Morgunblaðið - 21.01.1979, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. JANÚAR 1979
7
HUG-
VEKJA
eftir séra
Jón Auðuns
í síöustu sunnudags-
grein fjallaöi ég um mynd-
ina af Jesú, þar sem hann
sefur óttalaus og öruggur í
stafni bátsins, sem berst í
ofsaroki við æðandi öldur
svo geigvænlegar að skip-
verjar eru orðnir hræddir
um bátinn úti á miðju,
stóru vatni.
Sálarfriður, sálarró,
þegar stormur stórrar lífs-
reynslu leikur um veika
mannssál. Ég gat þess í
örstuttu yfirliti, hvar kyn-
slóöirnar hafa leitað að
þessu dýra hnossi og
fundið þaö. Ég minntist
hugarrósemi þeirrar, sem
ýmsir hafa fundið á vegum
heimspekinnar. Ég minnt-
ist sálarfriðarins, sem
fjöldi manns hefur fundið
ingu og sturlun, sem varð
óhugnanlegt hlutskipti
margra hinna fanganna.
Þegar allt virtist vonlaust
og næsti dagur myrkur og
ægilegur áttu þessir menn
trú og von, sem hélt þeim
uppi og vakti undrun
beggja, rússnesku fanga-
varðanna og þýzku fang-
anna. Úr reynslueldinum
komu þessir menn, raunar
máttfarnir og hungraðir,
en andlega sterkir og
óskemmdir. Og þó hafði
sá Guð, sem þeir treystu
og tilbáðu daglega, leitt
þá út á ægilega erfiöa
vegi. En þýzki guð-
fræðingurinn gaf endur-
minningabók sinni nafn,
sem hann sótti í
Jóhannesarguðspjall: „Og
heimi, sem er fullur af
hættum, sem geta verið
sorgarefni. Hefur hann
ekki af alvizku sinni valiö
okkur þessa leiö vegna
þess aö ella gætum við
ekki lært dýrmætustu
lexíurnar af lífinu og fær-
um héðan eins fávís og við
komum hingað? Af ferð-
inni um hina óvelkomnu
og erfiöu vegi hefur mann-
kynið lært mest. Enginn
mikilvægur sigur hefur
unnizt á mannkynsins
löngu leið svo aö ekki hafi
áður kostað tár og fórnir.
En finnum við þann frið
meðan horft er á
jarðneska spölinn einan
og sorgin ekki skoðuð
meö eilífð Guðs í huga?
Friður undir—
faldi öldunnar
og finnur enn á leiðum
hinna austrænu trúar-
bragða og þeirrar dul-
hyggju, sem í þeim
trúkerfum er mjög ráðandi
og einnig barst inn í
kristindóminn, þó ekki
með sama svip og hún bar
og ber þar eystra, en var
þó rík í hinni rómv,-
kaþólsku guðrækni mið-
aldanna. En hvað um
kristna menn í dag, og þá í
heimi mótmælenda, sem
okkur stendur næst, er
játum evangelísk-lúterska
trú?
Mér er minnisstæö ýtar-
leg ritgerð, sem ég las fyrir
nokkrum árum um bok,
sem ég hef raunar ekki
lesið sjálfur, aðeins hina
ýtarlegu ritgerð. Bókin er
eftir þýzkan lærdóms-
mann, háskólakennara.
Hann var herprestur í
síðustu heimsstyrjöld, tek-
inn til fanga í Tékkó-
slóvakíu, þegar þýzki her-
inn gafst þar upp, og
fluttur í fangabúðir í Rúss-
landi. Trúverðuglega en
gremjulaust lýsir hann
kvalalífinu í fangabúðun-
um í löng fimm ár. Fjöldi
fanganna gafst upp,
viðnámsþróttur þeirra
brast, og höf. segir, að
þeir einir hafi komist
nokkurn veginn
óskemmdir úr þessari
raun, sem voru trúaðir,
kristnir menn. í stormum
stórrar lífsreynslu varö-
veittu þeir það sálar-
öryggi, sem bjargaöi þeim
frá ólýsanlegri niöurlæg-
ég mun leiða þig þangað,
sem þú vilt eigi“.
Og mér er einnig í minni
bréf, sem ég las fyrir
nokkru í höfuömálgagni
brezku rfkiskirkjunnar frá
rússneskum baptista-
presti, er segir frá ofsókn-
um, vinnuþrælkun, fanga-
vist árum saman og út-
legðarárum í Síberíu, sem
hann og trúbræður hans
hafi oröiö aö þola vegna
þess, að þeir boöuðu
kristna trú og reyndu að
halda uppi guösþjónust-
um fyrir þá, sem sækja
vildu. Það sem vakti mér
aðdáun var, hvernig þessi
prestur varðveitir
umburöarlyndi, hógværð
og fyrirgefningarhugarfar í
öllum þessum þrenging-
um.
Tvær systur, sem ég
þekkti vel voru aö ræða
saman um konu, sem þær
þekktu ungar vestur í
Dölum og hafði borið
ótrúlega erfiö örlög
aödáanlega, og varö þá
annarri þeirra af vörum
vísa, um undrun sína yfir
henni og öðrum:
„hvað þeir gátu grátiö
lágt
í gaddi og krapahríðum"
(Th.Th.)
Menn eru margvíslegir,
lífsviðhorfin eru mörg, en
er hægt að taka sáttum
við hin erfiðustu kjör ef
haldið er þeirri gömlu
hugmynd, að allar okkar
raunir og óhöpp séu send
af Guöi. Hitt er svo annað
mál, aö hann lætur okkur
fæðast inn í heim og lifa í
Friður, — sálarfriöur,
hver á hann? Allir þrá
hann, vitandi eöa óvitandi.
Hvað mun um þá mörgu
sem bera þunga byrði
vegna slysfara síöustu
vikna á sjó og landi og
lofti? Sá samúðarhugur
sem til syrgjenda hefur
vafalaust leitað úr öllum
áttum, er fóður, en
þúsundfalt betri sú trú,
sem vakti öryggi og frið
lausnaranum, sem ótta-
laust hvíldi undir æöandi
öldufaldinum þegar báts-
verja alla haföi gripiö ógn
og kvíði. Hann þekkti þá
HÖND, sem skapað hefur
sólkerfin sjálf og heldur
hnattanna sveimi í fastri
rás og leiðir skipverja alla
heila að ódáinsströnd,
þegar bátskelin brotnar í
brimi og ölduróti.
„Hve veik er súðin, sem
oss ber um svefnþung
dauðans höf“, — súðin er
veik, hvort sem við siglum
á landi, í lofti eöa á sjó, en
höndin eilífa er sterk, sem
í gegn um allar hættur, öll
jarðnesk sorgarefni er aö
leiða milljaröir barna sinna
að markmiðum óralangt
handan viö þann heim,
s.em jarönesk augu greina
og er fullur af hættum,
fullur af lærdómsefnum,
sem eilífðin ein vinnst
okkur til að nema. í þeirri
trú hafa langsamlega
flestir menn í kristnum
heimi fundið sálarfriö á
leiðum þeirrar trúar, þótt
margir aörir hafi leitað
hans og fundið á öðrum
leiöum.
ISkattaþjonustan sf.
AUGLYSIR
Á tímum óvissu í skattamálum eru menn í vafa
um réttarstöðu sína.
Hvernig v»ri aö vera ávallt viss í sinni sök?
Viö bjóöum einstaklingum og fyrirtækjum
Skatttryggingu
Tryggingin felur i ser:
1. Skattframtal 1979.
2. Skattalega ráögjöf allt áriö 1979.
3. Allt annaö sem viökemur skatti yöar á
árinu 1979.
Skattaþjonustan sf.
Langholtsvegi 115, Reykjavík, sími 82023,
Bergur Guðnason hdl.
Það bezta
l bærm m
JÞorramaí^ór
Útbúum þorramat í hverskonar veizlur og mannfagn-
aöi, stóra sem smáa.
KölcL
bo'rð
Okkar vinsælu „köldu
boð“ með margskonar
útfærslum, sem henta
og gleðja alla viö öll
tækifæri s.s. árshátíð-
ar, heimaboö ofl.
Einnig útbúum viö
hverskonar heita rétti.
JE$rm'tÁ,<s>lcCL'LLJC>S-
've'iæl'VL'r
Ef um er aö ræða brúðkaups-
veizlu með tertum þá fást þær
hvergi betri, einnig henta okkar
glæsilegu húsakynni vel fyrir
slíkar veizlur.
F1er~rrLÍ/ri<jci'r-
've'læl'LL'r'
Nú er rétt að huga aö fermingarveislunni því ekki er
ráö nema í tíma sé tekið. Útbúum að ykkar ósk allt
sem til þarf.
Bjóöiö 'vinum og œttingjum aöeins
þaö bezta — meira getur enginn
boöiö.
\Z
Strandgötu 1. Sími 52502 og 51810.
J