Morgunblaðið - 13.08.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 1978
éfov
MOBÖ-tlNc-r'Á^
kaffíno \\ r

GRANI göslari
Hvar er jafnréttið?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
í dag spreyta lesendur sig á
viðfangscfni i vörn. Ilaida á
spilum austurs og fá í veganesti
að gleyma nú ekki að telja slagi
varnarinnar.
Norður
S. 1075
H. K87
T. 5
L. ÁG9764
Austur
S. ÁG96
H. D96
T. Á76
L. 532
Suður gaf, allir utan hættu og
vestur spilar út tígulkóng gegn
fjórum hjörtum eftir þessar
sagnir:
Surtur Vcstur
I II 2 T
:? II
pass
Noróur
3 L
I Iljörtu
Austur
T T

cG!"

COSPER.
Trúir þú ekki að hafmeyjar séu til í alvörunni? Þá
hlýtur þetta bara að vera kona, sem hefur fallið
útbyrðis.
„Velvakandi.
Ég vil með þessum línum koma
á framfæri nokkrum ábendingum
til íþróttafréttaritara Mbl. Mig
langar að spyrja þá menn, sem
skrifa um íþróttir fyrir blaðið,
hvers vegna aldrei er sagt frá
úrslitum í leikjum yngri flokkanna
í knattspyrnu svo og kvennaknatt-
spyrnu. Á ekki að gera öllum jafn
hátt undir höfði? Geta blaðamenn
ékki skrifað minna um fyrstu
deildar leiki karla, en í þess stað
skrifað meira um þá sem yngri
eru, enda eru þeir áhugasömustu
lesendur íþróttasiðunnar og eiga
skilið að fá eitthvað við sitt hæfi.
Ég spyr því: hvar er jafnréttið?
Það er mjög algengt hjá blaða-
mönnum að skrifa hálfa síðu þegar
skrifað er um fyrstu deildar leiki
karla en hins vegar er nær ekkert
skrifað um fyrstu deildar leiki
kvenna í knattspyrnu. Þessu þurf-
ið þið að breyta, annað er ekki
sanngjarnt.
• Færri á
ólympíuleika
Ég er alveg undrandi á þeirri
stefnu sem forystumenn hjá
Frjálsíþróttasambandi Islands
hafa mótað á undanförnum árum.
Ég vil byrja á því að lýsa undrun
minni á því fyrirkomulagi sam-
bandsins að vera að senda 12—15
manna lið á ólympíuleika.
Það er mín skoðun að aðeins
einn íþróttamaður hér á landi sé
nægilega góður til þess að eiga
erindi á ólympíuleika. Hann heitir
Hreinn Halldórsson, en aðrir
standa honum að baki. Þetta á
stjórn FRI að vita. Það er með öllu
tilgangslaust að svífa um á
skýjunum og viðurkenna ekki
staðreyndir. Það kostaði FRI
nokkrar milljónir að senda
íþróttafólk sitt á síðustu ólympíu-
leika. Þeim peningum hefði verið
miklu betur varið í að bæta
íþróttaaðstöðuna hér á landi, sem
er mjög slæm. Ég ætla t.d. að
minnast á það að sá, sem er beztur
í hástökki, stekkur tæpa tvo metra
þegar bezt lætur, en heimsmetið er
2,35 m., sá, sem stekkur hæst í
stangarstökki hér á landi núna,
stekkur hæst 4,40 m, en heimsmet-
ið er 5,70 m, íslandsmetið í
spjótkasti er rúmir 76 metrar en
heimsmetið rúmir 94 metrar.
Þessar tölur segja meira en mörg
orð. Það er mín skoðun að það sé
alveg tilgangslaust að senda
íþróttafólk á ólympíuleika í þær
greinar sem ég minntist á að
framan og reyndar mun fleiri.
Stjórn FRI má ekki sóa fjár-
munum sínum í tóma vitleysu, það
þarf að bæta aðstöðuna fyrir
íþróttafólkið mjög mikið þannig að
hún sé sambærileg við það sem
gerist erlendis. FRÍ á að styrkja
það íþróttafólk mjög myndarlega
sem er á heimsmælikvarða, en láta
aðra eiga sig.
Að lokum váeri fróðlegt að fleiri
segðu álit sitt á þessum málum og
gaman væri að fá álit fólks á því
hvort styrkja eigi afreksfólk eða
ekki.
E.K.“
Það er að vísu rétt hjá bréfrit-
ara að ekki er sinnt nema hluta af
öllum þeim knattspyrnuleikjum,
sem fara fram yfir sumarið en það
er einhvern veginn svo að mestur
áhuginn er fyrir eldri flokkum og
enda ekki rúm til þess eða
mannafli að gera öllum þeim
aragrúa íþróttaviðburða skil, sem
verða um hverja helgi. Benda má á
að Mbl. hefur 15 til 20 íþróttasíður
á viku og jafnvel það gefur ekki
möguleika á að allt sé tínt til.
• Endursýna gömlu
þættina
„Mig langar að koma á framfæri
ábendingu til sjónvarpsins sem að
ég veit að margir eru mér
sammála um. Hvers vegna endur-
sýnir sjónvarpið ekki einhverja
þætti síðan í „gamla daga“, t.d.
Dísu í flöskunni, Smart spæjara,
Skýjum ofar, Elsku pabbi, Lucy
Hvernig er áætlun þín?
Sennilega hafa bæði makker og
suður teygt sig í sögnunum því við
sjáum nú þegar meira en helming
háspilanna. Og við sjáum strax tvo
slagi og sá þriðji er hugsanlegur á
hjartadrottningu. En við látum
okkur ekki nægja vonina um slag á
drottninguna.
Vestur verður að eiga spaðakóng
og eigi suður tvö smáspil með
drottningunni tryggjum við sigur
með því að taka á tígulás og spila
spaðagosa.
Norður
S. 1075
H. K87
T. 5
L. ÁG9764
Vestur
S. K84
H. 102
T. KD8432
L. 108
Austur
S. ÁG96
H. D96
T. Á76
L. 532
Suður
S. D32
H. ÁG543
T. G109
L. KD
Þessa vörn ræður suður ekki við.
Og það sem meira er — við getum
gert enn betur. Þegar spaðaslag-
irnir eru orðnir þrír spilum við
þrettánda spaðanum og tryggjum
með því trompslag að auki. Tveir
niður.
Kirsuber í nóvember
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
38
var ég hreinlega afbrýðissöm.
— Ilafðir þú á tiífinning-
unni að hann hugsaði sér að
fara aftur til sjós?
— Já. sagði hún þreytilega.
— Matti átti enga tilgerð til
eða ósannindi. Hann talaði
næstum aldrei um annað.
Hannætlaði að komast sem
fyrsti kokkur á skip frá
Johnsonsskipafélaginu.
— Og þú sættir þig við það?
— Ég hcld þú getir kannski
ekki sett þig í mín spor þennan
tima. Hann var svo yndislegur.
Bezti maður sem ég hef nokk-
urn tíma kynnzt. Já, það
hljómar asnalega og ósköp
yfirspennt að segja það, en
hann var bókstaflega einstak-
ur. Ég gleymi honum aldrei.
ALDREI.
— Og það reynist sjálfsagt
rétt, sagði hin harðsoðna móðir
Christers Wijk meðan þau sátu
við morgunverðarborðið.
— Maður gleymir ekki svo
glatt þeim sem maður
myrðir...
— Þú ættir nú ekki að
slengja um þig með svona
ásökunum nema þú hafir eitt-
hvað af sönnunargögnum
handhærum.
— Ég geri ráð fyrir að ÞÚ
sért upptekinn við að finna þau
fyrst þú ert á flandri með
Nönnu Kösju. Ætlarðu að fara
til hennar núna?, Já, hún býr
hér skammt frá. í einu af nýju
húsunum í Ravnen. Hún flutti
þangað þegar hún kom aftur
frá Fossi.
Húsið var á tvcimur hæðum,
gulbrúnt að utan og grindverk-
ið hvítt og grágrænir hlerar til
skrauts við gluggana nema þá
sem sneru út að Smiðjugötu.
Ytra umbverfi leit vel út en
ibúðin sem hann sté inn í var
ólýsanlega subbuleg. í eldhús-
inu var fullt af óhreinum
glösum og flöskum, allt var á
rúi og stúi í svefnhcrberginu
og setustofan minnti mcira á
skransölu en íbúðarherbergi.
óteljandi sófar og stólar, íullt
af skápum og sófaborðum út
um allt, spilaborð. reýkborð,
öllu ægði saman. Ekkjufrú
Ivarson hafði sýnilega dregið
að sér hluti úr heimilum ýmsa
látinna ættingja sinna.
Ilún var syfjuð og timbruð
og augljóslega ka*rði hún sig
kollótta þótt hárið væri ógreitt
og hún hirti ekki einu sinni um
að hneppa að sér sioppnum, svo
að hann sá að hún var ekki í
flík innan undir. En þótt
merkilegt mætti virðast var
hún þó ekki fráhrindandi. því
að hún hafði finnanlcga farið í
hað og burstað á sér tennurnar
og likami hennar hafði ckki
látið eins mikið á sjá og
andlitið.
— Jæja, fæ ég nú lögreglu-
heimsókn. sagði hún brosandi.
— Og það snemma á sunnu-
dagsmorgni.
Hún reyndi að sýnast glað-
leg, en hann heyrði að henni
var langt frá rótt.
Hún sefaðist þó ögn þcgar
henni var Ijóst að lögreglufor-
inginn gekk ekki harkalega til
verks og það var ekki hún sjálf
sem hann ætlaði að tala um.
— Matti og Judith? Eru það
þau sem við eigum að tala um?
Og svo hrokagikkurinn hann
Bolle Norcll? Jú, þú getur rcitt
þig á að þetta var laglegur
þríhyrningur hér í eina tíð.
Þegar þau fóru að skammast
fyrir alvöru þá lék húsið á
reiðiskjálfi.
— En Matti Sandor, sagði
Christer efagjarn. — Hann
f kom ckki við sögu í því rifrildi.
eða hvað?
— Hvernig í ósköpunum
dettur þér í hug að segja þetta?
Nanna Kasja starði stóreyg á
hann.
— Auðvitað var það Matti
sem kom þessu öllu af stað. Og
þegar öllu er á botninn