Morgunblaðið - 21.03.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. MARZ 1978
MORöJNc , '?<.
RAFF/NO '
y _______s

GRANI göslari
Verð að biðja yður að koma
með mér á stöðina — ég hef
nefnilega villzt?
BRIDGE
Umsjón: PáH Bergsson
í spili dagsins varð sagnhafi
fyrir ekki óvenjulegri reynslu.
Hann reyndi tvo 50% möguleika,
sem báðir mistókust. Var það
óheppni?
Norður gaf, A-V á hættu.
Norður
S. Á9
H. 74
T. ÁD7432
L. KG6
Vestur
S. KD1074
H. Á86
T. 108
L. 542
Austur
S. G8652
H. DG95
T. KG6
L. 7
Suður
S. 3
H. K1032
T 95
L. ÁD10983
Vatnsrörið rifnaði meðan þú varst niðri í bæ!
Nota þeir aðstöðu
sína?
„Það hefur löngum tíðkast að
þeir sem hyggjast bjóða sig fram
til kosninga til alþingis eða
sveitarstjórna og starfa á ríkis-
fjölmiðlunum, dragi sig í hlé eða
eru látnir draga sig í hlé meðan á
kosningaundirbúningi stendur.
Ekki veit ég eftir hverju þessar
reglur fara, en nokkrum vikum
fyrir kosningar og mánuðum
jafnvel hverfa þessi andlit og
þessar raddir.
Vera má að þetta sé allt saman
nauðsynlegt og þetta er í þeim
tilgangi gert að því er mér skilst
að þessir frambjóðendur notfæri
sér ekki aðstöðu sína til að trana
sér fram og sínum skoðunum og
áhugamálum. En er það víst að
þeir myndu gera það? Væri ekki
Suður varð sagnhafi í fimm
laufum eftir góðar sagnir. En
austur og vestur tóku ekki þátt í
sögnum þó game stæði á hendur
þeirra.
Sagnhafi tók útspilið, spaða-
kóng, með ás og spilaði laufi heim
á ásinn. Síðan svínaði hann
tíguldrottningu. Austur tók á
kónginn og spilaði hjartadrottn-
ingu. Þar með tryggði hann
vörninni þrjá slagi, einn niður.
Hefðu lesendur farið eins að?
Sagnhafi kom ekki auga á mun
betri leið, sem aðeins krafðist þess,
að tígullinn lægi ekki ver en 3—2
á höndum A-V. Svo að austur
kæmist ekki inn, til að spila
hjarta, hefði sagnhafi átt að gefa
útspilið. Spili vestur þá eftir spaða
lætur sagnhafi tígul í ásinn, tekur
á tígulás og trompar tígul með
tíunni. Sammningurinn var
tryggður þegar A-V fylgdu báðir
lit í fyrstu tvo tíglana og síðan
þegar suður spilaði lágu trompi á
gosann í borðinu. Þá nægir að
trompa tígul aftur á hendinni með
háu trompi, taka síðan síðustu
trompin af vestri og vera þá
staddur inni í borði. Þar bíða þrír
tígulslagir en í þá fara hjörtu af
hendinni og aðeins einn slagur
gefinn í lokin.
Að nýta tígulleguna, sem fyrir
hendi var, gaf 68% möguleika til
vinnings en svíningin aðeins 50%.
MAÐURINN Á BEKKNUM Jóhanna Kristjónsdóttir islenzkaði
5
Nú var tortryggni hennar
augljóslega vakin.
— Ilefur eitthvað komið fvr
ir Louis?
Ósjálfrátt hvarflaði hún aug-
um að eidhúsklukkunni eins og
hún reyndi að átta sig á hvar
maður hennar a-tti að vera á
þessum tíma dagsins.
— Ég vil helzt vera viss um
að það sé hann sem um ra*ðir.
— Það stendur mvnd af
honum þarna á borðstofu-
skápnum. sagði hún.
Þar stóðu fimm sex m.vndir í
römmum. þar á medal af ungri
stúlku og önnur af manninum
sem fundist hafði stunginn
hnífi í hakið í hlindgiitunni. en
á myndinni var hann yngri og
kla'ddur í sviirt jakkaföt.
— Vitið þér h\ort maðurinn
yðar á sér óvildarmenn?
— Hvers vegna skyldi hann
eiga óvildarmenn?
llún vék frá stutta stund til
að fara fram í eldhúsið og
slökkva á gasvélinni. þar hafði
eitthvað verið að sjóða.
— Hvena r er hann vanur að
koma frá vinnu sinni?
— Hann tekur alltaf siimu
lestina sem fer kl. 6.20 frá Gare
de Lvon. Dóttir okkar tekur
næstu lest. því að hún er eilítið
síðar búin. Ifún hefur
ábyrgðarstiiðu og...
— fcg verð því miður að
hiðja yður að koma með inn til
I’arísar.
— Er Louis dáinn?
Ilún horfði á hann full
tortrvggni. svipur hennar har
þess iill merki að hún sa'tti sig
ekki við að skriikvað va*ri að
henni.
— Segið mér heldur sann-
leikann!
— Ja'ja. þá frú Thouret.
Maðurinn yðar fannst myrtur
síðdegis í dag.
— Myrtur! Hvar?
— I litlum undirgangi
skammt frá Boulcvard st.
Martin.
— Ilvað var hann eiginlega
að vilja þar?
— Það get ég því miður ekki
upplýst.
— Klukkan var rúmlega
hálffimm eftir því sem ég bezt
veit þegar hann fannst.
— Já. en það getur ekki
verið. því að klukkan hálf
fimm er hann hjá Kaplan.
Ilafið þér talað við þá hjá
fvrirta'kinu?
— Nei. okkur hefur ekki
gefizt tóm til þess enn. Auk
þess vissum við ekki hvar hann
starfaði.
— Kn hver hefur eiginlega
myrt hann?
— Ja. við þurfum nú helzt að
revna að komast að því.
— Var hann oinn?
Maigret var að verða óþolin-
móður.
— Haldið þér ekki það va*ri
hetra ef þér fa ruð í yfirhöfn og
ka'mtið með okkur?
— Ilvað gerðuð þér við
hann?
— Ilann var sendur á Krufn
ingarstofnunina.
— Ilvernig á ég eiginlega að
láta dóttur mína vita?
— Getið þér ekki skilið eftir
miða tíl hcnnar sem hún sér
þegar hún kemur heim.
Ilún hugsaði sig um augna-
hlik.
— Nei. ég held það sé betra
við komum við hjá systur minni
og hið hana að taka húslykilinn
og koma hingað og bíða eftir
Monique. Þurfið þér líka að
tala við hana?
— .Iá. ég verð að gera það.
— Hvar á hún að hitta
okkur?
— Á skrifstofu minni á Quai
des Orfevres. Það er einfaldast.
— Hvað er hún gömul?
— Tuttugu og tveggja ára.
— Noi. í fyrsta lagi höfum
við engan síma og í iiðru lagi
er hún sjálísagt farin af
skrifstofunni og er á leiðinni í
lestina. Ef þið viljið gjiira svo
vel að híða augnahlik skal ég
hraða mér.
11 Tin keifaði upp stigann og
það hrakaði í hverju þrepi.
Ekki vegna þess það væri svona