljósmynda-
stofu, fjögur í þremur litilum
herbergjum með allt dótið.
„En það er verra með rokið
og riignimguina," bætti hann
við. „Maður var nú vamur
slíku heima, en ekki innan
dyra í róleg'heitunum. 1 þess
ari íbúð hins vegar fær mað
uir steypibað í riigningu og
verður vindþurrkaður í rók-
inu. Þetta er alveg feriegt og
það var gott að komast hing
að á þenman fina stað og
hitta krakkama. Þetta hefur
verið ofsa fjör. Allt komið á
4. endann.“
Hallgrímur kvaðst ætla að
vimna í ísfélaginU á Kirkju-
sandi í sumar, Einar í frysti
húsi í Keflavík og Heligi
reiknaði með að fá eimhverja
vinnu í smiðju.
Við spurðum peyjana hvaða
munur þeim þætti vera á þvi
að dvelja á meginlandinu eða
í Eyjum og hvort þeir ætl-
uðu aftur heim til Eyja.
Einar: „Æ, það var svo viil!
imgalegt hérna. Ég h'lakka
mest til að fara heim til Vest
mannaeyja og ég veit vel að
það er svoliltið bamalegt sem
ég segi, en þó að foreldrar
mfmir fari ekki heim, sem
ég vona að þau geri, þá ætla
ég samt.“
Hetligi: „Mér finnst maður
frjálsari hér til að ferðast, en