Morgunblaðið - 02.08.1979, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 1979
í /í ; ; , ■'
Þing-
vellir I
Spölkorn
útí
buskann
Flestir íslendingar, sem
komnir eru til vits og ára, hafa
komið á Þingvelli. Líklegt má
telja að ferðin hafi verið farin
eitthvað á þessa leið: Stansað
við hringsjána á Hakinu við
Kárastaðastíg, ekið sfðan eftir
þjóðveginum norður á Leirurn-
ar og þaðan heim að Vaihöll.
Stansað þar um stund, ekið svo
að Peningagjá og kastað nokkr-
um skildingum 1 hana, gengið
upp f Almannagjá og litið á
rústir hinna fornu búða. Ef til
vill hefur kirkjan verið skoðuð
og leiði þeirra Einars Bene-
diktssonar og Jónasar Hall-
grfmssonar í krikjugarðinum.
Sfðan ekið burtu af staðnum.
En Þingvellir hafa upp á
margt annað að bjóða en þetta,
en til að njóta þess verða menn
að yfirgefa bflinn um stund og
ferðast um á hestum postul-
anna.
Við skulum leggja bílnum á
bílastæðinu við Kárastaðastíg-
inn og ganga að hringsjánni.
Hún stendur á Hakinu, en svo
nefnist klettaraninn, sem skagar
út í Almannagjá, til hægri hand-
ar, þegar gengið er niður í hana.
Eftir að hafa virt fyrir okkur
útsýnið og áttað okkur á helstu
kennileitum, sem þar blasa við
augum, skulum við ganga norður
eftir vestri barma Almannagjár,
áleiðis að Öxarárfossi. Þessi leið
býður upp á margt forvitnilegt,
sem ekki verður tíundað hér, en
fólki skal bent á að fara með gát
því barmurinn er mjög sprung-
inn. Þegar komið er að fossinum
er sjálfsagt að stansa um stund,
kasta mæðinni og litast um.
Talið er að fornmenn hafi veitt
ánni í þennan farveg, svo þeir
hefðu nóg vatn til neyslu, meðan
þinghald stæði yfir. Merki um
hinn fyrri farveg sjást vestan við
veginn hjá brúnni. Við höldum
síðan göngunni áfram, en nú
verður að gera annað tveggja:
vaða ána eða krækja fyrir hana
upp á brú. Þegar við höfum
klifrast yfir stigana á girðing-
unni komum við brátt að skarði,
sem gengur inn í gjárbarminn.
Þar hjá er smá grjótvarða, svo
enginn hætta er á að villast. Við
beygjum nú til hægri og höldum
niður í gjána um þetta skarð. Þá
kemur í ljós, að hlaðinn stígur úr
grjóti liggur hér upp skarðið.
Fyrrum var ekki auðvelt að
komast niður á Vellina, þegar
komið var á Þingvöll að vestan.
Frá fornu fari lá aðalleiðin
meðfram vatninu, en árið 1789
urðu miklir jarðskjálftar á Þing-
völlum, svo landið seig um alin
(rúml. 60 sm) segir Sveinn Páls-
son. Þá fór gamla gatan undir
vatn, svo hún varð ófær. Fóru
menn þá að klöngrast niður
Kárastaðastíginn, en hann var
svo þröngur, að baggahestar
komust ekki þar niður. Urðu
menn þá að ríða hingað að
skarðinu, sem við erum stödd í,
og þá var leiðin lagfærð og gerð
hestfær. Heitir stígurinn Langi-
stígur.
Við göngum nú niður Langa-
stíg og síðan suður eftir gjánni,
sem nú ber nafnið Stekkjargjá.
Brátt komum við að klettum í
henni. Eru þeir á hægri hönd.
Þetta eru Gálgaklettar, en í
þeim voru þjófar hengdir áður
fyrr, eftir að líflátsdómur hafði
verið kveðinn upp yfir þeim á
Alþingi. Nokkru fyrir sunnan
Gálgakletta eru rústir af stekkn-
um, sem gjáin dregur nafn af.
Við göngum síðan að fossinum,
þá eftir Almannagjá og upp
Kárastaðastíginn að bílnum.
Ef tími vinnst til er sjálfsagt
að lengja gönguna nokkuð með
því að ganga áfram úr Almanna-
gjá og í Hestagjá, en svo heitir
gjáin á bak við Valhöll. í Hesta-
gjá hefur trúlega verið mikið
fjör og læti fyrr á tímum, þegar
höfðingjar voru að búa sig til
heimferðar með fjölmennu liði
eftir langa þingsetu. En þá var
gjáin notuð sem hestarétt og
gerast þær ekki veglegri annars
staðar.
Við látum hér staðar numið að
sinni, en í næstu viku skulum við
ferðast meira um þjóðgarðinn og
auðvitað gangandi.
Ci AMkasumar 79
BANKASTRÆTI 7 & AÐALSTRÆTI4
/ ár er Metkasumar i Herrahúsinu.
Því flöggum við geysilegu úrvali af
léttum og þægilegum sumarfatnaði
frá Melka.
M.a. blússum, buxum, stuttbuxum, /
skyrtum, stutterma skyrtum /
o.m.fl. Allt sómaklæði enda frá /
Melka komin. / i
AUGLYSINGASTOFA KRISTINAR 7.88