Morgunblaðið - 04.03.1982, Síða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. MARZ 1982
Heggur sá er
hlífa skyldi
- eftir Júlíus fíafstein
Sjálfstæðisflokkurinn er stór
flokkur sem jafnan hefur borið
gæfu til að sameina mismunandi
sjónarmið borgarlegra afla inna
sinna veggja. Hann hefur verið
opinn fyrir skoðanaskipti og ætíð
sýnt umburðarlyndi þeim öflum
sem hafa viljað fara aðrar leiðir
en flokksforustan hverju sinni.
Þetta hefur verið styrkur flokks-
ins og m.a. gert hann að lýðræðis-
legasta þjóðmálaafli landsins. Það
er skoðun mín að það eigi að vera
keppikefli hans að sameina borg-
aralega hugsandi fólk innan sinna
vébanda og með því afli m.a. að ná
meirihluta á Alþingi íslendinga, í
borgarstjórn Reykjavíkur og sem
víðast í bæjar- og sveitarstjórnum
landsins. Þá væri hægt að víkja
frá þeirri óheilla þróun sem nú
ríkir í íslenskum stjórnmálum,
sameina þjóðina til nýrra átaka og
betri lífskjara. Án slíks afls með
sjálfstæðisstefnu í forystu er
ólíklegt að breytingar verði í ís-
lenskum þjóðmálum.
Framundan er hörð kosninga-
barátta þar serm við sjálfstæðis-
menn ætlum að vinna meirihluta í
borgarstjórn Reykjavíkur og
stækka hlut okkar í bæjar- og
sveitarstjórnum og þar með að
stíga fyrsta skrefið að því að
draga úr áhrifum kommúnista í
þjóðmálum almennt sem því mið-
ur eru orðin allt of mikil m.a.,
vegna sundrungar í Sjálfstæðis-
flokknum. Sigur vinnst ekki ein-
vörðungu með fögrum orðum og
fyrirheitum. Þar verður að koma
til mikil vinna, góður málefna-
grundvöllur og samstaða allra
sjálfstæðismanna.
Sjálfstæðismenn í Reykjavík
samþykktu framboðslista sinn við
borgarstjórnarkosningarnar í vor
á fundi fulltrúaráðs Reykjavíkur-
félaganna fimmtudaginn 11.
febrúar sl. All miklar umræður
urðu um skipan listans sem voru
mjög málefnalegar. Á fundinn
komu fram þrjár breytingartillög-
ur við tillögu kjörnefndar, sem
efnislega gengu í sömu átt og voru
því tvær þeirra dregnar til baka í
lok fyrrnefndra umræðna. Breyt-
ingartillaga sú er þá stóð eftir
flutt af Jóni Magnússyni, fyrrver-
andi formanni SUS gerði þá ráð
fyrir breytingu við tillögu kjör-
nefndar frá 11. til 22. sætis í sam-
ræmi við niðurstöðu prófkjörs
sem 6000 flokksbundnir sjálfstæð-
ismenn tóku þátt í. Flutningsmað-
ur tók fram að hér væri um
grundvallaratriði að ræða en ekki
deilur um persónur. Þegar að af-
greiðslu málsins kom úrskurðaði
fundarstjóri að hann myndi láta
greiða atkvæði um hvert sæti
fyrir sig, en því var mótmælt af
flutningsmanni, sem fór fram á,
að tillagan væri borin upp í heild
samkvæmt efni sínu, en fundar-

HCNERFALLEG
finnst þétekkí?
Nýkomnar stórglæsilegar peysur úr
nýju og einstaklegaskemmtilegu garni,
Sunday Angora.
Margar fleiri bráðfallegar peysur frá
aðeins 179.-
HAGKAUP
Skeifunni15
4
„Ummæli eins og þau
sem Morgunblaðið við-
hefur um trúnaðarmann
í röðum Sjálfstæðis-
flokksins í fyrrnefndum
Staksteinum eru ekki
sæmandi jafn góðu
blaði sem Morgunblað-
inu.“
stjóri úrskurðaði að það skyldi
ekki gert. Það var ekki hugmynd
mín með þessum skrifum að ræða
þennan þátt málsins heldur eftir-
málan sem fraið hefur fram á síð-
um Morgunblaðsins.
í umfjöllum sinni um samþykkt
fulltrúarráðsfundarins segir
Morgunblaðið svo ónákvæmlega
frá að hlutirnir slitna úr sam-
hengi við raunveruleikann. Því til
staðfestingar ætla ég að benda á
nokkur atriði.
1. Á baksíðu Morgunblaðsins
þann 12. febrúar sl., segir:
„Tvær tillagnanna voru dregn-
ar til baka, áður en til atkvæða-
greiðslu kom, en síðasta tillag-
an um fyrrnefnda skipan list-
ans (þ.e. tiilaga Jóns Magnús-
sonar) kom heldur ekki til at-
kvæða, þegar nokkrir fram-
bjóðendur lýsti því yfir að þeir
myndu taka sæti á lista í sam-
ræmi við tiliögu kjörnefndar,
en ekki í samræmi við tillög-
una.“ (Tilv. lýkur). — Hér vant-
ar töluvert á nákvæmni í frá-
sögn blaðsins. Staðreyndin er
þessi: Þegar fundarstjóri hafði
úrskurðað að tillaga Jóns
Magnússonar yrði ekki borin
upp eins og flutningsmaður
hafði óskað, heldur yrði að fara
fram kosning milli einstaklinga
um einstök pseti sem enginn
hafði áhuga á, og allra síðast
frambjóðendur. Þá og fyrst þá,
gáfu þeir frambjóðendur sem
hlut áttu að máli, þar á meðal
sá er þetta ritar, til kynna að
þeir myndu taka sæti sam-
kvæmt tillögu kjörnefndar. Hér
hefði Morgunblaðið mátt skýra
nákvæmar frá til þess að les-
endur blaðsins fengju rétta
mynd af því, sem gerðist.
2. Morgunblaðið heldur áfram í
leiðara þann 13. febrúar sl.,
vitnar til fundarins og segir
m.a. efnislega að þegar til átti
að taka hefði breytingartillag-
an koðnað niður, þar sem engir
frambjóðenda vildu ljá tillög-
unni lið. Hér fer Morgunblaðið
aftur þá leið að skýra ekki
nægilega nákvæmlega frá
gangi mála. Til þess kom aldrei
að frambjóðendur styddu eða
höfnuðu tillögunni. Tillagan
fékkst aldrei uppborin eins og
fram hefur komið og því út í
hött að tala um að eitthvað hafi
koðnað niður.
3. Gústaf Níelsson, stjórnarmað-
ur í SUS, ritar grein um fund-
inn í Morgunblaðið 18. febrúar
sl. I grein sinni deilir Gústaf á
frásögn Morgunblaðsins og seg-
ir m.a.: — „Og satt best að
segja hélt ég að jafn virðulegt
blað og Morgunblaðið mundi
skýra námkvæmlega frá gangi
mála, úr því að fundarins var á
annað borð getið, en ekki láta
sitja við hálfkveðnar vísur."
Ekki hefir Morgunblaðinu alls-
kostar líkað þessi gagnrýni því
í blaðinu þann 20. febrúar sl. í
Staksteinum undir fyrirsögn-
inni „Leiðinleg iðja" ræðst það
harkalega að Gústaf, frásögn
hans og afstöðu til fulltrúa-
ráðsfundarins. Lokaorð Morg-
unblaðsins um grein Gústafs
Níelssonar snýr blaðið upp á
sjálfstæðismenn og segir — að
sjálfstæðismenn væru orðnir
dauðþreyttir á þeim sem þessa
óþurftaiðju stunda. Hvaða
óþurftaiðju? Þá, að vera ekki
Morgunblaðinu sammála þegar
það vill einrátt vera í frásögn
af störfum og ákvörðunum sem
teknar eru í Sjálfstæðisflokkn-
um.
Ummæli eins og þau sem Morg-
unblaðið viðhefur um trúnaðar-
mann í röðum Sjálfstæðisflokks-
ins í fyrrnefndum Staksteinum
eru ekki sæmandi jafn góðu blaði
sem Morgunblaðinu. Sjálfstæðis-
flokkurinn og Morgunblaðið hafa
átt samleið í þjóðmálabaráttunni
á liðnum áratugum, fyrst og
fremst á málefnalegum grund-
velli. Það er því ástæða til að
benda á að skrif og ummæli af
blaðsins hálfu sem í þessari grein
er vitnað til er einvörðungu vatn á
myllu andstæðinga okkar sjálf-
stæðismanna og munu aðeins
skaða þann er síst skyldi, þ.e.
Sjálfstæðisflokkinn. Af slíku er nú
þegar nóg komið.
„Hvenær fæ ég
að stjórna
fjölleikahúsinu ? “
Föstudagskvöldið 12 febr. sl.
var á dagskrá þýska sjónvarps-
ins (ARD) stórmerkilegur
fréttaskýringaþáttur frá Bonn.
Stjórnandi og raunar öllu frem-
ur fréttatúlkur var hinn frábæri
fréttamaður Nowottny. Lesend-
um til nánari skýringar má
hreinlega nefna Nowottny hann
Ómar Ragnarsson þeirra hér í
Þýskalandi. Hann hefur einstakt
lag á að leiða hlustendur sína í
allan sannleik um hinn hjáróma
hljóm í glamuryrðum atvinnu-
stjórnmálamanna, sem allir
þykjast vera að bjarga öllum, en
eru einungis að bjarga eigin
skinni. Nowottny túlkar á mein-
fyndinn hátt — án þess þó að
vera of hæðinn — málalengingar
og útúrsnúninga atvinnumann-
anna, þegar þeir eru í löngu máli
að segja hreint ekki neitt.
Aðalefni þáttarins var að
sjálfsögðu málefni númer eitt í
v-þýska þinginu: atvinnumála-
pakki stórnarflokkanna SPD og
FDP. Nowottny byrjaði samt
þáttinn á einni gleðifrétt: Sam-
kvæmt eindreginni ósk Schmidt
kanslara og Genscher aðstoðar-
kanslara hefðu ýmis vestræn
fyrirmenni þegið boð þeirra um
að heimsækja höfðuðstaðinn í
byrjun sumars. Ekki veitti þeim
af dálitlum glans og veisluhöld-
um því að blessaðir kapparnir
stæðu í ströngu þessa dagana.
Ekki fengi einu sinni nafnið „at-
vinnumálapakki" að vera í friði
fyrir stjórnarandstöðunni, því
að nú hefði Helmut Kohl, kansl-
araefni CDU/CSU, komið fram
með nýjan „pakka“, þar að auki í
7 iiðum. í heldur lauslegri þýð-
ingu nefnist þeirra „pakki“:
Varnarþættir til eflingar og
uPPbyggingar hinu hrjáða efna-
hagslífi (af völdum SPD/FDP).
Meðan Nowottny upplýsti
okkur um hina 7 liði, voru birtar
svipmyndir úr þýska höfuð-
staðnum. Þar var að sjálfsögðu
aðalstjarnan Helmut Hohl, er
hann var sýndur á gangi um
þingið og í spjalli við sam-
flokksmenn sína í sól og blíðu.
Það virðist vera samkenni á for-
ystumönnum CDU/CSU að þeir
eru vel í holdum og er þar Kohl
engin undantekning, þótt fríðari
sé hann sýnum en Stauss. En
Nowottny bætti um betur og
meðan Kohl var sýndur í bak og
fyrir var leikið hið hugljúfa laga
ABBA: I have a dream. Now-
ottny fannst semsé vanta botn-
inn í tillögur Kohl og félaga, því
að andstaðan neitar staðfastlega
t.d. hækkun á söluskattinum úr
13% í 14% og ýmsum öðrum að-
gerðum, sem stjórnin hyggst
beita til stuðnings atvinnulífinu
Ágreininur í stjórn-
arflokki Suður-Afríku
^ Höfðaborg, Ap.
ÁGREININGUR er kominn upp í Þjóðarflokknum í Suður Afríku,
sem þar fer með stjórn og munu nokkrir þingmanna hafa í hyggju að
ganga úr flokknum eftir átök um helgina.
í atkvæðagreiðslu um að
deila valdi með fólki af öðrum
kynstofni en hinum hvíta urðu
nokkrir mjög afdráttarlausir
kynþáttaaðskilnaðarsinnar
undir og vakti það mikla reiði
þeirra. Blöð í S-Afríku birtu í
morgun viðtal við Andies Tre-
urnicht, sem hafði verið for-
vígismaður Þjóðarflokksins í
Transvaal, þar sem hann lýsti
því yfir að hann myndi segja
skilið við flokkinn. Treurnicht
og 35 skoðanabræður hans
biðu lægri hlut í ofangreindri
atkvæðagreiðslu.
Pieter Bootha, forsætisráð-
herra hafði lýst því yfir á
laugardag að ríkisstjórnin
styddi „nokkra valddreifingu",
og var þar átt við að hún
myndi tilleiðanleg að veita
kynblendingum og fólki og
Asíuættuðufólki, nokkur rétt-
indi. Engir aðrir en hvítir
menn hafa nú kosningarétt né
njóta nokkurra réttinda hjá
ríkisstjórninni. Þeir sem lögð-
ust gegn tillögum forsætisráð-
herrans voru öfgasinnar til
hægri innan Þjóðarflokksins.
Fréttaskýrendur telja að
brugðið geti til beggja vona
með hvað gerist nú í stjórn-
málum í S-Afríku og þetta geti
orðið hið erfiðasta mál fyrir
Bootha.