Morgunblaðið - 19.10.1980, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 1980
+
Móðir okkar,
GUÐRUN SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
frá Fagurhól,
til heimilia að Hólagötu 41, Njarövík,
andaöist á Sjúkrahúsi Keflavíkur föstudaginn 17. október.
Dætur hinnar lótnu.
Móöir okkar, + HELGA JÓNSDÓTTIR,
Skarðhllð 11, E,
Akureyri
verður jarösungin frá Akureyrarkirkju, miövikudaginn 22. október
kl. 13.30. F.h. vandamanna, Haukur Einarsson, Ingvi Jón Einarsson. i
t
Móöir okkar.
RANNVEIG HÁVARDÍNA HJÁLMARSDÓTTIR
frá Bolungavík
sem andaöist 12. október veröur jarösungin frá Fossvogskirkju
miövikudaginn 22. október kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Slysavarnafélag íslands.
Cvar Jónason,
Ólöf Marín Einarsdóttir.
+
Móöir okkar,
GUÐRÚN STEFÁNSDÓTTIR
frá Fagraskógi
Fjölnisvegi 7,
sem andaöist 12. október sl. veröur jarösungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 20. október kl. 10.30.
Guöbjörg Jónsdóttir, Hrafnkell Stefánsson,
Ragnheióur Jónsdóttir Blöndal, Gisli Blöndal,
Sigríður Jónsdóttír, Sigmundur Freysteinsson.
+
Faöir okkar og stjúpfaöir,
JÓN KRISTINSSON,
veröur jarösettur frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 21. október kl.
1.30.
Rúnar Jónsson,
Halldór Sigurósson.
+
Innilegustu þakkir færum viö öllum þeim, sem auösýndu okkur
samúö og vinarhug og andlát og jaröarför móöur okkar,
tengdamóöur, ömmu oq langömmu,
JONÍNU MAGNÚSDÓTTUR
Karlabraut 24, Dalvik.
Sérstakar þakkir flytjum viö starfsfólki Kristneshælis fyrir frábæra
umönnun og hjúkrun á undanförnum árum
Sigríður Hermannsdóttir, Frióbjörn Hermannsson,
Árni Hermannsson, Þóra Ólafsdóttir,
Ingvi Ebenhardsson, Emma Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartanlegar þakkir færum viö öllum þeim, sem sýndu okkur
vináttu og samúö, meö minningargjöfum blómum og veittri
aöstoö, viö andlát og útför mannsins míns og fööur okkar,
SNÆÞÓRS SIGURBJÖRNSSONAR,
Gilsársteigi.
Einnig færum viö okkar bestu þakkir til allra sem hjúkruöu honum
á hinum ýmsu sjúkrahúsum.
Guö blessi ykkur öll.
Sigurbjörg Sigbjörnsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Alúöar þakkir sendum viö öllum þeim sem sýndu okkur samúö og
hluttekningu viö andlát og útför eiginmanns míns, fööur okkur
tengdafööur og afa,
KJARTANS MAGNÚSSONAR,
Hraóastöóum.
Sérstakar þakkir sendum viö starfsfólki deild 4 D Landspítalans
fyrir frábæra umönnum.
Gróa Andréadóttir,
Sigríóur Kjartansdóttir, Þorsteinn Guóbjörnsson,
Jóhanna Kjartansdóttir, Bernharður Guðmundsson,
Herborg Kjartansdóttir, Sigurbjörn Alexandersson,
Kjartan Jónsson, Guörún Kristjánsdóttir,
og barnabörn.
Dagmar Helgadótt-
ir - Minningarorð
Fædd 15. júní 1914.
Dáin 10. október 1980.
A morgun, 20. október, verður
til moldar borin móðursystir mín,
Dagmar Helgadóttir, en hún lést
þann 10. október eftir mjög erfiða
sjúkdómslegu og hetjulega bar-
áttu. Við fráfall hennar er enn
höggvið í knérunn stórbrotins
systkinahóps sem hóf lífshlaup
sitt austur í Vík í Mýrdal fyrir
rúmum sjötíu árum. Hún fæddist
hjónunum Helga Dagbjartssyni og
Agústu Guðmundsdóttur þann 15.
júní 1914 ásamt tvíburasystur
sinni Laufeyju, og var ástríki
þeirra systra mikið til hinstu
stundar. Hún ólst upp í stórum
hópi samhentra systkina. Eins og
nærri má geta var erfið afkoma
með þennan stóra barnahóp og því
varð hún snemma að vinna og
hjálpa til. En þó veraldlegur
auður væri aldrei mikill á æsku-
heimili hennar, þá var hinn and-
legi auður óþrjótandi. Þetta vega-
nesti úr heimahúsum sem sam-
anstóð af atorku og dugnaði ásamt
listrænu ívafi, sem samtvinnuðust
í trú og kærleika, gerði Dagmar að
þeim stórbrotna persónuleika sem
hún var. Þegar hún flutti að
heiman, lá leiðin til Vestmanna-
eyja, þar sem hún vann lengst af í
Apóteki Vestmannaeyja. Þar gift-
ist hún ung Tómasi Snorrasyni og
þar fæddist sonurinn Helgi, sem í
dag er einn frægastur ballettdans-
ara í heiminum og einn ástsælasti
sonur íslenzku þjóðarinnar. Um
hyRKja hennar og hið nána sam-
band þeirra var Helga mikill
styrkur á listabraut hans. Ástúð
hans og listasigrar gáfu lífi henn-
ar margar gleðistundir. Þau hjón
slitu samvistum og Dagmar flytur
+
Unnusti minn, sonur okkar, bróöir og mágur,
HANNES KRISTMUNDSSON
Austurbrún 23,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, þriöjudaginn 21. október kl.
15.00.
Bryndís Garöarsdóttir,
Ástdís Gísladóttir,
Þórdís Kristmundsdóttir,
Auður Kristmundsdóttir,
Kristín Kristmundsdóttir,
Krístmundur Jakobsson,
Eiríkur Örn Arnarson,
Magnús G. Kjartansson.
Eyjólfur E. Bragason.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug vlö andlát og útför,
KLEMENZAR ÁRNASONAR
Görðum, Mýrdal.
Gunnhaiður Heiömundsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum samúö og vinsemd vegna fráfalls og útfarar,
ÁRNA BJÖRNS GUNNLAUGSSONAR,
Guðlaug Helga Arnadóttir,
Gunnlagur Árnason,
Einar Hafsteinn Árnason.
+
Viö þökkum af alhug samúö og vináttu viö andlát og jaröarför
elginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
JENS S. KJELD,
trásmiös,
Arnarhrauni 31, Hafnarfirði.
Jóna Kjeld,
María Kjeld. Hanna Kjeld,
Kristbjörg Kjeld, Guðmundur Steinsson,
Matthías Kjeld, Marcella Iniguez,
Finnbogi Kjeld, Anna Jóna Þóröardóttir,
Kristjana Kjeld, Jón Benediktsson,
barnbörn og barnabarnabörn.
+ Þökkum af alhug auðsýnda samúö jaröarför bróöur okkar, og vinarhug viö andlát og
GUÐMUNDAR VALGEIRS SIGMUNOSSONAR
skósmíðameistara,
Miöstræti 1, Neskaupstaö.
Sigrún Sigmundsdóttir, Jóhann Sigmundsson,
Guörún Sigmundsdóttir, Guöríður Sigmundsdóttir,
Valborg Sigmundsdóttir, Stefén Sigmundsson,
Sveinlaug Sigmundsdóttir, Árnína Sigmundsdóttir. Ingi Sigmundsson,
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöföa 4 — Sími 81960
til Reykjavíkur með soninn og
vann lengst af í Ingólfsapóteki.
Þann 28. febrúr 1953 giftist hún
eftirlifandi manni sínum, Jóni
Hauki Guðjónssyni húsasmíða-
meistara, frá Ási í Ásahreppi,
traustum manni og góðum. Hún
dvaldi oft að Ási og ríkti þar mikið
og gagnkvæmt traust milli henn-
ar, tengdaforeldra og mágafólks
hennar. Þau hjónin áttu fram-
úrskarandi smekklegt heimili þar
sem listrænir hæfileikar hennar
fengu að njóta sín. Henni var
gefin hög hönd og næmt fegurð-
arskyn og þar sem slíkt fer saman
er ekki að sökum að spyrja. Þau
Dagmar og Jón Haukur eignuðust
einn son, Guðjón Inga, og var
hann móður sinni mjög hjartfólg-
inn og góður sonur. Guðjón Ingi er
gæddur ríkri listagáfu, hann er
lærður auglýsingateiknari og í vor
lýkur hann B.A.-gráðu í sagnfræði
frá Háskóla Islands.
Núna eftir eitt sólríkasta og
besta sumar sem komið hefur í
mörg ár, er allt í einu komið
haust. Og við sem vissum ekki
annað fyrir fáum mánuðum en
hún væri alheilbrigð og fengi að
vera mörg ár meðal okkar í viðbót,
sitjum nú eftir höggdofa. En samt
. úr því sem komið var, getur
kærleikurinn verið svo mikill að
við þökkum Guði fyrir að gefa
henni lausn. Söknuður okkar er
sár núna þegar hún er horfin frá
okkur og sá söknuður verður
aldrei bættur, en trúin, vonin og
kærleikurinn munu hjálpa okkur
til að milda sorgina.
Fyrir hönd fjölskyldnanna
þakka ég henni af alhug allt sem
hún var okkur. Megi góður Guð
styrkja eiginmann hennar og fjöl-
skyldu hans í þeirra miklu sorg.
Blessuð sé minning Dagmar
Helgadóttur.
Marxs er að minnast
maritt er að þakka.
Guði sé loft fyrir liðna tið.
Margs er að minnast
marxs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(Vald. Briem.)
Gústaf H. Hermannsson.
Ilún fölnaði, bliknaði. fagra rósin mln.
þvi frostið var napurt.
Hún hneigði til foldar hin bliðu bloðin sln
við banastrið dapurt.
En guð hana i dauðanum hneigði sér að
hjarta
«K himinsdýrð tfndraði um krónuna bjarta
Sof. rós min, I ró, I djúpri ró,
(Guðm. Guðmundss.)
Þessar ljóðlínur sóttu á hug
minn, þegar mér barst andláts-
fregn vinkonu minnar, Dagmar
Helgadóttur, morguninn 10. þ.m.
Ég hafði staðið við sjúkrabeð
hennar daginn áður og ljóst var,
að hverju dró. Meðvitundarleysi
hafði tekið við af erfiðri sjúk-
dómsþraut, sem hún hafði borið
með hugrekki og æðruleysi þess
sem er viss um sigur lífsins yfir
dauðanum. Mér varð hugsað til
rósanna í hennar fagra skrúð-
garði, sem nú hneigðu höfuð sín
fyrir fyrstu frostnótt haustsins.
Vinkona mín, Dagmar Helgadóttir
var fædd í Vík í Mýrdal 15. júní
1914. Foreldrar hennar voru
Ágústa Guðmundsdóttir og Helgi
Dagbjartsson, sem bjuggu þar
ásamt sjö börnum sínum.
Ég hef ekki kunnugleika til að
rekja ættir vinkonu minnar enda
er þess ekki þcrf, því hún vitnaði
sjálf um góðar erfðir, með mann-
kostum sínum og fjölþættum eig-
inleikum, sem við samferðamenn
fengum að kynnast í samfylgd