Morgunblaðið - 17.07.1979, Blaðsíða 32

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ1979
vlff>
MOR&JKr
KAFffNO
GRANI GÖSLARI
Ék held að þetta sé athyglisverð tilraun, sem ég er hér að gera —
hugsanlega markar hún tfmamót!
Það kostaði offjár að fá aðstoð
sérfræðinganna, en nú hef ég
komizt upp á lagið með að tala
við sjálfan mig, og hafa af því
ánægju!
„Kapphlaupið”-
góð útvarpssaga
og góður flutningur
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Kúnstir eru leiknar í kvenna-
flokki Evrópumóta eins og f opna
flokknum. Og veikara kynið er
ekki síður harðvftugt í stigasókn
sinni ef marka má spilið f dag en
það var spilað f leik frskra og
enskra kvenna á mótinu f
Ostende árið 1973.
Allar voru á hættu og suður
gaf.
Norður
S. D84
H. K76
T. G96
L. Á1065
Vestur
S. KG1092
H. 98
T. Á85
L. DG2
Suður
S. 7
H. ÁG10432
T. K74
L. K98
Hvernig liði þér í fjórum hjört-
um eftir þessar sagnir.
Suður Vestur Norður Austur
1 H 1 S 2 L 2S
3 H P 4 H »• P**8
Ekki virðist þetta efnilegt. En
konurnar voru ekki í vandræðqm
eftir að vestur spilaði út spáða-
£osa, fékk slaginn og spilaði aftur
paða, sem suður tropmaði. Ás og
kóngur í trompinu komu veg
tfyrir tapslag þar og þvinæst
trompaði sagnhafi síðasta spaða
blinds heima.
Og framhaldið var í sama
örugga dúrnum þegar á báðum
borðum voru teknir tveir hæstu í
laufi og þriðja laufinu spilað.
Vestur var þá í leiðindastöðu og
átti ekki öruggt útspil. Spaði hefði
leyft sagnhafa að trompa í borð-
inu og láta tígul heima og tígulút-
spil var ekki betra því þá hvarf
eitt af tígulspilum suðurs í frí-
spilað lauf, em beið tilbúið í
blindum.
Snaggaralega spilað hjá
konunum þó að vestur hefði getað
bjargað þessu með því að spila
tígli eftir að hafa fengið fyrsta
slaginn á spaðagosann.
Austur
S. Á653
H. D5
T. D1032
L. 743
COSPER
Borða minna? — Er það það eina sem þér hafið að
segja mér læknir?
Sigurður Gunnarsson lauk 11.
júlí lestri þýðingar sinnar á sög-
unni Kapphlaupið eftir norska
rithöfundinn Káre Holte. Nýverið
las ég í Velvakanda smágrein eftir
„Hlustanda," sem hrósar sögunni
og flutningi þýðanda á henni. Ég
vil taka í sama streng. Tel ég að
þarna hafi vel tekist með efnisval.
Lestur Sigurðar var skýr og hæfði
flutningur hans efninu vel.
Ég geri ekki ráð fyrir, að höf-
undur líti á þetta verk sem sagn-
fræði nema að takmörkuðu leyti,
a.m.k. er frásögnin með skemmti-
lega skáldlegum blæ. Og vissulega
er þarna um að ræða einn af
merkustu viðburðum landkönnun-
ar á jörðinni og jafnframt stór-
kostlegt drama.
Sennilega hefur mörgum fleir-
um en mér farið svo, að Amundsen
birtist í nýrri mynd og henni ekki
að öllu leyti hugþekkri. En hversu
sönn hún er, treysti ég mér ekki að
fullyrða neitt um.
Ég vil þakka Sigurði fyrir það
að hafa tekið sér fyrir hendur að
koma þessu ágæta verki á móður-
mál okkar og útvarpinu fyrir að
taka það til flutnings. En „mikið
vill meira.“ Nú vil ég taka undir
með „Hlustanda" og óska þess að
einhver bókaútgefandi sjái sér
fært að koma þessu verki í bók
sem fyrst. Þykir mér trúlegt, að
ýmsir sem hlustað hafa á lestur-
inn en misst úr kafla og kafla, svo
sem oft vill verða, myndu fagna
því að eiga þess kost að fáa hana
til lestrar.
Eiríkur Stefánsson
• Hjálpsemi
við erlenda
ferðamenn
Það hefur víst varla farið
fram hjá nokkrum að á síðustu
árum höfum við íslendingar reynt
eftir fremsta megni að sækja í
okkur veðrið sem ferðamannaþjóð.
Annars vegar höfum við stóraukið
utanferðir okkar af slíku offorsi
að nú er nánast engin þjóð í
heiminum sem getur verið óhult
fyrir átroðningi okkar. Hins vegar
höfum við nú síðustu ár haft
tilburði í frammi við að hasla
okkur völl á alþjóðlegum vett-
vangi við móttöku erlendra ferða-
manna.
Lausnargjald í Persíu

Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku
22
gefa Logan.til kynna að hann
skyldi ekki segja meira. En
Logan lét eins og hann sæi ekki
merkin írá honum. Hann hali-
aði sér aftur í stólnum og
virtist hinn rólegasti.
— Ég geng sem sagt út frá
því að þér tcljið tilboð okkar
ekki fuilnægjandi, sagði hann.
— Hvað hafið þér annað fram
að færa?
— Þér talið um að byggja
olíuleiðslu til Abadan, sagði
Khorvan.
— Fjarlægðin frá Imshan til
oliuhreinsunarstöðvarinnar er
of mikil. Miðað við það olfu-
magn sem verður framleitt í
Imshan teljum við ástæðu til að
önnur olíuhreinsunarstöð verði
reist. Að fyrirtæki yðar reisi
hana fyrir þann gróða sem þið
munuð hafa af olfuverðlækkun-
inni.
Logan leit á James. Hann
sneri sér að Khorvan.
— Ekki var orðað við hr.
Kelly að nauðsynlegt væri að
reisa sérstaka olfuhreinsunar-
stöð fyrir Imshan.
— Nei, samþykkti ráðherr-
ann. — En það var orðað við
mig. Hans keisaralega tign er
staðráðinn í að olfuhreinsun-
arstöð verði byggð við Bandar
Muqam, skammt frá Imshan, —
við' ströndina. Og hver sá aðili
sei^ gengur til samvinnu við
olíufélagið okkar skal fjár-
magna það. Hann lítur svo á að
þetta sé ekki nema sanngjarn
skerfur.
Auðvitað hafði hugmyndin
komið frá Khorvan sjálfum.
Hann vissi að keisarinn átti þá
hugsjón helzta að kreista síð-
asta dollarinn út úr þeim vest-
rænu fyrirtækjum sem fjárfestu
í íran. Þessi fjárfesting yrði
meiri háttar skrcf í langtíma
iðnvæðingu landsins. Ef Imper-
ial olíufélagið vildi fá öll ráð á
Imshan og koma þar upp þeirri
aðstöðu sem hin mikla olfa á
svæðinu gaf tilefni til skyldu
þeir líka þurfa að punga hressi-
lega út. Logan kveikti sér í
sfgarettu.
— Kostnaðurinn við að reisa
olíuhreinsunarstöð sem væri
nægilega stór til að anna þó
ekki væri nema helmingi olíu-
framleiðslu svæðisins myndi
kosta þrjú hundruð milljón
dollara tii viðbótar, sagði hann.
Hafandi í huga verðbólgu og
aðra þróun yrði niðurstaðan sú
að þessi mikla íjárfesting
myndi gera að engu allar áætl-
anir um hagnað að minnsta
kosti næstu tfu ár.
Khorvan ansaði engu. Hann
sló fingrunum létt á borðplöt-
una og virtist annars hugar.
— Eg er hræddur um að
þetta sé ógerningur, sagði Log-
an. — Ekkert fyrirtæki í heim-
inum myndi semja upp á þessi
býti. Stjórn fyrirtækis míns
myndi ekki leggja blessun sína
yfir þetta, jafnvel þótt ég mælti
með því. Ég vænti þess að þér
skiljið það.
— Ég geri það vitanlega,
sagði Khorvan. — En því er nú
miður: þetta er bara ekki mitt
mál. hr. Field. Eg er ekki að
semja um olfuna okkar — þér
eruð að því. Ef þér sjáið yður
ekki fært að byggja olfuhreins-
unarstöðina. þá verður öðrum
gefinn kostur á að koma þarna
inn f málið.
— Það er fulikomlega eðli-
legt. sagði Logan. — En hvaða
fyrirtæki gæti hugsanlega ráð-
ist í þetta? Þér skuluð ckki
segja mér að það sé Exxon
vegna þess þér vitið eins vel og
ég að írarnir vilja ekki að
Bandaríkin eignist önnur eins
ítök hér í landi og Imshanáætl-
unin yrði ef hún kæmist í
framkvæmd. Ég veit að þér og
ráðamenn telja að yfrið nóg sé
bæði af bandarfskum herstöð-
um hér, svo og hermönnum. Þér
gætuð ekki leyft þeim að kom-
ast í nánd við Imshan, því að þá
myundu Rússar hreinlega
murka úr ykkur lífið.
Khorvan leit á hann haturs-
fullum svip. Ilann var orðinn
rjóður í framan og það var
merki þess að hann væri í þann
veginn að missa stjórn á skapi