Morgunblaðið - 29.04.1982, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1982
1( W\je.rr\\ty qeiurdu buist \j\c5 <xt>
segist \j&-rcx „s&k'ur " „ ekk( sekJjv'1
þegcir eg hcf ek.ki heyrt c\Vaerurv\T"
ást er...
... aö hafa auga meö
honum.
TM Reg US Pat Oft all rights reserved
• 1978 Los Anoetes Times Syndicate
Kg verft aíi segja eins og mér
finnsl: |»aft er meiri fegurð í Hrúta-
firðinum!
Kg tel upp að þrem, en þá hleyp ég
til hægri en þú til vinstri!
HÖGNI HREKKVtSI
" ÞaB ER WNUUÍJðö MA ATMy&Ll HANS
weeAN /*>AörrAfc>ÁTruRiNiv sTErvbUH ! "
Hvað átti að gera
fyrir gamlingjana
- á ári aldraðra?
Sjötug kona í Reykjavík skrifar
á sumardaginn fyrsta:
„Velvakandi.
Það vaeri þakkarvert ef yfir-
völdin á Islandi vildu vera svo
væn að svara þessari spurningu
minni. Átti kannski að fella
niður eitthvað af skattbyrðinni
sem við búum við? Lækka dýr-
tíðina sem er að drepa alla, ekki
síst okkur ellilífeyrisþega? Bjóða
okkur í sólarlandaferð sem kost-
ar eina létta milljón á haus? Eða
var það kannski kaffiboð inni á
Höfða eða Bessastöðum? Ég segi
guðlaun: ekki handa mér. Það er
hreint engin furða þótt spurt sé í
fjölmiðlum, hvort verið sé að
spauga með aldrað fólk, eins og
sjá mátti í Velvakanda fyrir
nokkrum dögum.
Nú eru liðnir fjórir mánuðir af
árinu 1982 og ekkert heyrist frá
yfirvöldum um það, hvað þau
hyggist gera fyrir gamlingjann.
Að vísu er alltaf öðru hverju ver-
ið að þvæla um hlutina fram og
aftur. Rætt er um hvernig bregð-
ast skuli við skortinum á hjúkr-
unarheimilum fyrir aldraða. Og
er ekkert við því að segja. En það
vill gleymast að nefna hina, sem
búa í eigin húsnæði og þurfa að
greiða útsvar, tekjuskatt, fast-
eignagjöld, síma, Ijós, hita, út-
varp, sjónvarp, fæði og klæði.
Sú er þessar línur setur á blað
er komin á áttræðisaldur og búin
að greiða skatta og skyidur í
henni Reykjavík í hálfa öld og
tveim árum betur. Það væri því
ekki til mikils mælst, þótt ein-
hverri af þessum byrðum yrði
létt af manni, þó ekki væri nema
fyrir þetta eina ár. Að vísu erum
við sem komin erum til ára
okkar ekki sú stétt sem styrkir
öldurhúsin í höfuðstaðnum. Af-
tur á móti kemur það oft í hlut
aldraðra að styðja við bakið á
börnum sínum með því að veð-
setja eigur sínar þegar þau eru
að koma sér upp þaki yfir höfuð-
ið. Svo að eitthvert gagn hlýtur
þó að vera að okkur þegar öllu er
á botninn hvolft.
Reykjavíkurborg virðist hafa
nóg fé undir höndum. Það sýndi
sig þegar Bernhöftstorfunni var
að hluta breytt í skákborð. Og nú
heyrist að búið sé að innrétta
gífurlega veislusali í gömlu
Rúgbrauðskirkjunni. Hverjir
skyldu eiga að fjármagna það
aðrir en við skattborgararnir,
ungir og gamlir. Verla lækka nú
skattarnir við það.
Ellilífeyrisþegar, er ekki kom-
inn tími til að við höfum með
okkur hagsmunasamtök eins og
aðrar stéttir í þjóðfélaginu?
Með þökk fyrir birtinguna."
„Nú eru liðnir fjórir mánuðir af árinu 1982 og ekkert heyrist frá yfirvöld-
um um það, hvað þau hyggist gera fyrir gamlingjana."
Þessir hringdu . . .
Frábær þjónusta
og tillitssemi
Ánægður viðskiptavinur Lækj-
arbrekku hringdi og sagði m.a.:
— Þannig er mál með vexti,
að við höfum um skeið haldið
þeim sið allmörg, 10—12 hverju
sinni, að borða saman á ein-
hverjum matsölustað þriðja
hvern fimmtudag. Lengi römb-
uðum við á milli staða, en eftir
að Lækjarbrekka opnaði og við
höfðum komið þangað hefur það
einhvern veginn æxlast svo, að
við höfum hist þar síðan. En
þetta er ekki það sem ég ætlaði
að segja þér, bara formáli. Sl.
fimmtudag komum við saman í
Lækjarbrekku. Það vantaði einn
í hópinn svo að við dokuðum að-
eins við, en pöntuðum síðan
matinn þegar við töldum örvænt
um að félaginn kæmi. Síðan var
spjallað um heima og geima, og
það væsti ekki um okkur. Svo
kom maturinn og allir voru hin-
ir ánægðustu. Þegar við höfðum
lokið okkur af í ró og næði, kem-
ur þjónninn til okkar og tilkynn-
ir að veitingahúsið ætli að bjóða
kaffi eða desert eftir vali, vegna
þess að dregist hafi meira en
góðu hófi gegndi að við fengjum
matinn framreiddan. Við urðum
ekki lítið hissa, höfðum ekki
veitt því neina sérstaka athygli,
að biðin væri lengri en gengur
og gerist á svona stöðum. Enda
lá okkur ekkert á. En þetta gekk
eftir. Mér finnst þetta frábær
þjónusta og tillitssemi við við-
skiptavini og til fyrirmyndar.
Og það er ekki rétt að þegja yfir
svona löguðu.
Þakkir til um-
ferðardeildar
I.S. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja:
— Við erum nokkur í hópi
foreldra hér við Breiðagerði sem
viljum tjá umferðardeild gatn-
amálastjóra þakklæti okkar
fyrir þrengingu götunnar. Æs-
kilegt væri barnanna vegna að
fá aðra þrengingu neðar við
Breiðagerðið fyrir næsta skóla-
ár.
Að hlæja grátandi
Jón I. Bjarnason hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
— Mig langaði aðeins til að
benda þér, Velvakandi á hina
stórfyndnu skopmynd Sigmunds
á bls. 6 í blaðinu í dag (þriðjud.
27. apr.) Við hér á mínum bæ
hlógum grátandi yfir henni.