Morgunblaðið - 14.10.1978, Side 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. OKTOBER 1978
MORÖdfc-y^
KAffinu V,

<0 & «
-*'@t
Ék skildi þctta alvt'K. scm þú saiíöir. þaú or
örutíjílojía það oina rótta.
Konan var lasin. svo ég or því
mættur moú harnapíuna.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Hofur þú orðið vitni að því, að
öru)ít;ir trompslatíir hreinletía
hverfa eins ok döjtfj fyrir sólu? Nei,
sennilejja ekki. Enda sjaldjjæft ojí
þá jýarna nefnt Djöflabrajjðið.
Gjafari suður, allir á hættu.
Norður
S. K106
H. 862
T. KD3
L. 8632
Austur
S. -
H. Á103
T. ÁG86542
L. D107
Vostur
S. ÁD43
H. 9754
T. 1097
L. G9
Suður
S. G98752
H. KDG
T. -
L. ÁK54
©pib
COPt NNBCIR
7852
Blessaður vertu ekki að skæla. — Við förum hingað
aftur næsta sumar!
Fölsk gleði?
„Um þessar mundir sýnir
Stjörnubíó kvikmyndina Close
encounters of the third kind, eða
náin kynni af þriðju jjráðu. Mynd
þessi lýsir „hujísaniejjum atburði,
þejjar verur frá öðrum hnöttum
koma til jarðar“, eins oj; sejjir í
leikskrá myndarinnar.
Þessi mynd hefur vakið jjeysi-
mikla athyjjli í þeim löndum sem
hún hefur verið sýnd ojí ekki sízt
hér á landi þar sem við ísiendinj;-
ar erum vel opnir fyrir hverju því
sem kallast má dularfull fyrir-
bæri. Það, að éj; skrifa þessar línur
til Velvakanda, er ekki j;ert til að
jjajjnrýna frarnsöjcn leikara eða
sviðsetninjju myndarinnar. Hún
stenzt áreiðanlejja þær kröfur sem
kvikmyndaj;aj;nrýnendur setja.
En það er annað atriði sem éj;
vil fjalla hér stuttlejja um oj; það
er sú sannfærinj; mín, að kvik-
myndahússjjestir sækja ekki
aðeins myndina til þess að svala
kvikmyndaþrá sinni heldur einnij;
í ríkum mæli til að njóta þeirrar
hrifninjjar sem allt mannkynið
yrði jjripið af ef slíkir atburðir
sem myndin jjreinir frá gætu
raunverulega gerzt.
Eg vil með þessu bréfi vekja
athygli á þeirri geysimiklu þörf
mannsins til að grípa í og seilast
eftir einhverju æðra til að halda
sér í og reyna að krafla sig upp úr
því mikla djúpi, sem maðurinn féll
í er hann sneri sér frá Guði. Hann
finnur þörf sína þótt hann vilji
ekki skilja hana.
í staðinn fyrir að snúa sér til
Guðs síns sem er ekki í meiri
farlægð en svo, að hægt er að tala
við hann í bæn, leitum við uppi
hugsanleg mannkyn úti í ómælis-
víddum alheimsins til þess að
bjarga okkur út úr hinni vesælu
veröld okkar sem illska okkar og
eigingirni hafa leikið svo grátt.
Eins og Edgar Cacey sagði:
„Hvernig getið þið beðið um frið
þegar engan frið er að finna í
ykkar eigin hjörtum?" í staðinn
fyrir að snúa sér í auðmjúkri bæn
til Guðs er allt annað gripið
glóðvolgt.
Hvort sem það eru dularfull
fyrirbæri eins og himintákn,
fíknilyf, sem bera neytendur frá
raunveruleikanum, eða hugarórar,
fantasíur, sem kveikja nautn og
fylla tóm manna í falskri gleði,
sem blundar mislengi í rekkju
lífsfyllingarinnar unz þær svíða
hana upp til agna.
Og eitt dærnið sjáum viö á
andlitum kvikmyndahússgesta
Stjörnubíós er þeir ganga út að
CLOSG GNCOUNTGR5
Of THt THIRO KIND
y
CLOSt 6NCOUNTGRS
OF TH6 THIRO KIND
Sagnirnar:
Suður Vostur Norður Austur
1 S pass 2 S 3 T
I SpaAar allir pass
Vestur spilaði út tígultíu,
drottningu, ás og tromp. Sagnhafi
spilaði trompi á tíuna í borði og
legan kom í ljós. í tígulkónginn lét
suður lauf og trompaði síðasta
tígulinn. Þá spilaði hann hjarta-
kóng, sem austur tók með ás og
skipti í lauf.
Sagnhafi tók þá tökuslagi sína
utan tromplitarins og spilaði sínu
síðasta laufi. Austur fékk slaginn
og varð að spila út í þessari stöðu.
Norður
S. K6
H. -
T. -
L. 8
Vestur Austur
S. ÁDl S. -
H. - H. -
T. - T. G86
L. - L. -
Suöur
S. G98
H. -
T. -
L. -
Og vestur, en hann hafði auðvit-
að verið nokkuð sigurviss fram að
þessu, fann nú, að hann gat aðeins
fengið einn slag á trompin sín.
JOL MAIGRETS
Framhaldssaga eftír Georges Simenon.
-------------------------------k__
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaói.
9
— Gctið þér saiít mér hvar
þér haldið að maðurinn yðar
búi?
— Á Ilotel de Bordeaux í
Bergerac.
— Þér hafið ekki látið yður
detta í hugað hringa til hans?
— Það er enginn sími hjá
mér. það er aðeins sími íbúð-
inni á neðstu haðinni. En
fólkið er ekki hrifið af því að
maður sé að troða því um ta-r.
— Fyndist yður óþægilegt ef
ég hringdi til mannsins yðar á
Ilotel de Bordeaux.
Fyrst samsinnti hún en síðan
kom á hana nokkurt hik.
— Hann mun furða sig á því
hvað hefur eiginiega komið
fyrir.
— Þér getið auðvitað talað
við hann líka.
— Hann á því ekki að venj-
ast að ég hringi til hans þegar
hann er í ferðum.
— Viljið þér þá heldur vera í
óvissu um þetta.
— Nei, auóvitað ekki. Ég
skal tala við hann.
Hann pantaði samtaiið. Tíu
mfnútum síðar hafði hann náð
sambandi við Hotel de
Bordeaux og hann rétti tóiið að
frú Martin.
— Halló. Má ég tala við
herra Jean
Martin ... já ... þökk fyrir.
Það gerir ekkert til. Vekið
hann bara ...
— Hún lagði höndina yfir
tólið og sagði til skýringari
— Hann er sofandi. Það á að
vekja hann.
Hún velti sýnilega fyrir sér
hvað hún ætti að segja þegar
hann ka*mi í sfmann.
— Halló. ert það þú ... hvað
segirðu ... já, já gleðileg
jól... já allt í góðu
lagi... Colette hefst vel
við... nei það var nú ekki þcss
vegna sem ég hringdi til
þfn ... nei nei það hefur ekkert
komið fyrir... vertu ekki
órólegur...
Ilún endurtók sfðustu
setninguna.
- EG VAR AÐ SEGJA ÞÚ
SKYLDIR EKKERT VERA
ÓRÓLEGUR ... það kom hara
dálftið skrítið fyrir í
nótt... einhver komst inn f
herbergi til Colette klæddur
eins og jólasveinn ... nei. nei
hann gerði henni
ekkert... hann gaf henni stóra
brúðu... Já BRUÐU ... Og svo
var hann að eiga við
gólffjalirnar... Hann fór að
losa um nokkrar fjalir og
reyndi svo að skilja sem minnst
ummerki eftir sig ... fröken
Doncoeur vildi að ég sneri mér
til Maigrets lögregluforingja
sem býr á móti eins og þú veizt
kannski... Ég hringi frá
honum... þú botnar hvorki
upp né niður í þessu ... sama
segi ég... viltu tala við
hann ... ég skal segja
honum...
Og við Maigret sagði hún> •
— Hann vill tala við yður.
Geðfelld rödd heyrðist í
símanum en auðheyrilega óró-
leg og maöurinn vissi ekki
hvað hann átti að halda.
— Eruð þér viss um að hann
hafi hvorki gert konunni né
harninu mein? ... Þetta er
hræðilcgt... ef það væri ekki
að hann gaf telpunni brúðu
myndi mér detta í hug að
bróður minn hefði verið þarna
á ferðinni... Loraine gctur
sagt yður nánar frá
því... Lorainc er konan
mín ... biðjið hana að segja
yður nánar frá því... að fara
að garfa við að losa gólffjalir,
það skil ég ckki... haldið þér
ekki að það væri hyggilegast ég
reyndi að komast heim eins
fljótt og hægt er... héðan fer
lest klukkan þrjú í dag ... hvað
segið þér... Má ég trcysta því
að þér gætið þeirra?
Loraine tók símann aftur.
— Þarna heyrirðu! Lög-
rcgluforinginn er ekkert óró-
legur. Hann fullvissar mig um
að það sé ekkert hættulegt á
seyði. Það er ekkert vit í því að
þú hættir við ferðina, fyrst þú