Morgunblaðið - 12.06.1979, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. JÚNÍ1979
íslensk forysta
dugði skammt
Tvo gjafamork urðu
íslandi að falli
ísland «daÉ%
Sviss lmáL
ÍSLENDINGAR töpuðu í
annað skiptið á skömmum
tíma fyrir írekar slöku
landsliði Svisslendinga í
landsleik í knattspyrnu á
Laujíardalsvellinum á
laugardaginn. Tvö mörk
með 4 mínútna millibili,
það síðara eftir slæm
varnarmistök, sáu um það.
Janus Guðlaugsson bak-
vörður íslenska landsliðs-
ins hóf góða sóknarlotu á
miðjum eigin vallar-
helmingi og lauk henni
með þrumugóðu marki
eftir myndarlegan samleik
við Arnór Guðjohnsen.
Sannarlega vonbrigði eftir
þær vonir sem bundnar
höfðu verið við landsliðið
fyrir leikinn, því að nú var
sannarlega möguleiki á
sigri í landsleik. Það segir
kannski margt um breytta
tíma, að íslenskt landslið
skuli mæta landsliði aí
meginlandi Evrópu og al-
menningur beinlínis
krefjast sigurs. En ís-
Ienska landsliðinu hæfir
ekki að reiknað sé með
sigrum og þess það leikur
leikur gjarnan best, er
minnst er reiknað með af
því. Eftir tap gegn Sviss
með sterkasta landsliði
sem hægt er að tefla fram
íslensku, verða gerðar
minni og raunhæfari kröí-
ur. Sviss vann sem sé 2—1,
staðan í hálfleik var 0—0.
Einstefna í fyrri hálfleik
Dagskipunin til íslensku lands-
liðsmannanna var að sögn sóknar-
leikur og aftur sóknrleikur. Sú var
einnig raunin í fyrri hálfleik og í
45 mínútur áttu Svisslendingar
ekki eitt einasta skot á íslenska
markið sem heitiö gat því nafni. Á
hinn bóginn voru Islendingar
óheppnir að skora ekki fleiri en
eitt. íslendingar voru strax í
upphafi hvassari í ieik sínum,
Svisslendingarnir voru nettir með
knöttinn sem fyrr, en lengra náði
það ekki hjá þeim, ekki nokkur
skapaður hlutur kom út úr spili
þeirra.
Þversláin bjargar Sviss
Fyrsta og eitt hættulegasta
augnablikið við mark Sviss kom
þegar á 7. mínútu en þá tók Arnór
Guðjohnsen hornspyrnu frá
hægri. Var hún baneitruð og
skrúfaðist í átt að horninu fjær
með markvörðinn á harðahlaup-
um eftir skógarferð á móti
knettinum. Honum tókst þó að
slæma hendinni í knöttinn og
stýra honum í þverslána. Þar tók
varla betra við, því að knötturinn
hrökk af svissneskum varnar-
manni og tók enn stefnuna í netið,
þar til að þriðja Svisslendinginn
bar að og tókst honum að bjarga í
horn. Var um þessar mundir
mikill darraðardans í svissneska
vítateignum og hver hornspyrnan
rak aðra.
Pétur skorar . . .
eða hvað?
Aðeins fjórum mínútum síðar lá
knötturinn í svissneska netinu.
Aukaspyrnu Ásgeirs Sigurvins-
sonar rétt utan vítateigs varði
Berbig markvörður, en hann
missti knöttinn frá sér, Teitur
sótti að honum, knötturinn hrökk
til Péturs Péturssonar, sem þrum-
aði honum í netið. Mark? Nei,
írski dómarinn taldi Teit hafa
sparkað knettinum úr höndum
Berbigs og dæmdi markið því
ógilt. Sýndist sitt hverjum um
þann úrskurð.
fslensk sókn, en bitlítil
Islenska liðið sótti enn án afláts
og hafði algerlega undirtökin í
leiknum. En þrátt fyrir mikla og
góða baráttu framlínumannanna,
einkum þó Teits Þórðarsonar,
voru virkilega góð tækifæri af
skornum skammti. Það voru
einkum nokkuð þrælgóð langskot
sem hrelldu Berbig. Það besta
kom á 15. mínútu og það átti Atli
Eðvaldsson eftir góða skallasend-
ingu Ásgeirs Sigurvinssonar. Fór
skot Atla naumlega fram hjá.
Mínútu síðar sló Berbig langskot
Atla yfir, en var þó lítil hætta á
ferðum. Bæði Arnór og Ásgeir
áttu góð langskot sem fóru naum-
lega fram hjá, á 29. og 44. mínútu,
en á 30. mínútu skaut Teitur
einnig fram hjá eftir sendingu
Atla. Úr stúkunni að sjá var Atli
þó í mun betra færi en Teitur og
hefði betur skotið sjálfur.
Svisslendingar hressari,
ísland skorar
Svisslendingar mættu áberandi
hressari til leiks í síðari hálfleik
enda sennilega nýbúnir að hlýða á
reiöilestur Leons Walker, hins
snjalla þjálfara síns. Strax á 2.
mínútunni áttu þeir t.d. sitt fyrsta
meiriháttar markskot. Það átti
hinn skemmtilegi og smávaxni
bakvöröur liðsins, Jakob
Brechbuhl. Þorsteinn Ólafsson
varöi hins vegar af öryggi. Margir
í stúkunni andvörpuðu mæöulega,
greinilega smeykir um að nú væri
að sækja í sama farveg og í Bern á
dögunum', þegar íslenska liðið féll
saman í síðari hálfleik eftir stór-
góða frammistöðu í þeim
fyrri . . .
Janus á íerðinni
. . . en andvörpin breyttust í
tryllingsleg gleðióp 3 mínútum
síðar, enda lá þá knötturinn í neti
Sviss og nú var markið fullkom-
lega löglegt og auk þess gull-
fallegt. Janus Guölaugsson fékk
þá knöttinn á miðjum eigin vallar-
helmingi, brunaði upp völlinn,
svissneskur varnarmaður sat eftir
og Janus sendi knöttinn til hægri
á Arnór rétt utan við vítateiginn.
Arnór gerði þar fallega hluti með
knöttinn, lék á svissneskan
varnarmann og prjónaði sig inn í
vítateiginn. Janus hafði hlaupið í
eyðu og það sá Arnór, hann sendi
hárnákvæma sendingu til
Janusar, sem tók knöttinn niður,
sneri sér við og skoraði með föstu
skoti neðst í markhornið, 1—0
fyrir ísland!
Veilurnar koma í ljós
Með mark í pokahorninu og
sigurinn því í sjónmáli, einkum
þar sem svisslendingar höfðu enn
ekki fundið umtalsverða smugu á
vörninni, vonuðu allir, að íslensku
leikmennirnir bættu jafnvel öðru
við eða a.m.k. að þeir héngu í
þessu eina. Nú tók hins vegar að
gæta mikils taugaóstyrks. Ekki
bætti úr skák, að þó að leikur
íslenska liðsins hefði til þessa
verið mjög góður, voru samt
nokkrir leikmenn sem voru mjög
slakir og fundu sig aldrei, einkum
þó þeir Ásgeir Sigurvinsson og
Guðmundur Þorbjörnsson. Sókn
Svisslendinga þyngdist og mark lá
í loftinu, þó að færin létu á sér
standa fyrst um sinn.
Góð mörk, en slysaleg
Svisslendingar þurftu reyndar
ekki að bíða lengi. Á 58. og 62.
mínútu skoruðu þeir mörkin sem
færðu þeim sigur. Bæði voru þau
mjög glæsileg, en frá sjónarhóli
íslendinganna hefðu þau aldrei
átt að koma. Fyrst skoraði
Raymondo Ponte, Glaude Andrey
tók þá hornspyrnu frá hægri,
Ponte náði knettinum inni í teign-
um, var að væflast með hann án
þess að Islendingarnir næðu að
hreinsa frá, síðan sneri hann sér
skyndilega við og þrumaði
knettinum upp í þaknetið, 1—0. 4
mínútum síðar vippaði Ponte
knettinum fram að vítateigslínu
íslands og þar stóö Heinz Her-
mann. Var hann iátinn gersam-
lega afskiptalaus við það að leggja
knöttinn fyrir sig og spyrna hon-
um glæsilega í netið, eftir að hafa
skollið bæði í þverslá og stöng,
2-1.
Einkennilegur dómur
Eftir að hafa náð forystunni,
drógu Svisslendingar sig í vörn og
áttu ekki skot á mark eftir það,
frekar en allan fyrri hálfleik.
íslendingar náðu því undir-
tökunum á ný, þó aldrei næðu þeir
að sýna svipaðan leik og í fyrri
hálfleik. Aðeins 5 mínútum eftir
síðara mark Sviss átti sér þó stað
einkennilegt atvik. ísland hefði
átt að skora, en fljótfærnisleg
dómgæsla kom í veg fyrir það.
Arnór var að kljást við svissnesk-
an varnarmann úti við endalínu
hægra megin, lék síðan á hann,
sendi á Teit dauðafrían, Teitur
renndi áfram á Pétur sem skoraði
í tómt markið. En dómarinn kvað
þá upp þann úrskurð, að knöttur-
inn hefði farið aftur fyrir enda-
mörk áður en Arnor kom honum
fyrir markið. Þessu voru íslenskir
áhorfendur ósammála, einnig
þegar dómarinn dæmdi ekkert
þegar svissneskur varnarmaður
handlék knöttinn seint í síðari
hálfleik, né þegar Pétri var gróf-
lega hrint aftan frá inni í vítateig
Sviss á 39. mínútu fyrri hálfleiks.
Teitur út af
Á 70. mínútu skipti Árni Sveins-
son við Guðmund Þorbjörnsson,
Guðmundur hafði aldrei fundið
sig í leiknum og Árni sýndi einnig
frekar lítið. Umdeildari skipting
átti sér hins vegar stað á 77.
mínútu. Karl Þórðarson kom þá
inn á, ekkert út á það að setj.a, en
Youri kippti Teiti Þórðarsyni út af
í hans stað og áttu áhorfendur
varla til krónu. Teitur hafði nefni-
lega leikið einn sinn besta lands-
leik fyrr og síðar, sjálfur var hann
greinilega undrandi. Youri færði
þá Atla fram og Karl á miðjuna í
hans stað Atli átti síðan síðasta
færi íslands á að jafna, komst
einn í gegn eftir undirbúning
Arnórs, en Berbig truflaði hann
með góðu úthlaupi og Atli lyfti
yfir þverslána. Síðan fjaraði
leikurinn út, en áhorfendur voru
löngu farnir að streyma vonsvikn-
ir af hólmi.
Margir góðir, aðrir
ekki eins
íslenska liðið átti misjafnan
dag. Liðið lék eins og það best
getur í fyrri hálfleik og vantaði þá
aðeins herslumúninn að mörkin
fylgdu eftir. Eftir mark Janusar
kom lognmollutímabil, sem lauk
stundvíslega þegar Svisslendingar
höfðu svarað marki Janusar með
tveimur. Bestu menn íslenska
liðsins voru Atli Eðvaldsson, sem
vex með hverjum leik, Teitur
Þórðarson, Arnþór Guðjohnsen og
Janus Guðlaugsson.
Það getur ekki verið langt í að
einhvert stórfélagið tryggi sér
Atla, það yrðu góð kaup. Arnór
vah viðriðinn flestar hættulegustu
sóknaraðgerðir íslands, svo og
Teitur, sem aldrei hefur verið jafn
frískur með íslenska landsliðinu.
Voru menn hneykslaðir þegar
Youri tók þá ákvörðun að skipta
honum út af, ýmsir hefðu frekar
mátt fjúka.
I markinu stóð Þorsteinn Ólafs-
son, hann verður ekki sakaður um
mörkin, aðrir hafa þau á samvisk-
unni, og hann stóð sig nánast
lýtalaust. í vörninni voru
Marteinn og Jóhannes slakari en
við eigum að venjast, einkum þó
Jóhannes, sem orðinn er býsna
þungur. Þeir voru ekki lélegir, en
ekki eins góðir þó og oftast áður.
Janus var mjög sterkur í stöðu
hægri bakvarðar og Trausti stóð
fyrir sínu vinstra megin, án þess
þó að sýna neinn stórleik. Fram-
línunnar er þegar að nokkru leyti
getið, Teitur og Arnór voru spræk-
ir, en minna bar á Pétri. Það má
hins vegar segja Pétri til uppbót-
ar, að sárasjaldan fékk hann
sendingar sem hann gat moðað
eitthvað úr, hánn er ekki leikmað-
ur sem gerir hluti upp á eigin
spýtur og ef hann á að gera
eitthvað af viti, verður að láta
hann fá boltann fyrst. Árni
Sveinsson kom sem fyrr segir inn
á fyrir Guðmund Þorbjörnsson á
71. mínútu, en áorkaði litlu. Karl
Þórðarson kom inn fyrir Teit á 77.
mínútu og gildir sama um hann og
sagt var um Árna, enda lítill tími
til stefnu hjá þeim báðum.
Svisslendingarnir
„tekniskir‘‘
Svissneska liðið er algert meðal-
lið, markvörðurinn Berbig var
taugaóstyrkur framan af, vörnin
var ekki meira en þokkaleg og
sóknarleikurinn með öllu bitlaus.
Leikmenn liðsins eru allir gæddir
góðri knattmeðferð, en nákvæm-
lega ekkert kom lengst af út úr
leik liðsins, annað en laglegar
leikfléttur sem allar runnu út í
sandinn við vítateigslínunna. Það
er leitt að sterkasta lið sem ísland
getur teflt fram skuli ekki vera
fært um að rassskella lið ekki
sterkara en það svissneska.
Dómari var Farrel frá írska
fríríkinu og dæmdi hann þokka-
lega lengst af, þó voru nokkur
umdeild atvik þar sem Sviss-
lendingar högnuðust se^ hinn
brotlegi aðili.
— gg-
'J
• Janus Guðlaugsson snýr sér vii
íslandi. T.h. á myndinni er Jakob
• Farrell dómari.
„Svara
ekki
spurningum“
— Ég hef ekki leyfi til að svara
spurningum eftir leikinn. Svo
mælti írski dómarinn Farell við
blaðamcnn, cr ætlunin var að fá
svar við því hvers vegna hann
héfði dæmt af mark Péturs
Péturssonar. Reglur UEFA leyfa
það ekki, að rætt sé við blaða-
menn eftir leiki. Og þar við sat
þótt hart væri gengið að Farell
að svara spurningum.