Morgunblaðið - 09.11.1975, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. NÖVEMBER 1975
NES- OG MELAHVERFI
AÐALFUNDUR
Aðalfundur sjálfstæðismanna í Nes- og Melahverfi verður
haldinn miðvikudaginn 12. nóvember kl. 20.30 í Átthagasal,
Hótel Sögu.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Umræður um helztu viðfangsefni Alþingis og ríkisstjórnar.
(Málshefjandi augl. síðar)
Félagar fjölmennið og mætið slundvtslega.
Stjórnin.
Aðalfundur
Sjálfstæðisfélags Kópavogs
verður haldinn miðvikudaginn 12. nóvember kl. 20.30 í sjálfstæðis-
húsinu, við Borgarholtsbraut.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnurmál. Stjómin.
Félag sjálfstæðismanna
í Vestur- og Miðbæjarhverfi
Aðalfundur félags Sjálfstæðismanna í Vestur- og Miðbæjarhverfi verð-
ur haldinn þriðjudaginn 1 1. nóvember kl. 1 8:00 í Tjarnarbúð (uppi).
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Félagar mætið stundvíslega.
Stjórnin.
Garðhreppingar
Sjálfstæðisfélag Garða- og Bessastaðahrepps
heldur fund mánudaginn 10. nóvember kl.
20.30, að Garðaholti.
Dagskrá:
Matthías Á. Mathiesen fjármálaráðherra ræðir
um fjármál rikisins. Stjórnin.
Akureyringar —
nærsveitarmenn
Munið spilakvöld sjálfstæðisfélaganna i Sjálfstæðishúsinu n.k.
fimmtudag 1 3. nóv. sem hefst kl. 20.30.
Glaesileg kvöld- og beildarverðlaun.
Sjálfstæðisfólk fjölmennið og takið með ykkur gesti.
Spilanefnd.
LINDA WALKER
heldur uppi fjörinu í kvöld með
kvartett
Árna ísleifs
HÓTEL BORG
Akurnesingar
Almennur fundur í Sjálfstæðishúsinu Akranesi
þriðjudaginn 1 1.1 1 1 975 kl. 20.30.
Umræðuefni:
Byggðastefnan og framkvæmd hennar.
Frummælandi Sverrir Hermannsson, alþingis-
maður. Einnig mæta á fundinum alþingis-
mennirnir Jón Árnason og Friðjón Þórðárson.
Öllum heimill aðgangur.
Sjálfstæðisfélögin Akranesi.
Nírœðisafmœli:
Aðalheiður Kristjáns-
dóttir Hlöðum í Grenivík
Aðalheiður Kristjánsdóttir,
Hlöðum í Grenivík, er níræð í
dag. Ung var hún falleg kona og
hvers manns hugljúfi. Og nú,
þegar hún er að byrja tíunda ára-
tuginn, ber hún enn ellifegurð.
Ró og hæverska hvílir yfir svip
hennar. Hún er sátt við guð og
menn, enda gefur lífslán hennar
ástæðu til slíks.
Aðalheiður er fædd og uppalin
á Végeirsstöðum í Fnjóskadal.
Það var litið býli, en fegurðin
umhverfis það einstæð. Foreldrar
hennar voru fremur efnalítil, en
af góðum þingeyskum ættum,
söngelsk mjög, og höfðu yndi af
fögrum ljóðum og góðum bókum.
Aðalheiður unni mjög æsku-
stöðvum sinum, dalnum fagra,
sem var vafinn gróðri upp á
fjallabrúnir, og Fnjóská silfurtær
liðaðist niður eftir dalsbotninum.
Oft hefur hún sagt frá þeim
ánægjustundum, þegar hún sat
yfir kvíaánum uppi í hlíðinni á
björtum vornóttum, því að hún
kunni að meta náttúrufegurðina,
litskrúðugann gróðurinn og allt
hið fagra, sem við augum hennar
blasti. Þegar hún kemur á æsku-
stöðvarnar, held ég að henni finn-
ist hún stiga á heilaga jörð.
Innan við tvitugsaldur nam hún
klæðskeraiðn á Akureyri, og
reyndist vönduð í þvi starfi, sem
og öllu öðru, er hún lagði gjörva
hönd á í lífinu.
Siðan fluttist hún til Grenivík-
ur. Þar kynntist hún mannsefni
sínu, Oddgeiri Jöhannssyni, sem
var fæddur og uppaunn i Saur-
brúargerði í Grýtubakkahreppi.
Var það rýrðarkot, en dugnaður
húsbændanna bætti það upp.
Innan við fermingu fór Oddgeir
að stunda sjó á skútum, og gerðist
fljótlega einn af aflasælustu
sjómönnum við Eyjafjörð. Eftir
að hann fluttist til Grenivikur
reri hann á fjórrónum báti, með
Stefáni Stefánssyni, er sfðar varð
svili hans.
Hugur Oddgeirs stefndi alltaf
að því marki að verða sinn eigin
húsbóndi. I Grenivík kynntist
hann Aðalheiði, sem þá var
tvítug, en hann tuttugu og fimm
ára. Oddgeir var frfður maður og
allur hinn gjörvilegasti. Fannst
LÓUBÚÐ
NÝ KOMIÐ
Kápur, og frakkar, skíðajakkar og buxur, velúr-
bolir, peysur og pils nýjar gerðir.
Finnskir barnagallar.
Lóubúð, Bankastræti 14, 2. hæð, sími 13670.
Glens og gaman — Glens og gaman
Glens og gaman —
’ £D
Skiphóll
Skemmtikvöld
í Skiphól
Okkar
sérstaka
^sunnudags
tilboð
Réttur kvöldsins.
Grísasteik, cuisnere
gulrætur, snittubaunir
franskar kartöflur
hrásalat, rjómasósa
og jarðaberjarönd.
Verð
aðeins
800.
Módelsamtökin
kynna og sýna
nýjustu vetrartízk-
una
fyrir dömur
frá Verðlistanum
Ómar Ragnarsson
skemmtir
Hljómsveit
Birgis
Gunnlaugssonar
leikur gömlu
og nýju dansana
til kl. 1.
Borðapantanir mótteknar
í síma 52502 og 51810
milli kl. 3—7 e.h.
Borðum ekki haldið lengur
en til 8.30.
Aðgangseyrir kr. 150.—
Glens og gaman — Glens og gaman — Glens og gaman —
öllum að með þeim væri hið mesta
jafnræði. Til gamans má geta þess
að ung kona í Grenivík hefur víst
litið hýru auga til Oddgeirs, því
hún sagði eitt sinn: Guð minn
góður, hvað hún Alla á gott að
kyssa hann Geira. Árið 1905 gift-
ust þau, og keyptu litið hús, er
nefndist Hlaðir, Var sameiginlegt
takmark ungu hjónanna að sjá sér
og sinum vel farborða. Oddgeir
festi brátt kaup á 7 tonna vélbáti,
sem á þeim tíma þótti góður far-
kostur. En ekki var slfkt hrist
fram úr erminni, að ná eignar-
haldi á fiskibáti, en honum tókst
það fyrir harðfylgi, heiðarleik og
með aðstoð góðra manna.
Þau hjónin eignuðust tólf börn.
Einn dreng misstu þau á fyrsta
ári, en hin ellefu eru öll á lífi, hið
elzta 69 ára en hið yngsta 47 ára.
Allur þessi barnahópur var hinn
mannvænlegasti, og hefur komið
sér vel áfram í lffinu. Sannast
þar, að eplið fellur sjaldan langt
frá eikinni.
Þegar börnin uxu og döfnuðu
kom brátt I ljós að þau voru harð-
dugleg, vel gerð og verklagin,
enda óx nú velgengni fjölskyld-
unnar.
Ekki brást Oddgeiri bogalistin,
er hann gerðist formaður á nýja
bátnum. Mun hann jafnan hafa
verið einn aflahæsti formaður í
Grenivík. Siðar, þegar barnahóp-
urinn stækkaði, byggðu þau hjón-
in stórt og vandað steinhús. Auk
dugnaðarins hafði Oddgeir frá-
bært minni og var mér það jafnan
mikil ánægja að heyra hann segja
frá sjósókn og veiðiferðum.
Eitt sinn sagði hann við mig.
„Þegar ég var á seglskútunum, þá
þótti æði mörgum sjómanninum
gott' að fá sér ærlega f staupinu,
og voru tóbakshákar mestu.“ En
Oddgeir hafnaði þessum lysti-
semdum. Svo bætti hann við.
„Jón, ég er viss um að við hjónin
höfum alið upp minnst tvö af
þessum börnum okkar, fyrir þá
peninga, sem ég hefði eytt I
áfengi og 'tóbak, ef ég hefði ekki
hafnað því.“Undirritaðurer elzti
tengdasonur afmælisbarnsins, og
fór kona mín svo að segja á
hverju sumri, með börn okkar til
foreldra sinna. Sjálfur fór ég
einnig jafnan í sumarleyfi mínu
þangað norður. Þar var gott að
vera og margar og góðar á ég
minningar þaðan, er ég dvaldi hjá
mfnum elskulegu tengdaforeldr-
um og frændfólki.
Húsmóðirin, þessi fíngerða og
fallega kona, bjó yfir svo miklu
þreki og sálarstyrk, að slfku hefi
ég aldrei kynnst. Eg tók eftir því,
að á kvöldin, er róðrar stóðu yfir,
gekk hún frá matarkössum
sjómannanna. Var þá komið fram
yfir venjulegan háttatfma. En
Aðalheiður hafði einstakt yndi af
ljóðum og góðum bókum, og mun
hún oft að þessum verkum lokn-
um, hafa tekið sér bók f hönd, og
fyrir kom, að hún sofnaði fram á
eldhúsborðið í tvo'til þrjá tíma, en
alltaf var hún fyrst heimilisfólks-
ins á fætur.
A hverju kvöldi fór ég niður í
beituskúr, þar sem húsbóndinn
skar beituna, en sjómennirnir og
börnin beittu línuna. Þar var
glatt á hjalla, samsöngur á hverju
kvöldi. Oddgeir og börnin voru öll
mjög söngelsk og höfðu ágætar
raddir, og kunnu ógrynnin öll af
þessum gömlu góðu lögum og ljóð-
um.
Til marks um það hvað þau
voru músíkölsk, sungu þau fjór-
raddað, og virtist sem þau kynnu
öll allar raddir í lögunum, og þar
heyrði ég aldrei falskan tón.
Eftir lát manns síns fyrir fáum
árum, hefur Aðalheiður dvalið
hjá syni sínum, ókvæntum, sem
hefur annast hana af sömu um-
hyggju og ástúð og hún hann,
þegar hann var barn að aldri.
Börn Aðalheiðar tengdadætur,
tengdasynir, börn og barnabörn
eru að ég tel nokkuð á annað
hundrað.
Af þessum stóra hópi er hún
umvafin ástúð, virðingu og þakk-
læti. Megi ævikvöld hennar verða
farsælt og fagurt, svo sem hún
hefur unnið til á langri og fagurri
ævi.
Jón S. Björnsson.