Morgunblaðið - 10.09.1978, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUÐAGUR 10. SEPTEMBER 1978
21
„Sérstaklega ánœgjuleg
gönguleið niður íÞórsmörk”
Rætt við Sigurð Kristjánsson og Sigrúnu Einarsdóttur
Sigurður Kristjánsson og Sigrún
Einarsdóttir voru meðal þeirra 11
ferðafélagsmanna sem áttu þátt í að
merkja gönguleiðina frá Land-
mannalaugum að húsi Ferðafélags-
ins við Hrafntinnusker um síðustu
helgi, en sjálf gengu þau frá
Landmannalaugum í Þórsmörk í
byrjun ágústsmánaðar s.l.
„Við lögðum af stað kl. hálf ellefu
á laugardagsmorgni frá Land-
mannalaugum og vorum komin í
Þórsmörk um kvöldmatarleytið á
þriðjudeginum," sagði Sigrún í
Reyndist ykkur auðvelt að rata?
„Þessa leið er ekki hægt að fara
nema með góðri leiðsögn, einhver í
hópnum verður að þekkja leiðina. En
hún verður auðveldari viðfangs
þegar búið er að stika hana alla leið,“
svaraði Sigrún og hélt áfram:
„Veðrið á þessum slóðum getur
breytzt á svo ótrúlega skömmum
tíma þannig að áttaviti er nauðsyn-
legur í farangrinum og landakort.
Annan daginn var gengið frá
Hrafntinnuskeri utan í Kaldaklofs-
fjöllum og þaðan eins og leið liggur
að vaða ána, en þessi erfiði kafli
verður úr sögunni þegar lokið verður
við göngubrúna. A jöklinum eða
jökulleifunum var mjög varasamt að
ganga, sleipt og erfitt. Þessi krókur,
sem við urðum að taka, lengir leiðina
um 4 tíma en hann hverfur þegar
göngubrúin verður komin. En á
þessum krók gerðist óneitanlegt
margt spaugilegt þegar við paufuð-
umst yfir.
Það er merkilegast er í náttúrunni
á þessum kafla leiðarinnar eru
andstæðurnar, þegar Hvannagilið er
eins og leið liggur um Slyppugil og
Bjórgil niður í Almenninga. A
þessum leiðarkafla eru nokkrar
smáár, m.a. Ljósá og Þröngá sem
vaða þarf, en hvorug þeirra nær
manni í hné. Þá var gengið í gegnum
Hamraskóg.í Húsadal og þaðan yfir
í Langadal, þar sem skáli Ferðafé-
lagsins er.“
Hver verður útbúnaðurinn að
vera í svona ferðir?
„Skilyrðislaust verður að hafa
ullarföt með, bæði yzt og innst. Góð
Göngufólkíð i upphafi ferðar til Þórsmerkur, frá vinstri: brezkur feröalangur er fyrstur og
pá Jóhanna Sigurðardóttir, Sigríður Þorvarðardóttir, Skúli Sigurðsson, Sigurður Kristjánsson
og Sigrún Einarsdóttir.
Merkurjökull út frá Mýrdalsjökli og Emstruáin.
byrjun, þegar blm. bað þau um að
lýsa þessari ferð þeirra. „Við miðuð-
um við að ganga ekki skemur en í
átta tíma á dag, en gengum reyndar
oftast lengur."
„Fyrstu nóttina gistum við í
tjöldum við Hrafntinnusker. En það,
sem einna merkilegast er að sjá þar,
eru íshellarnir sem auðvelt er að
finna, ef isröndinni er fylgt í vestur
frá skálanum við Hrafntinnusker.
Þessir hellar eru margar mannhæð-
ir, en þetta er hverasvæði og hverir
hafa brætt þá inn í jökulinn. En
fyrsti dagurinn fór í að skoða
hellana og hverasvæðið, en það er
um 10 km leið að ganga að
Hrafntinnuskeri frá Landmanna-
laugum," hélt Sigurður áfram.
„Við tókum daginn rólega, gangan
var ekki ætluð sem einhver kapp-
ganga, heldur var þetta skoðunar-
ferð. Veðrið var óskaplega gott allan
tímann, en við vorum sex saman og
þar af voru þrír vanir göngumenn.
Hinir byrjendur."
austur að Hvannagili — milli
Ófæruhöfða og Útigönguhöfða. í
Hvannagili er gangnamannahús sem
bændur í Rangárvallahreppi eiga, en
að því er öllum heimil afnot
eiginlega á meðan húsrún leyfir.
Leiðin sem gengin var þann
daginn var mjög skemmtileg, útsýn-
ið var alveg stórkostlegt inn yfir
landið, en það sér maður frá alveg
nýju sjónarhorni. Frá Kaldaklofs-
fjöllum blasa Laufafell og Hekla við
í vesturátt, Tindafjallajökull,
Stóra-Grænafjall og Álftavatn í
suðvestur og Mýrdalsjökull og Eyja-
fjallajökull í suður.
Enda var farið mjög rólega yfir
þann daginn og gengið í átta
klukkutíma." Og þau héldu ferðasög-
unni áfram.
„Mér þótti þriðji dagurinn erfið-
astur, enda þurftum við þá að
krækja uppfyrir upptök Fremri-
Emstruár og upp á jökulinn. Á þeim
tíma sem við vorum á ferðinni hefði
það verið hreint glapræði að reyna
yfirgefið og komið er yfir í öllu
hrjóstugra umhverfi. En þegar
komið er niður af jöklinum og að
þeim stað sem Emstruá rennur í
Markarfljót þá birtist Markarfljóts-
gljúfrið eins og vin í eyðimörk, allt
gróið og iðjagrænt, en þar tjölduðum
við við lítinn læk. Þennan dag
gengum við í um 11 tíma, 20 km leið.
Eins og leiðin verður í framtíðinni,
þá verður það kjörið að ganga á
Hattfell, sem er auðvelt viðfangs, en
þaðan er útsýnið alveg stórkostlegt.
Síðasta daginn byrjuðum við á því
að skoða Markarfljótsgljúfrið, en
þar er litadýrðin alveg gífurlega
mikil og það er stórkostlegt og
hrikalegt í senn. Við gátum aðeins
séð hluta af þvi, en án efa er það
mjög spennandi að skoða það alveg
upp úr, en það liggur beinna við á
leiðinni sem farinn verður í framtíð-
inni.
Síðan var gengið frá ármótum
Markarfljóts og Fremstri Emstruár
regnföt og nóg af ullarsokkum. Því
ef skórnir blotna þá er það í lagi ef
maður hefur sokka til skiptanna.
Það er líka ráðlegt að hafa stígvél
með, auk þess að hafa góða göngu-
skó. Þegar göngubrúin verður komin
á Fremri-Emstruána verða tjöldin
ekki nauðsynleg lengur, þar sem
skálarnir koma þá að fullum notum.
Það er að sjálfsögðu vandi að' velja
matinn, sem verður bæði að vera
léttur og kraftmikill. Og þá er það
nauðsynlegur sjúkraútbúnaður.“
Er það á hvers manns færi að
ganga þessa leið?
„Þessi gönguleið er alveg sérstak-
lega ánægjuleg og fjölbreytileg. En
það fólk, sem lítið er vant göngum
er oftast líka óvant veðrum. Það er
ráðlegast að vera búinn að rölta
eitthvað, en enginn ætti að fara án
þess að vera í fylgd með öðrum.
Annars er það frumskilyrði að fólk
sé líkamlega hraust."
„Aðalvandamálið er akstur utan vega”
„Aðalvandamálið á þessu svæði, er
hvað mikið er ekið utan vega. { hvert
skipti sem farið er í eftirlitsferð um
svæðið þá finnast ný hjólför í
sverðinum. En við erum hér í 600 m
hæð yfir sjávarmáli og gróðurinn er
þess vegna mjög viðkvæmur. Og það
eru ekki síður útlendingar sem gera
þetta en íslendingar. Frakkar t.d.
verða yfir sig undrandi þegar þeir
heyra að þetta er bannað," sagði
Sigríður Ingólfsdóttir skálavörður
Ferðafélags Islands og starfsmaður
Náttúruverndarráðs í Landmanna-
Iaugum í byrjun spjalls við blm., en
með henni starfar Guðrún Sigurðar-
dóttir á þessu svæði.
„Náttúruverndarráð hefur í mörg
ár barist fyrir því að fá svæðið
friðlýst, en án árangurs.
í hverju starfið er fólgið? Við
sjáum hér um skálann, tökum á móti
fólki, Ieiðbeinum því um gönguleiðir
og höfum eftirlit með því að vel sé
gengið hér um landið.
Skálinn er opinn fólki frá byrjun
júlímánaðar og til septemberloka, en
í júií og ágúst eru um 200 manns að
meðaltali staddir hér á svæðinu yfir
nóttina. Meðal dvöl fólks er svo 1—2
nætur.
Já, ég verð að segja að það er
stórmunur á því, hvað útlendingar
ganga hér verr um bæði skálann og
svæðið en íslendingar. Þó að landinn
skilji reyndar frekar eftir sig
bráfarusl og annað, þá má þó alltaf
þrífa það upp. Það er talað um að
auka þurfi ferðamannastrauminn til
íslands, en miðað við umgengni og
akstur um landið án þess að
leiðsögumaður sé með í ferðum þá
getur það varla borgað sig að hvetja
útlendinga frekar til þess að sækja
okkur heim. Alla vega er kominn
tími til þess að gripið sé til einhverra
ráðstafana.
Jú, við reynum að hafa eftirlit með
útbúnaði fólks, sem ætlar að halda
upp í langar gönguferðir. Og þá
sérstaklega með útlendingunum. Og
þegar við vitum til þess, t.d. að fólk
ætli að ganga niður í Þórsmörk, þá
köllum við um talstöð niður eftir og
fylgjumst með því hvort það er
komið á léiðarenda."
Eg spurðist fyrir um ferðir fólks
niður í Þórsmörk.
„Á sl. tveimur—þremur árum hafa
þessar ferðir orðið vinsælar, en þær
hafa ekki verið auglýstar á vegum
Ferðafélagsins vegna örðugleikanna
sem geta verið við Fremri-
Emstruána. En þegar brúin verður
komin þar yfir og leiðin hefur verið
stikuð þá er ekki vafamál að þær
verði vinsælli. Það hafa um 20
íslendingar gengið niður eftir í
sumar og þá oftast 4 saman. En fólk
segir aö það sé mun skemmtilegra að
ganga héðan í Þórsmörk heldur
þaðan og hingað.
Hvers vegna ég sótti eftir að vinna
hérna? Já, ég hef verið hér í þrjú
sumur og kunnað vel við mig, en ég
er í rauninni mikil áhugamanneskja
um náttúruvernd.“
Rætt við Sigríði Ingólfsdóttur
Sigríður Ingólfsdótlir skilavöróur F.l. og starfsmaður Nittúruverndarriðs
í Landmannalaugum.
Ginge
SLÖKKVITÆKI
Þurrdufts-
froðu-
vatns-
kolsýru-
og
Halon-
tæki
BRUNABOÐAR
BRUNATEPPI
BRUNAAXIR
ÖRYGGISHJÁLMAR
EYRNAHLÍFAR
RYKGRÍMUR
HLÍFÐARGLERAUGU
ANDLITSHLÍFAR
STORZ-SLÖNGUTENGI
STORZ-SLÖNGUSTÚTAR
BRUNADÆLUR
SLÖNGUKLEMMUR
nota hinir vandlátu.
Stærðir frá %“ til 12“.
Múr-VERKFÆRI
Múrskeiðar Múrfílt
Múrbretti Stálsteinar
Múrhamrar Réttskeiðar
Þjalir
mikiö úrval.
Tengur
Fjölbreytt úrval.
Hverfisteinar
í kassa, og lausir
Skiftilyklar
Rörtengur
Boltaklippur
Vírklippur
Blikklippur
Skrúfjárn
Sporjárn
Skrúfpvingur
Stjörnulyklar
topplyklar
Til
síldarsöltunar:
Síldarháfar
Tunnutrillur
Stúkrókar
Lyftikrókar
Botnajárn
Díxlar
Drifholt
Laggajárn
Tunnustingir
Tunnuhakar
Merkiblek
Pækimælar
Gjarðahnoö
Plastkörfur
Síldarhnífar
Stálbrýni.