Morgunblaðið - 02.06.1976, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. JUNI 1976
29
VELVAKANDI
Velvakandi svarar i sima 10-100
kl 14—1 5, frá mánudégi til föstu-
dags.
0 Ljótur leikur
Ólafur Tryggvason skrifar:
Á uppstigningardag klukkan
10.30 um morguninn gekk ég sem
oftar bak við Grandann. Bak við
Slysavarnaskýlið (Gróubúð) er
frárennsli frá grandanum, stór og
breiður stokkur. Þar eru oft
strákar með færi að veiða ufsa, og
mikið er af grámáv og svartbak.
Við frárennslið þarna er stór-
grýttur varnargarður til að hlífa
Slysavarnaskýlinu við stórsjó,
sem oft er þar.
Eg geng aldrei svo fram hjá
þessum stað, að ég ekki gái yfir
garðinn, að frárennslinu. Þennan
morgun var logn og lágsjávað og
engir fuglar og er það sjaldgæft.
Er ég gægðist yfir garðinn, blasti
við ljót sjón. A stokknum, sem er
breiður steyptur flötur, stóð grá-
mávur með eitthvað stungið í
brjóstið og nælonþráður þar úr.
Hann var bundinn upp i stór-
grýtið. En til þess að fuglinn hefði
lítið svigrúm, var stór steinn lagð-
ur ofan á þráðinn, svo fuglinn
héldi sig á stokknum.
Þegar styggð kom að fuglinum
streittist hann við og bungaði þá
út brjóstið á honum, en ekkert lét
undan. Ég hringdi á lögregluvarð-
stofuna og lýsti þessari sjón. Ég
var beðinn um að vera staddur
þarna og vísa lögregluþjónunum
á staðinn. Þeir komu kl. 2 með
skammbyssu og skutu fuglinn,
því stór öngull var í gegnum
skipið á brjóstinu. Þess vegna
rifnaði ekki út úr, þegar fuglinn
spyrnti á móti. Þeir sem unnu
þetta níðingsverk, hafa á ein-
hvern hátt náð fuglinum, til að
ganga frá þessum stóra öngli.
Þetta hefur verið kvalafullt.
Mér finnst svona níðingsverk
ekki vera til að leyna þvi. En ég
hefi ekki séð þess getið frá
lögreglunni. Þess vegna skrifa ég
þetta.
Enginn vafi er á því að
strákarnir, sem þarna stunda
veiðar, hafa gert þetta og fengið
að vera i friði við það, því fáir líta
yfir þetta stórgrýti, þó að ég geri
það oft.
0 Laugardals-
garðurinn
S. Björnsdóttir skrifar:
Einu sinni lét maðursigdreyma
um að geta dvalið i þessum for-
ann, hvers vegna sagði hún þá
ekki orð f þrjátfu ár?
— Eg veit það ekki, sagði
Gautier. — Ég veit heldur ekki
hvað hún vissi mikið. Hún hafði
minnzt á bréf. Hún sagði að
Simone hefði beðið sig að koma
til þfn boðum, ef Simone dæi og
þú kæmir til Frakklands að
heimta arf þinn. Hún hafði búizt
við þvl að hitta þig. Eg hafði sagt
henni ég myndi koma því ( kring.
Hún var ekki tortryggin í minn
garð. Hún hafði aðeins áhyggjur
af því að hún myndi verða of sein
f klaustrið aftur.
IIann þagnaði.
— Hún vildiekkigefa mér þær
upplýsingar sem hún ætlaði þér.
Eg reyndi að fara að henni með
góður og reyna að fiska upp úr
henni, hvað hún vissi I raun og
veru míkið. Eg hélt hún hlyti að
vita allt. Ég var sannfærður og
hef alltaf verið það að Richards-
son hafi lifað það að skýra frá þvf
hver skaut hann. Eg hef beðið öll
þessi ár f ótta að einhver kæmi og
benti á mig og segði: Þarna er
morðinginn. Þess vegna varð ég
að drepa hana. En þegar ég leit-
aði f fötum hennar fann ég ekkert
bréf, reyndar ekki nokkurn skap-
aðanhlut.
kunnarfagra garði að sumarlagi,
en nú hefur draumurinn rætzt,
nú er hann orðinn eign okkar
allra.
Ég hef eytt þarna mörgum
sumardögum með litla syni
mínum, en nú er strákurinn orð-
inn 7 ára, og segist ekki „nenna að
hanga þarna Iengur“ það megi
ekki einu sinni leika sér með
bolta. Börn láta sér ekki nægja að
horfa á gróðurinn, það þarf að
vera eitthvert líf, eitthvað
skemmtilegt. Hvernig væri að
koma þarna fyrir virkilega
„spennandi" leiktækjum fyrir
börnin. Þetta þarf ekki að taka út
yfir stórt svæði, garðurinn er svo
geysilega stór.
Eg þori nú varla að minnast á
Tívoli því að við erum svo skuld-
ug, en væri ekki athugandi að
stefna að þvf?
Þetta var bréf S. Björnsdóttur.
Velvakandi minnist þess að hafa
fyrir skömmu séð auglýsingu i
blöðunum frá garðyrkjustjóra,
þar sem auglýst var eftir þeim,
sem reka vildu leiktæki, minigolf
eða eitthvað slikt, i skemmtigörð-
um borgarinnar. En ekki er Vel-;
vakanda kunnugt um hvað úr
hefur orðið.
Það er satt, að Laugardals-
garðurinn er orðinn góður úti-
vistarstaður með flötum og lund-
um til skjóls. Og margir taka með
sér auk bolta einhver leikföng
fyrir börnin að leika sér með,
sippubönd, eitthvað að byggja úr
og ýmislegt slíkt. Það gildir bara
að skilja það ekki eftir, heldur
þrífa eftir sig. Aðrir una þar í
friði i kyrrð og hvfld, og varla
væri allir ánægðir með tivoli á
þessum stað, eða mikil læti,
umfram þau sem börnin fram-
kalla sjálf í leik sínum.
# Yfirfljótanleg
vantsorka
Sigurður Draumland
skrifar:
Er ekki yfirfljótandi vatnsorka
hér á íslandi, svo það borgaði sig
að fullnýta hana með erlendu
fjármagni og selja afgangs raf-
magn til annarra landa, gegnum
sæstreng? Kæmu þá einkum til
greina landshlutar erlendis, t.d.
Grimsby á Englandi o.s.frv.
Auglýsendur
athugið
Auglýsingar sem birtast eiga í Morgunblaðinu
laugardaginn 5. júní (síðasta útkomudag fyrir
Hvítasunnu) þurfa að hafa borist auglýsinga-
deildinni fyrir kl. 1 1 föstudaginn 4 júní.
Auglýsingar sem birtast eiga í miðvikudags-
blaði 9. júnt þurfa að berast fyrir kl 1 1,8. júní.
Auglýsingadeild Morgunblaðsins.
HÖGNI HREKKVÍSI
,Högni. Þetta er ekki mús— heldur dverghundur!*
S2P S\G6A V/öGA % 1/LVtRAU
Á börnin í
sveitina
Heklupeysur
Heklubuxur
Denimsett
Ullarhosur
Strigaskór
Stígvél
Styðjum
íslenzkan
iðnað
cyiusturstræti