Morgunblaðið - 24.02.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 1979
„Maður verður
ekkert var
við herinn ”
„VIÐ vinnum hcr á vöktum
allan sólarhringinn og afííreið-
um eldsneyti á allar fluKvelar,
alla bfla hersins og í hús hér á
Vellinum,1* sagói Garðar Jóns-
son aðstoðarstöðvarstjóri á
benzínstöð Olíufélagsins, „við
sjáum um alla olíuafgreiðslu
fyrir herinn og þrátt fyrir
tíðina í vetur hefur ekki verið
svo bölvað að eiga við það. því
stillur hafa verið miklar þrátt
fyrir leiðindafærð og oft hefur
verið verra að eiga við þetta.“
„Ég er búinn að vinna hér í 26
ár, en yfirleitt eru allir hér á
stöðinni búnir að vinna í 10—30
ár og hér eru liðlega 40 menn við
störf með 6 olíubílstjórum sem
aka olíunni í hús. Afgreiðsla
bíla er hér á fullu allan daginn
en mest er spanið á okkur þegar
verið er að tanka litlu orrustu-
flugvélarnar, því slíkt verður að
gerast um leið og þær lenda. Við
ökum eldsneyti á orrustuflug-
vélarnar í bílum en 7000 lítrar
fara á tanka hverrar vélar.“
Garðar á heima í Keflavík, en
hann kvað alla starfsmenn
benzínstöðvarinnar vera fjöl-
skyldumenn sem ýmist ættu
heima í Keflavík, Njarðvík, Vog-
um eða Sandgerði. Um vinnuna
inni á afmörkuðu svæði sagði
hann: „Maður verður ekkert var
við það þótt maður þurfi að fara
um eftirlitshlið á hverjum degi
og satt bezt að segja verður
maður ekkert var við þennan
her hér þótt sumum þyki það ef
til vill kynlegt. Þó er herinn
stærsti viðskiptaaðilinn, en
Flugleiðir eru með veruleg við-
skipti einnig. Annars hefur far-
þegaflug hér um Völlinn minnk-
að mjög á undanförnum árum
og flugfélög sem hafa millilent
hér hafa dottið út af þessari
leið.“
„Menn líta á Völlinn
sem stórt marg-
slungið fgrirtœki”
þ.e. sá með lengstan starfsaldur,
því ég hóf hér störf 1945. Hjá
hernum byrjaði ég 1961, en áður
hafði ég unnið við benzín og
olíuafgreiðslu."
Guðmundur býr í Kópavogi og
ekur daglega til og frá vinnu, en
þeir sem búa fjarri vinnusvæð-
í FJÁRMÁLADEILD Varnar-
liðsins hittum við Guðmund
Jónasson yfirmann launadcild-
ar, en hann sér um launa-
greiðslur fyrir Varnarliðið,
sjíiðamál og annað skylt. Ilann
greiðir nú mánaðarlega laun til
liðlega 1000 íslendinga sem
vinna hjá hernum og 190
Bandaríkjamanna sem eru
opinberir bandarískir em-
bættismenn. Á s.l. ári greiddi
herinn 6 milljarða króna f laun
til íslendinga á Vellinum, en
þessi laun leggja bandarisk
stjórnvöld inn í dollurum í
Landsbankann á Keflavíkur-
flugvelli, en launin eru greidd
út í íslenzkum krónum.
„Það er ákaflega stór hópur
sem hefur unnið hér lengi," sagði
Guðmundur, „en ég mun vera
elzti starfsmaðurinn á Vellinum,
inu fara ýmist í einkabílum eða
áætlunarbílum til vinnu sinnar.
„Ég held að í flestum tilfellum
sé ágætis stemmning hjá fólkinu
sem vinnur hér,“ sagði Guð-
mundur, „það er misjafnlega
ánægt eins og gengur, en yfir
höfuð er það samhent og með
góðan húmor.
Samvinnan við Bandaríkja-
menn er mjög góð, engir árekstr-
ar svo ég viti til og ef eitthvað
kemur upp þá er það rætt og því
kippt í liðinn.
Hér á Vellinum eru allar
stéttir landsins við störf og
þannig er þetta í rauninni
bæjar- eða samfélag út af fyrir
sig, en menn líta fremur á
Völlinn sem eitt stórt marg-
slungið fyrirtæki.
Ég held að landsmenn átti sig
ekki á því hve mikill fjöldi fólks
er hér við störf og þessi vinna
hefur gífurlega þýðingu fyrir
Suðurnesin, því það eru svo
margir þaðan og það er einnig
áberandi að hér er margt eldra
fólk við störf í þægilegri vinnu
eins og t.d. í matsal þar sem
meirihluti um 100 starfsmanna
er miðaldra og eldra fólk en nær
ekkert er af ungu fólki."
„Fjölskyldufólk
telur öryggið hér
mikils virði”
„VIÐ sjáum um að pakka og
taka upp allan varning fyr-
ir fólkið hér, fáum húsgögn
frá öllum heimshornum og
sendum til allra átta,“ sagði
Ester Jóhannesdóttir
deildarstjóri Flutninga-
deildar Varnarliðsins, en í
þeirri deild eru íslendingar
í meirihluta, 7 talsins og 5
Bandaríkjamenn.
Ester var fyrsti íslending-
urinn sem beinlínis tók við
starfi af Bandaríkjamanni,
en hún er búin að vinna í 13
ár á Vellinum, og þar af 2 ár
í deildinni.
„í þessari deild voru áður
aðeins Bandaríkjamenn,"
sagði Ester, „enda er töluð
enska hér allan daginn. Við
hugsum um allt sem tifheyr-
ir stöðinni varðandi
flutninga á húsgögnum,
könnum allar skemmdir, sjá-
um um bílaflutninga og
ýmislegt sem varðar flutn-
inga milli staða. Þetta er
fjölbreytt starf og mér líkar
það mjög vel. Það er gott að
vinna með Ameríkönum,
þægilegt fólk og svo líka mér
þjónustustörf. Það iná líka
segja að þetta sé margbrotið
starf og annað hvert ár hef
ég farið á námskeið erlendis
í sambandi við breytingar í
þessu starfi. Þetta er að vísu
langur vinnudagur, því þar
sem ég bý í Reykjavík og ek á
milli daglega þá verð ég að
vakna kl. 6 og heim er ég
komin aftur um kl. 6 að
kvöldi, en það bætir upp að á
föstudögum vinnum við að-
eins til kl. 1.
Það er alltaf mikið að gera
hjá okkur, því það er mikil
hreyfing á fólki hér, menn
koma og fara nær stanzlaust.
Fjölskyldumenn eru hér í tvö
ár a.m.k. og einhleypir í
minnst 1 ár, en flestir eru
með fjölskyldur sínar. Marg-
ir fjölskyldumenn fá fram-
lengda dvöl sína hér vegna
þess að þeir telja öryggið hér
mikils virði, öryggi fyrir
börnin og fjölskylduna í
heild og hér geta þeir einnig
safnað peningum um leið og
allt mannlífið fer fram á
mjög afmörkuðu svæði.“
„300 í
mat og
þykir
lítið”
í MATSTOFU íslenzkra aðalverk-
taka hittum við Friðrik Eiríksson
yfirbryta og það var margt um
manninn í mat hjá honum þegar
við litum inn í hádeginu þar sem
borin var á borð rjúkandi kjöt-
súpa með öllu tilheyrandi.
„Það koma um 300 manns dag-
lega í mat um þessar mundir og
þykir litið," sagði Friðrik sem
hefur unnið þarna í mötuneytinu í
22 ár. „Þetta hefur gengið í bylgj-
„ um öll þessi ár, en á veturna er
alltaf lægð. Á sumrin getur þetta
hins vegar farið upp i 800 manns.
Þá er borðað á allt að 8 stöðum og
við sendum.þá stúlkur með mat á
hvern stað til hagræðingar ef
unnið er fjarri aðalmötuneytinu.
Nú er borðað hjá okkur á 4
stöðum, hér í aðalmötuneytinu, í
Sandgerði, við nýja flugturninn
þar sem 50—60 manns borða og á
einum stað til.
„Um 50% af
búslóðum og
bílum Varn-
arliðsmanna
skemmast í
flutningum
til Umdsins,>
„ÞETTA er ákaflega
fjölbreytt og skemmtilegt
starf sem ég inni hér af
höndum enda er ég sjálfs mín
herra, aðeins einn í deild-
inni“, sagði Guðmundur
Margeirsson í tjónadeild
Varnarliðsins sem er til húsa
með flutningadeildinni, sem
við heimsóttum einnig.
„Starfið felst í því að ég tek
á móti öllum kröfum varnar-
liðsmanna á hendur Varnar-
liðinu vegna skemmda sem
verða á búslóðum og bílum
þeirra í flutningum til lands-
ins. — Það er kannski nokkuð
„Hef ekki
lent í
neinu stríði
við herinn”
„Hér hef ég unnið í tæp 23 ár,
en ég er nú á áttugasta aldursári,
fæddur 12. okt. 1899 og alinn upp
á Ytri Ilrafnabjörgum í Hörðudal
í Dalasýslu,“ sagði næst elzti
starfsmaður Varnarliðsins á
Keflavíkurflugvelli, Finnur Þor-
stcinsson, en sá sem er eldri en
hann er um mánuði eldri. Finnur
vinnur í viðhaldsdeild hersins.
„Ég vinn almcnn verkamanna-
störf og í dag vorum við til dæmis
að athuga girðinguna á svæðinu
og iaga til í áhaldahúsinu.
Ég er búinn að vinna hér síðan
23. júlí 1956. Var áður bóndi á Ytri
Hrafnabjörgum og hafði verið það
frá 1929. Þar var ég með blandað
bú, 6 kýr, liðlega 100 kindur og
10—12 hross.
Hvernig það atvikaðist að ég