Morgunblaðið - 12.06.1974, Side 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12.JUNÍ 1974
3
Fœr hún bata með
nálarstunguaðferð?
% „Eg hef það ágætt eins og er.
Eg var að vfsu ekki nógu lengi f
nálarstungumeðferðinni þarna
úti, — gat ekki verið lengur en
einn og hálfan mánuð, bæði
vegna þess að ég veiktist og varð
að fara heim, og vegna þess að
þetta er svo dýrt. Læknirinn sagði
mér, að ég hefði þurft að vera ár
hjá þeim til þess að fá sjónina
aftur. Samt hefur orðið verulegur
árangur. Ég sá mjög illa frá mér
áður en ég fór, en nú hefur sjón-
sviðið vfkkað að mun. Nú get ég
greint fólk og liluti mun hetur en
ég gat áður en ég gekkst undir
nálarstungumeðferðina."
0 Þetta sagði Kolbrún Her-
mannsdóttir, ung stúlka, sem
verið hefur með illkvnjaðan augn
sjúkdóm. „retinitis pigmentosa"
að nafni, frá fæðingu, f samtali
við Morgunhlaðið f gær. Kolhrún,
sem nú er 22 ára, hafði gengið til
lækna og verið f rannsóknum hér
heima allt frá 7 ára aldri, og
þegar hún var 15 ára gömul var
niðurstaðan sú, að „ekkert væri
hægt að gera f þessu”, eins og hún
sjálf orðaði það. Það var svo fvrri-
hluta aprílmánaðar sl„ að Kol-
hrún fór ásamt móður sinni til
meðferðar á Acupuncture Clinic
of America í Washingtonhorg,
þar sem kínverska nálarstungu-
meðferðinni er mikið beitt gegn
ýmis konar sjúkdómum. Varð*
árangur þeirra ferðar sem áður
segir. Hefur sjónsvið Kolbrúnar
vfkkað um 30% á öðru auganu
og 40% á hinu. Hins vegar segir
hún sjónina sjálfa ekki hafa
lagazt að ráði.
„Ég gel ekki lesið nema mjög
stóra stafi," sagði Kolhrún. „en ég
get horft á sjónvarp úr talsverðri
fjarlægð, eins og fólk almennt
gerir. Það gat ég ekki áður". Kol-
brún kvað sjálfa læknismeðferð-
ina ekki hafa valdið sér neinum
óþægindum. Fyrst hefði verið
kannað hvar bezt væri að koma
nálunum fyrir, og síðan hefði
þeim verið stungið í hendur og
fætur, háls, bak, — allt að 10—20
á dag, og eina vikuna svisvar á
dag. Eru þetta hárfínar silfur-
nálar með hnúð á endanum. Sagði
Kolhrún þetta engum sársauka
valda.
Hún sagði, að hún b.vndi
nokkrar vonir við, að unnt yrði að
fá þennan sama nálarstungusér-
fræðing hingað til lands, þvf að
hún og fjölsk.vlda hennar hefðu
sennilega ekki ráð á annarri ferð
til Bandarfkjanna upp á eigin
spýtur. en Blindravinafélagið
veitti styrk til fvrri ferðarinnar.
Væri þá hugsanlegt, að sérfræð-
ingurinn mvndi geta sinnt fleiri
sjúklingum með þessari aðferð.
„En ég er aðeins hóflega bjart-
sýn. Þessi aðferð er svo nú,“ sagði
Kolhrún að lokum.
„Það er ekki nema gott eitt um
þetta að segja, þ.e. ef þetta eru
menn, sem kunna með þetta að
fara," sagði Guðmundur Björns-
son augnlæknir og lektor f þeirri
grein við háskólann, er blaðið
innti hann f gær álits á þessari
lækningameðferð við augnsjúk-
dómum. „Það er auðvitað ekki
nema gleðiefni, ef unnt er að ná
bata á þennan hátt." Og er hann
var spurður, hvort komið gæti að
þvf, að nálarstunguaðferðin vrði
notuð hér á landi svaraði hann!
„Þvf ekki það. Þetta er að rvðja
sér til rúms erlendis."
t..
„Maður gerir nátt-
úrulega sitt bezta”
| | „Ég hafði aldrei lent í neinu slíku
á sjónum áður, og hef ég þó stundað
sjómennsku af og til alveg siðan ég
var unglingur. En maður gerir
náttúrulega sitt bezta, þegar svona
nokkuð kemur upp á. Hitt vona ég,
að ég eigi aldrei eftir að komast í
slfkar kringumstæður aftur."
Þetta sagði Garðar Jörundsson frá
Bildudal í stuttu spjalli við Morgun-
blaðið i gær, en Garðar hlaut eins og
fram kom i blaðinu á þriðjudaginn
afreksverðlaun sjómannadagsins
fyrir að bjarga skipstjóra sinum, Jóni
Jóhannessyni, á vélbátnum Kára frá
Bíldudal frá drukknun i febrúar árið
1971. Voru þeir tveir einir i róðri
undir Ófærunesi I afar slæmu veðri,
er Jón féll útbyrðis.
„Þetta voru mjög vondar aðstæður,"
sagði Garðar. „Við vorum að kasta
trollinu, þegar Jón féll útbyrðis, fastur
i trollinu, og var hann fastur i þvi allan
tímann Það var erfitt að eiga við þetta,
því að reimin var farin af spilinu og ég
var að reyna að koma henni á aftur til
þess að geta hift inn nótina. Þegar
þetta svo loksins tókst var Jón orðinn
illa haldinn og þrekaður, því að þetta
tók alls um hálftíma og hann var með
höfuðið eitt upp úr allan tímann.
„Jón var ósyndur," sagði Garðar
ennfremur, „en það hefur nú sennilega
ekki skipt máli, því að hann var ríg-
fastur hvort eð var."
Bæði Jón og Garðar stunda enn
sjómennsku.
Myndin sýnir Pétur Sigurðsson for-
mann Sjómannadagsráðs t.h. afhenda
Garðari Jörundssyni silfurbikar fyrir
þetta björgunarafrek við hátiðahöld
sjómannadagsins sl sunnudag Ljósm
Mbl.: ÓI.K.Mag.
Hljómsveitarmenn Lundúnasinfóníunnar fara í gegn um vegabréfsskodun á flugvellinum í
Keflavfk við komuna tii landsins í gær.
Lundúnasinfónían kom í gær —
Um 100 manns og hljóðfærastafli
SINFÓNÍUHLJOMSVEIT
Lundúna kom i gær til landsins
með leiguflugvél, enda nærri
heill flugvélarfarmur. I Hljóm-
sveitinni eru 94 hljóðfæra-
leikarar, en auk þeirra komu
starfsmenn og eiginkonur
nokkurra hljómsveitarmanna.
En meira þarf til þegar svo stór
hljóm'sveit fer í hljómleikaferð.
Hljóðfærin þarf að taka með,
enda var farangurinn 7000 kíló.
— Þetta er bara tveggja daga
ferð, en þið ættuð að sjá okkur,
þegar við förum i langar tón-
leikaferðir, eins og t.d. til
Austurlanda eða Ameríku,
sagði André Previn, sem kom
með annarri flugvél meðan
verið var að afgreiða hljóm-
listarmennina.
Ekki sögðu þeir, að það
mundi gera hljóðfærunum
neitt í þetta sinn, þó að iofts-
lagið væri annað en i London,
þar sem var hlýtt og söl. Það
gæti samt skaðað. einkum
þegar farið væri til þurrari
landa. Þá gætu komið i hljóð-
færin sprungur.
Lundúnasinfónian er elzta
sinfóniuhljómsveit í London og
hélt upp á 70 ára afmæli sitt sl.
sunnudag. Frá upphafi hefur
hljómsveitin sett stolt sitt i að
stjórna sjálf málum sinum,
velja sér sjálf viðfangsefni og
starfsfólk og bjóða til samstarfs
helztu hljómsveitarstjórum
heims og þykir öllum það mikill
hejður.
Hún hefur sjálf haft fræga
hljómsveitarstjóra og er André
Previn nú fastur aðalhljóm-
sveitarstjóri hennar. Hljóm-
sveitin hefur alltaf ferðazt
nokkuð og síðasta áratug meira
en áður. Hún fer orðið 3—4
hljómleikaferðir á ári og hefur
m.a. farið tvær heimsreisur. I
fyrstu ferðinni til Bandarikj-
anna árið 1912 átti hljómsveitin
að fara með Titanie. en hætt
var við það á síðustu stundu.
Hljómsveitarmenn kváðust þó
engar áhyggjur hafa af því að
fara allir i sömu flugvél. En
hljómsveitin leigir alltaf þotu
hjá brezka flugfélaginu. þegar
hún ferðast. Og nú bíður þotan
eftir hljómsveitinni á lslandi
fram á föstudag.
^]|> LISTAHÁTÍÐ 1974
UM AÐ VERA TIL
Þær voru að fá sér morgunverð í Norræna húsinu
— fræg leikkona, Lone Herz, og fræg óperusöng-
kona, Bonna Söndberg, höfðu komið um nóttina
ásamt Torben Petersen til að fl.vtja okkur hér
danska dagskrá i texta og tónum — um að vera til.
Lone Hertz spurði strax um málefni vangefinna.
sem hún vildi kynna sér hér, því að hún á sjálf 8
ára gamlan vangefinn dreng og hefur mikinn
áhuga á þeim málefnum. En Bonna Söndberg
spurði hvar væri húsið, sem Anna Borg ólst upp í.
Þangað ætlar hún að fara í nokkurs konar pila-
grímsferð. Anna hafði verið kennari hennar í skóla
konunglega leikhússins og viðsetjari þegar hún
kom fyrst fram. — Anna var dásamleg kona, sagði
Bonna Söndberg. Og elskuð af öllum. Þó var hún
mjög formföst. En hvernig hún fékk okkur til að
leika og finna til! Hún talaði oft um Island og i
skólanum lét hún okkur leika Guðrúnu. Kjartan.
Fjalla E.vvind og fleiri og hún notaði mikið persón-
ur úr Niflungaljóðum.
Lone Herz tekur undir þetta. Hún lék í fvrsta
leikritinu með Önnu, sem var móðir hennar i
Aaret. — Hún var svo hlý og elskuleg við mig segir
hún. Eg var þá litil telpa og dansaði ballet.
Lone Hertz hefur átt frægðarferil í mörgum
listgreinum. Byrjaði með ballet og hefur síðar
leikið bæði i mörgum kvikm.vndum og starfaö við
Konunglega leikhúsið. Nú segist hún bvrja strax að
leika í nýrri kvikmynd á móti Dirch Passer. þegar
hún kemur heim á laugardaginn, og i haust byrjar
hún svo aftur hjá Konunglega leikhúsinu og leikur
þá í nýju leikriti eftir Edgard Albee, sem nefnist
Seascape. Einnig leikur hún í Strindbergs leikriti
o.fl.
— Jú, Dirch Passer er alveg yndislegur og ekki
síður skemmtilegur i daglega lífinu en hann er í
kvikmyndum. Hann er fæddur húmoristi. Eg
byrjaði að leika með honum í ABC-leikhúsinu á
þeim árum, sem voru hans dýrðartímar á leiksviði,
og hefi leikið með honum oftar. Nú byrjum við
saman i „Ég og mafían," sem er framhald af
annarri mynd, sem hann gerði um sama efni. Og ég
hlakka til.
Bonna Söndberg spvr um Magnús Jónsson öperu-
söngvara og þegar hún heyrir, að hann leiki i nýrri
islenzkri óperu Þrymskviðu. veltir hún fyrir sér.
hvort hún geti fengið að sjá æfingu á henni. Hún er
fræg fyrir mörg óperuhlutverk við Konunglega
leikhúsið, söng nú síðasta leikár m.a. í Töfraflautu
Framhald á bls. 18
Kvikmyndaleikkonunni Lone Herz og óperusöng-
konunni Bonnu Söndberg þótti skrýtið hve margar
krónur þurfti til að borga fvrsta morgunverðinn
með nýfengnum fslenzkum peningum.