Morgunblaðið - 18.02.1977, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. FEBRUAR 1977
23
Húnbogi Hafliða-
son - Minningarorð
Fæddur 27. nóvember 1891
Dáinn 12. febrúar 1977
Húnbogi Hafliðason fæddist á
Hjálmsstöðum í Laugardal 27.
nóv. 1891. Móðir Húnboga var
Ragnheiður Guðmundsdóttir
bónda á Hjálmsstöðum, en faðir
Hafliði Ingimundarson, þá vinnu-
maður á Hjálmsstöðum. Hafliði
var, er hér var komið sögu, ekkju-
maður nokkuð við aldur. Hann
var áður bóndi og formaður á
Vatnsleysuströnd. Nokkur börn
mun hann hafa átt áður. Lifði
hann stutt eftir að honum fæddist
þessi sonur, og er ég ekki viss um
þeir feðgar hafi nokkurn tima
sézt, og litið eða ekki mun Hún-
bogi hafa kynnzt systkinum
sínum.
Húnbogi ólst upp á Hjálms-
stöðum á vegum móður sinnar. Á
uppvaxtarárum hans var fremur
hart í ári og fátækt mikil og al-
menn á þvísa landi. Lifsbarátta
alþýðu var hörð og harla ólík því,
sem nútimafólk þekkir. Börn og
unglingar voru sett til vinnu fyrr
miklu en þau höfðu þrek og
þroska til bæði af illri nauðsyn og
öðrum þræði af vanþekkingu og
skilningsleysi hinna fullorðnu.
Húnbogi frændi minn mun og
ekki hafa verið gizka hár til hnés-
ins, þegar honum voru falin
skyldustörf á hendur. Hann var
seinþroska likamlega og raunar
alla ævi með lægstu mönnum á
vöxt, en varð knáleikamaður eigi
að siður. Andlega var hann aftur
á móti bráðger og skýr. Hann var
skapstór svo orð fór af, en þó
ákaflega viðkvæmur í lund, ljóð-
elskur og mjög þokkalega hag-
mæltur. Fólk með lyndiseinkenni
Húnboga stendur gjarnan öðrum
fremur áveðurs i lífinu, og
smeykur er ég um, að ekki hafi
frændi minn alltaf mætt þeim
skilningi, hvorki í uppvextinum,
né siðar á ævinni, sem einmitt
þessari manngerð væri hvað
nauðsynlegastur. Húnbogi varð
þvi aldrei, þrátt fyrir greind og
ýmsa góða eiginleika, neitt dekur-
barn veraldarinnar. En „hann
byggði sér sjálfur hlátraheim", ef
svo bar undir. Hrifnæmi hans og
gáfnafar gerðu honum fært að
njóta margs þess, sem aðra lætur
ósnortna. Hann var einlægur
náttúruunnandi og dýravinur
mikill, og ekki sá undirritaður
hann bregðast reiðari við en
+
GUÐLAUGUR EINARSSON,
hæstaréttarlögmaður
andaðist í Borgarspítalanum að morgni hins 1 7. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar
Guðrún Guðlaugsdóttir, Júníus Kristinsson,
Einar Guðlaugsson, Auður Egilsdóttir,
Kristján Guðlaugsson, Soffía Snorradóttir,
Svana Guðlaugsdóttir, Sunna Guðlaugsdóttir.
+
Eiginmaður minn
JÓHANN GARÐAR BJÖRNSSON
Skipasundi 14
lést aðfaranótt fimmtudags 1 7. febrúar
Eiginkona, börn, barnabörn og systkini
+
Útför mannsins mins, föður okkar, tengdaföður og afa
GUÐMUNDAR ÁRMANNS INGIMUNDARSONAR
Efstasundi 84.
er lést þann 11 febrúar fer fram frá Háteiskirkju laugardaginn 19
febrúar kl 10.30 f.h. Jarðsett verður að Lágafelli
Helga Gisladóttir
dætur, tengdasynir og barnabörn.
+
Útför systur okkar og fósturmóður,
ELÍNBORGAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Eyrarbakka,
Skeiðarvogi 127, Reykjavik,
sem lést 10. þessa mánaðar, fer fram frá Eyrarbakkakirkju laugardag-
inn 1 9 febrúar, kl 2 eftir hádegi. Sigurður Kristjánsson,
Jóhannes Kristjánsson,
Kristján Sigurbjörn Sigurðsson,
Guðmunda Magnúsdóttir
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinsemd við andlát og
jarðarför eiginkonu minnar og móður okkar
GUDBJARGAR Þ. NIELSEN,
Seyðisfirði
Calr Nielsen.
Ingibjörg Nielsen,
Þorsteinn Nielsen.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
BOGA INGJARLDSSONAR
Miðtúni 10, Reykjavik.
Emil Bogason Steingerður Halldórsdóttir
Ingjaldur Bogason Ingibjörg J. Jónsdóttir
Hjördis Bogadóttir Hjálmtýr Dagbjartsson
Guðbrandur Bogason Svandís Valsdóttir
og barnabörn.
þegar hann sá mann sparka í
hund. Hann orti sér til hugar-
hægðar um það, sem fyrir augu og
eyru bar. Um vorkomuna kvað
hann eitt sinn: „Suða lindir létt
og hlýtt./leggjast vindar
niður./Vorið myndar viðhorf
nýtt,/veitisist yndi og friður.,,
Eins og áður sagði, var Húnbogi
heitinn skapstór f meira lagi og
bráðlyndur nokkuð. Hefur og ef-
laust ekki verið öllum hent að
koma skapi saman við hann. Við
það bættist að hann þoldi illa
áreitni og striðni, einkum fyndi
hann þar í vott af illkvittni. Hann
var sjálfur frábitinn þvi að leggja
öðrum illt til að fyrrabragði og
ætlaðist til hins sama á móti. Hins
vegar tók hann öllu græskulausu
gamni vel og þoldi þá manna bezt
að nærri sér væri höggvið enda
var hann glaðbeittur sjálfur og
gæddur ágætri kimnigáfu. Frá-
sagnargleði átti hann mikla og
sagði vel frá, því maðurinn var
orðhagur vel og bjó yfir miklum
orðaforða. Hann var hreinskilinn
mjög, og.er ekki ofsagt, að hrein-
skilni hans færi við og við nokkuð
í bága við kurteisina en það kvað
vera erfitt með köflum að ástunda
þessar tvær höfuðdyggðir í senn.
Húnbogi var ókvæntur og barn-
laus alla ævi. Hann stundaði
hverskonar störf til sjós og lands
og þótti hvarvetna skipa sitt rúm
með prýði, því hann var bæði vel-
virkur og samvizkusamur og hið
mesta snyrtimenni. Hann vann
fulla erfiðisvinnu nokkuð fram
yfir áttrætt, enda var hann alla
tíð heilsuhraustur. Veit ég naum-
ast til að hann lægi veikur einn
einasta dag, þar til fyrir svo sem
tveim til þrem árum, að elli tók
nokkuð að mæða hann. Sjón og
heyrn hélt hann til síðustu stund-
ar, las og skrifaði meðan hann gat
valdið bók, og setti aldrei upp
gleraugu, enda eignaðist hann
þau aldrei.
Húnbogi var einn þeirra
manna, sem fór sínar eigin leiðir,
og ekki alltaf troðnar slóðir. Hann
óx úr grasi áður en skólar og
aðrar uppeldisstofnanir tóku til
að móta alla í sama formi, svo
naumast kemst nokkur upp með
að vera öðruvisi en allir hinir.
Hann skar sig ævinlega úr fjöld-
anum. Væri hann í hópi fólks, svo
sem í afmælishófi, fermingar-
veizlu eða á ferðalagi, tók allur
hópurinn nokkuð annan svip en
ella. Þar var aldrei dauft yfir, sem
Húnbogi var.
Húnbogi eignaðist marga vini á
langri ævi, og í ellinni minntist
hann þeirra með mikilli ánægju,
hvort sem þeir voru farnir á
undan til fyrirheitna landsins
eður ei. Hann var þakklátur þessu
fólki, ungu og gömlu, og bað því
blessunar. Hann kunni og vel að
meta góða umönnun og hlýtt við-
mót starfsfólksins á Elliheimilinu
Grund, sem annaðist hann nú
siðustu stundirnar. Nú var mesta
harkan úr lundinni, en því meiri
viðkvæmni og grunnt á klökkva i
röddinni, einkum þegar hann
minntist velgerðamanna sinna og
vina.
Auðfundið var, að Húnboga var
löngu orðið ljóst að hverju fór, en
ekki varð greint, að hann kviði
vistaskiptunum. Hann var sama
karlmennið fram i rauðan
dauðann.
A 85 ára afmælinu sinu, 27.
nóvember, i haust, sýndi hann
mér tvær visur, sem hann hafði
gert þá um morguninn og skrifað
með skýrri og fallegri rithendi, en
þá var heilsan þrotin, þótt enn
hefði hann fótavist:
ÞÓU lamaðursé Iffs míns kraftur.
Ijóma slær af kveldsólinni.
Ilugsast gæti óg heimti aftur
hreysti mina í cilffóinni.
Svffa yfir hugarheima
horfnar myndir. lióin saga.
I.ffsglaóur ég læt mig dreyma
Ijúfar stundir æskudaga.
„Um héraðsbrest ei getur", þótt
hálfníræður öldungur með lam-
aðan lifskraft safnist til sinna
feðra, ísland er þó einum sér sér-
stæðum manni fátækara, mannlif
þess vitund flatara en áður.
Ég kveð svo með virktum vin
minn og frænda.
Hilmar Pálsson.
— bók um sögu fyrirtækisins
Haraldur Böðvarsson og Co. h.f.
nesinga.
Sigurdór Sigurdórsson blaða-
maður hefur skráð viðtölin og
fylgja þeim á annað hundrað ljós-
myndir frá þessu timabili Hafa
margar þeirra sögulegt gildi,
enda sumar frá fyrstu tíð fyrir-
tækisins. Stofnandi fyrirtækisins,
Haraldur Böðvarsson, var áhuga-
maður um ljósmyndun, og hefur
hann þvi tekið nokkrar mynd-
anna i bókinni.
í formála bókarinnar segir Har-
aldur Sturlaugsson, núverandi
framkvæmdastjóri fyrirtækisins,
m.a.: „Hinn 17. nóvember árið
1976 voru liðin 70 ár siðan Har-
aldur Bóvarsson hóf útg'erð sex-
ærings héðan frá Akranesi, þá
aðeins 17 áragamall.
Fráleitt er að þá hafi nokkrum
dottið í hug, að þetta væri upphaf-
ið að öflugu útgerðarfyrirtæki,
sem ætti eftir að verða eitt þaö
stærsta hér á landi.
— Fyrst og
fremst...
Framhald af bls. 13.
ing, er væri jafngildi 100 kr.
Verður það varla fyrr en eftir
nokkur ár, svo að nægur timi er
til að athuga þann kostnað sem
gjaldmiðilsbreytingunni yrði
samfara, en hann hlyti að verða
mjög verulegur."
— En ég held að kostnaður-
inn yrði ekki svo verulegur,
sagði Lárus. Þörfin fýrir 10
þúsund króna seðil er fyrir
hendi og ég-vil hafa þetta sem
forsendu fyrir þvi að taka upp
viðtækari baráttu gegn verð-
bólgunni á nýjum grundvelli.
„TIL fiskiveiða fóru — sjötíu ár á
sjó og !andi“ nefnist nýútkomin
bók, sem hefur að geyma sögu
fyrirtækisins Ilaraldur Böðvars-
son og Co. h.f. á Akranesi, og er
það fyrirtækið sem gefur út bók-
ina.
Saga fyrirtækisins er skráð i
bók þessari á sérstæðan hátt, þar
sem hún er byggð upp á viðtölum
við starfsfólk fyrirtækisins, sem
rekur sögu þess, frá eigin sjónar-
hóli. Hefur bókin að geyma viðtöl
við 40 starfsmenn fyrirtækisins
sem unnið hafa hjá því á um-
ræddu tímabili, og er bókin til-
einkuð starfsfólkinu, en er jafn-
framt hluti af atvinnusögu Akur-
GÓLFTEPPADEILLM SMIÐJUVEGI6
bundin í Prentverki Akraness
h.f„ Myndamót h.f. gerði mynda-
mótin.
í tilefni þessara tímamóta i
sögu fyrirtækisins, er þetta rit
gefið út. Hér eru frásagnir nokk-
urra þeirra úr starfsmannahópn-
um sem á mörgum liðnum árum
hafa lagt fram hug og hendur til
eflingar fyrirtækisins Haraldur
Böðvarsson og Co. h.f.
Stærð bókarinnar leyfði ekki að
fleiri raddir létu þar til sin heyra,
en allir þeir ónefndu hafa lika
borið heill fyrirtækisins fyrir
brjósti og sýnt það i verki.“
„Til fiskiveiða fóru“ er 363 bls.
að stærð. Hún er prentuð og inn-
ensk gólf teppi
f rá Gilt Edge og CMC
Vió bjóðum fjölbreytt úrval gólfteppa
frá Gilt Edge og CMC til afgreióslu strax;
og einnig má panta eftir myndalista
meó stuttum afgreióslufresti.
Festió ekki kaup á gólfteppum, án þess
aó kynna yóur þessi gæóateppi
þaó borgar sig. • |f "

Til fiskveiða fóru
~r