Morgunblaðið - 15.10.1976, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 1976
45
VELA/AKAIMIDI
Velvakandi svarar 1 slma 10-
100 kl. 10—11 f.h. frá mánu-
degi til föstudags.
0 Þrjú smáatvik
I dag birtist síðari hluti bréfs
Guðrúnar Jacobsen, en fyrri hluti
þess birtist i dálkum Velvakanda
í gær:
„Hið síðara, en bæði eru bréfin
greinar á sama meiði vil ég byrja
á því að þakka ljómandi vel hugs-
að og stílað bréf Kattavinafélags-
ins, sem birtist hér í Velvakanda
nú fyrir skömmu og annað, álika
snoturlega gjört af konu í Skerja-
firði í tilefni af léttvægu greinar-
korni Sigrúnar Stellu Karlsdótt-
ur. En ég hef mjög álíka reynslu-
sögu að segja hvað snertir gjafa-
mat handa útileguköttum, að áður
en maður er búinn að kippa að sér
fingrinum er búið að gleypa alla
lúkuna. Ekkert riema óþægindi,
sem maður hefur að þvi að gera
þessi skollans góðverk, sem i
þokkabót eru öll sitt af hverju
tagi.
Samt sem áður held ég að við
ættum að halda áfram að trúa á
miskunnsama vegfarandann, því
þegar hann er horfinn af veginum
erum við öll.
Að einhver vitund sem tengir
saman himin og jörð, öll hliðholl-
ari lifinu en bílakosti lands-
manna, hygg ég að opinberi sig
lítillega í þremur smáatvikum,
ólikum innbyrðis, sem nýlega
hafa gerst og mig langað að
greina frá í hnotskurn.
Þá er fyrst og að geta um kött-
inn, sem kona fann nálægt heim-
ili sínu innarlega á Njálsgötu og
ég bauðst til að taka að mér, fynd-
ist enginn eigandinn. Svo bar ég
köttinn heim einn morgun og hélt
svo til vinnunnar — vinna kallast
bara það sem maður fær greiddan
peninga fyrir. Um kvöldið kom ég
heim og fór með köttinn út í garð.
Eftir að hann hafði athafnað sig
stökk hann sina leið og sást ekki
meira, þrátt fyrir leit. Næsta
morgun hringir konan, sem kött-
inn hafði fundið og hlynnt að til
mín, og kveður hann vera kominn
til sín aftur og lægi til fóta.
Og nú spyr ég:
Hvernig má það vera að hálf-
vaxinn köttur, sem ég BAR, gat
rakið spor min, ókunnrar mann-
eskju, neðan frá Bergstaðastræti
allt inn að Vitastíg, án annarra
vísbendingar en brennandi löng-
unar að komast aftur til konunn-
ar, sem fyrst miskunnaði sig yfir
hann og hann treysti bezt?
Þá er það atvikið með eldhús-
klukkuna mina og litlu manneskj-
una, sem stöku sinnum er gestur
minn þegar hún kemur úr at-
hvarfinu í skólanum, vegna þess
að foreldrar hennar vinna báðir
úti og ég reyndi að hugga i haust
Miguel var sjálfsagt enn 1 Cabo
San Lucas og var nú I óða önn að
koma peningunum sfnum f Ióg.
Consuela lá á dýnunni og starði
ót i myrkrið. Hafði það verið rétt
af henni að segja Miguel ekki,
Piltinum frá La Paz, um manninn
ttteð Ijósmyndavélina. Bill
tnannsins hafði staðið 1 bllskúrn-
úm með hinum bflunum. Þar til
Særkvöldi.
Skömmu áður en Miguel kom
höfðu tveir af mönnunum frá
Everesthúsínu komið og ekið
bteði vörubilnum og Ijósmyndara
bllnum á braut. Svo að nú voru
engin ummerki þess að bfllinn
hefði staðið þarna. Senor Donan
hafði skelft hana, þegar hann út-
ntálaði fyrir henni, hvað biði
Iteirra ef þau segðu eitthvað um
ntanninn sem tók myndirnar af
senoritu Everest og bflnum sem
*llt I einu var kominn I stæðið
ntesta morgun þegar hún kom út.
En hún hafði ekki séð manninn
aítur eftir að hann var farinn á
braut.
Sú staðreynd að blllinn var
Þarna en maðurinn hafði ekki
s^st hafði gert Consuelu svo

þegar hún þurfti að setjast aftur í
sjö ára bekk, með því að segja
henni að það væri langtum meira
virði að kunna að finna til en
flýta sér að fá gott á prófi i bók-
legum fræðum. En svo er mál með
vexti að fyrir nokkru gerði eld-
húsklukkan verkfall og hvernig
sem við hin, sem öll erum vel
stautfær og kunnum aldeilis ljóm-
andi á klukku, veltum henni fyrir
okkur og dekruðum við hana á
alla kanta fúlsaði hún við öllu
saman og neitaði að ganga.
Og nú spyr ég:
Hvernig má það vera, að um
leið og litla manneskjan sem ekki
getur stautað sig fram úr kverinu
og kann alls ekki á klukku, fór
höndum um hana, gengur klukk-
an eins og maskína og með einu
dýrasta ganghljóði, sem ég hef
heyrt í allri Reykjavík?
Þá er komið að sögunni af gull-
fiskunum fimm, sem er eitt
fáheyrðasta almættisverkið, allt
frá því að meistari Þórbergur
Þórðarson varð þungaður í Bréfi
til Láru 1924
Þannig bar til í sumar, að ég var
ein í húsinu vikutima og var að
farast úr lifsleiða. Engin elskuð
barnssál nærstödd eða gott dýr
utan nokkrar kynslóðir af gull-
fiskum i vatnsbúri, sem ég vissi
ekki þá hvort hefðu sofandi eða
vakandi vitund. Svo ég fór að
veita gullfiskunum meiri athygli
en þá að gefa þeim mat og ljós. Ég
fór að bregða fingri ofan í búrið. 1
fyrstu skutust þeir lafhræddir í
allar áttir en fóru síðan að smátin-
ast nær. Og nú eru þeir orðnir að
hinum elskulegustu gæludýrum,
sem yndi hafa af leik og stroki
mannsfingursins við ugga og
sporð. 1 gær, laugardaginn þann
9., skiptu tvær 15 ára stúlkur um
vatn í búrinu um hádegisbil.
Kannski hefur hitabreytingin
verið of snögg, þvi fimm af gull-
fiskunum stukku úr því og fund-
ust ekki fyrr en síðar. Þrir höfðu
lent á gólfi, einn i kassa undir
búrinu og sá fimmti fastur bak
við það.
Og nú spyr ég:
Hvernig má það vera, að fimm
rauðir fiskar fengu lífsanda á ný,
niðri í vatnsbúri, eftir að hafa
legið fimm tima á þurru?
Guðrún Jacobsen"
HÖGNI HREKKVISI
SIGGA WóGA £ \tLVt%AH

\1$Ó\9Í VAQ
YI4 MÚ ‘bM
\yimAi
HáigreiÖsla
aöeiginvild
Meö hárgreiðslusetti frá Remington er leikur einn aö
haga hárgreiöslunni aö vild sinni. Þú getur burstað,
greitt, þurrkað, liöaö og lagt háriö eins og hugurinn
girnist.
Tvenns konar sett fyrirliggjandi: HW 23, meö hárliðun-
arjárni, þrem tegundum bursta og greiöu og HW 22
meö tveim burstum og greiöu.
Þægilegt handfang meö innbyggðum varmablásara og
leiöslu sem snýst ekki uþþ á.
Fullkomin varahluta og viðgeröarþjónusta.
Laugavegi 178 Sími 38000
OQF&GJ

Við afgreiðum

litmyndir
yðar á 3 dögum
Þér notið Kodak filmu, við
gerum myndir yðar á Kodak
Ektacolor-pappír og myndgæðin
verða frábær
Umboðsmenn um land allt
— ávallt feti framar
HANS PETERSEN HF
mw Bankastræti -S. 20313 Glæsibæ - S. 82590
v 7

M4MAÍ W W!
ÓM MEFUtf 49
EKÆbf A ‘bísmy/NN