Morgunblaðið - 06.12.1981, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. DESEMBER 1981
„Abbie Putnam í „Undir álminum" er
eitthvað það besta sem hefur komið
fyrir mig í leikhúsinu." Ragnheiður í
hlutverki Abbie á sviðinu í Iðnó.
19
Það er óskaplega mikils virði að fara út á
land til að setja verk á svið. Þá öðlast maður
tækifæri til að kynnast fólki úr öllum stétt-
um. Það er svo annað mál, að það er hreint
ótrúlegt hvað áhugamannaleikfélögin eru
öflug og hvað þetta fólk leggur mikið á sig.
Hvað margir fórna miklum tima til að geta
verið með í leiksýningu. Fólk vinnur fulla
vinnu og æfir svo á kvöldin og um helgar,
iðulega fram á nótt. Og það eru ekki bara
þeir sem taka þátt í sýningunni, sem verða
að færa fórnir fyrir þetta, heldur aðstand-
endur þeirra líka.
Það er sjálfsagt ekkert sældarlíf að búa
með atvinnuleikara sé maður ekki í þessum
bransa sjálfur. Vinnutíminn stangast þá á
og þegar frumsýning nálgast kemst fátt
annað að. Maður hugsar hvorki né talar um
annað. En þetta er nú reyndar ekki sérstakt
vandamál leikara, því eins og í pottinn er
búið núna, þá hefur fólk almennt ósköp lít-
inn tíma til að vera saman. Allir eru alltaf
að vinna og keppa við tímann til að hafa upp
í skattana og allir eru meira eða minna
stressaðir."
Ládauðir dagar
„Þú meinar svona venjulegur dagur? Það
er sko óvenju rólegt hjá mér núna, því ég er
ekkert að æfa í svipinn. En venjulegur dag-
ur. Ja, mér finnst gott að vakna svona um
áttaleytið og fara í sund, þá er ég hress og
endurnærð þegar ég kem á æfingu klukkan
tíu. Æfingin er svo til tvö eða fjögur eftir
því hvar við erum stödd með verkefnið. Ef
ég er að vinna uppi í útvarpi, er ég þar frá
hálffimm til sjö og oft er sýning um kvöldið,
frá klukkan hálfníu til ellefu. Eftir sumar
sýningar er ég lengi að vinda ofan af mér
þegar ég loks kem heim. Ég fæ mér kaffi-
bolla og eitthvað að borða, því það er ekki
gott að borða mjög mikið fyrir sýningu.
En svo koma líka svona dagar eins og
núna, þegar ekkert er að gera nema ein sýn-
ing á kvöldin. Þeir dagar fara iðulega í pen-
ingaáhyggjur. Þetta kemur í gusum. Geysi-
legar tarnir en svo ládautt á milli. Núna er
ládautt."
Krakkar hvíslast á
„Yfirleitt verð ég ekki vör við að fólk
bregðist öðruvísi við mér en öðrum, sem bet-
ur fer. Ég held að þetta sé mun erfiðara
fyrir popparana til dæmis. Þó fer ekki hjá
því, þegar um hluti eins og Útlagann eða Öt
í óvissuna er að ræða, að fólk horfir svolítið
á mig og finnst það þekkja mig. Krakkar
hvíslast á þegar maður gengur framhjá. Ég
held að flestir geri sér fullkomlega grein
fyrir því að þetta er okkar lifibrauð og þótt
starfið sé á margan hátt spennandi og fram-
andlegt, þá er það svo sem ekkert merki-
legra en hvað annað sem fólk vinnur við.
Það fylgir þessu lífi enginn „glamúr" hér
eins og vestur í Hollywood. Ef fólk þekkir
mig á götu getur það í raun allt eins verið
vegna þess að við höfum verið á sama tíma í
laugunum eða eitthvað.
Oþægilegt? Nei, nei. Ekki nema þá þegar
ég hleyp út í búð alveg eins og drusla og
kannski bólgin um augun eftir grátinn í
Undir álminum kvöldið áður. Þá vil ég nátt-
úrulega heist að það sjái mig ekki nokkur
maður. En hitt er svo auðvitað gaman þegar
ókunnugt fólk lýsir ánægju sinni með
eitthvað sem maður hefur gert.
Það er ekkert ákveðið á dagskránni á
næstunni, nema hvað ég verð líklega með í
öðru verkefni hjá Leikfélaginu eftir áramót.
Að undanförnu hef ég haft svolítið að gera
við auglýsingalestur í jólasúpunni. Dautt
tímabil er fyrirsjáanlegt. En það er svo sem
nóg annað að gera. Hér þarf að fara að mála
og svo þarf að kaupa jólagjafir og skrifa á
kort og allt það.“
Það er orðið dimmt úti. Við búin að vera
að tala saman næstum þvi myrkranna á
milli. Ragnheiður þarf að komast í búðir. Ég
niður á blað að kaldhamra fréttir úr veru-
leikhúsinu.
SIB
Erlendar bækur
tílgjafa
- hagstætt verð!

Bókabúð Steinars
Bergstaðastræti 7
sími 16070
NÝR
LITMYNDALISTI
ÓKEYPIS
Komiö, hringiö eóa skrifiö
og fáiö nýja MICROMA
litmyndalistann ókeypis.
FRANCH MICHELSEN
ÚRSMÍÐAMEISTARI
LAUGAVEGI 39 REYKJAVÍK SÍM113462