Morgunblaðið - 25.11.1982, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1982
Fetum veginn til
bjartari framtíðar
— eftirAsuSt.
Atladóttur
hjúkrunarfrœðing
Skjót veðrabrigði verða í lífi
þess, sem skyndilega og óvænt fær
beiðni eða áskorun um að gefa
kost á sér til prófkjörs til undir-
búnings framboðslista fyrir Al-
þingiskosningar. Þegar slík beiðni
var borin fram við mig af uppstill-
ingarnefnd prófkjörslista Sjálf-
stæðisflokksins, fannst mér hún
líkjast þrumu úr heiðskíru lofti.
En áskoruninni hef ég tekið og
þá er því ekki að leyna, að ég leita
eftir stuðningi hjá öllu sjálfstæð-
isfólki, ungu sem gömlu, og heiti á
móti stuðningi mínum og einlægri
baráttu fyrir farsælli lausn á þeim
margvíslegu og flóknu erfiðleikum
og vandræðum sem nú virðast alls
staðar blasa við í íslensku þjóðlífi.
Ég tel hreinlegast að það komi
fram strax, að ég á ekki í mínu
pokahorni neinar patentlausnir,
sem ég tel að dugi einar til lausnar
á vanda efnahagsmálanna. Það er
hins vegar bjargföst skoðun mín,
að þegar og ef stjórnmálamenn og
sérfræðingar á þessu sviði eru til-
búnir að finna leiðir til lausnar,
leiðir sem eru ofan og utanvið
sjónarmið ákveðinna stétta og
þrýstihópa, þá geti þjóðin rétt úr
kútnum á tiltölulega auðveldan
hátt. í þessum efnum er ábyrgð
stjórnmálamanna mikil og þung
og allt veltur á því að þeir bregðist
ekki.
Vandi þjóðarbúsins nú er engan
veginn óviðráðanlegur. Honum má
á ýmsan hátt líkja við vanda
stórrar fjölskyldu, þar sem upp
koma vandræði vegna minnkandi
tekna og aðsteðjandi sjúkdóma.
Hvernig er við slíkum vanda
brugðist? Nauðsynlegt er, ef lækn-
ing á sjúkdómnum á að fást, að
gerð sé rétt sjúkdómsgreining. Til
þess höfum við sérfræðinga og
slíka sérfræðinga tel ég Island
eiga. Þegar sjúkdómsgreiningin
hefur verið gerð, hefst lækningin.
Hún verður ekki fullkomin nema
stjórnmálalegar ákvarðanir séu
réttar, því með einni rangri inn-
gjöf, hvar sem er á leiðinni til
bata, er hægt að eyðileggja alla
lækninguna.
Vanda efnahagsmálanna má
rekja til margra rangra ákvarð-
ana og rangs mats á eðli vandans.
Þegar fjölskylda eða þjóðarbú
stendur frammi fyrir þeirri stað-
reynd að tekjur eru minni en út-
gjöld, þýðir ekki að halda áfram á
sömu braut og eyða og eyða. Nauð-
synlegt er að bregðast við vandan-
um með því að herða ólina, setja
sér markmið um ákveðinn tíma og
umfram allt að keppa að settum
takmörkum um að vandræða-
ástandinu linni. í stað þess hefur
verið látið reka á reiðanum og
flotið þannig að feigðarósi, að
stöðugt verður brekkan framund-
an hærri, sem einhverntíma er
nauðsynlegt að klífa til þess að ná
varanlegri lausn og bjartari fram-
tið fyrir ísland og alla íslendinga.
Hér er rætt um efnahagsvand-
ann á líkingamáli. Þessi vandi er
öllum öðrum vanda meiri í ís-
lensku þjóðfélagi nú. Hann verður
á engan hátt krufinn í stuttri
blaðagrein. En við þennan vanda
verða allir þeir, sem til þings velj-
ast að vera reiðubúnir að glíma og
það á annan hátt en einkennt hef-
ur stjórnmálamenn og Alþingis-
menn til þessa. Þeirra leiðir hafa
sýnt sig að vera ónógar og eða
rangar. Nauðsyn ber til að breyt-
ing verði á.
Við íslendingar erum stórhuga
þjóð og eigum margan mætan
þegninn, vel menntað fólk sem
hugsar stórt. Við gætum þess oft
ekki sem skyldi, að fámennið setur
okkur margvísleg takmörk í upp-
byggingu lífsgæða annars vegar
og hins vegar stærð landsins og
óblíð náttúra.
Af þessu leiðir að við getum
ekki öðlast allt í senn. Röðun
framkvæmda er ekki aðeins nauð-
synleg, heldur er hún lykill allra
varanlegra framkvæmda. Sá
frambjóðandi sem lofar öllum
öllu, er vísvitandi að blekkja fólk
og er ekki hæfur til stjórnmála-
starfa. Verkefnaröðun er og á að
vera vandvirknismál þeirra sem
halda um stjórnartaumana.
Margt er ógert í íslensku þjóð-
félagi og margt krefst úrlausnar.
— Snúa verður við blaðinu hvað
varðar síaukna miðstýringu
ríkisins í atvinnuvegunum.
— Ráða verður snarlega bót á því
öngþveiti sem ríkir varðandi
aðstöðu ungs fólks til að eign-
ast eigið húsnæði.
— Á sviði heilbrigðismála er þörf
víðtækrar stefnubreytingar
fyrst og fremst að því er varð-
ar betri nýtingu þess fjár-
magns sem þangað rennur,
milli 7 og 8% þjóðarteknanna.
— Menntamálin þurfa stöðuga
endurskoðun ráðamanna. Fjár-
magn til þeirra mála verður þó
að ákvarðast í samhengi við
aðra málaflokka og getu þjóð-
félagsins.
— Mesta og stærsta vandamál
þjóðarinnar, verðbólgan, ógnar
nú öllu, hvert sem augum er
litið. Sú stund er upp runnin að
á henni verður að vinna bug, ef
einhver von á að vera um var-
anlegar úrbætur og bjartari
framtíð.
Sigur á verðbólgunni þýðir ekki
síst að hjól atvinnulífsins munu
halda áfram að snúast og stór-
felldu atvinnuleysi hugsanlega af-
stýrt.
Sigur á verðbólgunni þýðir
minni spennu í þjóðfélaginu og
boðar vonir um að hefja megi upp-
byggingu nýs og heilbrigðara
þjóðfélags á öllum sviðum.
Sigur á verðbólgunni þýðir að
hefja má áætlanagerð um upp-
byggingarstarfið á raunhæfum
grundvelli, í stað þeirra tálvona
sem nú er byggt á.
Verðbóigan er óvinur þessa
þjóðfélags númer 1, 2 og 3. Sú
staðreynd, að hún hefur ekki verið
eftir Jóhann
Guðmundsson
deildarstjóra
FRAMUNDAN eni kosningar, und-
irbúningur þeirra hafinn. íslensk
þjóð velur fulltrúa sína til setu á
Alþingi, án efa verður hart barist um
hvert sæti, miklu máli skiptir fyrir
okkur þegnana, hverjir veljast til
starfa í þeirri virðulegu stofnun.
Miðað við ástand þjóðmála verða að
koma til afburðamenn, sem ódeigir
þora að taka ákvarðanir, berjast við
vandann sem við blasir.
Því tek ég mér penna í hönd, að
einn þeirra manna, sem í próf-
kjörsframboði eru, á að mínu mati
þá mannkosti sem til þarf og ég vil
láta í ljós gleði mína yfir því að
Sigfús J. Johnsen hefur látið til
leiðast að taka þátt í prófkjörinu.
Ég hef átt þess kost að vinna
með Sigfúsi að félagsmálum. At-
Ása St. Atladóttir
að velli lögð, hlýtur að stafa af því
að einhverjir telja það hagsmuni
sína að henni sé við haldið. Fram
til þessa hafa stjórnmálamenn og
aðrir beint þreki sínu í baráttunni
við verðbólguna að því að höggva
af henni ýmsar greinar, í stað þess
orka hans er með eindæmum, mál
sem öðrum þóttu óyfirstíganleg
reyndust honum leikur einn að
leysa, aldrei var gefist upp, allt
brotið til mergjar, hugkvæmni, út-
sjónarsemi og afköst með ólíkind-
um, óbilandi kjarkur, samfara
mildi og geðprýði, það að láta gott
af sér leiða situr ávallt í fyrir-
rúmi. Samtímis okkar félagsstörf-
um vann Sigfús fulla kennslu,
starfaði sem félagsmálafulltrúi í
Garðabæ, vann með „SEM“ þ.e.
Samtök endurhæfðra mænu-
skaddaðra, frábært starf, eins og
greinar hans í Mbl. bera vitni um.
Einnig er Sigfús formaður Félags
sjálfstæðismanna í Hóla- og
Fellahverfi.
í Sigfúsi eiga kristni og kirkja
góðan fulltrúa, fulltrúa sem ég
veit að mun halda merki kirkjunn-
ar á loft og berjast fyrir málstað
hennar. Við sem trúum á Guð og
treystum honum, höfum oft fund-
ið hve málstaður kirkjunnar hefur
Prófkjörsþankar
að ráðast að rótum hennar. Bar-
áttan hér á landi hefur verið í lík-
um farvegi og baráttan í afvopn-
unarmálunum. Hópar fólks krefj-
ast afvopnunar. Enginn krefst
banns við vopnaframleiðslu, ef
kjarnorkuvopn eru undanskilin.
Sú staðreynd, að vopn eru fram-
leidd, þýðir, að þau verða einhvern
tíma notuð. Á sama hátt stuðla
innlendar verðhækkanir á þriggja
mánaða fresti og stöðug skrúfa
verðlags og kaupgjalds, samfara
óraunhæfum útflutningsuppbót-
um og mörgu fleiru að sívaxandi
verðbólgu, sem allt er að drepa.
Sá, eða þeir, sem grætt hafa á
verðbólgunni, verða að fórna eins
og aðrir. Verðbólguna verður að
sigra.
Ég hef hér í örfáum orðum
drepið á það helsta sem í mínum
hugarfylgsnum býr, er ég tek
áskorun um að verða á prófkjörs-
lista fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Sjálfstæðisflokkurinn er nálægt
því að öðlast meirihluta á þingi og
hans bíður mikið verk að snúa
þróuninni í þjóðfélagsmálunum
við. Uppbyggingarstarfið sem við
blasir, er gífurlega umfangsmikið
og nær til allra sviða þjóðlífsins.
Við, sem styðjum Sjálfstæðis-
flokkinn, skulum fagna því að
okkar sveit, okkar stuðningsfólk,
eru þeir íslendingar sem trúa á
mátt einstaklingsins og ætlast til
að hver og einn leggi sig fram til
að efla og styrkja þjóðfélagið, í
stað þess að trúa á „kerfið" og for-
sjá þess í smáu og stóru.
Fram til sigurs, sjálfstæðisfólk.
Við skulum feta veginn til bjartari
framtíðar og betra lífs á Islandi
hiklaust og örugglega, af festu og
víðsýni. Þá er sigurinn vís.
Sigfús J. Johnsen
orðið útundan og hve fáa fulltrúa
við höfum átt á Alþingi.
Þess vegna ber okkur að vinna
markvisst að kosningu Sigfúsar J.
Johnsen til næsta Alþingis.
Drengskapur og heið-
arleiki einkenna
prófkjörsbaráttuna
— eftir Finnbjörn
Hjartarson
„Áður en langt um líður
mun Sjálfstæðisflokkur-
inn ganga undir stórfellt
kosningapróf um það,
hvort flokkurinn og þjóðin
kunni að meta þá baráttu,
sem að baki er. — Því
þjóðin og Sjálfstæðis-
flokkurinn verða ekki að-
skilin.“
Nú leggja sjálfstæðismenn út í
kosningabaráttu fyrir næstu al-
þingiskosningar og hefja hana
með prófkjöri, sem eðli sínu sam-
kvæmt beinist mest inná við, eða
að sjálfstæðisfólki almennt, og
eðlilega er mikill hugur í fram-
bjóðendum eftir glæsilegan sigur í
bæjar- og sveitarstjórnarkosning-
um, þar sem hæst ber sigurinn í
Reykjavík.
Eitt örlagaríkasta tímabil í
sögu Sjálfstæðisflokksins skall yf-
ir eins og stórskaðaveður, er
mynduð var þessi ríkisstjórn, sem
nú situr. Þá liktist ástandið í
Sjálfstæðisflokknum því sjólagi,
sem verður í röstum þegar storm-
alda fellur á öndverðan straum —
sjórinn hrannast í skafla og sjólag
verður eihs og i suðupotti.
Þá var Sjálfstæðisflokknum
stýrt til hafnar og sú höfn var
landsfundurinn síðasti, þar sem
flokkurinn sameinaðist undir for-
ystu formanns Sjálfstæðisflokks-
ins, Geirs Hallgrímssonar, og
lagður var grunnur að glæsilegum
sigri í bæjar- og sveitarstjórnar-
kosningum. Þar var kjörorðið
drengskapur og heiðarleiki í fyrir-
rúmi.
Þessi barátta hefur eins og legið
milli hluta, kannske af einhvers
konar feimni eða tillitssemi. En
nú er þarft að minnast þess og
Finnbjörn lljartarson
öruggt er, að þau vinnubrögð hafa
haft áhrif á alla sjálfstæðismenn,
til dæmis í þessari prófkjörsbar-
áttu, þar sem mér finnst unnið af
meiri heiðarleika en oft áður. Ég
er þess fullviss, að sá andi
drengskapar og heiðarleika hefur
sjaldan verið jafn augljós og nú.
— Og það megum við þakka og
muna.
Á því kjörtímabili, sem nú er að
ljúka, góðu heilli, þar sem þessa
ríkisstjórn, sem nú .situr, dagar
uppi með svikum einum, má segja,
að þar sannist hið fornkveðna, að
illur fengur illa forgengur.
Áður en langt um líður mun
Sjálfstæðisflokkurinn ganga und-
ir stórfellt kosningapróf um það,
hvort flokkurinn og þjóðin kunni
að meta þá baráttu, sem að baki
er. — Því að þjóðin og Sjálfstæðis-
flokkurinn verða ekki áðskilin.
Við getum því spurt, hvort sú
þjóð, sem hafnar drengskap og
heiðarleika, geti haldist uppi til
langframa.
Hvort mínir veiku kraftar geti
aukið eða aftekið í þeirri baráttu,
sem framundan er, dettur mér
ekki í hug að dæma um. — En
heilir munu sjálfstæðismenn
ganga frá prófkjöri, í ljósi þeirra
orða sem að ofan eru rituð, — og
að því loknu leggjum við út í
Alþingiskosningar fyrir land og
þjóð í Guðs nafni.