Morgunblaðið - 14.03.1981, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. MARZ 1981
25
Hornafjarðarflugslysið:
Aðsiglingin að slysstað
Þessar myndir, sem Skúli Waldorfí á Höfn í Hornafirði tók þegar
björgunarsveitarmenn komu að flaki Piper-flugrvélar Flugfélags
Austurlands i fyrradag, sýna vel aðstæður á slysstað i þeirri
niðdimmu þoku sem lá yfir. Allt í einu grillti í flakið úti á firðinum og
flugmanninn uppi á þaki vélarinnar og á meðan báturinn siglir að
flakinu má sjá flugmanninn berja sér til hita og á neðstu myndinni
sést vel hvernig flugvélin brotnaði, en flugmaðurinn komst út um
þakið á vélinni.
Bent A. Koch:
Forseti íslands í
Kaupmannahöfn
Hver sá sem hefur fengið tækifæri til að skyggnast
bak við tjöldin við opinbera heimsókn þjóðhöfðingja
mun vita hversu óendanlega mikill undirbúningurinn
þarf að vera, áður en hægt er að halda hina glæstu
frumsýningu og þjóðhöfðingjarnir tveir heilsast á
flugvellinum.
Svo mánuðum skiptir hefur fjöldi manns í báðum
löndum unnið að undirbúningi heimsóknarinnar allt
niður í minnstu smáatriði. Því er það ekkert undarlegt,
þótt sumir hafi á stundum spurt, hvort heimsóknir af
þessu tagi séu hinnar miklu fyrirhafnar — og peninga!
— virði.
Að aflokinni hinni opin-
beru heimsókn Vigdísar
Finnbogadóttur forseta í
Kaupmannahöfn er enginn
sem spyr um þetta. Sjaldan
hefur opinber heimsókn ver-
ið jafn velheppnuð frá upp-
hafi til enda og flutt boð og
kveðjur frá öðru landinu til
hins í jafn ríkum mæli.
Að öllu jöfnu sýna danskir
fjölmiðlar — blöð, útvarp og
sjónvarp — opinberum heim-
sóknum ekki mikinn áhuga.
Það birtast nokkrar myndir
og myndatextar og hinar
opinberu ræður í hátíðar-
veislu drottningar í höllinni
sendar út. En umfram það
fara heimsóknir af þessum
toga fram án þess að vekja
verulega athygli.
Þessu var allt öðru vísi
farið við hina nýafstöðnu
heimsókn. Dögum saman var
ísland á allra vörum í Dan-
mörku, þrjú kvöld í röð sýndi
sjónvarpið stóra hluta úr
dagskránni og á hverjum
degi blasti mynd forsetans
við á forsíðum dagblaðanna
og í löngum greinum. Það er
ekki pfmælt að með þessu
hafi ísland öðlast velvilja
sem annars er mjög erfitt —
og mjög dýrt — fyrir eina
þjóð að ávinna sér erlendis.
Það er einungis hægt að geta
sér til um, hvaða árangri
þetta mun skila fyrir út-
flutning íslendinga og ferða-
mannastraum til landsins,
en það leikur enginn vafi á,
að heimsóknin mun einnig
skilja eftir sig áþreifanleg
spor að þessu leyti.
Hvers vegna tókst þessi
opinbera heimsókn — hin
fyrsta sem Vigdís Finnboga-
dóttir fer — svona afburða
vel? Svarið er einfalt: Vegna
Vigdísar Finnbogadóttur.
Skömmu eftir kosninga-
baráttu milli fjögurra fram-
bjóðenda og sigur sem
byggðist á u.þ.b. þriðjungi
atkvæða má gera ráð fyrir að
skoðanir séu skiptar á ís-
landi um Vigdísi Finnboga-
dóttur.
Það er íslenskt málefni. En
sem íslandsvinur, er stendur
öllum íslenskum flokkum
jafn nálægt — og fjarlægt —
og sem einn þeirra er fylgdu
forsetanum mjög náið meðan
á dvöl hennar stóð í Dan-
mörku þessa daga, er mér
ljúft að bera því vitni að hún
gegndi starfi sínu sem for-
seti íslands af framúrskar-
andi dugnaði.
Með miklum persónutöfr-
um, greind og öruggri til-
finningu fyrir kringumstæð-
um hverju sinni, lék hún það
hlutverk sem er nú einu sinni
krafist af þjóðhöfðingja við
þannig tækifæri. Orðið
„hlutverk“ er rangt, því að
Vigdís forseti vann hjörtu
Dana einmitt með því að
fara út fyrir hið rígbundna
hlutverk og vera manneskja
— nútímaleg, frjálsleg, ís-
lensk kona.
Það var ekki síst vegna
framkomu hennar á hinum
fræga blaðamannafundi.
Eg efast um að Islendingar
viti almennt hversu einstakt
þetta atriði á hinni opinberu
dagskrá var. Það hefur aldrei
áður gerst að drottningin (né
faðir hennar) hafi fallist á að
standa andspænis 350 blaða-
mönnum og berskjalda sjálfa
sig fyrir framan opin hljóð-
nema og sjónvarpsskerm
(með engan verndarskerm).
Það var töluvert í húfi fyrir
drottninguna, forsetann og
skipuleggjendurna. Hér var
allt lagt undir og spilað
djarft.
Eftir á er enginn í vafa um
að þær höfðu sigur í því spili.
Skarpar gáfur beggja aðal-
persónanna, hæfileiki þeirra
til að svara stutt og laggott
og kímnigáfa þeirra stuðluðu
að því að fundurinn varð
einn vinsælasti þáttur sem
komið hefur í sjónvarpi, efni
hans endursagt og lofað í
marga dálka greinum í
dagblöðunum. Þar sem fund-
urinn svo þar að auki var
hinn fyrsti sinnar tegundar,
var hann einnig sögulegur.
Áætlað er að u.þ.b. þrjár
milljónir Dana hafi séð út-
sendinguna (hún var endur-
sýnd) eða hafi fylgst með
beinni útsendingu útvarpsins
og hafi þannig ekki einungis
komist í kynni við tvo
áhugaverða persónuleika
heldur einnig fræðst um ís-
land.
Við þennan fjölda má bæta
þeim áhorfendum víða um
Evrópu sem sáu stutta kafla
úr útsendingunni. Sjálf Hol-
landsdrottning hefur beðið
um eintak af henni.
Er BT skrifaði þvert yfir
forsíðuna næsta dag: „Bravo
stúlkur. Ykkur tókst glæsi-
lega“, voru það orð a sönnu, á
sama hátt og allir vilja taka
undir orð Politiken er það
fullyrðir: „Vigdís forseti hef-
ur í sinni fyrstu opinberu
heimsókn vakið svo hlýja og
glaðværa aðdáun á sjálfri sér
og á Islandi að það er hægt
að snerta hana.“
Því er ekki að neita að þeir
mörgu sem höfðu tekið þátt í
undirbúningi þessarar fyrstu
heimsóknar Vigdísar forseta,
með sendiherra íslands í
Kaupmannahöfn, Einar Ág-
ústsson, í fararbroddi, voru
þreyttir þegar heimsókninni
lauk. Þannig var og um dr.
Selmu Jónsdóttur og Jóhann-
es Jóhannsson listmálara
sem höfðu tekið að sér hið
viðamikla verkefni að velja
og setja upp frábæra sýningu
á íslenskri nútímalist. En
það mildaði þreytuna að laun
erfiðisins voru uppskorin
ríkulega. v
Vigdís Finnbogadóttir
kom, sá og sigraði.
Koch stjórnar hinum sögufræga fundi.