Morgunblaðið - 08.07.1973, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 08.07.1973, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. JÚLl Í973 23 Efsta myndin: Friðrik Jesson ásamt konu sinni í Náttúrugripa safninu. Þau hjón hafa verið í Eyjum lengst af eftir gos og hafa unað vel, en finnst þó vanta fóik og líf í bælnn. — Mynd- in hér fyrlr ofan: Súla að lenda í Hellisey. Til hægri yfir Heima- ey sést á reyk frá eldgosinu. — Myndin til hægri: Aldrei hef- ur annað elns verp't af kollum í Eyjum og í vor: ein verpti til dæmis fimm metra frá gossprungunni fyrir austan Helga- fell. Þar iigrgur hún á í volgrunni. — Á eindálka myndinni, sem var tekin í mara, fær einn af íbúum fiskasafnsins — — steinbítur — sér morgunverð. Fuglalíf kemur vel út úr gosinu í vetuir, þegair svartfugl- iinn var að setjast upp og lundinn að taka he'ma var mjög forvi'taiiegt að fylgjiast með fuglalifiinu, og þegar það var ljóst, að svartfuglinn tók heimia í bjöirgunuim næst gos- stöðvunum og lundi'mn hireiims aði vi'kur og ösku frá holun- um, vöknuðu vonir um, að fuglaMfið myndi ekki raskiast mikið þrátt fyrir gosið. í vet ur fór ég m.a. í Bjamarey til þess að kanna aðstæðuirn ar, en Bjarnarey var eiina út eyjan sem fékk talsvert magn af ösku á siig. Norðajnvind- arnir hafa feykt henni burtu og eyjain tjaldar sem fyrr grænum bekkjum og bring- um og grasið er að leggjast yfir vikurimn og troða hann undiir sig. Lundiinn hefur graf ið siig niður í gegnum allt að eims fets þykt viikurlag og hitt á hoiuna sína frá fyrri árum. Þar siem vikursibafliar eru þykkari á hluta lunda- byggðiarimnar í Hei-miakletti hefur prófasturinn flutt byg-gðina til um set. Sama er að segja u-m lundann sem bjó á Urðunum, hainm 'hefur fl'Utt s-ig í Sæfjal'l. Á allri suðureynni, l'ðlega helmingi Heimaeyjar, er all't fug'ialí'f með blómlegasta móti og auðsjáamlega hefur fuglum fjölgað þ-ar, t.d. mó- fugiunum. Ein-n góðviðrismorgun- imn fyrir skömm-u, þe-gar sól- ;in sike'in á Eyjarnar og logn- særimn glitraði út í ómælið, gekk ég um tú-n, hraun og byggðina fyiri't of-an hra-u-n til að kantna fugilaillífið. Hrosisa-ga'Ukur, stelkur, spói, tj-aldur, sól'skr'íkja, stein depiilil, lóa og aðriir bagvan-ir fU'glar þarn-a s-ungu ljóðin sín og þutu yfiir hva-nngræn tún eins og áður fyrr. Enginn hefur fylgz-t ein-s vel með fuglalífinu í vetur og Friðrik Jesson forstöðu- maður Náttúrugripasafnsins og ég rabbaði v:ð hann. „Fug'lalífið kemst vel frá þes-su,“ sagði Friðrik, ,,og ég hef aldrei séð meira af lunda við Eyj-arnar en nú. Stund- um er Stakkabótin alveg ful'l -af lunda og breiðan alveg út fyrir Staikkana. Hiinis veigar er gre'mi'lega miinma um mófugl-ana á norð- ureynmi, en allir ve-njuleigu mófug'l-amir h-afa verpt á suð ureynmi. Oft hef ég -séð fugla vinma að hreiðurgerð. Amn- ars er spurning hvort það er nægilega miteið magn af skoir kviteindum og sliku æti, en það á nú við um norðureyna, það er miklu meira fjör í þessu suður á eyju. Annars hef ég veitt því at hygli, að svartfuglinin verp- ir ekk-i á syllum sem gjall lig-gur á, en það er á mjög litl'um hluta bjargbyggð- arinnar, helzt í Klettsnefinu. Lu-ndiinn hefur verið mjög duglegur að grafa og hreinsa út og víða hefur haibn graf- ið fet niður í gegnum vikur og ösku og eiimhig hefur h-ann grafið nýjar holur, á Neðri- Kleifum, í Lambaskorunum í Sajfjalili og eiinn hef-ur graf- ið holu nálægt byggð við gras völlinn við Hástein. Við höfnin-a í vetur, þeg- ar m-est gekk á va-r forvitni legt að fylgjast með veiði- bjöllunni. Þ«rátt fyrir gjall- regn fl-utti hún silg ekkert, h-risti sig bara o-g kipraði, en á tímabilli sást varla veiði- bjalla við höfni-na, þ.e. þann tíma sem engiir bátar kom-u þar. Veiðibjöllum fer þó fjölg- andi aiftur og hefur gef- ið vel í s.l. hálfan mánuð. Slfurmávur, ri'ta, veiðibjalla og ei-nst-ak'a s-kúmur eru nú sem óðast að setjast að aftur við höfnina, aðallega síð- an farið var að veiðk spær- lin-ginin. Ég bíð spenntur eft ir skarfinum, þvi þá sér m-að ur hvort einhver fiskur er í höfninni. Þarinn dó all ur í vetur, en hann er óðum að liifma við og han-n sprett- ur hraðar en gras eins og rauin bar vitai í Su-rtsey, svo það kemur allt af sjálfu sér.“ „Hverni-g hefur gengið með safnið hér að und-anförnu?“ „Það hefur gengið ljóm andi vel. Slökkvis-töðvar- strákam'-r hafa komið með m-arga fiiska í það að undan- förnu, en þegar Rafstöðin fór undir hra-un í vetur lifði að- eins ei-nn þorskur og ein-n steinbítur af. Einnig höfum við fengið nýjar tegund'r af sæfíflum og blágómu, en ég vil taka það fram, að hjá slökkviliðinu hef ég fentg- ið mjög góða og mikla aðstoð allra og hún verður ekki nóg- s-amlega þökkuð.“ „Hvað finnst þér um fugla Mfið næst gosstöðvunum?“ „í>-að er greiniieigt, að lund 'inn, sem átti heima í Urðun- um situr mi'kið í nýja h-raun- inu og þar hefur hann ver- ið í holum og gjótu-m. Svo hef u-r eiinnig einn setzt upp við gígi-nn sjáifan. Það er líka ánægjulegt hve svalan og skrofain hafa verið dugleg- a-r að grafa út bæði í Klett- inum, El'liðaey og Bjarnarey eftir því sem heimamenn þar segja. Aðalbreytingin hefur þó orðið á æðarvarpi-nu, því það hefur stóraukizt á Héima ey. Suður á eyju er hreiður við hreiðuir, rólegheit'n bjóða náttúrle-ga upp á þetfca. Nú imni í Hl'íðarbrekkum eru t.d. mai'íuerla og sólskrikja með hreiður, lundimn og fýll i-nn eru heldur ofar, en e-kki hef ég séð tjald draga maðk i-nm í botni þó að maðkurinn sé greini-lega hinn sprækasti þar. Nú, svo þræiaði máv-a- sköimm-i-n í sig h-afra-fræin-u þar sem sáð var, en þ-að geng ur j-afn gott niður af honum aftur og gerir sitt gagn. Ugla var hér á sveimi einn dag- inn og bæjar- og landsval- an komu i vor. en bæjarsval an er atltaf i Skans-aklétt- unum. Þá em dúfur með hreiður alveg i miðbænum að vanda." -á.i.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.