Morgunblaðið - 13.09.1980, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. SEPTEMBER 1980
15
„Hrafn** er nú i umsjón sjóskátanna.
utan Engey; leyfðum fólki að
komast á ról. Þá klæddu Norð-
mennirnir sig í þjóðbúning,
puntuðu sig og önguðu af rak-
spíra er þeir komu í land.
Konur Norðmannanna höfðu
komið daginn áður og ekki feng-
ið neinar móttökur, voru nánast
á götunni og engin fyrirgreiðsla
til reiðu. Þá var leiðinlegt að
vera íslendingur. Skólastjóri
Álftamýrarskólans bauð að eigin
fordæmi svefnpokapláss. Krist-
ján Eldjárn forseti frétti af
þessu og þá var allt opnað upp á
gátt og Norðmennirnir settir inn
í heimsóknarprógram Bessa-
staða.
Eftirmálinn var leiðinlegur.
Bátnum var skellt á sýningu með
öllu dóti, svo sem trébollum og
diskum, var því flestu stolið.
Síðan var bátnum vísað frá
einum til annars. En þessir
bátar þurfa umhirðu og viðhald.
Til dæmis er búið að klína
botnmálningu á Hrafninn en það
á aðeins að setja fernisolíu á
viðinn.“
„Værirðu til í að endurtaka
þetta?“ spurði ég.
„Já, án þess að hika. En þá
vildi ég ráða áhöfninni."
Við höfðum klárað kakóið,
glymskratti truflaði og fólk var
farið að gefa okkur auga. Ég
hristi uppgefna hendina.
„Skilurðu þetta hrafnaspark?"
spurði hann.
„Það er svo skrítið að ég get
rifjað samtalið nákvæmlega upp
er ég skoða þetta krot.“
Hann hló.
„Annars verð ég að fínesera
þetta svoldið og raða upp, því
gerðar eru meiri kröfur til ritaðs
máls en þess mælta. Viltu segja
nokkuð að lokum?"
„Bara, takk fyrir spjallið."
Hann fór sína leið út í kvöld-
kyrrðina og ég mína. Við skulum
ekki þakka einhverri nefnd þetta
siglingaafrek, heldur framtaki
tveggja áhugasamra manna.
DC-8-þotum Loftleiða ekki færri
en 6 flugmenn frá Flugfélagi
íslands en ekki verður séð að það
hafi leyst neinn vanda. Þetta hafði
þó í för með sér að 8 nýir
flugmenn voru ráðnir til starfa
hjá Flugfélagi íslands.
Kjartan líkir starfsaldurslista-
málinu við hnút Gordions. Trúlegt
er að sá hnútur hefði aldrei til
orðið í máli þessu ef sanngirni
flugmanna Flugfélags íslands
hefði verið til að deifa þegar
flugfélögin voru sameinuð og
röskun varð á verkefnaskiptingu
Loftleiða og Flugfélags íslands.
Eitt af því sem greinarhöfundur
klifar á er að Loftleiðaflugmenn
hafi ekki viljað sameiginlegan
starfsaldurslista fyrr en allt hafi
verið í óefni komið. Þetta er að
sjálfsögðu alrangt. Hið rétta er, að
aðalfundur Flugleiða hf. árið 1978
samþykkti þær veigamiklu breyt-
ingar á 3. grein samþykkta félags-
ins, að ákveðið var að leggja niður
nöfn Loftleiða hf. og Flugfélags
Islands hf., og að Flugleiðir hf.
tækju við öllum flugrekstri beggja
flugfélaganna. Nú áttu allir flug-
menn að verða starfsmenn Flug-
leiða hf., en hér komu til sögunnar
gerbreytt viðhorf og því ekki um
annað að ræða en að sameina
margnefnda starfsaldurslista.
Hinn 4. janúar 1979 undirrituðu
fulltrúar Félags Loftleiðaflug-
manna samkomulag um að sam-
eiginlegur starfsaldurslisti beggja
flugmannafélaganna tæki gildi 1.
október 1979, eða í allra síðasta
Iagi 1. febrúar 1980. Við þetta
samkomulag hafa Loftleiðaflug-
menn fyrir sitt leyti staðið og
hefur enn ekki orðið nein breyting
á þeirri afstöðu. Þvert á móti.
Stjórn Félags Loftleiðaflugmanna
hefur ítrekað skrifað stjórn Flug-
leiða hf. og óskað efnda á
samkomulagi þessu.
Flugleiðir hf. hafa gert það að
tillögu sinni í viðræðum um þessi
mál, að erlendir sérfræðingar,
óvilhallir, að sjálfsögðu, verði
fengnir til að skera úr um ágrein-
ingsatriði varðandi röðun á sam-
eiginlegan starfsaldurslista. Þetta
hafa Loftleiðaflugmenn samþykkt
en Flugfélagsmenn hins vegar
ekki. Getur verið að Kjartan og
félagar hans séu hræddir um að
verið geti að slíkir sérfræðingar
leggi annað mat á hugtakið sann-
girni en FÍA-menn?
Um aðlögunartíma þann sem
virðist fara í taugarnir á Kjartani,
er það að segja, að í þeim
viðræðum um starfsaldurslista-
málin sem staðið hafa frá því í
febrúar sl. undir stjórn sátta-
semjara, hefur ekki orðið ágrein-
ingur um slíkar ráðstafanir, enda
öllum ljóst að ekki verður án
verið.
Það ætti að liggja í augum uppi,
að úr því sem komið er, verða
deilur flugmanna um starfsáld-
urslista varia leystar nema til
komi úrskurður hlutlausra aðila.
Félag Loftleiðaflugmanna er fyrir
sitt le.vti samþykkt slíkri lausn,
enda vart við öðru að búast en að
þau málalok verði sanngjörn. Það
hlýtur því að vekja furðu þeirra er
að sameiningu starfsaldurslist-
anna hafa starfað, að Flugfélags-
menn skuli ekki geta unað við
slíka lausn á þessari deilu.
Jón Asgeirsson:
Vinur minn Mats Wibe Lund
skrifar athyglisverða grein í
Morgunblaðið 11. sept. og bendir
þar á, að það er ekki alveg víst að
Luxemborg sé nafli heimsins.
Hann segir, að Luxemborgar-
ævintýrið sé úti, og bendir á
hugsanlega samvinnu Flugleiða
við aðrar þjóðir. Hann tekur SAS
og Finnair sem dæmi. Við Mats
erum báðir hlynntir norrænni
samvinnu.
Greinin, sem Mats skrifaði er á
bls. 17 í Morgunblaðinu. Á sömu
blaðsíðu er önnur grein, þar sem
sagt er frá því, að Islendingar séu
farnir að ferðast frá íslandi til
Kanada með dönsku flugfélagi,
þ.e. Sterling Airways.
Ég hef haft svolítinn áhuga á
því að auka samskiptin milU
Islands og Kanada og því fylgst
Jón Ásgeirsson.
meiri gaum en hingað til hefur
verið gert. Mér sýnist ástæðulaust
að einblína alltaf á New York. Er
ekki New York ævintýrið líka úti?
Ferðirnar, sem nú er verið að
fara milli íslands og Kanada með
Sterling eru mjög áhugaverðar, og
það vill svo til að mér er vel
kunnugt um það, hvernig þær eru
tilkomnar í upphafi. Það hefur
líka komið í ljós, að farþegarnir,
sem fóru í fyrstu ferðina, 52
manns, luku upp einum munni um
ágæti ferðarinnar. Það hefur einn-
ig komið á daginn, að enda þótt
Samvinnuferðir-Landsýn megi
ekki auglýsa þessar ferðir, þá
hefur ekki reynst neinum sérstök-
um erfiðleikum bundið að selja í
þær. Verðið er líka alveg sérstak-
lega hagstætt. Og verðlag í Kana-
da er sérstaklega hagstætt.
Islenskir ferðalangar ættu að
gefa Kanada meiri gaum, en þeir
Lúxemborgarævintýrið úti
— o g hvers vegna endilega
New York? - Því ekki Kanada?
aðeins með þeim málum, m.a.
ferðalögum milii landanna. Síð-
ustu árin hafa verið farnar leigu-
ferðir héðan til Manitoba, og hafa
þær reynst vinsælar, og oft hafa
færri komist að en vildu.
En Kanada er nýtt land í augum
flestra íslendinga.
Þegar talað er um Ameríku er
oftast átt við Bandaríkin ein, og
því þá gleymt, að Kanada tilheyrir
þessari heimsálfu, og þar búa um
25 milljónir manna.
Fyrir nokkrum árum var frá því
skýrt í fjölmiðlum, að stjórn
Flugleiða hyggðist fjölga við-
komustöðum sínum í Ameríku. Þá
voru nefndir möguleikar á lend-
ingum í Baltimore/Washington,
sem síðar varð að veruleika um
nokkurra mánaða skeið. Nú er öllu
flugi þangað hætt, og skrifstofu
Flugleiða í Washington verið lok-
að. Þá var einnig talað um Los
Angeles sem hugsanlegan ákvörð-
unarstað. Hvort tveggja kann að
hafa verið raunhæft á þeim tíma.
Mín skoðun er og hefur verið sú,
að í sambandi við ferðamálin
almennt ætti að gefa Kanada mun
hafa gert hingað til. í Kanada er
svo margt, sem er áhugavert fyrir
íslendinga. Kanada er næst
stærsta land í heimi. Það vantar
því ekki fjölbreytnina þar frekar
en margt annað.
Jú, ég er sammála Mats Wibe
Lund. Luxemborg er ekkert lífakk-
eri fyrir okkur Islendinga, og ég
get ekki séð að New York sé það
neitt frekar. Það væri e.t.v. ráð
fyrir ráðamennina „að skoða mál-
ið“ og reyna að „finna nýjan flöt“
á því?
70%
utsöluafslattur
ÞUMALÍNA
er flutt að Leifsgötu 32
Sími12136
Barnafataverzlunin Þumalína, sem áöur var í Domus Medica, býöur yöur mikiö og fjölbreytt
vöruval, allt frá nærskyrtum til útigalla í mörgum stæröum, gerðum og litum. M.a. náttföt,
drengjaföt, telpnakjöla, gallabuxur. Einnig buröarrúm, leikgrindur, kerrur og kerrupoka,
barnavöggur, vögguklæöningar, bleiupoka, buröarpoka úti og inni.
Gott fyrir barniö, gott fyrir yöur. Og ekki má gleyma Weleda-jurtasnyrtivörunum
óviöjafnanlegu fyrir pabba, mömmu, barnið og alla hina, einnig ofnæmis- og astmasjúka.
Sængurgjafir í úrvali.
Næg bílastæði.Sendum í póstkröfu.
Viö hliöina á Þumalínu er litli bróöir, Tumi þumall.
Þar fáið þér allt í matinn og góöa þjónustu.
Þumal-
búðirnar,
Leifsgötu 32.
Sími 12136.
VANTAR ÞIG VINNU
VANTAR ÞIG FÓLK