Morgunblaðið - 17.07.1979, Blaðsíða 39

/
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ 1979
21
r
Mótmæli
Austra
Stjórn og knattspyrnuráð
Austra fordæmir harðlega þá
akvörðun Mótanefndar KSÍ að
fresta leik Austra og Magna, sem
fram átti að fara á Eskifirði
laugardaginn 14. júlí sl. og ákveða
leikdag 16.07. Ástæðan fyrir
frestuninni er sögð vera sú, að
Magnamenn fengu ekki flugvél til
ferðarinnar austur á laugardag og
vildu ekki leggja á sig rútuferð til
að komast á keppnisstað. Þetta
hafa bæði Austfjarðarliðin í 2.
deild, Austri og Þróttur, þurft að
leggja á sig undanfarin ár þegar
um leiki við Norðanmenn,
Akureyringa eða Húsvíkinga
hefur verið að ræða.
Hér er því harla léttvæg afsök-
un hjá Magnamönnum. Forráða-
menn Magna höfðu samband við
Guðna Þór Magnússon, formann
Knattspyrnuráðs Austra, á
miðvikudag og fóru fram á að
leiknum yrði frestað til sunnudags
af fyrrgreindum ástæðum. Guðni
hafnaði beiðninni á þeim forsend-
um, að úr því að flugin hefði
brugðist væri Grenvíkingum
engin vorkunn að koma landleið-
ina til Eskifjarðar.
Ekki undur Magnamenn þessum
málalokum því á laugardag, rúm-
lega 4 klukkustundum áður en
leikurinn skyldi hefjast, barst
okkur í hendur skeyti frá Móta-
nefnd KSÍ þess efnis að leiknum
milli Austra og Magna væri frest-
að til mánudags. Með frestuninni
gerði Mótanefnd okkur slæman
grikk vegna þess að Eskifjarðar-
völlur er mjög vel sóttur um
helgar, ekki aðeins af heimamönn-
um heldur einnig fjölda aðkomu-
manna úr nærliggjandi byggðar-
lögum.
Eins og gefur að skilja er
aðsókn að knattspyrnuleik hér
eystra mun minni á mánudags-
kvöldi, þar sem fólk fer síður í
ferðalag fjarða á milli að aflokn-
um löngum vinnudegi. Fyrir utan
röskun á undurbúningi liðs okkar
hefur ákvörðun Mótanefndar
örugglega kostað okkur tugi
þúsunda. Veitir litlu félagi þó ekki
af að hvort tveggja, aðsókn og
undirbúningur, megi verða eins og
framast er hægt að reikna með.
I vor fórum við Austramenn
fram á frestun á fyrsta leik okkar
í deildinni, sem var einmitt gegn
Magna. M.a. vildum við frestun
vegna þess, að nokkrir leikmanna
okkar voru enn við nám fjarri
heimabyggð og skorti því nokkuð á
samæfingu liðsins. Ennfremur
hafði liðið ekki æfingaaðstöðu sem
skyldi á Eskifirði vegna slæms
tíðarfars og þess hve vorið var
seint á ferðinni.
Beiðni okkar var lögð fram
skriflega og munnlega með meira
en viku fyrirvara, en henni ger-
samlega hafnað með þeim rökum,
að ekki mætti raska mótaskránni.
Nú er ósk Magnamanna um
frestun afgreidd með forgangs-
hraði degi fyrir leik og móta-
skránni því hnikað til eins og
ekkert sé.
Þegar Bergþór Jónsson Móta-
nefndarmaður var inntur um rök
nefndarinnar varð honum svara-
fátt sem eðlilegt er, enda er
afgreiðsla málsins með öllu óverj-
andi fyrir Mótanefnd. Ein helzta
röksemd Bergþórs Jónssonar var
sú, að dómarinn, Þóroddur Hjalta-
lín frá Akureyri, hefði þvertekið
fyrir það, að fara með rútu á
Eskifjörð. Bergþóri skal bent á, að
við Áustfirðingar eigum nokkra
dómara, sem hæglega hefðu getað
dæmt þennan leik.
Ákvörðun Mótanefndar er
furðuleg og það hlýtur að vera
krafa okkar sem í hlut eigum, að
nefndin temji sér vandaðri vinnu-
brögð í framtíðinni svo að mistök
sem þessi endurtaki sig ekki.
Fyrir hönd stjórnar og Knatt-
spyrnuráðs Ungmennafélagsins
Austra á Eskifirði.
Gunnar Finnsson
Guðni Þór Magnússon.
• Sveinn Sveinsson jafnar metin í leik ÍBV og Víkings með föstu skoti.
Markvarzla Diðriks
bjargaði Víkingum
ÍBV
Víkingur
ÍBV OG Víkingur gerðu jafntefli,
1 — 1, í fjörugum leik í Vest-
mannaeyjum á laugardaginn þar
sem frábær markvarzla tveggja
stórgóðra markvarða hélt skorun
niðri í opnum leik. Þegar á
heildina er litið verða úrslitin að
teljast harla sanngjörn, Víkingar
voru atkvæðameiri í fyrri hálf-
leik en Eyjamenn f þeim sfðari.
Dómari leiksins, Vilhjálmur Þ.
Vilhjálmsson. lék þó aðalhlut-
verkið á vellinum. Margir dómar
hans vöktu mikla undrun og
furðu og voru bæði liðin heldur
óhress með frammistöðu Vil-
hjálms. Fimm sinnum í leiknum
brá hann á loft gula spjaldinu,
þrívegis að Víkingum, tvisvar að
Eyjamönnum, flest spjöldin fyrir
kjafthátt.
Til að byrja með var jafnræði
með liðunum, en Eyjamenn áttu
fyrsta góða færi leiksins á 5. mín.
þegar ómar Jóhannsson skaut
geysiföstu jarðarskoti sem Dið-
rik Ólafsson varði snilldarlega
niðri í bláhorninu. Sfðan náðu
Vfkingar góðum tökum á leikn-
um og fóru að láta verulega að
sér kveða upp við mark heima-
manna, mest með snöggum
stungusendingum inn á hina
fljótu og leiknu framherja sína,
Sigurlás og Lárus. Á 20. mfn.
komst Lárus þannig f mjög gott
færi en Ársæll Sveinsson var vel
á verði og bjargaði snaggaralega.
Fjórum mín. síðar bjargaði örn
óskarsson á línu Eyjamarksins
eftir að mjög svo greinilega hafði
verið brotið á Ársæli þar sem
hann stökk upp f boltann en
dómarinn gaf ekki púst úr flautu
sinni f það skiptið.
Enn liðu fjórar min. og þá
skoruðu Víkingar mark sitt.
Gunnar Örn náði útsparki Ársæls
á vallarmiðjunni og sendi
viðstöðulaust inn á Lárus Guðm-
undsson sem lék í gegn, gaf vel
fyrir markið á Eyjamanninn Sig-
urlás Þorleifsson sem skoraði auð-
veldlega, enda algjörlega á fríum
sjó. Eftir markið komu Eyjamenn
meira og meira inn í leikinn á ný
og á 33. mín. hafði Þórður Hall-
grímsson nærri jafnað metin er
hann kastaði sér fram og skallaði
fyrirgjöf Snorra en naumlega
framhjá. Víkingar gengu því til
leikhlés með eitt mark í forustu.
Eyjamenn komu ákveðnir til
leiks í s.h. og strax á 46. mín. varði
Diðrik glæsilega skallabolta Ósk-
ars Valtýssonar uppi í vinklinum.
Og svo á 54. mín. jöfnuðu Eyja-
menn verðskuldað. Ómar Jó-
hannsson tók þá hornspyrnu mjög
vel, Óskar Valtýsson skallaði bolt-
anri inn að markteig Víkings og
eftir mikinn darraðadans þar náði
Sveinn Sveinsson að senda bolt-
ann í netið.
Eyjamenn voru mun meira með
boltann í s.h. en Víkingar oftast
með 7—8 menn í vörninni en
skutust síðan snögglega í skyndi-
sóknir þegar færi gafst á. Var
greinilegt að Víkingar ætluðu sér
að hanga á jafnteflinu úr því sem
komið var og það tókst þeim. Mega
þeir þó fyrst og fremst þakka það
markverði sínum, Diðrik Ólafs-
syni, sem varði hvað eftir annað
snilldarlega og rétt í lokin með
sannkallaðri heimsklassa björgun
þegar hann stökk fimlega upp í
markhornið og varði geysifast
viðstöðulaust skot Jóhanns
Georgssonar, sem hafði mark
stimplað á sig alla leiðina, þar til
Diðrik kom til skjalanna.
Eyjamenn urðu þarna að horfa
á eftir enn einu stiginu á sínum
heimavelli en eru þrátt fyrir það
enn með í toppbaráttunni. Mikil
meiðsli hrjá liðið þessa dagana,
einn er frá keppni og ekki færri en
fjórir voru á sjúrkalista daginn
fyrir leikinn. Besti maður liðsins á
laugardag var hinn ungi fram-
herji, Ómar Jóhannsson, sem sýn-
ir nú stórstígar framfarir. Hann
er geysilega skotfastur og spilandi
leikmaður og hefur ótrúlega gott
vald á boltanum. Ársæll Sveinsson
var mjög góður í markinu, Örn og
Valþór sterkir í vörninni og Tóm-
as ávallt jafn hættulegur frammi.
Víkingar hafa mjög breitzt til
batnaðar frá því í fyrra, mun
meiri knattspyrna er nú í liðinu.
Handbragð rússneska bjarnarins.
Diðrið Olafsson var yfirburða-
maður í liðinu á laugardaginn og
sýndi snilldartök við markvörzl-
una. Hann á þetta stig Víkinga.
Sigurlás Þorleifsson var fyrrum
félögum sínum erfiður viðureignar
en hann hefur tapað niður nokkru
af markheppni sinni frá því hann
lék með ÍBV. Heimir Karlsson átti
ágætan leik á miðjunni, sérlega í
fyrri hálfleik. Róbert Ágnarsson
var sterkur sem aftasti varnar-
maður.
í stuttu máli
Hásteinsvöllur 14. júlí 1979.
1. deild ÍBV — Víkingur 1—1
(0-1),
Mark ÍBV: Sveinn Sveinsson á 54.
mín.
Mark Víkings: Sigurlás Þorleifs-
son á 28. mín.
Áminningar: Þórður Hallgríms-
son og Oskar Valtýssonar ÍBV.
Heimir Karlsson, Sigurlás Þor-
leifsson og Ragnar Gíslason Vík-
ingi.
Áhorfendur: 811.