Morgunblaðið - 10.11.1982, Blaðsíða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. NÓVEMBER 1982
10 ' U
vöna. skorr*\r þínir ha$\ ekki
Qílir atast úi i- sÓ5U.n
TM Rog US Pat Oft — all rights reservod
W' Hvernig dirflst þú að tala við mig á
þennan hátt?
HÖGNI HREKKVÍSI
Morgunleikfimi Valdimars:
Hægt að gefa þætt
ina út á snældum
G.L.G. 3243—1089 skrifar:
„Velvakandi.
Eftir að hafa nú nýverið
heyrt og séð í sjónvarpi viðtal
við Valdimar Örnólfsson, um
morKunleikfimiþætti hans í út-
varpinu, vaknaði eindreginn
áhugi okkar og ósk, nokkurra
lífeyrisþega í Hjúkrunarfélagi
Islands, um að þættirnir með
hans góðu rödd og tilsögn, væru
fáanlegir. Þetta væri til dæmis
hægt með því að gefa þá út á
kassettum, eins og tillögur hafa
komið fram um áður.
Með þökk fyrir birtinguna."
Valdimar Örnólfsson
Þessar austurlensku þjóðsögur
geta verið góður skáldskapur
Ragnar Þorsteinsson skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Fyrir nokkrum dögum birtist í
dálkum þínum bréf frá Filippíu
Kristjánsdóttur, þar sem hún er
að andmæla kenningum vísinda
um uppruna mannsins sem sjón-
varpið er að sýna um þessar
mundir. Þessum þáttum stjórnar
prófessor Leaky, sem er heims-
þekktur sérfræðingur á þessu
sviði. Ekki hefur frúin fylgst vel
með þessum þáttum, því hún seg-
ir í þyrjun bréfsins: „Það er nú
reyndar ekki í fyrsta sinn að
maður verður að sitja undir þess-
um kenningum, að við séum kom-
in af öpum, eða menn og apar
hafi verið samstofna í upphafi
sköpunar."
Prófessor Leaky tók það skýrt
fram að enginn vísindamaður
héldi því fram að menn væru
komnir af öpum og varla held ég
að Filippía geti fundið þann vís-
indamann sem vilji samþykkja
að það sé upphaf sköpunar, þegar
sameiginlegur forfaðir apa og
manna var uppi. Upphaf lífs á
jörðu var mörg hundruð milljón-
um ára fyrr.
Rétt á eftir segir frúin:
„Darwin iðraðist sárlega að
hafa eytt svona mörgum mann-
dómsárum sínum í það sem hann
komst að síðar að væri unnið
fyrir gýg “
Ekki veit ég hvaðan hún hefur
þessa sögu um iðrun Darwings,
en hún er uppspuni frá rótum.
Alfræðibókin Encyclopædia
Britannica er talin vera eitthvert
vandaðasta heimildarit sem til
er. Þar stendur í grein um Dar-
win og kenningar hans: „... Dar-
win efaðist aldrei um réttmæti
kenninga sinna um uppruna teg-
undanna...“ Og síðar í grein-
inni: „... það var því ekíd að
undra, að á efri árum sagði
Darwin skilið við kenningar
ensku kirkjunnar og gerðist
vantrúaður (agnostic)...“
Frúin virðist álíta að eina
sannleikann og allan sannleik-
ann sé að finna í sköpunarsögu
Biblíunnar. Flest, ef ekki öll trú-
arbrögð, hafa sínar sköpunarsög-
ur, svo sögurnar um sköpun
heimsins skipta hundruðum og
hver þeirra er talin sú eina rétta
af þeim sem trúa þeim. Þær hafa
það allar sameiginlegt að vera
tilraunir frumstæðra manna að
skýra uppruna sinn. Mig hefur
oft undrað að til skuli vera full-
orðið fólk á síðari hluta tuttug-
ustu aldar, sem trúir þessum
þjóðsögum bókstaflega.
Þegar ég var krakki trúði ég að
huldufólk, tröll og dvergar væru
til, .en sá tími er löngu liðinn.
Eins fór með þjóðsögurnar í
Gamla testamentinu.
Enn segir Filippía:
„Það hefur oft verið spurt:
Hver getur sannað að Biblían
segi satt? Rétta svarið er: Hún
sannar sig sjálf."
Það lítur út fyrir að blessuð
konan hafi ekki lesið Biblíuna
sína. Hér koma fáein dæmi sem
sýna að Biblían segir ekki alltaf
satt.
I fyrstu bók Móse segir að Guð
hafi verið ánægður með sköpun-
arverkið: „Og Guð leit allt, sem
hann hafði gjört, og sjá, það var
harla gott.“
Síðar í sömu bók: „Þá iðraðist
Drottinn þess, að hann hafði
skapað mennina á jörðunni."
í annarri Mósebók segir að
menn geti séð Guð: „En Drottinn
talaði við Móse augliti til auglit-
is, eins og maður talar við
mann.“
Síðar í sömu bók: „Drottinn
sagði: „... en þegar ég tek hönd
mína frá, munt þú sjá á bak
mér...“
Annars staðar segir: „Og enn
sagði hann: Þú getur eigi séð
auglit mitt, því enginn maður
fær séð mig og lífi haldið."
í Jóhannesarguðspjalli segir:
„Enginn hefur nokkurn tíma séð
Guð.“
I annarri Mósebók segir að
Guð verði þreyttur og hvílist:
„... á sex dögum gjörði Drottinn
himin og jörð, en sjöunda daginn
hvíldist hann og endurnærðist.“
En Jesaja segir: „Drottinn er
eilífur Guð, er skapað hefur endi-
mörk jarðarinnar, hann þreytist
ekki, hann lýist ekki...“
Ég læt þetta nægja í bili, en af
nógu er að taka. Þessar austur-
lensku þjóðsögur geta verið góð-
ur skáldskapur, en persónulega
kýs ég heldur goðsagnir Hellena
eða Þúsund og eina nótt. En góð-
ur skáldskapur getur aldrei kom-
ið í staðinn fyrir góð vísindi.
Nú er röð-
in komin
að okkur
R. Einarsson skrifar 6. nóv.:
„Ágæti Velvakandi.
Mörgum sýnist að íslenzk
stjórnmál séu vægðarlaus, yfir-
borðsleg og full af framapoti.
Það sé ekki fyrir ærlega menn að
taka þátt í þeim leik.
Nokkrum mánuðum fyrir al-
þingiskosningarnar 1979 virtist
sem Sjálfstæðisflokkurinn
stefndi í stórsigur. En á 1—2
mánuðum skipuðust veður í lofti.
Mikil átök urðu á Suðurlandi,
sem enduðu með sérframboði. Á
Norðurlandi skiptust menn í
fylkingar, sem ekki tókst að
sætta og leiddi það einnig til sér-
framboðs. í Reykjavík stefndi í
óefni þegar talsmenn stórra
launþegasamtaka sættu sig ekki
við niðurstöður prófkjörs. Útlit-
ið var allt annað en gæfulegt í
þessu höfuðvígi Sjálfstæðis-
flokksins.
Það er við þessar aðstæður
sem Ellert Schram býður full-
trúa launþegasamtaka að skipta
um sæti. Hann hafði þá dreng-
lund og það skap sem þurfti til
Ellert Schram
að taka stóra ákvörðun. Ég man
það vel hversu stórmannlegt mér
fannst þetta af Ellert. í viðtali
við Mbl. í dag lætur Ellert þess
getið m.a., að hann verði að
sannfærast um að hann hafi
þann stuðning sem réttlæti að
hann fari í prófkjör. Nú er röðin
komin að okkur, hinum almenna
kjósanda Sjálfstæðisflokksins,
að láta Ellert Schram og aðra
íslenzka stjórnmálamenn vita,
að við metum og munum það
sem vel er gert.“