Morgunblaðið - 23.11.1980, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. NÓVEMBER 1980
59
„Hotter than July“ — Stevie Wonder
Aldrei heitari
Wonder hefur sjálfur látið
hafa eftir sér að hann telji það
sína hamingju sem tónlistarmað-
ur að vera blindur, þar sem hann
dæmi og skynji á mun hlutlaus-
ari hátt.
Breiðskífur Wonders eru í allt
um þrjátíu ef allt er talið, en
„Hotter" er sú tuttugasta í röð
stúdíóplatna útgefinna í USA, en
hann er ekki nema þrítugur! Þess
má líka geta að hann byrjaði 12
ára gamall.
Undanfarin tíu ár hefur hann
aftur á móti verið talinn meðal
merkustu skapandi tónlistar-
snillinga á borð við Bob Dylan,
David Bowie, o.s.frv.
„Secret Life Of Plants" náði
einhvern veginn ekki þeim vin-
sældum sem gert er ráð fyrir
þegar Wonder á í hlut. Á þeirri
voru þó nokkur klassísk falleg
Wonder-lög, en lítið um rokkara,
enda gaf viðfangsefnið það held-
ur ekki eftir. En á „Hotter Than
July“, kemur Wonder með fjöld-
ann allan af líflegum lögum í
„reggae“, „boogie“, „funk“,
„discó", „rock“ og „soul“ stílum
auk fallegra ástarlaga. Líklega
er „Hotter" ein „heitasta" plata
Wonders þar sem „pakkað" og
„þjappað" er saman úrvalsefni og
er ekki ólíklegt að allt að fimm
laganna endi sem a-hliðar á
smáskífum.
Sterkasta og merkilegasta lag-
ið á plötunni er lagið „Master-
blaster" sem hefur verið mjög
Einn af allra fremstu
tónlistarmönnum í
popptónlist í dag er
blindi blökkumaður-
inn Stevie Wonder.
Tónlistarunnendur
um víða veröld hafa
tekið tónlist hans sér-
staklega vel á undan-
förnum árum og beðið
eftir hverri nýrri
plötu frá honum.
„Hotter Than July“
kemur í kjölfar
„Secret Life Of
Plants“ sem var nokk-
uð sérstæð og óvenju-
leg plata, þar sem
Wonder lýsir hinu
leynda lífi plantna í
tónum og textum bet-
ur en nokkur sjáandi
tónlistarmaður hefði
hugsanlega gert.
vinsælt að undanförnu. Er það í
fyrsta sinn sem Wonder spilar
gagngert „reggae“ og tekst hon-
um frábærlega upp eins og flestir
hafa eflaust heyrt. Annað sér-
staklega gott lag er hinn unaðs-
fagri ástarsorgaróður, „Lately",
sem hann flytur á einfaldan og
hrifnæman hátt. Wonder er
tvímælalaust einn af betri söngv-
urum í dag, þá sérstaklega með
tilliti til þess hve mikil innlifun
hans er.
„Hotter Than July“ er sér-
staklega tileinkuð blökkumanna-
leiðtoganum mikla Martin Luth-
er King, en Wonder ætlar, ásamt
fjölda annarra að reyna að fá
fæðingardag Kings, 15. janúar,
gerðan að almennum frídegi,
King og friði til heiðurs.
Lokalag plötunnar er einmitt
tileinkað þessum degi og heitir
„Happy Birthday" og bæði gott
sem eitt lag sér og sem sam-
söngslag á borð við „Give Peace a
Chance".
í öðrum texta fjallar hann um
kynþáttamismunun, „Cash In
Your Face“, en þó eru flestir
textarnir fremur saklausir ástar-
og hamingjutextar.
„I Ain’t Gonna Stand For It“
mun víst verða næsta a-hlið á
lítilli plötu, í lengri útgáfu þó en
á LP-plötunni, en þetta „funk/
soul“-lag grípur fljótt og eins er
með „Did I Hear You Say You
Love Me?“
„Hotter Than July“ er enn ein
viðbótin í raðir frábærra platna
á árinu 1980.
HIA
Brecht/Weil-stíl með bakröddum,
„húmor“ og beinskeyttum texta.
„Skateaway" er aftur á móti um
„rúlluskautastelpu" og hvernig
rúlluskautarnir breyttu lífi henn-
ar! Lagið er létt popplag en samt
Straits-lag! Og „Solid Rock“ er
„næstum" því rokklag! Mark
Knopfler hefur hingað til fengið
meira lof fyrir gítarleik sinn en
söng.
En það er söngur Knopflers sem
er ekki síður sérstæður. Hann hálf
hvíslar alla texta sína eins og þeir
séu fluttir í fullum trúnaði til þess
sem er að hlusta, og minnkar það
ekki áhrifin, hvernig hann segir
frá smáatriðum í textum sínum!
I fáum orðum sagt, „Making
Movies“ er besta Dire Straits-
platan til þessa með öllum sjö
lögunum í sama gæðaflokki og
„Sultans of Swing" og „Lady
Writer" á fyrri tveim.
IIIA
Start taka upp
tvö lög á plötu
um þessa helgi
Hljómsveitin Start hefur staríað í nærri heilt ár. og virðist vera að
sækja í sig veðrið síðustu vikur. Start fer í fyrsta sinn inn i stúdio um
þessa helgi að taka upp tvö ný lög á smáskifu sem áætlað er að komi út
i byrjun 1981. Eru þetta lög eftir Jón ólafsson bassaleikara
hljómsveitarinnar og Jóhann Ilelgason. við texta Egils Eðvarðssonar.
en Start hafa flutt þessi iög á bollum undanfarnar vikur og þá undir
nöfnunum „Simple Song“ og „Let'i
I Start eru Pétur W. Kristjáns-
son söngvari, Eiríkur Hauksson
hljómborðsleikari og söngvari,
Jón Ólafsson bassagítarleikari,
Nikulás Róbertsson hljómborðs-
og saxófónleikari, Sigurgeir Sig-
mundsson gítarleikari og Davíð
Karlsson trommuleikari, en hann
tók við af Gústaf Guðmundssyni í
september síðastliðnum. Hljóm-
sveitin hefur að undanförnu verið
Go Back“.
að auka írumsamið efni á dagskrá
sinni, og þá aðallega rokklög, en
bæði lögin sem fara á plötuna eru
rokklög. Eru þeir líka að semja á
fullu og ætla að vinda sér í
breiðskífu á næsta ári ef vel
gengur.
Meðfylgjandi mynd var tekin af
Start á Hótel Borg fyrir stuttu
síðan.
HIA
I>eyr
komu
á
óvart
Hljómsveitin Þeyr kom fram í
fyrsta sinn opinberlega i Norræna
húsinu á þriðjudaginn var. Þegar
væntanleg breiðskifa Þeys var
kynnt undirrituöum fyrir nokkru
kom útkoman skemmtilega og hress-
andi á óvart. Og það fór ekki á milii
mála að hljómsveitin og tónlistin
hennar kom bæði mér og öðrum sem
sáu þá á sínum fyrstu hljómleikum.
ekki minna á óvart.
Þó stuttur tími hafi verið til æfinga
á konsertdagskrá, þar sem stutt er
síðan þeir luku við gerð plötunnar,
fluttu þau um klukkutíma dagskrá
með fimm laganna af plötunni auk
nokkurra laga frá enskum nýbylgju-
rokkurum: Passions, Associates og
Comsat Angels. Magnús Guðmunds-
son söng flest laganna á sinn sér-
stæða máta en lék að auki á hljóm-
borð og gítar. Framkoma hans á
sviðinu var all nýstárleg á íslenskan
mælikvarða en mætti líkja við bland
af Johnny Rotten og Joe Cocker, ef
einhverjir muna þá eftir þeim og hafa
séð þá. Og þar að auki gætir nokkurra
áhrifa frá „Frankenstein“-myndum í
fasi hans en Magnús er fremur hár
maður.
Það fór ekki á milli mála að
„sviðið" eða öllu heldur plássið sem
þeir höfðu til að hreyfa sig á í
Norræna húsinu var vægast sagt of
þröngt. Það gat varla nema einn
liðsmaður hreyft sig í einu, en að auki
Magnúsar er Hilmar Örn Agnarsson
bassagítarleikari líflegur á sviði.
Hilmar virðist vera nokkuð góður
bassaleikari, og var leikur hans þetta
kvöld oft áberandi.
Söngkonan Elín Reynisdóttir söng
tvö lög ein eftir Passions og fór vel út
úr þeim þó þau væri ekki nóg til að
sýna hæfileika hennar en röddin
virðist góð og ekki síðri en flestar þær
sem í dag teljast í framlínunni. Elín
söng að auki ásamt Magnúsi nýtt lag
eftir hann sem gefur næstu plötu á
eftir góð meðmæli, en Þeyr verða með
fleiri nýjar frumsmíðar á næstunni.
Trommuleikarinn Sigtryggur Bald-
ursson stóð vel fyrir sínu, hélt
taktinum stöðugum og sterkum
ásamt Hilmari, en gítarleikararnir
Guðlaugur Óskarsson og Jóhannes
Helgason virtust báðir mjög melód-
ískir og skreyttu tónlistina auk þess
að leika takta á borð við „heavy
metal" hljómsveitir.
Þeir er kannski ekkert einsdæmi í
tónlistarsögunni, en þeir eru grimmi-
lega efnilegir á mælikvarða íslenskra
hljómsveita og efa ég að margar hafi
komið fram betri í fyrsta sinn. Þess
má geta að aðeins einn þeirra hefur
verið í „alvöru spilamennsku" tef
skyldi kalla), Guðlaugur var í hljóin-
sveitinni Lótus og lék á sveitabóllum!
HIA
'tMM
f 'm
(0
r
>
fi)
Q
3)
>
2
0
C
3)