Morgunblaðið - 02.08.1979, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 1979
39
ekkert. Afi vakti og verndaði
hópinn sinn vel og Kristín kom
inn á heimilið til stuðnings. Laun-
in á þessum árum voru rýr en
hann var eins og fyrr segir tré-
smiður hjá hinu virta útgerðarfyr-
irtæki Kveldúlfi. Aldursmunur
þeirra hjóna var 18 ár, er afi var
eldri. Þau fluttu að Njálsgötu 28.
Kristín hafði tekið ástfóstri við
litla bróðurdóttur sína, Sigur-
fljóðu Jónsdóttur, sem hún kom
með á heimilið til afa. „Fljóða"
eins og hún er kölluð í hópi
fjölskyldunnar varð hún afa mín-
um til mikils yndis, enda fann hún
frá honum og Kristínu föðursyst-
ur sinni yl kærleika, gleðinnar,
friðarins, biðlundarinnar, gæsk-
unnar, góðvildarinnar, trú-
mennskunnar, hógværðarinnar,
bindindis.
Fljóða var ljósgeisli á heimili
þeirra. Fljótlega bættust fleiri í
hópinn. Afi minn og Kristín eign-
uðust tvíbura 30. apríl 1930, Sigur-
jón og Sólmund, eins og fyrr frá
greinir, eru þeir miklir mann-
kostamenn. Sigurjón er starfs-
maður Vöruflutningamiðstöðvar-
innar, kvæntur Sigrúnu Guð-
mundsdóttur. Sigurjón á son frá
fyrra hjónabandi, Ægi og stjúp-
dóttur, Áslaugu, gift Davíð Þ.
Löve. Sólmundur er starfsmaður
Vinnufatagerðarinnar, kvæntur
Sigríði Elíasdóttur, eiga þau þrjá
sonu uppkomna, Jóhannes, kv.
Kristjönu Einaísdóttur
hjúkrunarkonu, eiga þau eina
dóttur, Hrefnu Dóru. Búsett í
Kópavogi. Þórarin, kv. Guðbjörgu
Guðmundsdóttur. Búsett í Stykk-
ishólmi. Elías ókv.
Umhyggja Kristínar fyrir son-
um sínum var óþreytandi. í
móðurástinni birtist hinn einlægi
kærleikur í sinni göfugustu mynd.
Kristín stjúpamma mín lét aldrei
bugast. „Það sem verður að vera,
viljugur skal hver bera.“ Minning
hennar mun standa óbrotgjörn.
Ég bið henni blessunar Guðs,
sonum hennar, tengdadætrum,
barnabörnum, barnabarnabörnum
votta ég samúð um leið og ég
þakka einlæga, gagnkvæma vin-
áttu og tryggð.
Helgi Vigfússon
ÚTKALL um /anc/ allt
Kristín Jónsdóttir
—Minningarorð
fyrr bóndi á Bjarmalandi í Hörðu-
dal, síðar að Litla-Langadal á
Skógarströnd, nú í Borgarnesi.
K.h. Kristín S. Guðmundsdóttir
frá Selárdal. Börn þeirra: Sigur-
fljóð húsfr. í Reykjavík, Margrét
húsfr. á Holti á Síðu, Þorleifur
bóndi á Litla-Langadal, Jakob
bóndi á Litla-Langadal,
Guðmundur bóndi á Emmubergi,
Jón bóndi á Setbergi, Ingunn
húsfr. í Dýrafirði. Skarphéðinn í
Reykjavík, látinn. K.h. Jóhanna
Sveinsdóttir frá Seyðisfirði. Dæt-
ur þeirra: Bergþóra húsfrú í Rvík.
Sveinfríður húsfr. í Florida. Flosi,
f. 1898, fyrr bóndi á Hörðubóli í
Miðdölum, síðar kennari í Skaga-
skólahéraði, A.-Hún. og skóla-
stjóri á Svalbarðseyri, nú í
Reykjavík. K.h. Ingibjörg, f. 1893,
Hannesdóttir úr Stykkishólmi,
systir Kristjáns læknis í Rvík.
Þeirra synir og fóstursonur: Sig-
urður, Hannes í Rvík og
Guðmundur. Sigurrós óg. bl. í
Rvík. Ólafía húsfr.fyrr í Hlíð í
Hörðudal, gift Gesti Jósefssyni, bl.
nú í Rvík. Gestur í Reykjav., k.h.
Guðrún Sigurjónsdóttir frá
Hreiðri í Holtum Rang. Börn
þeirra: Sigurjón Hreiðar, Trausti
Hafsteinn, Almar, Baldvin,
Guðmundur, Kristinn, Gunnar
látinn, dóttir ósk. látin.
Árið 1928 réðst Kristín sem
ráðskona til afa, sem var ekkju-
maður, hafði missst báðar fyrri
konur sínar, með fyrstu konunni
átti hann 8 börn, en miðkonunni
Næg tjaldstæði.
Stjúpamma min, Kristín Jóns-
dóttir, ekkja afa míns, Jóhannesar
trésmiðs í Kveldúlfi Jónssonar,
andaðist á Hjúkrunardeild Hrafn-
istu mánudaginn 23. júlí s.l. á
nítugasta aldursári.
Kristín fæddist að Hlíð í Hörðu-
dal í Dalasýslu 11. jan. 1890.
Foreldrar hennar voru hjónin Jón,
f. 1852, d. 1911, bóndi þar, síðar í
Þorgeirsstaðahlíð, Bergsson, f.
1808, d. 1870, bónda að Hamraend-
um í Miðdölum Teitssonar bónda á
Fremri-Hranabjörgum, f. 1769, d.
1839, Halldórssonar. Móðir Teits
var Steinunn Sigurðardóttir úr
Rifgirðingum, föðursystir Sigurð-
ar skálds Breiðfjörðs. Eiginkona
Jóns Bergssonar var Sigurfljóð, d.
1912, Ikaboðsdóttir frá Saurstöð-
um bónda þar, f. 1830, d. 1889,
Þorgrímssonar, f. 1801, d. 1842,
húsmanns að Skarði í Haukadal
Guðmundssonar.
Föðursystkini Kristínar voru
þessi: Signý Bergsdóttir átti Sig-
urð Sigurðsson á Kárastöðum á
Mýrum. Katrín Bergsdóttir átti
Gísla Tómasson í Efra-Nesi í
Stafholtstungum. Halldór Bergs-
son vinnumaður á Kárastöðum.
Metta Bergsdóttir átti Jón
Sigurðsson í Sanddalstungu,
Margrét Bergsdóttir. Teitur
Bergsson í Hlíð í Hörðudal.
Guðrún Bergsdóttir fór til Vestur-
heims, ókunnugt um afdrif henn-
ar. Móðursystkini Kristínar voru
þessi: Guðmundur Ikaboðsson
bóndi að Skörðum í Miðdölum,
Dalas. Guðrún Ikaboðsdóttir á
Borgum á Skógaströnd, átti Einar
Sigurðsson Kristjánssonar í Hlíð í
Hörðudal. Friðsemd Ikaboðsdóttir
í Heyholti, Borgarhreppi, Mýr.,
átti Jóhann Jóhannsson. Magnús
Ikaboðsson bjó á Laufási við
Langá á Mýrum, k.h. Þórdís Sig-
urðardóttir, systir fyrrnefnds
Einars. Jónas Ikaboðsson í Winni-
peg, k.h. Anna Sveinbjarnardóttir,
foreldrar séra Sveinbjarnar í St.
Paul I Minnesota. Tómas á
Fremri-Þorsteinsstöðum í Hauka-
dal, k.h. Herdís Oddsdóttir. Þórey
Ikaboðsdóttir óg. í Grindavík bl.
Kristín bústýra á Saurstöðum, óg.
Vigfús á Giljalandi, k.h. Margrét
Sigurðardóttir. Guðbjörg.
Eins og að framan greinir er
Kristín komin af sterkum stofnum
í Dalasýslu. Margt skyldmenna
Kristínar fluttist vestur til Kan-
ada, orðið sjálfkjörnir sendiherrar
Islands. Álit og heiður íslenzku
þjóðarinnar hefir vaxið með degi
hverjum, svo fyrirmannlega hafa
Vestur-Islendingar farið með
þetta umboð.
Manngildi, drengskapur, dáð og
mannvit er einkenni Vestur-ís-
lendinga. Það er mín einlæg ósk að
Vestur-íslendingar, sem koma
hingað til íslands, finni enn meir
en verið hefur yl einlægrar ástúð-
ar og frændrækni, sem geislað
hefir frá þeim til sérhvers Islend-
ings sem átt hefir því láni að
fagna að heimsækja þá, jafnvel
heyrt hjörtu þeirra slá og séð
einlæga ástúð til íslands og þjóð-
arinnar í döggvuðum augum
þeirra. Þeir hafa sérstaklegan
sterkan hug til íslands, forfeðr-
anna og formæðranna. Vestur-Is-
lendingar eru ósýnilegir gestir
okkar á hverjum degi.
Kristín stjúpamma mín bjó ekki
við örbirgð í æsku sinni, en hún sá
hana allt í kringum sig, umkomu-
leysi annarra, hrakninga, vand-
ræði, þessu gleymdi hún aldrei, og
að líkindum haft nokkur áhrif á
innri gerð hennar. Kristín var
mikil trúkona, þó hún flíkaði því
ekki, hafði sérstaka skoðun á
framhaldslífinu. Hún gat tekið
einlæglega undir orð skáldsins.
„Það er þá byggð á bak við
heljarstrauma,
og blómi á lífsins trénu stöðugt
nýr.
Það er þá von um okkar beztu
drauma
og endurfundi þar sem náðin býr.“
(Einar H. Kvaran þýddi úr
dönsku) Kristín hafði þá
skoðun sem flestir íslendingar
hafa, að dauðinn væri fæðing yfir
á annað tilverusvið, og að fram-
liðnir vitji ástvina sinna hérna
megin daglega, ennfremur að sér-
hver hefði sinn verndarengil. Á
þessu yfirstandandi ári eru 35 ár
liðin síðan eiginmaður Kristínar,
afi minn, andaðist. Eftir það varð
hún að vera húsmóðir og hús-
bóndi, allt bjargaðist samt af. En
hún taldi þá þrekraun þyngsta að
missa mann sinn svo snemma frá
sonunum tveimur, Sigurjóni og
Sólmundi, á fermingaraldri. En
sjálfbjargarhvötin og hin einlæga
móðurást fær miklu áorkað.
Kristín var mannkostamanneskja
og drengur góður, hún var hrein-
skiptin og hreinlynd, yfirlætis-
laus.
í sjóði minninganna geymi ég
þær minningar sem ég á um
heimilið að Njálsgötu 58 og heim-
sóknir mínar þangað, þær eru
hugljúfar.
Það var gestkvæmt heimili
þeirra, og sumir fundu þar í annað
sinn föður og móðurhús. Frænd-
garður mikill úr Dalasýslu og
Borgarfirði. Kristín var elzt í hópi
systkina sinna, en þau eru:
Jón Bergmann Jónsson, f. 1893,
Verzlunarmannahelgin
ÁRNES
3. 4. og 5. ágúst
Fjölskylduskemmtun
Ókeypis aögangur er aö fjölskylduskemmtuninni
fyrir alla fjölskylduna.
Sérstakir gestir
Magnús og Jóhann.