Morgunblaðið - 23.06.1978, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 23.06.1978, Blaðsíða 20
20 M0RGUNBLAÐI.Ð, FÖSTUDAGUR 23. JÚNÍ 1978 MorgunbladiÖ fór um daginn á ýmsa staöi í borginni til aö freista þess a Ö kynnast lifsviöhorfum ungs fólks. >• Rætt var viÖ ungt fólk i margvislegustu störfum og þa ö spurt um áhugamál sin, daglegt lif og viöhorf til lifsins. Fara viötölin hér á eftir. Ursmiðir ern lokuð stétt „Þetta er vissuleíía lokuð stétt,“ sajíði Sverrir Agnarsson þenar hann var spurður hvernÍK ,það hefði atvikast að hann fór að vinna sem úrsmiður. Sverrir vinnur hjá Hermanni Jónssyni úrsmið við Hallærisplanið oj; hefur unnið þar í 7 ár. Hann er 25 ára. „Ef; ætlaði upphaflega að verða trésmiður," hélt Sverrir áfram. „Síðan giftist ég inn í úrsmiðaættina og hef svo unnið hér. Ursmíðina lærði ég hér hjá Hermanni, en auk þess var ég í Iðnskólanum til þess að geta fengið sveinspróf." „Þetta er elzta úrsmíða- verzlun á landinu hefur starfað síðan 1880. Það hefur orðið gjörbreyting á iðninni, til dæmis er nú notaður miklu fullkomnari tækjakostur. Við erum þó ekki með mjög mikið af fullkomnari tækjum hér, það er dýrt fyrirtæki. Vél sem stillir ganginn á úrum rétt kostar til dæmis um hálfa milljón." Hefur þá ekki yfirbragð starfsins breytzt mikið að sama skapi? Hvað segja gamalreyndir úrsmiðir um það? „Þeir fúlsa við öllu nýju. Þeir hafa nú reyndar nokkuð til síns máls, því að þessi nýju úr eru hálfgert drasl miðað við það sem var, þar sem fjöldafram- leiðslan kemur í staðinn fyrir handsmíðina. En eftir svona 10 ár verða tölvuúrin orðin alls- ráðandi. Nú, ég þekki frekar lítið gömlu stemmninguna í kringum úrsmíðina því að það er stutt síðan ég byrjaði hér, ég var áður í verzluninni við Lækjar- götu og gömlu mennirnir fjórir hættu allir fyrir u.þ.b. ári.“ „Nei, ég get ekki fundið að úrsmíðin hafi nein sérstök áhrif á sálarlífið, róandi né önnur.“ „Eru Islendingar almennt „stressaðir" varðandi tíma? „Já, alveg tvímælalaust. Ég hef oft fengið að kynnast því í þessu starfi, það þarf að hraða hlutunum sem mest og öllum liggur á.“ Hvað með sjálfan þig? „Sjálfur er ég „stressaður" á tíma. Ég hef í mörgu að snúast, til dæmis rekum við tvenn hjón tízkuvöruverzlun hér í borginni, þó að reksturinn lendi að vísu lítið á mér. En ég er ekkert „stressaður" í minni vinnu, það kemur fram á öðrum sviðum. Allt er svo frjálst og þægilegt hérna Þuríður Þorbjarnardóttir i,'f- fræðingur. — Síðan hún litla dóttir mín fæddist fyrir þremur mánuðum hafa áhugamálin breytzt svolít- ið. Það er varla að maður trúi því hvað svona lítil kríli geta heltekið mann. Ég hef mikinn áhuga á ferðalögum og útiveru þó ég sinni því alls ekki eins mikið og ég gæti hugsað mér, og sú litla heldur manni nú líka heima. — Maðurinn minn er allur í fótboltanum, það er varla að ég sjái hann suma daga á keppnis- tímabilinu. Ahugi hans hefur smitað mig smávegis og ég er farin að mæta á leiki með Svölu litlu i vagninum. Þá sefur hún vært en ég horfi spennt á leikinn. — Ég vinn núna hálfan dag- inn, en var allan daginn áður en ég átti stelpuna, hjá Rannsókna- stofnun iðnaðar ins. Ég er aðallega í því að mæla ýmiss konar efni í mat, síðast var það c-vítamín í mjólk og appelsínu- safa. Ég hef gaman af vinnunni, sérstaklega þegar mér finnst ég vera að læra eitthvað nýtt. Mér fannst alltaf gaman í skóla og sakna þess stundum að vera búin. Framhaldsnám kemur til greina seinna meir, en það dregur svolítið úr mér þegar ég sé að þeir sem hafa meiri menntun hætta oft að vinna beint við rannsóknir, heldur eru frekar í framkvæmdastjóra- störfum eða að skrifa upp niðurstöður, sem aðrir hafa komist að undir þeirra tilsögn. — Foreldrar mínir bjuggu í Kaliforníu í átta ár þegar ég var gð alast upp. Eitt sumar komu þau hingað heim í frí og við s.vsturnar fórum héðan aftur grátandi. Allt er svo frjálst og þægilegt hérna. Krakkar og unglingar komast allra sinna ferða hjálparlaust og geta verið úti eftir að skyggja tekur. Þar sem ég er mjög ánægð með þetta land langar mig mikið til að ferðast hér um og k.vnnast óbyggðum áður en ég fer að ferðast um i útlöndum að einhværju ráði. — Ég hef á tilfinningunni að það sé íhaldssamara ungt fólk sem stendur í þessu lífsgæða- kapphlaupi. Strákarnir í fót- boltanum eru flestir að bvggja og búnir að vinna í einhvern tíma, aftur á móti eru krakkarn- ir sem voru með mér í skólanum ósköp afslappaðir og hugsa um margt annað áður en þeir fara að ræöa um húsnæði og bíla- eign. — Ekki höfðum við neinar áhyggjur af hvar við búum, svo lengi sem það verður í Vestur- bænum eða á Nesinu. Býst við að ég sé frekar óvenjulegnr nngnr maðnr Magnús Ilall Skarphéðinsson. bílstjóri hjá Strætisvögnum Reykjavíkur. — Ég vann alltaf með menntaskólanum, fyrst sem vaktmaður en síðar keyrði ég strætó á sumrin. Launin notaði ég til að festa mér hús á Grettisgötunni og skyndilega voru skattarnir of háir til að ég gæti haldið áfram í skólanum. Ég hætti því námi eftir tvo vetur, en ætla að drífa mig aftur eftir nokkur ár. Mig langar að ljúka ' menntaskólanum, menntunarinnar og þroskans vegna, en ekki endilega vegna prófsins. — I framtíðinni langar mig að helga mig áhugamálum mín- um, sem eru heldur óvenjuleg, en ég starfa mjög mikið með Nýalssinnum og er einnig í Guðspekifélaginu og Sálar- rannsóknarfélaginu. Nú er ég búinn að fá mitt hús, ég bý í risinu og leigi út hæðina, á minn bíl og verð fljótlega búinn að borga mestu skuldirnar. Þá langar mig aftur í skólann en vinna síðan stuttan vinnudag svo ég geti sinnt áhugamálum mínum sem mest. Bílstjóra- starfið er alveg tilvalið, ég var fastráðinnn í fyrra, og hef mjög gaman af því. Það er mikil ábyrgð sem maður hefur og aginn hjá bílstjórunum er mik- ill. — Ég býst við að ég sé frekar óvenjulegur ungur maður og oft er ég talinn skrítinn, sérstak- lega þó þegar upp kemst að ég borða hvorki kjöt né fisk, og reyki ekki né drekk. Líkamlegt heilbrigði er mér mjög mikil- vægt og ég æfi með Karate-félaginu til að reyna á líkamann. Ég fer ekki oft á skemmtistaði, mér leiðast öll læti og hávaði. — Ekki ætla ég að binda mig fyrr en ég er búinn að koma vel undir mig fótunum og hef tækifæri til að ferðast um. Ég hef mikinn áhuga á heimspeki og mig langar til að koma mér upp góðu bókasafni. Einnig langar mig í góð hljómburðar- tæki og plötusafn. Við ætlum svo endilega að drífa okkur nokkrir kunningjar út í heim. Mig langar mikið til að komast til Indlands og Kína og kynnast heimspeki þeirra landa vel. -- Ég held að jafnaldrar mínir, sem flestir eru enn í námi og margir komnir með fjöl- skyldu, öfundi mig stundum. Mér hefur tekist að koma mér vel fyrir og hef ákveðin áhuga- mál en er enn frjáls að gera það sem mig langar til. Ég er mjög ánægður með mitt hlutskipti í lífinu. Allir virðast hafa áhnga á að byggja Anna Bára Pétursdóttir. fósturnemi í starfi í Múlaborg. — Það er alltaf svo mikið að gera að varia er nokkur tími til að sinna öðrum áhugamálum en starfinu. Maðurinn minn og ég erum að byggja raðhús í Breið- holtinu. Hann er trésmiður og við vinnum mjög mikið í húsinu sjálf. Ég hreinsa timbur og reyni að hjálpa sem allra mest til, en mikill munur fannst mér þegar húsið var komið upp og við vorum farin að vinna innan veggja. — Ég hef aldrei verið neitt sérstaklega fyrir útiveru, verið kannski frekar hálfgerð kulda- skræfa. Þó hef ég gaman að vera með krökkunum á barnaheimil- inu úti, ég hef reyndar gaman að öllum störfum þar. Ég vann sem hjálparstúlka á barnaheimilum eftir gagnfræðaprófið og komst ekki inn í Fósturskólann fyrr en eftir þriðju umsókn. Þá var ég komin með fimmtabekkjarpróf. Aldrei hef ég haft gaman að skólavist fyrr en núna, enda er ég nú að læra það sem ég hef mikinn áhuga á. Reyndar veit ég ekki hvenær þessi áhugi vaknaði hjá mér, en ég hef alltaf umgengist börn mikið. — Fósturstarfið er erilsamt starf svo það er alltaf mjög gott að koma heim, setjast í reglu- lega þægilegan stól og slappa vel af. Ég gríp þá gjarnan í prjóna eða geri aðra handavinnu, sem ég haf alltaf haft gaman af. Eitthvað er ég að fikta við að spiia á gítar en það gengur nú kannski ekkert of vel. Mér finnst mikilvægt að fóstrur geti spilað undir hjá krökkunum því að þeim finnst þá svo miklu meira spennandi að s.vngja og söngurinn veröur allur líflegri. — Ég hef nú engin sérstök framtíðarplön önnur en að starfa sem fóstra þegar ég lýk námi. Hver veit nema maður fari einhvern tímann út á land í vinnu. Annars hef ég áhuga á að ferðast um landið og líklegt er, að við hjónin förum hringinn í sumarfríinu. Við höfum ferð- ast miklu minna en okkur hefur langað til. — Mér heyrist á jafnöldrum mínum, að þeir séu ánægðir með lífið. Allir virðast hafa áhuga á að byggja að minnsta kosti þeir, sem eru búnir að gifta sig. Mér sýnist það vera orðin hefð í okkar þjóðfélagi, að allt ungt fólk sé í því að koma yfir sig þaki. Oft heyrir maður nú kvartað undan reikningum sem flæða yfir flesta. — Skemmtanir sækir maður jú stundum, annars er meira um það hjá ógiftu stelpunum í skólanum. Helzt förum við í bíó eða í heimsóknir, svo er kveikt á sjónvarpinu þó nokkuð oft.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.