Morgunblaðið - 25.07.1978, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. JÚLÍ 1978
33
Sigurður með stærsta loðnufarminn:
„Maður gerir sig
ánægðan með 40-
50 tonn í kasti yf-
ir sumartímann”
— segir Kristbjörn Arnason skipstjóri
AFLASKIPIÐ gamalkunna,
Sigurður RE 4, kom til Reykja-
víkur í gærmorgun með 1400
lestir af loðnu, sem fékkst á
miðunum fyrir norðan land.
Þessi farmur er sá stærsti sem
íslenzkt fiskiskip hefur komið
með til hafnar. en Sigurður
hefur einu sinni komið með
rösklega 1360 lestir að landi og
systurskip hans, Víkingur AK,
hefur einnig komið með svipað
magn að landi.
„Loðnuna fengum við svo til
alla á svæði 345° réttvísandi
norður af Siglufirði, svona
130—140 mílur frá landi," sagði
Kristbjörn Árnason skipstjóri á
Kristbjörn Árnason skipstjóri í
brúnni á Siguröi í gær. Ljósm.
Mbl.: Kr. Ól.
Sigurði þegar Mbl. ræddi við
hann um borð í Sigurði í
Sundahöfn í gær. Kristbjörn er
nú nýtekinn við Sigurði, en hann
og Haraldur Ágústsson skiptast
á um að vera með skipið.
Sigurður fékk þennan afla
nokkru vestar en loðnuskipin
höfðu verið að veiðum fyrir
helgi og sagði Kristbjörn að þeir
hefðu fundið torfublett nálægt
^ísröndinni og á þessu svæði heur
loðnuflotinn fengið góða veiði
um helgina.
„Við fengum þennan afla í 19
köstum, og fengum við mest um
200 tonn í kasti, í síðasta
kastinu fengum við t.d. 200 tonn
og gátum ekki tekið allt um
borð, þar sem svo mikið var
komið í skipið. Annars er maður
ánægður er maður fær 40—50
tonn að meðaltali í kasti yfir
sumartímann," sagði Krist-
björn.
Þá sagði hann, að ísinn virtist
vera nær landinu en á sama
tíma í fyrra og t.d. ættu menn
von á að loðna væri undir ísnum
vestur á Hala.
Um ástand loðnunnar sagði
Kristbjörn, að það væri ekki
gott, þar sem mikil áta væri í
henni og útlit með að losna við
hana væri ljótt á næstu dögum,
ef bræðsla færi ekki að ganga
betur en verið hefði síðustu
daga. Elzta loðnan sem Sigurður
kom með til hafnar í gærmorg-
un var tveggja sólarhringa
gömul og sú nýjasta rétt um
sólarhrings gömul.
Sigurður var ekki á loðnuveið-
um s.l. vetur, þar sem skipta
þurfti um aðalvél í skipinu, um
leið var sett á það nýtt stýri,
svonefnt „Becker“-stýri, og
sagði Kristbjörn að skipið léti
miklu betur að stjórn með nýja
stýrinu.
Siguröur RE 4 meö 1400 lesta fram i Sundahöfn. Ljósm. Mbl.
Emelía.
Handayfirlagning biskups. Ljósm. Mbl. Ól.K.M.
Fyrsta djáknavísslan á íslandi í rúm 400 ár:
„Er þess fullviss, ad ég
hef valið réttu leiðina”
Ágúst K. Eyjólfsson og móðir
hans Hulda Snæbjörnsdóttir að
vígsluathöfninni lokinni.
„Ég lít björtum augum á
framtiðina. Það bíður okkar
mikið starf, en við munum
takast á við allan vanda með
Guðs hjálp.“ sagði Ágúst K.
Evjólfsson djákni. en hann tók
djáknavígslu á sunnudag í
Landakotskirkju í Reykjavík.
Er þetta í fyrsta sinn frá
siðaskiptum að djákni tekur
vígslu hérlendis.
Landakotskirkja var þéttskip-
uð er messan á sunnudag hófst.
Fór altarisþjónustan fram sam-
kvæmt venju þar til guðspjalls-
lestrinum var lokið. Þá var
vígsluþegi kallaður fram en að
því búnu bað prestur biskup um
að veita vígsluþeganum djákna-
vígslu. Biskup, Henrik Frehen,
gaf síðan vígsluleyfi og þar á
eftir vann vigsluþeginn skírlifs-
heit sitt.
Vígsluþeginn lýsti því næst
yfir að hann væri reiðubúinn að
taka að sér embætti djákna og
vann sitt þjónustuheit.
Að þjónustuheitinu íoknu var
sungið „Lítanía allra heilagra“,
en á eftir söngnum fylgdi
handayfirlagning biskups og
vígslubæn.
Djákninn nývígði tók nú við
stólu og dalmatiku og að því
loknu gekk hann fram fyrir
biskup og snerti guðspjallabók-
ina, sem biskup rétti að honum.
Djáknavígslunni lauk með því
að djákninn þjónaði fyrir altari
ásamt biskupi. Lauk altaris-
þjónustunni með blessun bisk-
ups og þakkar^öng.
Ágúst K. Eyjólfsson er borinn
og barnfæddur Reykvíkingur, en
hann er sonur hjónanna Huldu
Snæbjörnsdóttur og Eyjólfs
Þjónað fyrir altari.
Landakotskirkja var þéttskipuð er djáknavfglan fór fram. enda
ekki á hverjum degi, sem djákni er vígður til embættis á íslandi.
Kolbeinssonar. „Áhugi minn á
þessu stafi vaknaði er ég var
messuþjónn,“ sagði Ágúst í
viðtali við Mbl. „Síðan tók ég að
mér æskulýðsstarf við kirkjuna,
en hélt til Þýzkalands fyrir
þremur og hálfu ári. Var ég þar
við nám við prestaskóla og lagði
þar stund á guðfræði og heim-
speki. Einnig var lagt mikið upp
úr verklegu starfi og voru
nemendur skólans sendir í
nálæga söfnuði til að kynnast
starfinu nánar. Þá fengum við
einnig innsýn í daglegt starf
kaþólsks prests.“
Námið í prestaskólunum tek-
ur eins og fyrr sagði þrjú ög
hálft ár, en samsvarandi nám í
háskóla tekur ein sex ár. Skýr-
ingin á þessum mikla mun á
námstíma er sú, að allt náms-
efni í prestaskólanum er stytt
verulega, en að öðru leyti er
námsefnið svipað. Einn Islend-
ingur, Hjalti Þorláksson, er nú
að læra undir djáknavígslu í
háskóla erlendis.
Að lokum sagði Ágúst að
hann væri þess fullviss að hann
hefði valið réttu leiðina. „Ég
mun halda aftur til Þýzkalands
í október og undirbúa mig í eitt
ár undir prestsvígsluna, en hana
hyggst ég einnig taka hér. Sem
djákni hef ég aðeins rétt til að
gifta, jarða og skíra, auk þess
sem ég má flytja guðspjallið við
messur. Enginn íslenzkur prest-
ur er nú starfandi í kaþólska
söfnuðinum hér, en hins vegar
eru starfandi fimm erlendir
prestar. Mun ég, að prestvígsl-
unni lokinni, taka við starfi
Hákonar Loftssonar, sem var
síðasti íslenzki presturinn við
kaþólska söfnuðinn," sagði
Ágúst.