Morgunblaðið - 20.10.1974, Side 11

i
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER 1974 11

[ fólk — fólk — fólk — fólk 3 ■ ^
„Hef komið til Grœnlands
og Þýzkalands, en aldrei
til Reykjavíkur”
Gunnar Ölafsson f Pöntunarfélaginu.
„Hvað sérð þú um hér í sam-
bandi við verzlunina?"
„Ég sé um, að vörurnar séu á
réttum stað, raða í hillurnar, ber
inn mjólk og geri mikið hérna í
búðinni hjá þeim, svona það, sem
þarf að gera. Hér áður fyrr var ég
alltaf i fiskvinnu hjá frystihús-
inu.“
„Hefur þú ferðazt mikið?"
í Pöntunarfélaginu hittum við
Gunnar Ólafsson, en hann hefur
unnið í Pöntunarfélaginu í 14 ár
og er Eskfirðingur. Hann hefur
unnið við hitt og þetta, sem þurft
hefur að gera, öruggur og traust-
ur starfsmaður: „Mér líkar vel að
vinna hérna," sagði hann, „maður
er í sambandi við margt fólk, sem
kemur að og það er margt fólk,
sem vinnur með mér. Þetta er
skemmtilegt starf.“
„Hvernig finnst þér bæjarbrag-
urinn?"
„Mér finnst bæjarbragurinn
góður, bara góður, og Eskifjörður
fékk kaupstaðarréttindi í vor.
Þetta er ágætt, hér vinn ég bæði
með ungu og fullorðnu fólki og
mér finnst gott að vinna með
unga fólkinu, held það muni
spjara sig og fari ekkert f hund-
ana. Mér lizt ekkert illa á ástandið
í landinu í dag.“
„Er mikil umferð um Eski-
fjörð?"
„Já, það hefur verið mikil um-
ferð í allt sumar og mikið af bíl-
um hefur farið hér um í sambandi
við hringveginn."
„Sáttur við lífið og tilveruna?"
„Já.“
—árni j.
Séð yfir hluta Eskif jarðar úr hiiðinni ofan kaupstaðarins.
'T”
Þetta reisulega ankeri skreytir bankalóðina f miðbænum á Eskifirði.
„Já, ég er ferðamaður. Ég hef
farið til Grænlands með flugi frá
Akureyri og til Þýzkalands fór ég
með togaranum okkar, Austfirð-
ingi. Það var gott að koma til
Þýzkalands og Grænlands, við
stoppuðum þar í 6 klukkutíma.
Mér fannst kynlegt að sjá grafir
grænlenzka fólksins í Kulusuk,
en ég kom í kirkjuna þar og hlust-
aði á grænlenzkan söng og það var
skemmtilegt að koma í sölubúð
danskra hjóna þar. Þau höfðu nú
lftið að selja, en voru nú samt með
svolítið. Svo hef ég farið til Akur-
eyrar og Austfirðina okkar,
Fáskrúðsfjörð, Reyðarfjörð,
Norðfjörð, Seyðisfjörð, Raufar-
höfn og Þórshöfn."
„En til Reykjavíkur?"
„Nei, þangað hef ég aldrei kom-
ið, en ég vildi gjarnan fá tíma til
þess og skoða mig um í nokkra
daga.
Auk ferðalaga hef ég haft gam-
an af að kynna mér báta landsins
og búnað þeirra og ég veit um
mörg skip, sem hafa komið hér,
hvaða vélar eru f þeim, hvað skip-
stjórarnir heita og á síldarárun-
um kynnti ég mér þessi mál mik-
ið. Síðan nokkuð. Maður kynnir
sér margt svona, núna grúska ég
aðallega í hversdagslífinu.“

fólk — fólk — fólk — fólk