Morgunblaðið - 05.06.1983, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JÚNÍ 1983
35
ég varð að heilsa honum og sá að
hann var búinn að taka mig í land-
helgi.
Hann gekk inn í Riddarasalinn
þar sem borðað var og mér datt í
hug að ég væri illa kominn og bað
þjón um að færa mér skriffæri.
Bað ég annan hvorn þeirra Kaldal
eða Skagfeld að skrifa. Svo dikter-
aði ég en vissi ekki á eftir hvað ég
hafði dikterað enda nokkuð drukk-
inn. Bað ég þjón um að koma blað-
inu til Einars. Svo man ég ekki
meira en ég var lítið sofinn þegar
ég var að pússa kopar miðskips
daginn eftir og kallinn kemur og
býður mér góðan daginn. Svo spyr
hann mig: „Sendir þú mér vísu í
nótt?“ „Nei,“ sagði ég, og tvisvar
neitaði ég, en í þriðja sinnið fór ég
að ranka við mér og viðurkenndi
að hafa skrifað honum einhvern
andskotann. „Þurrkaðu af hönd-
unum á þér strákur og komu með
mér,“ sagði Einar. Ég geri það, fer
með honum inn í saloon og þar
hringir hann á þjóninn og segir:
„Eriksen, komdu með tvo tvöfalda
frelsara og tvo bjóra,“ en frelsara
kölluðum við ákavíti með angóst-
úr-bitter. Svo skálar hann við mig
og þegar við vorum búnir að súpa
á þessu, þá segi ég honum eins og
er, að ég muni ekki hvaða bull ég
sendi honum.
En þá sagði kallinn: „Það er sko
ekkert bull, en vísan er svona,"
segir hann:
Víst er þig leitt að letja
lítið mun það og tjóa.
Kinar hafgamms hetja
haltu á Norðurflóa.
Svoleiðis var það. Ég var ekkert
á sjó í 21 ár, byrjaði 1916 og hætti
1938. Komst í part af fyrra stríð-
inu og ætlaði á sjó hér í seinna
stríðinu hjá tjallanum. Ég kann-
ast svo vel við þá, svo ég klæddi
mig upp á í bestu sparifötin min
og fór niður á Sea Transport
Office og stóð þar stífur og tein-
réttur og bað um að komast á skip
hjá þeim. Sjóliðsforingi gekk allt í
kringum mig og sagði bara: „You
look like million dollars to me.“ Ég
sýndi honum sjóferðabókina mína
ensku og hann sagði að hún gæti
verið fölsuð. Þá fauk í mig og ég
strunsaði út.
Maður þekkir ekki Englendinga
nema maður lendi með þeim í erf-
iðleikum. En þó er best að vera
með Dönum. Hollendingar eru svo
nískir að maður bíður tjón á
heilsu sinni af því að sigla með
þeim lengi. Enskir yfirmenn eru
réttlátastir.
Það er best að enda þetta á vísu
sem er afbrigði af atómkveðskap,
hálfgerð sprellvísa og heitir Haust
í holti.
Kjónslöppin sagði, Vallhumall vinur minn
veistu að Blóðhergið er bráðum á forum.
Kvngið sagði við lambaspörðin
þið munið gera mér gagn.
Ileyr á endemi, gall við (ieldingarhnappurinn
Margur hefur nú lifað og vaknað til vorsins
án þess að rolla lullaði á hann lambaspörðum.
ai
Og áfram segir svo um þennan
vetur:
„... margir menn dóu úr sulti
og mest sunnan og vestan, um-
ferðarmenn og búðarmenn (fólk
sem bjó í hreysum við sjóinn) er
í brúnni á skutttogaranum Hilmi SU 172
Ljósmyndir Mbl. KÖE.
Tæknivæðing skipaflotans
Tækjabúnaður nýtískulegustu skipa er orðinn æöi flókinn og mikill að vöxtum eins og sjá má á
meðfylgjandi mynd sem Kristján Órn Elíasson, Ijósmyndari Morgunblaösins, tók um borð í flutninga-
skipinu Mánafossi og skuttogaranum Hilmi SU 172. Enn eru á lífi menn hér á landi sem réru á skútum og
áraskipum, en það er mikið vatn runnið til sjávar síðan sú var tíðin.
Stýrimaöurinn í brúnni á Mánafossi.
í kortaklefanum.
)r» 4 ■ rn ” M ÍHP* fS
í *" P'>Sd

mM \ j

9 jénrn
bændur höfðu dregið að sér á
fiskiárunum til að fleyta bátum
sínum, en fengu nú ei bjargað ... -
Þessi kvilli (hneppusótt og
blóðspýja) var helzt á þurrabúð-
arfólki, bæði kringum Jökul, í
Bjarnareyjum og á Vestfjörðum
í sjóplássum ... “ Næsta vetur
huggaði ættjörðin sjómennina
með aflaleysi.
„1701. Vetur gerði mjög mis-
lægan um land ... Hlutir voru
víðast litlir um Suður- og Vest-
urland nema af háfi illa ætum,
fengu menn á dag á skip 60, jafn-
vel 80 eða meira um sumarið en
lítið annað. Sagt var að frá
Hólastað hafi róið 10 eða 12
menn og hafi allir fengið vart
hálft þriðja hundrað. Bóndinn í
Njarðvík hefði 30 hluti við sjó og
fékk í þá alla 306 fiska. Á Suður-
nesjum var fiskleysi svo mikið,
að enginn þóttist slíkt muna eða
heyrt hafa, þó féll þar ei fólk, því
að af steinbít og smáþyrsklingi
reyttist til matar. Lauritz Gott-
rup, lögmaður, átti þar sjö menn
í veri og ekki einn fisk eftir þá
alla að vertíðarlokum. (Það er
klárt að þeir hafa stolið frá lög-
manninum því litla sem þeir
fengu. Þetta er óhugsandi afla-
leysi, líkt og tekjur á sumum
skattframtölum nú. Almenning-
ur varð að stinga undan því sem
hægt var að stinga undan. Skatt-
svik nútímans eru aðeins gróin
sjálfsbjargarviðleitni þessarar
þjóðar.) Nokkuð fiskaðist i Vest-
mannaeyjum og austur með
söndum og allgóður afli var
austur við Langanes. Á Vest-
fjörðum var góður afli af stein-
bít.
Úr sjómannadagsræðu
.... Bátur sjómannsins fer uppá
ölduna, klýfur hana, ríður á
henni um stund og hún heldur
honum föstum, eins og hún vilji
aldrei sleppa honum, en þá eyk-
ur sjómaðurinn olíugjöfina og
keyrir á fullu og loks sleppir ald-
an tökunum og hjaðnar undir
honum og enn einu sinni hefur
sjómaðurinn sigrað í viðureign-
inni við náttúruöflin, sem aðra
stundina eru svo æst og ókyrr en
falla þá næstu í lognblíða værð.
Þegar sjómaðurinn kemur að
landi... (rödd úr áheyrenda-
hópi) — byrjar þetta allt aft-
ur —.
Ásgeir Jakobsson
Til sölu
nýlegur sumarbústaður við Meöalfellsvatn, stærö 35
fm. Verö 200—250 þús. Hagstæö kjör.
Upplýsingar í síma 20046, frá kl. 19—22 í dag og
næstu daga.