Morgunblaðið - 09.09.1982, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER 1982
I PrtM SywJlcaf
N/
Hr'mgdu Jnenni cxftun*
ást er...
o—_
... spennandi sam-
staða.
Með
morgimkaffinu
Okkar kynni hofust á grimudans-
leik, en ég vissi ekki þá að þetta
voni einustu fötin hans!
HÖGNI HREKKVÍSI
~2\

Verða ekki dauf jól
hjá einhverjum?
Sigurður G. Haraldsson skrifar 5.
sept:
„Velvakandi.
Margir velta því nú fyrir sér,
hver verða muni afstaða Guð-
mundar J. Guðmundssonar, þegar
nýsett bráðabirgðalög koma til af-
greiðslu á Alþingi. í ljósi þess að
Guðmundur J. hefur um áratuga
skeið látið málefni verkafólks til
sín taka, er eðlilegt að sú spurning
vakni, hvaða afstöðu hann muni
taka á þessum vettvangi. Greiðir
hann atkvæði með eða á móti lög-
unum eða situr hann hjá? Enn
einn möguleiki er sá, að þingmað-
urinn yrði fjarverandi.
Fyrir skömmu samþykkti 50
manna hópur BÚR-starfsfólks,
sem vinnur við saltfisk- og skreið-
arverkun, að senda Guðmundi orð-
sendingu, þar sem á hann var
skorað að greiða atkvæði gegn
bráðabirgðalögunum. Orðsending
þessi endurspeglar án nokkurs
vafa viðhorf erfiðisvinnufólks til
lagasetningarinnar. Og það er ein-
mitt þetta fólk, sem þingmaðurinn
hefur talið sig málsvara fyrir.
Rétt er líka að hafa í huga, að það
er þetta sama fólk, sem heldur að
meira og minna leyti uppi útflutn-
ingsframleiðslu landsmanna. Það
er öllum hollt að hafa hugfast,
einnig þeim sem gegna svonefnd-
um virðingarstöðum.
Finnst þingmanninum Guð-
mundi J. Guðmundssyni það ekki
óhæfa að ráðast á kjör þessa
fólks? Finnst honum það ekki full-
langt gengið að vega enn einu
sinni í þann sama knérunn? Ekki
veit ég betur en flestir ef ekki allir
verkalýðsleiðtogar hafi marglýst
því yfir í ræðu og riti, að kjör lág-
launafólks hér á landi væru kröpp
og laun þess allt of lág.
Maður veltir því stundum fyrir
sér, hvort þingmenn, og þá eru
ráðherrar ekki undan skildir.
treystu sér til þess að lifa af segj-
um 6.500 króna mánaðarlaunum.
Treystir þingmaðurinn og verka-
lýðsleiðtoginn Guðmundur J. Guð-
mundsson, formaður Verka-
mannasambandsins, sér til þess?
Að lokum þetta: Frá að ég fór
eitthvað að leggja eyrun við póli-
tískri umfjöllun í fjölmiðlum, hef-
ur alltaf kveðið við söngurinn um
að nú þurfti að bæta kjör lág-
launafólksins. Skýtur það þá ekki
skökku við, að ríkisstjórnin, með
hinn ráðslynga oddvita sinn í
broddi fylkingar, skuli geta ætlast
til þess, að þingmenn og jafnvel
málsvarar þessa fólks, samþykki
tiu prósent kjaraskerðingu því til
handa?
Getur Guðmundur J. Guð-
mundsson stutt það, að tíundi
hluti af of lágum launum verka-
„Að lokum er ég hér með tillögu
sem ég held að sé þess virði að hún
sé gaumgæfð vendilega: Laun hvers
ráðherra verði lækkuð um 15 þús-
und á mánuði fram til áramóta, en
þá verði ríkisstjórninni og fylgiliði
hennar fengið pláss á einum af þess-
um illa settu skuttogurum ...
myrkranna á milli, helga daga
sem virka, til að draga fram lífið.
Þannig á að fara með íslenskt
verkafólk, alveg eins og komið er
fram við verkalýðinn í Póllandi.
Eigum við, íslenskt verkafólk,
að láta bjóða okkur þetta? Nei og
aftur nei, segi ég. Við eigum að
mótmæla kaupráni þeirra sem nú
eru að sigla þjóðarskútunni í
strand með getuleysi sínu einu
saman og ráðast á kjör láglauna-
fólks til þess að bjarga sér fyrir
horn, í bili.
Að lokum er ég hér með tillögu
sem ég held að sé þess virði að hún
sé gaumgæfð vendilega: Laun
hvers ráðherra verði lækkuð um
15 þúsund á mánuði fram til ára-
móta, en þá verði ríkisstjórninni
og fylgiliði hennar fengið pláss á
einum af þessum illa settu skut-
togurum; Ólafur Ragnar, Svavar
Svo eigum við að vinna
myrkranna á milli
Henrik Jóhannesson, Sandgerði,
skrifar:
„Heiðraði Velvakandi.
Athygli okkar Islendinga bein-
ist nú fyrst og fremst að þeirri
furðulegu stöðu sem upp er komin
innan stjórnarliðsins og þeirri al-
varlegu kjaraskerðingu sem fram-
kvæma á eftir bráðabirgðalögum
ríkisstjórnarinnar. Nú, eins og áð-
ur í tíð vinstri stjórnar, á að
lækka lægstu laun í landinu, ekki
síður en þau hæstu. Hvers vegna?
Vegna þess að vitað er að hvorki
heyrist stuna né hósti úr herbúð-
um láglaunafólksins. Þar ráða
kaupránsforingjarnir öllu eins og í
ríkisstjórninni. Þaðan er einskis
góðs að vænta.
Og nú ganga Ólafur Ragnar,
Svavar Gestsson og Ragnar Arn-
alds á milli vinnustaða, líkt og
fyrir síðustu kosningar, með sömu
blekkingarnar upp á vasann og þá.
Þetta minnir óneitanlega á það
þegar Satan freisaði frelsarans í
eyðimörkinni. Mennirnir sem eru
að enda við að skerða sultarkjör
láglaunafólksins ætla nú öðru
sinni að Ijúga sig inn á þjóðina
með slagorðum um „samninga í
giidi“.
Og svo eigum við að vinna
og Ragnar Arnalds í lest, Gunnar
sem kokkur (hann á svo auðvelt
með að sjóða ýmislegt saman) og
Óli Jó gæti orðið bátsmaður. Hin-
um má koma fyrir í hinum ýmsu
plássum vítt og breitt um skipið,
og er þá ekki að efa að útgerð þess
verður vel borgið. Og þjóðin spar-
ar sér stórfé í launagreiðslum.
Þetta er mín uppástunga. Með
þökk fyrir birtinguna."
GÆTUM TUNGUNNAR
Heyret hefur: Þeir náðu ágætum áröngrum í öllum keppn-
um, og tímarnir þeirra í hundrað metra hlaupi voru
óvenju góðir.
Rétt væri: Þeir náðu ágætum árangri í hverri keppni, og
tími þeirra í hundrað metra hlaupi var óvenju góður.