Morgunblaðið - 01.06.1975, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JUNI1975
Fyrsti dagur
í fangelsi
Valentin Moroz hefur
stundum verið kallaður
pólitískur fangi númer
eitt í Sovétríkjunum.
Sumir hafa líkt
þjáningum hans og
hetjulund í fangelsum
Sovétríkjanna við
Jóhönnu af Örk því að
enn hefur hann aldrei
fengizt til að játa á sig þá
„glæpi“, sem hann er
ákærður fyrir og felast
að venju í því að hafa
haft í frammi and-
sovézkan áróður.
Hann var handtekinn í
fyrsta skipti árið 1965 og
sat þá í fjögur ár í
fangelsi. Ári eftir að
honum var sleppt var
hann handtekinn aftur.
Ilann var þá dæmdur í
sjö ára fangelsi. Fréttir
hafa borizt út úr fangels-
Valentin Muroz
unum um ómannúðlega
meðferð á honum, en
hann hefur aidrei hopað
og hefur hvað eftir annað
lýst yfir að hann sé ekki
sekur um neinn glæp.
Frásögn þá sem hér fer
á eftir ritaði hann eftir
að hann var handtekinn í
síðara skiptið.
Fyrstur dagur í
fangelsi er fullur
angistar. Allt: hljóðin
lyktin, umfangið, og
orðin eru ofin úr þjáning-
um.
Fyrstum degi í fangelsi
má líkja við að vera
afklæddur inn að skinni.
Hver minning er rauð og
heit, hver hugsun sem
glóð.
Fyrstur dagur í fang-
elsi er heimur, skorinn í
tvennt. Hver taug hefur
verið klippt sundur. Upp-
spretta löngunar þinnar
er: ræturnar sem grípa
dauðahaldi í jarðveg til-
veru þinnar, þó að þær
hafi verið skornar upp.
Þú þekkir þá þrá sem
streymir um... (eyða)
Þessi er sársaukinn mest-
ur, vegna þess að eðli
þeirra er að skjóta rót-
um.
Eftir Valentin
Moroz
Ógnvænlegast er að
láta sig dreyma.
Gleymskan tengir saman
þá enda, sem af hafa
verió skornir, og löngun
þín nær hápunkti sínum.
En þú ert skyndilega
hrifinn úr draumnum og
þjáningin sem dvínað
hafði um stund, blossar
upp á nýjan leik.
Þeim sterka er þetta
örðugt. Allar þrár hans
eru miklar, ekki sízt þær,
sem beinast að frelsinu.
Nei, víst er þetta ekki
einvígi milli löngunar og
skyldu. Baráttan stendur
milli tveggja kyngimagn-
aðra langana, sem báðar
eru sterkar og trylltar,
og hlúð er aó báðum meó
sterkum, blóðríkum
líkama.
Þeim veikari er allt
auóveldara. Þrár hans
eru smærri og vilja-
minni. Þær munu aldrei
hvetja hann til aðgerða.
En jafnvel í þeim veikari
geta þrár gert vart vió
sig; þeirra bíóur þó
aóeins aó hjaðna á ný,
dáleiddar af fangelsis-
hræóslunni. Hræóslunni
vió hið beizka í bikarnum
sem þeir drekka ekki í
botn og finna því aldrei
hió ómengaða beizkju-
bragð.
Þeir tímar munu síöar
koma, þegar tveir af-
skornir endar tengjast á
ný og rótum verður skot-
ið í nýjum jaróvegi og
þær rætur taka til sín
næringu til aö lífga við
soltnar, mannlegar hug-
sjónir þínar. Þjáningin
mun heróast og verða aó
varanlegri sorg, sem er
þung og svört eins og
tjara. Með hverjum þeim
degi sem líður veróur
tjöruliturinn bjartari,
unz hann breytist í gagn-
sæja kristaltæra eftir-
vænting. Eftirsóknar-
verðast er þaó frelsi sem
vió sjáum í gegnum þessa
dimmu digurð.
Öxull tímans heldur
áfram að berja á kristal-
hliðunum. Þá er ég frjáls.
En þetta er ekki frelsió
sem skein mér marga,
marga daga handan
kristalveggjanna. Ég
stend frjáls, ölvaóur og
ruglaður og enn á ný hef
ég verið afklæddur inn
aó skinni. Aó ganga um
fangelsishlið, hvort sem
þú ert á leió inn eöa út, er
aó vera afklæddur inn að
skinni. í hvert skipti sem
þú gengur þessa leió, þó
svo þau skipti verði
Framhald af bl.s. 26.
Nú eru sumarmánuðirnir
í sjónmáli og þeim fylgja
ýmsar breytingar, svo sem
þær, að öll umferð á
„krossgötum" leggst nið-
ur. Við förum að mestu í
sumarfrí og tökum upp
þráðinn að því loknu í svip-
aðri mynd. Þó má vera að
við skjótum inn smáfrétt-
um er upp kunna að koma í
sumar. Von okkar félaga er
sú, að einhverjum hafi orð-
ið nokkuð að fróðleik og
gagni með þessum skrift-
um. Við viljum nota tæki-
færið og þakka öllum fyrir,
sem sent hafa efni til okkar
og láta þess getið að við
erum enn móttækilegir fyr-
ir því. Að svo mæltu óskum
við lesendum ánægjulegs
sumarfrís.
Þeir, sem spyrja svona halda
að Jesús sé ekki sjáanlegur.
Hvers vegna? Hann er ef til
villa áöðrumstaðenég jafnvel
í ísrael. Nei, Jesús er ekki í
tsrael. Við skulum athuga þetta
betur. Jesús er. Það er það
fyrsta sem við getum slegið
föstu. Hann lifir. Það er fyrst
og mikilvægast. Hugsaðu um
allt það kristilega starf, sem
væri til einskis unnið, ef Jesús
væri ekki lifandi. Kirkjan,
kristniboðsstarf, bibliuhópar
o.fl. Jesús lifir og þess vegna
spyrjum við hvar og hvernig?
Það er undarlegt að hugsa
um það að við kristnir menn
trúum á persónu sem við höfum
aldrei séð, heyrt eða talað við.
Pétur postuli skrifar um þetta,
þrátt fyrir að hann hafi séð og
heyrt til Jesú, vegna þeirra,
sem ekki fengu að upplifa
þetta: „Þér hafið ekki séð hann,
en elskið hann þó; þér hafið
hann ekki nú fyrir augum yðar,
en trúið samt á hann: þér mun-
uð fagna með óumræðilegri og
dýrlegri gleði.“ (I. Pét. 1,8.).
Þetta er ekkert nýtt, að við
sem erum kristin höfum ekki
séð Jesúm. Aðeins fámennur
hópur fékk að upplifa þetta
þegar hann gekk um í Galileu
og Júdeu. Jesús vissi það sjálf-
ur að sá tími myndi koma að
þeir kristnu myndu ekki sjá
hann. Þess vegna sagði hann'
þessi orð: „Sælir eru þeir sem
ekki sáu, en trúðu þó.“ Trúðu
þó, — þetta sama sagði Pétur.
Við lifum í trú en ekki óvissu.
Þegar Jesús kemur aftur fáum
við að sjá hann eins og hann er.
(I. Jóh. 3,2.). Nú sjáum við
hann ekki, hvar er hann þá.
Nýja testamentið segir okkur:
Kristur er í hinum kristna.
Kristur er í kristnu samfélagi.
— Kristur er í skirninni. Krist-
ur er í kvöldmáltíðinni. Kristur
er í orði sínu.
Kristur er í þeim kristnu —
hvernig þá? Er það eitthvað
sem ég geng um með. Get ég
fundið Jesúm innra með mér?
Það get ég auðvitað, en það er
ekki örugg leið til að finna frið
og öryggi. Það að Jesú's sé í
mér er nokkuð sem við trúum,
vegna þess að guðs orð hefur
kennt okkur það. Kristur lifir i
andanum og anda hans fengum
við f skirninni. „Því að með
einum anda vorum vér allir
skírðir ...“ (I. Kor. 12,13).
Andann getum við fundið segir
biblían. Það að maðurinn þekk-
ir Jesúm sem frelsara og herra,
þar er andinn að starfi (I. Kor.
12,3). Enginn getur verið krist-
inn án þess að Kristur lifi í
honum.
Kristur er í kristnu samfé-
lagi. Þetta er hægt að segja
vegna þess að Jesús hefur lofað
þessu. „Hvar sem tveir eða þrír
eru saman komnir í mínu nafni,
þar er ég mitt á meðal.“
Kristur er í kvöldmáltíðinni.
Jesú sagði: „Þetta er minn lík-
ami. Þetta er mitt blóð.“ t
brauðinu og víninu er Jesús
Kristur. Enginn veit hvernig
þetta er kraftaverk. Er Guði
nokkuð ómáttugt? Hefur Jesús
ekki sjálfur sagt það? Jesús
segir ekki ósatt, þess vegna
stenzt það sem hann segir. Hver
trúði því að fátækt barn, fætt í
jötú í Betlehem, væri konungur
himins, Guðs sonur? Hver trúði
því að hann, sem ekki steig
niður af krossinu væri almátt-
ugur? Guð hefur gert marga
hluti, sem við mennirnir höfum
ekki skilið. Á sama hátt er með
kvöldmáltíðina. Við skiljum
það ekki en við vitum að Jesús
er þar.
Kristur er f Orði sínu. I hvaða
orði? Jú, i orðunum sem hann
sjálfur talaði og sem við getum
lesið í Nýja Testamentinu. I
orðum, sem postular hans
skýrðu frá, er þeir sáu og
heyrðu. Eftir að Jesús hafði ris-
ið upp frá dauðum kenndi hann
lærisveinum sínum vilja sinn
og veitti þeim þekkingu á Guðs-
ríki (Post. 1,2 og áfram). Þegar
við lesum orð þeirra í Nýja
testamentinu, talar Jesús i
gegnum þá.
Jesús er alls staðar. Við sjá-
um hann ekki en hann er mitt á
meðal okkar. I okkar eigin trú-
arlífi finnum við til nálægðar
hans, sérstaklega þegar við föll-
um fyrir syndinni og berjumst
á móti henni — þegar við vilj-
um gera það sem Guði er þókn-
anlegt.
Jesús lifir og við eigum að
lifa með honum.
Hún er góð sú gamla
Tveir menn voru eitt sinn
að ræða um Biblíuna, annar
var trúaður vel en hinn
ekki. Þeir voru ekki á eitt
sáttir um gildi hennar. Sa
vantrúaði taldi ckkcrt vit
vera í henni en sá trúaði var
auðvitað á annarri skoðun.
Eftir nokkurt karp tók sá
vantrúaði Biblíuna, opnaði
hana af handahófi og ætlaði
að sanna mál sitt. Fyrsta
setningin sem varð fyrir
honum var þessi: „Heimsk-
inginn segir í hjarta sfnu
enginn Guð.“ Smástund leið
og hinn vantrúaði varð vand-
ræðalegur um leið og hann
sagði: „Hún er góð sú
gamla.“
|Umsjón:
IJóhannes
Tómasson
Finnbogason
Gunnar E.
Það sk.vldi þó aldrei vera
að sú gamla hefði eitthvað
að segja þér?
VANTAR ÞIG VINNU (n
VANTAR ÞIG FÓLK %
ÞL' ÁUGLÝSIR l’M ALLT
LAND ÞEGAR ÞL' AUG-
LÝSIR í MORGUNBLAÐINU