Morgunblaðið - 17.01.1981, Qupperneq 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1981
13
Gunnar Þórðarson, framkvæmdastjóri Plasteinangrunar, ásamt
vélinni, sem fór suður aftur vegna „herðatrésleysis“ á Akureyri.
(mynd á.þ.)
VÖRUFLUTNINGAR
Akureyringa
vantar „herðatré“
Það kann að sjálfsögðu ekki
góðri lukku að stýra þegar engin
„herðatré“ fyrirfinnast í heilum
höfuðstað cn þessar eru nú raun-
ir Akureyringa og leyfir Hlað-
varpinn sér að vitna í Dag á
Akureyri frá því fyrir áramót því
til staðfestingar:
„Þetta atvik leiðir í ljós nauðsyn
þess að á Akureyri sé til „herða-
tré“ sem ræður við 40 til 50 tonn,“
sagði Jón Samúelsson, afgreiðslu-
maður Ríkisskips, en sl. föstudag
kom Coaster Emmy til Akureyrar
með vél sem vegur tæp 40 tonn.
Skipverjar höfðu gleymt að taka
með sér „herðatré" norður og því
var ekki hægt að skipa vélinni á
land. Skipið er væntanlegt aftur
til Akureyrar nk. föstudag með
nægan útbúnað til að ná vélinni
upp.
BRAGSMÍÐAR:
Afmælisvísur til Otta
og lióðstafir um lönd
Magnús Jónsson. kennari og
fræðaþulur i Hafnarfirði og nú-
verandi byggðasafnsvörður þar i
bæ. er maður vel skáldmæltur og
hefur stundum birst eftir hann
kveðskapur i bæjarblöðunum auk
þess sem hann hefur farið með
visur og kviðlinga á ýmsum
mannamótum. Hér getur að lita
smá sýnishorn af kveðskap
Magnúsar.
Fyrra kvæðið, sem Magnús
hefur sniðhent, er frá 1979 og ort
til manns, sem allir Hafnfirð-
ingar þckkja. Ottós W. Björns-
sonar, á 75 ára afmælinu. Siðari
erindin skýra sig sjálf en eins og
kunnugt er, þá eru nafngiftir
nokkuð með sinum hætti á Norð-
urlöndum og hefur Magnús haft
það i huga þegar hann setti
vísurnar saman.
OTTÓ W. BJÖRNSSON
75 ÁRA
Liðin treikvart er nú öld hjá öðlings-
manni.
Þér ég ágæt þakka kynni,
þú ert jatnan hress í sinni.
Lífinu þó lifaö sé í lágum ranni.
auönudís þig örmum spenni,
óskabarn þú sért hjá henni.
Bundna málið oft þér yljar inn úr
skinni.
Vel þín hönd og hreyfing kunni
hest aö beita tamningunni.
Laust viö þjáning langri hérvist Ijúki
þlnni,
fáknum á í friöarranni
fagnaö veröi komumanni.
NOREGUR
Fínt er af fénu þelið,
fjallalíf þess er hnoss.
Horfa á heiöarseliö
Hulda og Ole Foss.
DANMÖRK
Krákan á korniö herjar,
komiö er lauf á trén,
jöröina jafnan erjar
Johannes Pedersen.
SVÍÞJÓO
Verksmiöjuturninn trónar,
trjáviöarsögin hvín,
labba um lendur grónar
Lundquist og Rosengreen.
Nýja Guðbjörgin fær fría upphitun
í nýjasta blaði Sjávarfrétta rákumst við á athyglisverða frétt, undir
fyrirsögninni „Nýja Guðbjörgin fær fría upphitun" og þykir okkur vel við
eiga að birta hana hér í heild:
I hinni nýju Guðbjörgu IS sem verið er að smíða úti í Noregi verður afgasið
— útblásturinn frá aðalvél — notað til að hita upp allt skipið og einnig til að
hita upp svartolíu fyrir brennslu. Þetta er fyrsta íslenska fiskiskipið sem
þannig verður útbúið en nokkur skip nota kælivatn af vél til upphitunar. Með
þessu er nýtt varmaorka sem annars færi beint út í loftið. Við toppálag um
vetrartíma myndi það kosta um 750 þúsund krónur á sólarhring að framleiða
þá orku sem þarna fæst ókeypis. Kunnugir segja að kostnaður við upphitun
venjulegs skuttogara sé um 150 þúsund krónur á sólarhring við mikið álag.
Menn geta síðan leikið sér að því að reikna út hvað megi spara marga tugi
eða hundruð milljónir króna ef allur skuttogaraflotinn nýtti orkuna í
afgasinu á sama hátt.
.. fyrir alla Hafnfirðinga44
t jólablaði Fjarðarfrétta I Hafnarfirði rákumst við á þessa klausu. sem
þeir hafa úr fundargerðum Félagsmálaráðs þar í bæ:
„Lagt fram bréf frá Sigurði H. Guðmundssyni f.h. Víðistaðasóknar og
RK-deildar Hafnarfjarðar þar sem farið er fram á fjárhagsaðstoð til
starfsemi fyrir þroskaheft fólk í Hafnarfirði. Félagsmálaráð mælir eindregið
með að stutt sé við slíka starfsemi, en telur, að slíkt skuli vera fyrir alla
Hafnfirðinga."
M ANN ASKIPTI IHHH
„Reynum að gefa óvilhalla
mynd af Bandarikjunum44
- segir Guðjón Sig-
urðsson, nýráðinn
blaðafulltrúi hjá
Menningarstofnun
Bandaríkjanna
Mannaskipti hafa nú orðið
hjá Menningarstofnun Banda-
rikjanna. Halldór Valdimars-
son. sem gegnt hefur starfi
blaðafulltrúa um nokkurt
skeið, hefur nú látið af þvi
starfi en við því hefur tekið
Guðjón Sigurðsson, sem i nokk-
ur ár hefur unnið i Frihöfninni
á Keflavikurflugvelli. Hlað-
varpinn sló á þráðinn til Guð-
jóns og spurði hann hvernig
honum litist á sig í nýja starf-
inu.
„Það er nú kannski full-
snemmt að segja nokkuð um það
því að ég er bara rétt að byrja
hér, en annars líst mér vel á
þetta og hlakka til að takast á
við þau verkefni, sem starfinu
fyigja."
Og hver eru þau helst?
„Alls konar upplýsingastarf
fyrst og fremst, um flest það,
sem lýtur að Bandaríkjunum og
bandarískri menningu. Sann-
leikurinn er sá, að margir ís-
lendingar hafa fremur fátæk-
lega mynd af Bandaríkjunum og
dregur hún þá gjarna dám af
deilunum um herstöðina. Það er
því hlutverk Menningarstofnun-
arinnar og mitt að vera nokkurs
konar mótvægi við þessa ein-
hliða umræðu og kynna það, sem
fram fer með þjóðinni sjálfri, og
það, sem hún hefur upp á að
bjóða.“
Hvernig er skipulagningu
starfsins háttað?
„Það er gerð áætlun fyrir árið
hvað varðar fyrirlesara og
bandarískt listafólk, sem hingað
kemur, og auk þess er stundum
Guðjón Sigurðsson
efnt til ráðstefna í samráði við
íslensk félagasamtök. Nú í
íebrúar nk. verður t.d. blaða-
mannaráðstefna, sem Blaða-
mannafélag Islands gengst fyrir
í samvinnu við Menningarstofn-
unina, en þar verða gestir tveir
bandarískir ritstjórar, frá stór-
blöðunum International Herald
Tribune og New York Times.
Eg vil svo ekki gleyma að geta
bókasafnsins, sem er allmikið að
vöxtum og mikinn fróðleik þar
að finna, sem auðvitað er ekki
einskorðaður við bandarísk mál-
efni. Mig grunar þó, að safnið sé
ekki nýtt sem skyldi og stafar
það líklega af ókunnugleika."
Er þá ekki næst fyrir höndum
að hrinda af stað allsherjar
áróðursherferð?
„Ja, það er nú það. Ef það er
eitthvað, sem mér er uppálagt í
þessu starfi, þá er það að forðast
allan áróður eins og heitan
eldinn. Við reynum að kynna
það, sem hér fer fram, á hlut-
lausan hátt og gerum okkur far
um að gefa óvilhalla mynd af
Bandaríkjunum og bandarísku
þjóðlífi," sagði Guðjón Sigurðs-
son að lokum.
Hlaðvarpinn óskar Guðjóni
Sigurðssyni velfarnaðar í nýja
starfinu.
HLAÐVARPINN
FORNLEIFAFRÆÐI
Minjar um norræna menn
eða drukkna Eskimóa?
Þórshamarinn i IJngava.
„Á köldum hjara Ungava í Norður-Quebec er
undarleg steinmynd í hamarslíki, sem enginn
hefur fundið skýringu á. Jafnvel gömlu skinna-
veiðimennirnir forðuðust Ungava því að veturn-
ir eru harðir og á sumrin er þar þokusamt og
kaldranalegt."
I Lögbergi-Heimskringlu nú fyrir skömmu
segir frá grein eftir fornleifafræðinginn Thom-
as E. Lee við Laval-háskóla í Quebec, sem birtist
í blaðinu The Canadian fyrir nærri tveimur
árum. Til upphafsorða greinarinnar er vitnað
hér að framan.
Thomas E. Lee heldur því fram, að hann hafi
nú komist að því hvað steinmyndin eigi að
tákna. Hér sé á ferðinni Þórshamar, sem sanni
að norrænir menn hafi verið þarna á ferð fyrir
langa löngu. Þórshamarinn hafi þeir notað sem
leiðarmerki, þegar þeir beindu skipum sínum að
ósum Payne-árinnar. Þar sé einnig kominn
Skuggafjörður, sem segir frá í fornum sögum og
muni nafnið dregið af hinum þrálátu þokum,
sem þarna ríkja.
Á eyjunni Pamiok í Skuggafirði eru gamlar
húsarústir og upp með Payne-á hafa svo fundist
þorpsrústir, sem Lee segir að séu með norrænu
lagi. Allt þetta, segir Thomas E. Lee, sýnir og
sannar að norrænir menn voru þarna á ferð
mörgum öldum á undan Kolumbusi.
Ekki eru þó allir fornleifafræðingar á sama
máli og Lee um steinmyndina sérkennilegu og
hafa sumir getið sér til, að drukknir Eskimóar
hafi hrófað henni upp í ölæði.