Morgunblaðið - 22.11.1979, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. NÓVEMBER 1979
Mynd: Krintján.
Þorsteinn og Stefán: „Það er mikill kostur ef leikhússtjóri getur verið í lifandi sambandi viö
sitt leikhús.“
Nýlega var samþykkt á félags-
fundi hjá Leikfélagi Reykja-
vikur að ráða þá Þorstein
Gunnarsson og Stefán Bald-
ursson sem leikhússtjóra hjá
L.R. frá og með næsta hausti.
Mbl. átti stutt spjall við þá.
Það var létt yfir þeim Þor-
steini og Stefáni fyrir utan Iðnó.
En þögult. Þeir stóðu í kuldanum
uti fyrir ieikhúsinu gamla og
sögðust ekkert vilja segja enn
um það, hvernig þeir hygðust
kynda þar innan dyra í fram-
tíðinni.
„Við ræddumst auðvitað ítar-
lega við um okkar skoðanir áður
en við sóttum um starfið, og þær
reyndust fara vel saman, auk
þess sem við þekktum auðvitað
til vinnu hvor annars," sagði
Stefán. „En það er ekki rétt að
gefa stefnuyfirlýsingar á þessu
stigi, við erum rétt byrjaðir að
ræða hugmyndir okkar við
stjórn leikfélagsins."
„Þú fylgist með mér, Stefán,"
sagði Þorsteinn og lagði svo
snyrtilega fram setningu um
það, að enn hefði fyrst og fremst
verið rætt um „praktískar" hlið-
ar starfsins við stjórnina.
Þorsteinn og Stefán settu hvor
um sig sterkt mark á listrænt
yfirbragð leikhúsanna í
Reykjavík sl. vetur, Stefán sem
leikstjóri við Þjóðleikhúsið, en
Þorsteinn sem leikari og leik-
stjóri í Iðnó. í umsókn þeirra nú
fólst, að þeir gætu áfram starfað
að leiklistinni sjálfir.
„Við verðum í hálfu leikhús-
stjórastarfi hvor, en sinnum
hluta vinnuskyldunnar með leik-
stjórn og leik. En við verðum
hreint ekki einráðir um þá hlið
starfsins."
„Ég mun t.d. bara setja upp
eina sýningu á ári, og hlutverka-
val Þorsteins verður háð sam-
þykki leikhúsráðs," sagði Stefán.
„Síðan skiptumst við á um að
vera á skrifstofunni til viðtals og
verðum þar stundum báðir, en
ýmis dagleg smáverkefni ætti
hver að geta unnið án afskipta
hins. — Við teljum það mikinn
kost að leikhússtjóri geti með
listrænni sköpun verið í lifandi
tengslum við sitt leikhús, en það
getur verið vandkvæðum bundið
ef hann er einn. Þetta er einn
meginkosturinn við slíkt fyrir-
komulag."
Hyggist þið þá starfa eitthvað
að leiklist utan Leikfélagsins?
„Nei.“
Stefán sagðist þekkja fordæmi
fyrir slíkri verkaskiptingu við
leikhússtjórn bæði í Finnlandi
Rætt við Stefán
Baldursson
og Þorstein
Gunnarsson,
næstu leikhús-
stjóra í Iðnó
og Þýzkalandi, og þar hefði
einmitt gefizt vel að tveir lista-
menn skiptu því starfi millum
sín. „Svo að hugmyndin er ekki
ný. En við getum auglýst „í
fyrsta skipti hérlendis".
En meira vildu þeir Þorsteinn
og Stefán ekki ræða áform sín
eða hugsanlegar breytingar á
listrænum svip Leikfélagsins.
„En það gefur auga Ieið,“ sagði
Þorsteinn, „að hver leikhússtjóri
hlýtur að marka listræna stefnu
hússins á sínum tíma.“
„Það er metnaður á bak við
verkefnaskrá þessa vetrar,"
sagði Þorsteinn „og byrjum leik-
ársins lofar góðu. Til dæmis er
sýningin á Ofvitanum að mínu
mati viðburður. Og þar eru
önnur verk sem myndu prýða
hvaða verkefnaskrá sem er. —
En það er ár þar til við tökum
við, og frekari yfirlýsingar um
verkefnaval og listræna stefnu-
mótun verða að bíða þess tírna."
Eigið þið von á að hugmyndir
ykkar taki miklum breytingum á
þeim aðlögunartíma sem líður
fram að því?
„Nei, en þær verða komnar í
ákveðnara form og búnar að
mótast."
En þið sjáið engin stór sker
framundan?
„Nei, — ef frá er skilinn
fjárhagurinn, sem verður alltaf
erfiður við núverandi aðstæður,"
sagði Þorsteinn og lítur á gamla
Iðnó. „Það er húsið sem háir
öllu.“
Skammt er nú liðið síðan
Edward Kennedy lýsti yfir
framboði sínu til forseta
Bandaríkjanna. Eftir mikið
umtal og vangaveltur tók
hann loks af skarið. Lengi
vel lýsti hann því yfir, að
hann myndi ekki sækjast
eftir forsetaframboðinu
vegna morða bræðra hans,
Johns og Roberts og eins
vegna fjölskylduerfiðleika.
Þá hefur skuggi Chappa-
quiddick-slyssins ávallt
fylgt honum í þau tíu ár
sem liðin eru síðan hinn
afdrifaríki atburður varð
við ána Chappaquiddick.
Það kann þegar fram í
sækir að verða honum fjöt-
ur um fót. En eins og sakir
standa eru vinsældir hans
meðal þjóðarinnar meiri en
nokkurs annars forsetaefn-
is — þar með talinn sjálfur
forsetinn, Jimmy Carter.
Virðing hans innan öld-
ungadeildarinnar er hafin
yfir allan vafa eftir 17 ára
starf í deildinni. Edward
Kennedy er nú 47 ára
gamall — hann var aðeins
þrjátíu ára gamall þegar
hann var fyrst kosinn á
þing.
Skoðanakannanir Gallups
hafa sýnt að nú þegar hann
býður sig fram nýtur hann
meiri vinsælda en báðir
bræðra hans í upphafi kosn-
ingabaráttu þeirra. Skoðana-
könnun, sem framkvæmd var í
september, sýndi, að Kennedy
naut meiri vinsælda með öll-
um starfsstéttum en Jimmy
Carter forseti — ekki aðeins
þegar yfir heildina var litið
heldur í öllum landshlutum,
hvort heldur í borgum eða
Fram-
bjóðendur
til for-
setakjörs
í Banda-
ríkjunum
sveitum. Þá sýndu skoðana-
kannanir að hann naut meira
fylgis en frambjóðendur
repúblikana.
Sú goðsögn sem umlykur
nafnið Kennedy á vafalítið
sinn stóra þátt í vinsældum
Kennedys. Bandarískur al-
menningur virðist þrá það
skeið bjartsýni og sjálfstraust,
sem þótti einkenna valdaár
John Kennedys í Hvíta húsinu.
Hann nýtur baráttu bróður
síns fyrir réttindum minni-
hlutahópa í Bandaríkjunum og
þeirra sem minna mega sín í
þjóðfélaginu. En Edward
Kennedy nýtur ekki einungis
vinsælda bræðra sinna. Hann
hefur nú setið í öldungadeild
þingsins í 17 ár og komist til
mikilla virðinga þar, áhrifa og
valda. Hann er formaður laga-
nefndar þingsins, vísinda-
nefndar og orkunefndar. Hann
hefur lagt fram viðamiklar
áætlanir um almannatrygg-
ingar. Hann beitti sér fyrir
því, að Bandaríkin tækju við
auknum fjölda flóttamanna
frá Víetnam, og aukinni að-
stoð þeim til handa.
Þó að Kennedy hafi lýst því
yfir að hann telji Jimmy
Carter ekki heppilegan leið-
toga þá hafa þeir verið sam-