Morgunblaðið - 03.10.1981, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 1981
V vVI “ *1981 Univarad Pr«« Syndicot* •r ^ V betta h.er Qerir fúar/örvA. ofo ötufcmjúkum þfðeLurH.w

... að halda í
hendina á henni
vid flugtak.
TM Fteg U.S. Pat Oft. —all rights reserved
e 1961 Los Angeles Tims Syndicate
8S1 fiu
l>að eru alltaf einhverjir, sem
láta peningana stína sér til hof-
uðs!
Nú verður þú framveKÍs að
halda taktinn ... María!
HÖGNI HREKKVISI
/( AfTTA MUA/ H&MAT/T*r</A/0 C/&
3/?JAl(/qi/ 8/a/c/ .. "
Umgengni í sameigmim húsa
- stórt vandamál hér víða N^,rdi"US ,yrirN“
Elsa skrifar:
„Ágæti, gamli Velvakandi:
Það hefur mikið verið skrifað og
skrafað um húsnæðisvandamál
undanfarið, um rétt leigjenda og
húseigenda o.s.frv. Eitt er það sem
ég er hissa á hve lítið er fjallað um
og það er umgengni í sameignum
húsa, og á ég þar sérstaklega við
svokölluð tví- eða þríbýlishús. Ég
held, að þetta sé stórt vandamál
hér víða, og er reyndar viss um
það.
Ilvílík sjón
Nú skal ég segja ykkur sögu. Ég
frétti á dögunum, að íbúð í tveggja
hæða húsi, sem ég tilgreini ekki
nánar, væri til sölu. Fékk ég leyfi
til að berja hana augum. Ibúðin
var mjög falleg, vel um gengin,
eins og best verður á kosið, og ég
fékk sannarlega áhuga á henni.
Nú bað ég frúna um að fá að sjá
þvottahúsið og geymslu, sem
hvort tveggja var í kjallaranum.
Drottinn minn, hvílík sjón! Fyrst
var nú stiginn yfirfullur af skó-
drasli og öllu sem nöfnum tjáir að
nefna. Það var ekki á færi annarra
en línudansara að komast þarna
um. Og ekki tók betra við þegar
komið var niður í ganginn. Rúm-
dýnur, ekki í sem geðslegustu
ástandi, trónuðu uppi við vegg og
þar ofan á lágu fatadruslur í hrúg-
um, og höfðu sýnilega legið þarna
lengi sumar hverjar. Mér varð
orðfall, en aumingja konan varð
til að rjúfa þögnina: „Já, þetta er
ekki gott, við höfum reynt með
góðu og beðið fólkið um að fjar-
lægja þetta, en án árangurs, eins
og sjá má. Kannski myndi þetta
breytast, ef hingað kæmi nýtt
Illýtur að vera
eitthvað brenglað
En ég var ekki á því að taka
áhættuna. Samt datt mér í hug,
þar sem ég veit að margir eiga við
þennan vanda að stríða í sambýli
sem þessu, að þetta fólk gæti
stofnað samtök sín á milli og
reynt að uppræta svona yfirgang
og frekju. Það eru áreiðanlega
stofnuð samtök af minna tilefni,
því að þetta er ekki lítið mál fyrir
þann sem lendir í hremmingunni.
Það hlýtur að vera eitthvað
brenglað fólk, sem leggur svona-
lagað á sambýlinga sína. Það get-
ur jafnvel verið fínt í stofunum
hjá því, en það sýnir okkur aðeins
yfirborðið. Á þessu þyrfti endilega
að verða breyting, en hvernig hún
getur orðið, það veit ég ekki. Veist
þú það, Velvakandi?"
Verður að vera „fútt44 í þessu
Menn ta.sk ólahnsar-
Bjóðið þá velkomna
með kaffi og kökum
Ibúi í Veaturhae skrifar
k.- rkki orða bundist yfir
þeim skrilslátum og villimennsku
•em virðist sllsráðsndi í busa-
vigslum framhaldsskólann* Oaéa
rikjandi yfir þessum málure. Mér
fyndist ekki mikið. þótt sumir
nemendur hefðu hsett við að láta
SSffSr^ me4 ** ^
.J2Í h*!'r «kki menntaskólum
landsins að taka svona á móti nýj-
um nemendum. sem síðar eit
íWia ábyrgðarstöðum &>
fram á það við h«.tv
menntamálaráðherra að hanr
máJi þessu gaum og fylgist
viðkvæmum sálum (með }
!S^m'kkik*r*
T*kií Verslunarskólann ,|
VI fynrmynrtn, og bjóöifl „ýj,
l*K» velkomna í kaffi og koku
ekemmtiatriði. Heð emlmgn t
fynr birttnguna o* einltegri
umej þemi .triðamenn.k, ej
™v ekki njeeta hauat'
0724-922.r> skrifar:
„Kæri Velvakandi:
„Ibúi í Vesturbæ" skrifar í
dálka þína á þriðjudag, 29. sept-
ember, og er hneykslaður á busa-
vígslum menntaskólanna. Þegar
ég las þessa grein, langaði mig allt
í einu til að láta álit mitt í Ijós.
Nemendur 1.—4. bekkjar
menntaskólanna eru frá 16—20
ára gamlir, sem sagt ungt fólk
með húmor. Busavígsla er ógleym-
anlegur atburður, endurminning
frá skólaárunum. Við höfum öll
einhvern tíma verið ung. Þetta er
aðeins saklaus skemmtun. Mikið
hlýtur unga stúlkan eða pilturinn
að vera viðkvæm sál, ef þau þola
ekki að vera dýft ofan í vatn, jafn-
vel þó að það sé fúlt. Það er of
hversdagslegt að fá bara kaffi og
meðlæti, það verður að vera svolít-
ið „fútt“ í þessu. Ég hef átt þrjú
börn, sem hafa stundað nám í
menntaskóla. Öll eru þau sam-
mála um, að busavígslan sé
ógleymanleg reynsla. Eg vona
bara, að menntamálaráðherrann
fari nú ekki að skipta sér af þessu;
hann hefur líklega nóg á sinni
könnu. Enginn verður óbarinn
biskup."
Þessir hringdu . .
Eftir hvern
er kvæðið?
St. Þ. hringdi og sagði: — Það
eru u.þ.b. 50 ár síðan ég heyrði
eftirmælakvæði nokkurt og fjal-
laði það um konu, sem ég veit
ekki hver var. Ég man aðeins
eitt erindi úr upphafi kvæðisins
og það seinasta held ég. Byrj-
unin er svona:
Þú vildir alla jfleðja en engan græta,
þín glefti var að líkna, friða og kæta.
Þó ættir þú ei auð af nægtasafni,
þú ððrum veittir hjálp í Drottins nafni.
Og lokaerindið er:
Nú er þín sál um sólar gullnu hliðin
í sælustaöinn hugur þreyja liðinn.
Kg blessa þig og mun þín ætíð minnast,
við munum þar hjá Drottni um síðir finnast.
Velvakandi góður, getur ekki
verið að einhver lesenda þinna
kunni betur en ég og muni það
sem á vantar, svo og nafn höfun-
dar og þess sem um er ort?
Meira af
harmonikku-
músík
Björn Sigtryggsson hafði
samband við Velvakanda og
hafði eftirfarandi að segja: —
Mér líkar óhemjuilla við músí-
kina sem þeir spila á útvarpinu.
Hún var miklu betri fyrir stríð.
Ég vil fá meira af harmonikku-
músík, nikkan er það sem lífgar
fólk upp. Það er t.d. alltaf gaman
að heyra í honum Örvari Krist-
jánssyni, og hvað mætti ekki
gera fyrir alla þá peninga sem
fara í þessar sinfóníur. Það er
hart að hafa útvarp og borga af
því og geta helst aldrei hlustað á
það. Meira að segja í harmon-
ikkuþættinum eru eintómir
útlendingar, eða svo gott sem,
a.m.k. allt of lítið af íslenskum
harmonikkuleikurum.
Leiðrétting
Á fimmtudaginn fengu þær
Ragnheiður Ásta Pétursdóttir og
Gerður G. (Guðmundsdóttir)
Bjarklind hlýjar kveðjur og
þakkir hér í þættinum frá
„hlustanda". Svo óheppilega
vildi til að rangt var þá farið
með skammstöfun á föðurnafni
Gerðar og biður Velvakandi
hana afsökunar á því.