Morgunblaðið - 06.04.1977, Page 32

32
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. APRÍL 1977
VlfP
MOBÖJK/
KAttlNU

Að hugsa sér, fyrir 20 árum
löiuðum við um þig sem ein-
staka guðsblessun!
Það eru ekki peningarnir sem
skipla mig máli, heldur að sigr-
asl á því ósigranlega!
3 '/ ,o
/ rl í ’
>
H WiÉ '/
o
i Miflm 'í : 'íWT
'/
Segið bara lækninum að það sé Ekkert kjaflæði og þras núna
fvrrverandi sjúklingur! — Þeir skelltu á mig lygama'li!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Oft heyrum við dæmi þess, að
landslög og reglugerðir bitna á
fólki á annan hátt en tilgangur
þeirra var f upphafi. Þetta getur
einnig komið fyrir við spila-
borðið.
Spilið í dag er frá leik milli
Bandaríkjanna og ítaliu fyrir
nokkrum árum siðan. Og þá kom
fyrir eitt þessara tiifella. Upp
kom ágreiningsatriði og keppnis-
stjórinn var neyddur til að gefa
upp einkennilegan úrskurð.
Vestur gefur, austur-vestur
áhættu.
Norður
S. Á
II. KG
T. 753
L. ÁD(í9832
Veslur Áustur
S. (i986 S. 10542
II. G5 II. Á109742
T. Á986 T. K(í2
L. K76 L. —
Ilann er stórkostlegur, og óheppilegt að hann skuli vera
örvhentur!
Ríkisrekstur —
einkarekstur
„Undanfarið hafa miklar um-
ræður farið fram í dagblöðunum,
og ekki síst Morgunblaðinu, um
hlutdeild rfkisins í þjóðar-
búskapnum i samanburði við
hlutdeild einstaklinga og einka-
reksturs. Þvi hefur sterklega
verið fram haldið, að stjórnvöid
rækju nú samdráttarstefnu og
aðhaldsstefnu i fjármálum ríkis-
ins. Það verður að játa, að margir
hafa efast um sannleiksgildi
þeirrar fullyrðingar. Vilja margir
sjá þá i verki. Því langar mig að
beina eftirgreindum spumingum
til fjármála ráðuneytisins, en stila
bréfið til þin, svo fyrirspurnin og
svarið sé fyrir opnum tjöldum.
Fyrir nokkrum dögum skýrði
Morgunblaðið svo frá, að ríkið
hefði keypt skrifstofuhúsnæði
fyrir eina af stofnunum sinum i
Kópavogi og birti meira að segja
tvisvar mynd af viðkomandi húsi.
Það var engu likara en blaðið
væri stolt af ríkisframtakinu. Því
er spurt:
1. Hve stórt er þetta skrifstofu-
hús i fermetrum?
2. Hve margir fermetrar eru
ætlaðir undir skrifstofuhald?
3. Hvert er kaupverð hússins?
4. Hvert er áætlað kostnaðar-
verð við allar innréttingar og
breytingar uns húsið er tilbúið til
starfrækslu?
5. Hve mikill er reksturskostn-
aður eignarinnar yfir eitt ár og
hvernig skiptist hann í aðalatr-
iðum, t.d. í vexti, fasteignagjöld
og annan kostnað?
6. Hvað telur ráðuneytið, að rík-
ið þurfi að reikna sér i leigugjald
pr. fermetra pr. mánuð i þessu
húsi t.d. fyrsta árið, þegar allur
kostnaður við þessa húseign er
reiknaður með?
Með tilliti til þess, að margur er
vantrúaður á, að rikið reki
aðhaldsstefnu í reynd, er þess að
vænta, að ekki standi á svari frá
ráðuneytinu. Með fyrirfram þökk.
Jón Sigurðsson,
skattgreiðandi.**
Þetta er ekki eina bréfið, sem
borizt hefur um þetta mál, þvi hér
er annað sem fjallar um það og í
þessu tilviki um eina ákveðna
stofnun, sem hugmynd var uppi
um að koma á fót.
0 Fasteignamiðlun
ríkisins?
„„Burt með ríkisbáknið"
Það eru margir sem hafa áhuga á
þvi að dregið verði úr rikisrekstri
fyrirtækja.
Þrátt fyrir það hefir komið
fram tillaga frá framsóknar-
mönnum um enn eina nýja ríkis-
stofnun, „Fr.steignamiðlun ríkis-
ins“. 1 greinargerð með tillögunni
er gert ráð fyrir að með löggjöf
fyrir þessa stofnun sé henni gert
kleift að selja á kostnaðarverði og
það talið hagkvæmt bæði kaup-
endum og seljendum. Þeir sem
þekkja til þess, hvað það er að
kaupa og selja sinar ibúðir vita að
framboð og eftirspurn ræður
verði á fasteignum. Kemur þar
margt til, sem of langt væri upp
að telja, og á ekkert skylt við
kostnaðarverð ibúðar sem er svo
til það sama i Reykjavik og úti á
landi ef um samskonar ibúð er að
ræða. Þjónustan hjá fasteigna-
sölum er frábærlega góð enda
frjáls samkeppni, en hér i Reykja-
vík fara góðar húseignir ekki i
fasteignasölur, en eru seldar
beint, vegna mikillar eftir-
spurnar, ef þær eru staðsettar á
eftirsóttum stöðum i borginni.
Þetta er flestum kunnugt um,
sem eitthvað hafa um þessi mái
fjallað, og ætti fólk að gera sér
það ómak að kynna sér meira þær
tillögur, sem fram eru bornar á
Alþingi og gera sér grein fyrir því
hvort þær eru til bóta eða aðeins
til að seilast enn lengra niður í
vasa skattborgarans. Má vera að
menn eigi þá hægara með að gera
það upp við sig á kjördegi hvar
setja skuli kross, þegar komið er
inn í kjörklefann.
Skattborgari."
Siðast eru hér nokkrar umþenk-
ingar um íslenzka kvikmyndagerð
eða um Morðsögu, hina íslenzku,
sem fyrir stuttu var frumsýnd,
einsog flestir munu vita um:
0 Hugleiðingar
um „Morðsögu“
„Nokkur orð um þessa
makalausu mynd, þetta mikla
framlag til íslenzkrar kvikmynda-
gerðar. Um tæknileg atriði get ég
ekki fjallað, til þess skortir mig
þekkingu. Talið komst ekki vel til
Suður
S. KD73
H. D83
T. D104
L. 1054
Á báðum borðum voru þrjú
grönd spiluð i norður. Banda-
rikjamaðurinn vann sitt spil en
ítalinn frægi, Belladonna, fékk út
hjartatiu. Hann tók slaginn heima
og spilaði laufás og drottningu.
Vestur tók á kónginn og spilaði
aftur hjarta.
Belladonna hefur líklega verið
of öruggur með spilið og lét óvart
tígulþristinn. Nían kom frá austri
og blindur tók með drottningu.
Nú spurði Avarelli, suður, félaga
sinn hvort hann ætti ekki hjarta.
Jú, hann átti það og lét sexið i
stað tígulsins. En þá var kallað á
keppnisstjóra.
í lögunum stóð nefnilega, að
séu litarsvik ieiðrétt geti varnar-
spilari skipt um spil. Austur tók
því niuna og lét ásinn í staðinn.
En drottningu blinds mátti ekki
taka upp og austur fékk þvi fimm
slagi á hjarta.
Við þetta tapaði Belladonna ró
sinni og gerði hverja vitleysuna
af annarri. Samtals fékk vörnin
níu slagi og fékk 300 fyrir spilið.
Það er góður og sjálfsagður
siður að spyrja félaga sinn eins og
suöur gerði í þessu spili. en það er
betra að gera það strax og áður en
látið er frá blindum.
ROSIR - KOSSAR - 0G DAUÐI
Framhaldssaga eftir IVIaríu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
74
Svo liðu árin. Hann reyndi að
svæfa samvizkuna með þvf að
gera sérstaklega vel við son
myrtu konunnar. En þó voru
takmörk fyrir öllu; Þegar
Gahriella — eftirlætisbarna-
barnið hans sem fékk að öðru
leyti allt sem hún benti á —
kom og sagðist vilja trúlofast
Birni, sagði hann nei. Þá hugs-
un gat hann ckki afborið.
Sjálfsagt hefur þetta orðið
Bellu þungt áfall. Hún elskaði
Björn, en hún unni einnig afa
sfnum, sem hafði gengíð henni
ungri f foreldra stað og lyktir
urðu þær að hún beygði sig
ekki aðeins fyrir vilja afa sfns,
heldur lagði sig einnig f líma
að þurrka út tilfinningar sfnar
f garð Björns Udgrens og f stað-
inn reyndi hún að snúa sér að
öðrum. Mér skilst að þetta sé
ekki óvanalegt — að einhver
annar sé notaður til að komast
yfir ástarsorg sem hrjáir mann
en vissuiega er það óheiðarlegt
gagnvart þeim grandlausa aðila
sem verður fyrir barðinu á
þessu.
Já, þetta var nú fyrsti þáttur
af þvf sem Pia kallaði einu
sinni „hina dularfullu Rauð-
hólagátu.“ Sfðan kemur svo
annað vers.
Eg veit ekki hvernig Björn
komst á slóðina, en það er ekki
útilokað að hann hafi hevrt
Kalla sem er þó f meira lagi
óskýr f tjáningu sinni, segja
eitthvað sem hann dró svo sfnar
ályktanir af. Ég held að hann
hafi lengi grunað Frederik
Malmer um græsku. En hann
hafði auðvitað ekki nokkrar
sannanir fyrr en hann að lok-
um fann lfk móður sinnar f
kjallaranum við eyðibæinn. Eg
veit heldur ekki hvernig það
ber að en eitt tel ég alveg
öruggt og vfst. Þegar hann fór
þangað f dag og hafði Piu með
sér held ég að það hafi verið til
þess að hún bæri vitni með
honum um að það hefði ekki
verið fyrr en í kvöld sem hann
fann Ifkið. f raunver.uleikanum
hlýtur hann að hafa fundið
beinagrind Gertrud fyrir jafn-
vel allt að viku. Ég efast nefni-
lega ekki um eitt andartak að
ÞAÐ VAR ÉRINDI HANS VID
GAMLA FORSTJÓRANN SÍÐ-
DEGIS A SUNNUDAGINN AÐ
SEGJA HONUM FRÁ FUNDI
BEINAGRINDARINNAR.
Þegar lengra kemur er ég
ekki jafn viss í minni sök. Mér
er ekki fullkomlega Ijóst hvað
fyrir honum vakti þegar hann
lagði af stað til fundar við
Malmer... Hann hefur
kannski aðeins komið til að búa
Malmer undir það að hann
hefði f hyggju að segja iögregl-
unni frá þvf hvers hann hefði
orðið vfsari... Kannski iðaði
hann þá sjálfur í skinninu af
morðlöngun. Björn hefur sjálf-
ur leitt athygli okkar að þvf
hvert svipmót hann ber. En svo
einkennilega vill til að sígaun-
ar koma oft við sögu í glæpa-
málum og hef ég margoft haft
með slíka menn að gera og ég
get fullvrt að þeir hafa ýmsa
eiginleika til að bera sem eru
þessum kynþætti sameiginleg-
ir: ofsafengið og stjórnlaust
skap, þeir eru fljótir að grfpa
til hnffsins og þeir hafa mikla
ættarsamkennd. Björn hafði
velt mjög vöngum yfir hvarfi
móður sinnar og hann hafði f
einmanaleik sfnum skapað sér
sfna fmynd af henni. Nú hafði
hann haft upp á morðingja
hennar og ég býst ekki við að
hann hafi ætlað sér að láta
hann sleppa við að taka
afleiðíngum gerða sinna.
Við vitum að honum tókst að
vekja ótta hjá Frederik. Og við
getum einnig gengið út frá þvf
sem gefnu að Malmer hafi
reynt að vernda orðstfr sinn —
eða jafnvel lff sitt með þvf að
gerbreyta erfðaskrá sinni hon-
um í vil. Kannski hefur hann
einnig greitt honum peninga
auk þess sem hann fékk f erfða-
skránni. En annað tveggja kem-
ur til greina að syni Gertrud
hafi ekki verið alvara með til-
lögum sfnum við Frederik eða
hann hcfur skipt um skoðun
sfðar um kvöldið, þegar hann
heyrði af tilviljun samtal okkar
um sjúkravaktina sem var ver-
ið að skipuleggja af nóttina.